(Minghui.org) یادداشت سردبیر: این گزارش بخشی از مجموعه موارد مرگ است که به‌تازگی توسط وب‌سایت انگلیسی مینگهویی ترجمه شده است‌. این موارد مدت‌هاست که در وب‌سایت چینی مینگهویی منتشر شده‌اند، اما تاکنون ترجمه نشده بودند.

نام: چیو شوچیننام به زبان چینی:邱淑芹جنسیت: زنسن: 64شهر:استان: پکنشغل: کارمند دفتر امور دانشگاهی دانشگاه چینگهواتاریخ مرگ: 11/04/2018تاریخ آخرین دستگیری: 00/08/2008آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری ماسانجیا

خانم چیو شوچین، کارمند سابق دفتر امور دانشگاهی دانشگاه چینگهوا در پکن، قبل از بازی‌های المپیک پکن 2008، دستگیر و به اردوگاه کار اجباری بدنام ماسانجیا در استان لیائونینگ منتقل شد. او به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه و درنتیجه سوراخی در جمجمه‌ش ایجاد شد. وی پس از سال‌ها کشمکش با وضعیت بد سلامتی‌اش، در 11آوریل2018 درگذشت.

ازآنجاکه خانم چیو پس از شروع آزار و شکنجه در سال 1999، از رها کردن فالون گونگ امتناع کرد، مجبور شد زودتر بازنشسته شود. در سال 2002، مدرسه محل کارش مستمری او را به حالت تعلیق درآورد و باعث ایجاد مخمصه مالی شدیدی برای او و خانواده‌اش شد. پس از آنکه مجبور شد برای جلوگیری از آزار و اذیت، دور از خانه زندگی کند، دو کارمند مدرسه در 27سپتامبر2002، والدینش را مورد آزار و اذیت قرار دادند و تهدید کردند که دوباره برمی‌گردند، درحالی‌که باعث وحشت شدید والدینش شدند.

فقط چند روز بعد، در اوایل اکتبر2002، خانم چیو هنگام حضور در دورهمی تمرین‌کنندگان محلی دستگیر و به‌مدت یک ماه بازداشت شد.

وی در بهار سال 2003، دوباره دستگیر شد. به‌دلیل فشار خون بالایش، وی را برای معالجه به بیمارستان پلیس منتقل کردند. او در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و در آستانه مرگ بود که آزاد شد.

در سال 2003، وی دستگیر و به 1.5 سال حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد. او پس از پذیرش شدن در اردوگاه کار اجباری زنان پکن در ژوئن2003، مجبور شد ساعات طولانی بایستد و توسط نگهبانان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت. همچنین شب‌ها از خواب محروم بود.

وی چندی پس از آزادی‌اش، در حوالی فوریه2005، درحالی‌که به دیدار تمرین‌کننده‌ای محلی می‌رفت، دوباره دستگیر شد. اما به‌دلیل فشار خون بالا در بازداشتگاه پذیرش نشد و سپس آزاد شد.

پیش از المپیک پکن در سال 2008، وی در خانه مادرش دستگیر شد. پلیس او را به ارسال گزارش‌های آزار و اذیتش به وب‌سایت minghui.org متهم کرد. او در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و به بیمارستان منتقل شد. یک ماه بعد، او را به اردوگاه کار اجباری بردند. درحالی‌که از صحبت کردن خودداری می‌کرد، نگهبانان به او آب سرد می‌دادند و اجازه نمی‌دادند که بخوابد. وی نزدیک به دو ماه در سلول انفرادی حبس شد.

در اواخر ژوئیه2008، درست قبل از المپیک، وی به اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در استان لیائونینگ منتقل شد. او در معرض ضرب‌وشتم و سوءرفتار‌های دیگر قرار گرفت. یک بار که فریاد زد: «فالون دافا خوب است»، نگهبانان او را روی زمین کشیدند، به صورتش سیلی زدند، او را از مچ دست آویزان کردند و با باطوم‌های برقی به او شوک وارد کردند. وی احساس دردی شدید روی سرش داشت و از هوش رفت. بعد از به هوش آمدنش، شخصی به او گفت که نگهبانان با باطوم روی سرش ‌زدند. بعد از اینکه او را به بیمارستان منتقل کردند، پزشک متوجه شد جمجمه‌اش شکسته و سوراخی در آن ایجاد شده است. او بعداً آزاد و به پکن بازگردانده شد. فقط یک ماه پس از آزادی‌ خانم چیو، مادرش که به‌خاطر محنت او تحت ترس، فشار و استرس بسیار شدیدی زندگی کرده بود، درگذشت.

خانم چیو از آن زمان، برای بهبودی در تقلا بود، اما هنوز هم با آزار و اذیت مداوم پلیس روبرو بود. وی بارها در بیمارستان بستری شد و سرانجام در 11آوریل2018، در 64سالگی درگذشت.