(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا برای بزرگداشت بیست‌وپنجمین سالگرد تلاش‌هایشان برای افشای آزار و شکنجه در چین، در روز شنبه، 6ژوئیه2024، راهپیمایی و تجمعی را در میدان مرکز خرید کامپی در پایتخت هلسینکی برگزار کردند. برای بیش از دو دهه، حزب کمونیست چین این تمرین معنوی، را مورد آزار و شکنجه قرار داده است، ازجمله برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان.

بسیاری از مردم با اطلاع از این آزار و شکنجه شوکه شدند و دادخواست‌هایی را امضا کردند که ح.ک.چ را محکوم می‌کرد و خواستار توقف هرچه سریع‌تر این آزار و شکنجه بود.

تمرین‌کنندگان قبل از راهپیمایی، تمرینات فالون دافا را انجام دادند

بسیاری از رهگذران برای کسب اطلاعات بیشتر در این رویداد توقف کردند

سینیکا سوونتاکانن، سخنگوی انجمن فالون دافای فنلاند، سخنرانی کرد. برخی از تمرین‌کنندگان چینی توضیح دادند که چگونه خودشان و اعضای خانواده‌شان در چین، مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

در طول این تجمع، یک مرد میانسال فنلاندی کلاه خود را برداشت و آن را روی سینه‌اش گذاشت تا به تمرین‌کنندگان ادای احترام کند.

تمرین‌کنندگان تجمعی در کامپی برگزار کردند

سینیکا سوونتاکانن، سخنگوی انجمن فالون دافای فنلاند، سخنرانی می‌کند

راهپیمایی آن روز سه موضوع متفاوت داشت. بخش اول فالون دافا را معرفی می‌کرد که عمدتاً دارای بنرهایی با پیام‌هایی مانند «فالون دافا در فنلاند» و «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری» بود.

بخش دوم آزار و شکنجه به‌دست ح.ک.چ را افشا می‌کرد، با بنرهایی حاوی پیام‌هایی درباره توقف برداشت اعضای بدن و بزرگداشت تمرین‌کنندگانی که تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند.

بخش سوم خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه و فروپاشی ح.ک.چ بود.

موضوعات مختلف این راهپیمایی

این راهپیمایی توجه بسیاری را به خود جلب کرد و هرازگاهی صدای مردم در میان جمعیت شنیده می‌شد که با صدای بلند «فالون دافا» و «فالون گونگ» را به زبان می‌آوردند.

این راهپیمایی از مرکز خرید کامپی شروع شد، از گذرگاه اصلی هلسینکی، مانرهیمینتیه، مرکز خرید معروف الکسانترینکاتو، کلیسای جامع هلسینکی، پوهیوس‌اسپلانادی و سایر مکان‌های دیدنی پایتخت گذشت و در مقابل مجلس پارلمان فنلاند به پایان رسید.

راهپیمایی از میان پارک شمالی مرکز هنر مارینا

تمرین‌کنندگان از کنار کلیسای جامع هلسینکی گذشتند

این راهپیمایی در مقابل ساختمان مجلس به پایان رسید

شما کار عالی‌ای انجام می‌دهید!

هنگامی که راهپیمایی از پارک شمالی مرکز هنر شور عبور می‌کرد، خانمی کلماتی را درباره توقف برداشت اعضای بدن روی بنر دید. او همدردی و حمایت خود را از تمرین‌کنندگان ابراز کرد و هیجان‌زده گفت: «متشکرم! متشکرم!»

خانمی حمایت خود را ابراز کرد

هنگامی که این راهپیمایی از مرکز خرید الکسانترینکاتو می‌گذشت، اتومبیلی در وسط جاده توقف کرد. راننده رو به تمرین‌کنندگان فریاد زد: «چه خبر است؟» او پس از خواندن بروشوری که تمرین‌کننده‌ای به او داد، با علامت شست آن‌ها را تأیید کرد و با صدای بلند گفت: «این چیز خوبی است! چیز خوبی است!»

این راهپیمایی در مقابل ساختمان پارلمان فنلاند به پایان رسید. دو خانم جلو آمدند تا از اتفاقی که افتاده بود مطلع شوند. وقتی آن‌ها از آزار و شکنجه مربوط به برداشت اعضای بدن مطلع شدند، بسیار شوکه شدند. آن‌ها درحین رفتن، کف دستان خود را به هم فشردند تا از تمرین‌کنندگان قدردانی کنند.

