چه نگرش صحیحی باید درمورد آموزش رقص داشته باشیم، برخی از افکارم درمورد مقالات اخیر رسانه‌ای که به شن یون حمله کردند

(Minghui.org) اخیراً نیویورک تایمز سه مقاله متوالی منتشر کرد که به هنرهای نمایشی شن یون، کالج فی‌تیان و فالون دافا حمله کرد. می‌خواهم درک شخصی‌ام را درمورد این موضوع به اشتراک بگذارم.

طرز فکر

درخصوص گزارش‌های نیویورک تایمز، استاد در مقاله‌ «سختی‌ها و رنج‌هایی که دافا با آن روبروست» که در ۵ژوئن۲۰۲۴ منتشر شد، این موضوع را به‌وضوح بیان کردند. درحالی‌که خودم دوباره مقاله را می‌خواندم، متوجه شدم که استاد از قبل به تمام موجودات ذی‌شعور در رابطه با این حادثه، بزرگ‌ترین فرصت را داده‌اند، ازجمله به برخی تمرین‌کنندگان دافا که در تزکیه خیلی کوشا نیستند، یا کسانی که قبلاً با آن‌ها مداخله شده است.

در تزکیه ما، فوق‌العاده حیاتی است که باید قبل از هر چیز، خواست و آرزویی قوی برای خوب تزکیه کردن خودمان داشته باشیم و صددرصد به استاد و دافا اعتقاد راسخ داشته باشیم.

استاد بیان کردند:

«تزکیه به تلاش خود فرد بستگی دارد اما تبدیل گونگ را استاد انجام می‌دهد.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)

«استاد شما را به در ورودی راهنمایی می‌کند، اما تزکیه به خودتان بستگی دارد.» (سخنرانی چهارم، جوآن فالون)

وقتی با روشنگری حقایق مردم را نجات می‌دهیم یا آن‌ها را متقاعد می‌کنیم که از سازمان‌های حزب کمونیست چین (ح‌.ک‌.چ) خارج شوند، فقط کارهایی را در ظاهر انجام می‌دهیم. حقیقت این است که استاد همه عوامل پیچیده پشت نجات آن افراد را حل و فصل می‌کنند و درعین‌حال کارمای عظیمی را برای آن افراد از بین می‌برند و تحمل می‌کنند. اما استاد تمام اعتبار را به ما می‌دهند و از آن فرصت‌ها برای ما استفاده می‌کنند تا دنیای خودمان را کامل کنیم.

ابتدا که شروع به تزکیه دافا کردیم، استاد همان موقع هم کارمای عظیم ما را که توصیف‌ناپذیر است حذف کرده‌اند و همچنین فرصت‌هایی را در مراحل مختلف در مسیر تزکیه ما نظم و ترتیب داده‌اند تا کارمای باقیمانده را از بین ببریم و خودمان را پاکسازی کنیم و بهبود بخشیم. هنگامی که در تزکیه خود با آزمون‌ها و محنت‌هایی مواجه می‌شویم، باید آگاه باشیم که آن‌ها ناشی از کارمای خودمان است. ما فقط می‌توانیم تا ابد قدردان نجات رحمت‌آمیز استاد باشیم، در تزکیه کوشا باشیم و تا آنجا که ممکن است موجودات ذی‌شعور را نجات دهیم، تا بتوانیم به استاد در اصلاح فا کمک و به عهد ماقبل تاریخمان عمل کنیم.

ازطریق خواندن تعداد زیادی از مقالات تبادل تجربه هم‌تمرین‌کنندگان، متوجه شدم آن‌هایی که واقعاً در تزکیه کوشا هستند، بیشترشان احساس می‌کنند که در تزکیه به اندازه کافی خوب عمل نکرده‌اند و از استانداردهای فا دور هستند. هیچ‌یک از آن‌ها نمی‌بالند که چقدر توانایی دارند. آن‌ها از استاد سپاسگزار هستند و فرصت ابدی برای مرید دافا بودن را گرامی می‌دارند. برای من این طرز فکر درست است.

