پزشک داخلی سابق که به‌دلیل‌ حفظ ایمانش شکنجه شد، چند روز پس از آزادی در زندان درگذشت

(Minghui.org)

نام: لیو دونگشیاننام چینی: 刘冬仙جنسیت: زنسن: 72شهر: چانگدهاستان: هونانشغل: پزشک داخلیتاریخ مرگ: مه2024تاریخ آخرین دستگیری: دسامبر2016آخرین محل بازداشت: زندان زنان استان هونان

بانویی در شهر چانگده، استان هونان، زمانی که به‌خاطر ایمانش دوره 9ساله حبسش را می‌گذراند به‌دلیل‌ اینکه از تمرین فالون گونگ انصراف نداد، شکنجه‌های بی‌امانی را متحمل شد. او فقط چند روز پس از آزادی در مه‌2024 درگذشت. او 72 سال داشت.

خانم لیو دانگ‌شیان قبلاً پزشک ارشد داخلی در بیمارستان صلیب سرخ شهرستان تائویوان بود. او به‌رغم اینکه خودش پزشک بود، با بیماری‌های زیادی از جمله التهاب کیسه صفرا، مشکلات معده، بیماری قلبی و سندرم منیر دست و پنجه نرم کرد. پس از اینکه او در آوریل1999 فالون گونگ را شروع کرد، تمام مشکلات در وضعیت سلامتی او ناپدید شد.

پس از اینکه رژیم کمونیستی چین آزار و شکنجه فالون گونگ را در ژوئیه1999 آغاز کرد، خانم لیو بارها به‌دلیل‌ دست نکشیدن از ایمانش هدف قرار گرفت. او یک سال و نه ماه یک دوره اردوگاه کار و سه محکومیت زندان را گذراند که مجموعاً به 16 سال حبس محکوم شد. مقامات تلفن و زندگی روزمره او را زیر نظر داشتند و او اغلب متوجه می‌شد که هر وقت بیرون می‌رفت تحت تعقیب قرار می‌گرفت. بیمارستانی که در آن کار می‌کرد، او را از سمتش به‌عنوان پزشک تنزل داد و او را به انجام کارهای متفرقه در یک انبار دارو واداشت. حقوق و پاداش او به حالت تعلیق درآمد و او فقط 300 یوان در ماه برای تأمین اولیه‌ترین هزینه‌های زندگی دریافت می‌کرد.

تحمل بازداشت‌های متعدد و اردوگاه کار اجباری به‌مدت یک سال و نُه ماه

خانم لیو به‌دلیل‌ انجام تمرینات فالون گونگ در خانه یک تمرین‌کننده محلی، در 3فوریه2000 دستگیر شد. یک ماه بازداشت؛ و 2000 یوان جریمه شد. او دوباره در 19ژوئیه2000، هنگامی که برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت، دستگیر شد. او یک ماه دیگر بازداشت شد.

خانم لیو در 16ژانویه2001 دوباره به بازداشتگاه منتقل شد و به‌مدت پنج روز در بازداشت بود. به‌محض آزادی، او برای استیناف عازم پکن شد و سپس دستگیر و به بازداشتگاهی در منطقه هایدیان در پکن منتقل شد. دو نگهبان به‌مدت پنج ساعت با باطوم الکتریکی به او شوک دادند و او را کتک زدند.

خانم لیو به یک سال و نُه ماه حبس در اردوگاه کار اجباری بایمالونگ محکوم شد. نگهبانان او را مجبور کردند که ساعت‌های طولانی بایستد یا روی چهارپایه‌ای کوچک بنشیند. همچنین به او دستبند زدند و از مچ آویزان کردند تا اینکه بیهوش شد. او در اعتراض به آزار و شکنجه دست به اعتصاب غذا زد و به زور به او غذا دادند. نگهبانان حتی زمانی که او نزدیک بود خفه شود، تغذیه اجباری را متوقف نمی‌کردند. او به‌دلیل‌ اعتصاب غذا دچار خونریزی شدید معده شد. هنگامی که نگهبانان او را وادار به مصرف دارو کردند، فشار خون او به فشار سیستولیک 300 میلی‌متر جیوه رسید که در حالت طبیعی 120 میلی‌متر جیوه یا کمتر است.

او در 5نوامبر2002، اندکی پس از آزادی، مجبور به امضای قرارداد نظارت شد. پلیس و اداره 610 به او گفتند که در صورت تخطی از شرایط، شوهرش باید 20 هزار یوان جریمه بپردازد و برادرش از شغلش اخراج می‌شود.

خانم لیو دو بار دیگر در 2ژانویه2003 و در فوریه2004 دستگیر شد. او به ترتیب یک ماه و شش ماه در یک مرکز شستشوی مغزی نگهداری شد.

اولین دوره سه‌ساله زندان

ژو گوئیچنگ و ژنگ یونچینگ از اداره 610 شهرستان تائویوان و ون چنگ‌گوانگ و هو گوانگ‌هوا از بخش امنیت داخلی شهرستان تائویوان حوالی ساعت 3 بعدازظهر 28اوت2006 وارد خانه خانم لیو شدند. او پس از انتقال به بازداشتگاه شهرستان تائویوان برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد. نگهبانان به زور به او غذا دادند تا اینکه شروع به استفراغ خون کرد.

خانم لیو اعتصاب غذای دیگری را در 10فوریه2007 آغاز کرد که بیش از سه ماه به طول انجامید. نگهبانان هر روز به زور به او غذا می‌دادند. او به سرعت نیمی از وزن خود را از دست داد و از 65 کیلوگرم (حدود 143 پوند) به 35 کیلوگرم (77 پوند) رسید. با وجود اینکه او در آستانه مرگ بود، مقامات همچنان او را در بازداشت نگه داشتند.