وقتی راهپیمایی به پایان رسید، یک مأمور پلیس که راهپیمایی را همراهی می‌کرد به تمرین‌کنندگان گفت: «متشکرم. شما کار بسیار عالی‌ای انجام دادید!»

مردم دادخواست را امضا می‌کنند

بسیاری از مردم پس از دیدن تصاویر تمرین‌کنندگانی که تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفتند، این دادخواست را امضا کردند. یکی از ساکنان محلی، میکو، گفت: «این کاری است که ح.ک.چ انجام داده و این اشتباه عظیمی است!»

خانمی فنلاندی که تصاویر را از دور دید، جلو آمد تا دادخواست را امضا کند. او گفت که دخترش هنگام سفر به هلند، اتفاق مشابهی را دید و به این ترتیب او درمورد آزار و شکنجه فالون دافا باخبر شد: «دخترم وقتی برگشت این را به من گفت. این واقعاً باورناپذیر است. حقیقتاً شیطانی و باورناپذیر است. به‌محض اینکه این را دیدم، خواستم امضا کنم. باید امضا کنم.»

او همچنین گفت: «به ح.ک.چ پایان دهید، می‌دانم. هیچ‌کس در دنیا آن را دوست ندارد.»

افراد زیادی برای امضای این دادخواست آمده بودند

مرد جوانی به تمرین‌کنندگان گفت: «از برداشت اعضای بدن افراد زنده خبر داشتم. می‌دانستم که در چین صورت می‌گیرد، اما نمی‌دانستم اینقدر بد است.» او تقریباً نیم ساعت با تمرین‌کنندگان صحبت کرد و سؤالات بیشتری پرسید.

جوسی کسکیتالو دادخواست را امضا کرد. او گفت: «هر کاری که ح.ک.چ انجام می‌دهد اشتباه است، آن‌ها فقط می‌خواهند برای خودشان سود ببرند. پایان دادن به کمونیسم کاملاً ضروری است.»

معلمی از تایوان: چین را دوست داشته باشید، نه ح.ک.چ را

خانم چویی، معلمی از تایوان، در تعطیلات تابستانی خود از اروپا دیدن می‌کرد. وقتی تمرین‌کنندگانی را دید که پیراهن‌های زرد به تن داشتند، گفت: «تمرین‌کنندگان فالون گونگ زیادی در تایوان وجود دارند، و اغلب با آنچه که شما از سر می‌گذرانید همدردی و از شما حمایت می‌کنم!»

او تأیید کرد که چین با ح.ک.چ یکی نیست: «ح.ک.چ خیلی خیلی در تایوان نفوذ کرده است. به‌عنوان یک معلم نگران هستم، ما باید از تایوان محافظت کنیم. ما نمی‌خواهیم هنگ کنگ بعدی باشیم. ما چین و فرهنگ سنتی آن را دوست داریم، نه ح.ک.چ را.» او نیز این دادخواست را امضا کرد.

«جهان به فعالیت‌های بیشتری مانند این نیاز دارد»

یک تمرین‌کننده به متی هشتادساله گفت که چگونه تمرین‌کننده دیگری که آنجا بود مورد آزار و اذیت قرار گرفت. وقتی متی درباره اصول حقیقت،‌ نیک‌خواهی، بردباری شنید، بلافاصله گفت: «بله، بله، بله، همین است، خوب است! من به خدا اعتقاد دارم. متأسفانه امروزه مردم وجود خدا را باور ندارند. ما باید امیدوار باشیم؛ به شما حسادت می‌کنم. من مثل شما فکر می‌کنم. باید فعالیت‌های بیشتری از این دست در سراسر جهان انجام شود، هر ذره‌ کوچکی کمک می‌کند.»

زنی از نیجریه که در هلسینکی زندگی می‌کند، گفت: «من معمولاً چیزی را امضا نمی‌کنم، اما باید این دادخواست را امضا کنم. چگونه (ح.ک.چ) می‌تواند دیگران را از ابتدایی‌ترین حقوقشان محروم کند؟»