(Minghui.org) زندان زنان پکن در مجموع دارای ۱۲ بند است که سه بند برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ است و یکی از آن‌ها بند سوم است. سرپرست فعلی لی چیان، در ۴۰ سالگی است، و سال‌ها در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ شرکت داشته است.

بخش سوم دارای ۱۱ سلول است. در اصل هر سلول می‌تواند شش تا هشت نفر را در خود جای دهد، اما اکنون نُه تا دوازده نفر را در خود جای می‌دهد که بیش از ظرفیت اولیه آن است. سلول کوچک است و در هر سلول یک تا دو تمرین‌کننده جای دارند. بقیه زندانیان مسئول نظارت بر تمرین‌کنندگان هستند.

نظارت گسترده بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ

سرپرست تصریح می‌کند که تمرین‌کنندگان مجاز نیستند با یکدیگر صحبت کنند، به دستشویی بروند، لباس‌های خود را همزمان بشویند. تمرین‌کنندگان توسط زندانیانی که به حبس ابد یا بیش از ده سال حبس محکوم شده‌اند نظارت می‌شوند.

هر سلول دارای پنج دوربین نظارتی است که تمام گوشه‌های اتاق را پوشش می‌دهد و نگهبانان ۲۴ ساعت شبانه‌روز نظارت می‌کنند. همچنین یک بخش نظارت ویژه به نام «مرکز فرماندهی» وجود دارد. فناوری با وضوح بالا برای نظارت بر هر بخش، سلول و کارگاه استفاده می‌شود. آن نه‌تنها تصاویر را می‌گیرد، بلکه دارای آشکارسازهای صوتی حساس نیز می‌باشد. حتی اگر در سلول باد معده کسی خارج شود، تجهیزات می‌توانند تشخیص دهند که چه کسی بوده است. سیستم‌های نظارتی تحت یک شبکه جامع توسط اداره زندان راه‌اندازی شد که به آن اجازه می‌داد به‌طور تصادفی وضعیت هر زندان را بررسی کند.

با نظارت گسترده، اگر هر تمرین‌کننده‌ای الزامات نگهبان را برآورده نمی‌کرد و اقدامات آن‌ها توسط دوربین ضبط می‌شد یا توسط فردی در سلول کشف می‌شد، مورد انتقاد، توهین کلامی، ممنوعیت خرید مایحتاج روزانه و محرومیت از حق ملاقات و حق تماس با خانواده‌اش قرار می‌گرفت. این باعث ناراحتی و اضطراب روانی فوق‌العاده‌ای برای تمرین‌کنندگان می‌شد.

این زندان همچنین با دفتر دادگستری، اداره ۶۱۰ و کمیته محله برای تحت فشار قرار دادن تمرین‌کنندگان همکاری می‌کند. مستمری تمرین‌کنندگان در مدت حبس به حالت تعلیق درآورده‌ شده و حتی به برخی دستور داده شد که مستمری را که قبلاً دریافت کرده‌اند، بازگردانند.

روش‌های شکنجه

آزار و شکنجه سه مرحله دارد. اول از همه، زندان از همه ابزارها استفاده می‌کند تا تمرین‌کنندگان را وادار کند که از ایمانشان دست بکشند و اظهارنامه بنویسند. مرحله دوم این است که بررسی کنید آیا تمرین‌کنندگان واقعاً نظر خود را تغییر داده‌اند یا خیر و نرخ تبدیل مستقیماً با پاداش‌های نگهبانان مرتبط است. آخرین مورد این است که اداره زندان تأیید کند که آیا تمرین‌کنندگان تغییر کرده‌اند یا خیر. فقط پس از اینکه تمرین‌کننده هر سه مرحله را پشت سر گذاشت، اجازه انجام کار سخت را خواهد داشت. اما گرچه آن‌ها کار می‌کنند، آنچه که به دست می‌آورند تنها به‌عنوان امتیاز برای تخفیف مجازات استفاده می‌شود.

بند سوم به همه تمرین‌کنندگان دستور داد که برای انکار ایمانشان، اظهارنامه بنویسند. نگهبانان معمولاً در ۳۰ سالگی خود و فارغ التحصیلان دانشگاه هستند. نگهبانان مستقیماً از خود تمرین‌کنندگان سوء‌استفاده نمی‌کنند، بلکه زندانیان را به این کار تحریک می‌کنند. برخی از زندانیان از روش‌های خشونت‌آمیز مانند محروم کردن تمرین‌کنندگان از خواب، غذا و آب یا عدم اجازه استفاده از توالت یا شست‌وشو استفاده می‌کردند. زندانیان همچنین به غذای تمرین‌کنندگان تف می‌کنند یا چیزهای کثیف را در آن می‌ریزند.

اگر تمرین‌کنندگان از تغییر خودداری می‌کردند، نگهبانان زندانیان دیگر را نیز هدف قرار می‌دادند تا نفرت را علیه تمرین‌کنندگان برانگیزند، مانند محروم کردن آن‌ها از خواب یا مجبور کردن آن‌ها به ایستادن. وقتی زندانیان شروع به تهمت زدن به فالون گونگ کردند، آن تمرین‌کنندگان را تحت فشار شدید قرار می‌داد.

اگر تمرین‌کنندگان همچنان از تغییر خودداری کنند، نگهبانان تصویر بنیانگذار فالون گونگ را در توالت قرار می‌دهند و باعث می‌شود برخی از تمرین‌کنندگان ترجیح دهند غذا نخورند یا ننوشند تا نیازی به استفاده از توالت نداشته باشند. برخی از تمرین‌کنندگان، مانند خانم گونگ روپینگ، در نتیجه دچار بی‌اختیاری ادرار شدند. برخی از زندانیان نیز به خانم گونگ دستور دادند که هر شب پنج تا شش بار آن‌ها را تا دستشویی همراهی کند که باعث می‌شد او استراحت کافی نداشته باشد. او اکنون لاغر شده است.

تمرین‌کنندگانی که در ایمان خود ثابت قدم می‌مانند توسط زندانیان نیشگون گرفته می‌شوند یا کتک می‌خورند. برخی از زندانیان با اجسام سخت به سر تمرین‌کنندگان ضربه می‌زنند یا پاهایشان را لگدکوب می‌کنند.

تمرین‌کنندگان نیز تحت شستشوی مغزی قرار می‌گیرند. آن‌ها مجبورند به تبلیغات خبری و همچنین متون مقدس بودایی گوش دهند تا آن‌ها را گیج کند.

برای کاهش آزار و شکنجه چه باید کرد

بسیاری از نگهبانان زندان کاملاً جوان هستند و فرصتی برای درک حقایق درمورد فالون گونگ نداشته‌اند. برای اینکه به آن‌ها فرصتی بدهیم تا درمورد آزار و شکنجه بیشتر بفهمند، پیشنهاد می‌کنم که همه تمرین‌کنندگان نامه‌هایی را برای افراد بازداشت شده در زندان پست کنند. ازآنجاکه نگهبان‌ها هستند که نامه‌ها را مرتب می‌کنند، آن‌ها تصمیم می‌گیرند که آیا نامه باید به زندانیان داده شود یا خیر. از این رو، می‌توانیم از این فرصت استفاده کنیم تا با نوشتن آن برای تمرین‌کنندگان، درباره فالون گونگ به آن‌ها بگوییم.