کسانی که احساس می‌کنند قبلاً خیلی سخت کار کرده‌اند و بسیار خسته هستند و فکر می‌کنند دیگران به اندازه کافی خوب نیستند و چیزی به آن‌ها بدهکار هستند، در موقعیت بسیار خطرناکی قرار دارند. آن‌ها باید به درون نگاه کنند و سریعاً عقب‌ماندگی در تزکیه خود را جبران کنند. اگر احساس می‌کنند که مورد بی‌انصافی قرار گرفته‌اند و احساس نارضایتی می‌کنند، این دقیقاً وابستگی‌هایی است که باید رها شود، زیرا با اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری همخوانی ندارد. اگر به درون نگاه نکنند، اما نارضایتی خود را عمداً ابراز کنند، متوجه نمی‌شوند که آن عناصر بد، خودشان نیستند و به‌راحتی با آن‌ها مداخله می‌شود. اگر آن‌ها به این رفتار ادامه دهند، شین‌شینگشان رو به انحطاط است و از جهان جدیدی که توسط استاد اصلاح شده است دورتر می‌شوند.

ما خوش‌شانس‌ترین موجوداتی هستیم که فرصت تمرین فای جهان را داریم. هر چقدر کوشا باشیم، نمی‌توانیم به اندازه کافی کوشا باشیم. هیچ‌چیز جدی‌تر از این نیست. هر چقدر هم برای نجات موجودات ذی‌شعور تلاش کنیم، کافی نیست.

آموزش رقص

درحالی‌که از تبلیغات بیرون گیج شده بودم، اخیراً سؤالاتی درمورد آموزش رقص شن یون شنیدم. به‌عنوان یک رقصنده حرفه‌ای، می‌خواهم آنچه را که واقعاً در آموزش رقص لازم است به اشتراک بگذارم.

من یک دانشجوی بین‌المللی از سرزمین اصلی چین هستم. از کودکی رقص را یاد گرفتم و در دبیرستان، کم‌کم آموزش حرفه‌ای دیدم. در دبیرستان هنر ثبت‌نام کردم و به‌طور رسمی رقص حرفه‌ای را شروع کردم. بعداً در یک کالج در رشته رقص چینی پذیرفته شدم.

در طول آموزش رقص در دبیرستان، روزِ ما با کلاس صبح در ساعت ۶:۳۰ و سپس یک ساعت استراحت برای صبحانه شروع می‌شد و بعد تمرین را تا ساعت ۱۲ ظهر ادامه می‌دادیم. هر کلاس حدود دو ساعت طول می‌کشید و ده دقیقه استراحت داشتیم و بعد از آن یک ساعت‌ و نیم تا دو ساعت وقت ناهار بود. پس از آن، همه زودتر برای گرم کردن به کلاس درس می‌آمدند تا برای یادگیری بیشتر آماده شوند. بعدازظهر باید تا ساعت ۱۸:۳۰ تمرین می‌کردیم، استراحت کوتاهی می‌کردیم و سپس ساعت ۱۹:۴۰ به کلاس رقص عصر ادامه می‌دادیم، که تا ساعت ۱۰:۴۰ شب ادامه داشت، گاهی اوقات حتی دیرتر.

علاوه‌بر این، معلمان حرفه‌ای هر هفته یا به‌صورت تصادفی وزن ما را بررسی می‌کردند تا از وزنمان سوابقی داشته باشند، چون حفظ شکل استاندارد بدن، اساسی‌ترین نیاز کیفی برای یک رقصنده حرفه‌ای است، و کاری که ما انجام می‌دادیم هنوز در پایین‌ترین سطح الزامات بود.