دادگاه شهرستان تائویوان در 3آوریل2007 به پرونده خانم لیو رسیدگی کرد. قاضی شیونگ شیانمینگ، وئی یونلیانگ، نیه مین و لانگ ژویجون او را به سه سال حبس محکوم کردند.

برای اینکه او را وادار کنند از فالون گونگ چشم‌پوشی کند، نگهبانان ترتیبی دادند که شرورترین زندانیان او را شکنجه کنند. آن‌ها او را مجبور کردند ساعت‌های طولانی بایستد یا چمباتمه بزند و یک بار او را به‌مدت پنج روز با دستان بسته با دستبند در پشتش نگه داشتند. وقتی هوا در بیرون 5 درجه سانتیگراد زیر صفر (23- درجه فارنهایت) بود، او را برهنه و مجبور کردند به‌مدت 15 دقیقه جلوی پنجره باز بایستد.

بار دیگر متحمل وضعیت سخت دیگری شد، آن‌ها به‌مدت هفت روز استفاده او از توالت را منع کردند. لباس‌هایش از قفسه سینه به پایین آغشته به ادرار بود. اگر نگهبان ادرار را روی زمین پیدا می‌کرد، او را مجبور می‌کردند که آن را خشک کند. او اجازه تعویض لباس نداشت.

در نتیجه شکنجه، دستان او عفونی و تیره شد، اما نگهبانان همچنان او را مجبور می‌کردند که شب بایستد و نخوابد. پاهایش آنقدر متورم شده بود که نمی‌توانست در کفش جا شود و پوست پاهایش کنده شد او فقط اجازه داشت هر روز نیم ساعت یا یک ساعت بخوابد. به‌دلیل‌ کم‌خوابی، او اغلب زمین می‌خورد.

او علاوه بر شکنجه‌های جسمی، تحت فشار روانی فوق‌العاده‌ای نیز قرار داشت. با امتناع وی از انکار فالون گونگ زندانیان تهدید کردند اگر مدت محکومیتشان کاهش نیابد، او را تا حد مرگ شکنجه می‌کنند و دو پسرش را می‌کشند.

هنگامی که پس از پنج ماه شکنجه شدید همچنان بر ایمانش ثابت قدم بود، نگهبانان او را به بخش تولید منتقل کردند و باوجود ضعیفی زیاد او مجبورش کردند کار بدون مزد انجام دهد.

در زمستان، نگهبانان او را برهنه و مجبورش می‌کردند که هر روز در فضای باز بایستد. آن‌ها همچنین از او عکس گرفتند و سپس به دیگران گفتند که او مشکل روانی دارد. او تا چند ماه پس از شکنجه قادر به مراقبت از خود نبود.

دوره دوم چهارساله زندان

خانم لیو حدود ساعت 5 بعدازظهر 19آوریل2011، زمانی که درمورد فالون گونگ در حال صحبت با مردم بود توسط پلیس دستگیر شد. در 9ژوئن در دادگاه شهرستان تائویوان حاضر شد و در حدود اوت به چهار سال حبس محکوم شد.

در زندان زنان استان هونان، او در بخش شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ نگهداری می‌شد که مجبور بودند ساعت‌های طولانی بایستند و از خواب و از استفاده از توالت محروم بودند. آن‌ها همچنین مجبور به تماشای تبلیغات افتراآمیز علیه فالون گونگ شدند.

مرگ پس از گذراندن سومین دوره نُه‌ساله زندان

خانم لیو دوباره در دسامبر2016 به همراه سه تمرین‌کننده دیگر به‌دلیل‌ اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه فالون گونگ دستگیر شد. پس از آزادی او به قید وثیقه، ون چنگ‌هوا و فو ژنگچوان از بخش امنیت داخلی، شیونگ جون از دادگاه شهرستان تائویوان و افرادی از کمیته مسکونی خانم لیو همگی او را تحت فشار قرار دادند تا بیانیه‌ای بنویسد تا فالون گونگ را کنار بگذارد. او امتناع کرد.

دادگاه شهرستان تائویوان در 13مارس2018 خانم لیو را به 9 سال حبس محکوم کرد و دادگاه میانی شهر چانگده در اوایل ژوئیه2018 درخواست تجدیدنظر او را رد کرد. او به زندان زنان استان هونان منتقل شد و دوباره مجبور شد ساعت‌های طولانی بی‌حرکت بایستد. و فقط اجازه داشت دست‌هایش را برای خوردن یا نوشیدن حرکت دهد. قبل از اینکه بتواند از توالت استفاده کند باید به سرپرست زندانی گزارش می‌داد و از او اجازه می‌گرفت. زمان او برای استحمام نیز محدود بود.

تصویر شکنجه: ایستادن

در ژانویه2022، زندان بخش با امنیت بالا مورد استفاده برای بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به طبقه پنجم منتقل کرد که در مجموع 18 سلول داشت. خانم لیو به‌دلیل‌ امتناع از انکار فالون گونگ در سلولی با تمرین‌کنندگانی که شرایط جسمی وخیم ناشی از شکنجه‌های طولانی‌مدت داشتند، قرار گرفت.

به‌دلیل‌ بیماری قلبی و فشار خون خانم لیو، او در مه‌2024، 19 ماه قبل از پایان دوره محکومیتش آزاد شد. فقط چند روز بعد وی درگذشت.

گزارش‌های مرتبط:

شکنجۀ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بخش با حداکثر امنیت در زندان زنان استان هونانچهار بانوی اهل هونان به‌دلیل ایمانشان به زندان محکوم شدندخانم لیو دونگ شیان اهل شهرستان تائویوان با تغذیه اجباری شکنجه شد