بنابراین، در نوجوانی چند آموزش مقدماتی رقص داشتم و به‌مدت سه سال در دبیرستان، آموزش‌های فشرده‌ای را پشت سر گذاشتم. فقط کسانی که برجسته باشند می‌توانند در کالج‌های حرفه‌ای رقص پذیرفته شوند و خانواده آن‌ها نیز باید منابع مالی کافی برای حمایت از آن‌ها داشته باشند. فقط کسانی که از بهترین شرایط بدنی برخوردارند و از دوران کودکی به‌شدت تمرین کرده‌اند می‌توانند در مؤسسات برتر رقص چین، مانند آکادمی رقص پکن و دانشگاه مینزو چین پذیرفته شوند. این‌ها دانشجویان حرفه‌ای‌تری هستند و چند برابر ما عرق می‌ریزند و شهریه می‌دهند. سطح بعدی، رقصندگان درجه یک چینی هستند که می‌توانند مستقیماً وارد تئاترهای درجه یک یا گروه‌های رقص چینی شوند تا به‌طور رسمی رقصنده شوند، چیزی که رسیدن به آن بسیار سخت است.

همه ما این ضرب‌المثل را می‌دانیم: «یک دقیقه روی سِن معادل ده سال کار سخت بیرون سِن است.» پشت لحظۀ درخشان شکوه روی سِن، کار و عرق ریختن بی‌پایان است. شدت تمرینی که آن‌ها می‌گذرانند ده برابر یا ده‌ها برابر بیشتر از آن چیزی است که ما تجربه کرده بودیم. گفته می‌شود که بسیاری از رقصندگان حرفه‌ای اغلب فقط یک سیب در روز می‌خورند یا یک فنجان قهوه می‌نوشند تا شکل و وزن خود را حفظ کنند. اما آن‌ها باید به تمرینات شدید زیاد ادامه دهند. حتی در این سطح، آن‌ها فقط رقصنده‌های درجه یک در چین هستند.

حالا درمورد رقصندگان در سطح جهانی چطور؟ می‌توان تصور کرد که چقدر الزامات برای آن‌ها بالاست. درواقع، اغلب اوقات، به اجراگران شن یون و دانش‌آموزان کالج فی تیان به‌شدت حسادت می‌کنم که می‌توانند به‌طور پیوسته تحت راهنمایی معلمان حرفه‌ای پیشرفت کنند. آنچه آن‌ها یاد می‌گیرند ناب‌ترین مهارت‌های رقص سنتی است و آن‌ها در چنین فضای خوب و سالمی که رقصندگان با هم پیشرفت و به یکدیگر کمک می‌کنند آموزش می‌بینند. مهم‌تر از همه این است که آن‌ها این فرصت را دارند که به رقصندگانی در سطح جهانی تبدیل شوند، در سالن‌های برتر تئاتر جهان اجرا کنند و همزمان موجودات ذی‌شعور را نجات دهند. این چقدر زیبا و باشکوه است!

با توجه به حوادث اخیر، من نیز شروع به تأمل دربارۀ خودم کردم. پس از نگاهی به درون، وابستگی خودم به حسادت و حتی حسادت به اجراگران شن یون را پیدا کردم. همانطور که آرام می‌شدم و به‌دقت درمورد آن فکر می‌کردم، درخصوص جدیت در تزکیه دافا عمیق‌تر فهمیدم. ما دائماً از نظر اینکه آیا تزکیه ما راسخ است، آزمایش می‌شویم و باید همیشه خود را تزکیه کنیم. نمی‌توانیم تزکیه در هیچ محیط یا شکل خاصی را دنبال کنیم و مطلقاً هیچ میانبری در تزکیه وجود ندارد.

همچنین متوجه شده‌ام که هریک از ما باید مسیری را که استاد نظم و ترتیب داده‌اند، واقعاً گرامی بداریم. در هر پروژه‌ای هستیم، آزمایشی است برای اینکه ببینیم آیا قلب پاکی برای نجات مردم داریم، به‌جای اینکه از آن برای خودنمایی استفاده کنیم یا تلاش کنیم ازطریق آن مشهور شویم.

کسانی که تصمیم می‌گیرند به‌عنوان یک رقصنده مسیر شغلی خود را انتخاب کنند، مهم نیست که چه کسی هستند، قبل از هر چیز باید در ذهن خود درمورد دشواری آن آگاه باشند. بدون عزم کافی، واقعاً نباید مسیر را همین‌طوری طی کرد.

اگر کسی به اندازه کافی خوش‌شانس باشد که یک دانشجوی رقص یا یک نوازنده شن یون باشد، آیا این چیزی شایسته قدردانی و سپاسگزاری نیست؟ در شن یون، آن‌ها می‌توانند فرهنگ اصیل ۵۰۰۰ساله الهی چین را روی صحنه به ده‌هاهزار نفر یا بیشتر ارائه دهند، درحالی‌که موجودات ذی‌شعور را نجات می‌دهند؛ چقدر زیباست؟!

اگر به‌عنوان یک تزکیه‌کننده، رفتار یا افکارشان با فا مطابقت نداشته باشد و کار اشتباهی انجام دهند، یا اگر رقصنده‌ای نتواند استانداردها را برآورده کند، باید با فردی بهتر جایگزین شود تا مطابق با استانداردهای شن یون باشد و رسیدن به هدف نجات مردم را میسر کند. از سوی دیگر، اگر واقعاً کسی به‌دلیل مشکلات خودش جایگزین شود، اولین چیز این است که سریع به درون نگاه کنیم تا ببینیم آیا خلأهایی وجود دارد و چه چیزی مانع انجام خوب مأموریت مقدس می‌شود.

آن‌ها باید از هم‌تمرین‌کننده‌ای که برای اطمینان از عملکرد صحیح شن یون به آن‌ها ملحق می‌شود، سپاسگزار باشند. اما اگر کسی اشتباه خود را اصلاح نکند یا همان اشتباهات را تکرار کند، ممکن است مشکل بزرگی ایجاد کند. استاد بارها و بارها به همه فرصت‌هایی داده‌اند و ما باید چنین فرصت‌هایی را گرامی بداریم. شکایت از چیزها به‌هیچ‌وجه به حل مشکلات کمک نمی‌کند.

همچنین شنیده‌ام که برخی از تمرین‌کنندگان درباره قیمت‌های بلیت شن یون اظهارنظر می‌کنند و فکر می‌کنند که قیمت‌های بلیت خیلی بالاست. من مایلم براساس تجربه‌ام به‌عنوان یک رقصنده، درک درستی را به اشتراک بگذارم. هر نمایش رقص، هزینه‌هایی برای اجاره مکان، تبلیغات، تنظیم صحنه، لباس و وسایل موسیقی، آلات موسیقی، غذا، اقامت و حمل و نقل برای اجراگران در بر خواهد داشت. هزینه‌ها به‌طور کلی بسیار بالاست. همه آن‌ها حداقل استانداردی دارند که باید آن را حفظ کنند، که درحال‌حاضر بسیار بالاست. با توجه به استانداردهای حرفه‌ای بسیار بالا و آنچه شن یون، به‌عنوان یک شرکت رقص در سطح جهانی، ارائه می‌کند، و همچنین تجربه گرانبهایی که مخاطبان از آن لذت می‌برند، قیمت بلیت به‌هیچ‌وجه بالا نیست.

استاد از روی نیک‌خواهی مناسب‌ترین قیمت را به ما پیشنهاد داده‌اند. استاد در آموزه‌های فای خود، در این رابطه بسیار واضح توضیح داده‌اند. فکر نمی‌کنم تمرین‌کنندگان درمورد قیمت بلیت نگرانی داشته باشند. فکر می‌کنم این موضوع همچنین آزمونی است برای اینکه آیا ما به استاد و دافا اعتقاد راسخ داریم و آیا خود را به‌طور محکم تزکیه می‌کنیم یا خیر.

مطالب فوق فقط درک شخصی من است. لطفاً به هر مطلبی که مطابق با فا نیست اشاره کنید.