(Minghui.org) آقای لیو دیانیوان، ساکن شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در سال 2016 در 78 سالگی بهدلیل تمرین فالون گونگ به 11.5 سال زندان محکوم شد. بهرغم وضعیت سلامتی بسیار بدش، زندان اول شهر شنیانگ همچنان او را پذیرش کرد. وضعیت او رو به نزول بود و در روز 10فوریه2024، روز سال نو چینی، در زندان درگذشت. او 86 سال داشت.
خانم ژو گویشیانگ، 77ساله ساکن شهر گوئیانگ، استان گوئیژو، در حالی که در یک بازداشتگاه محلی نگهداری میشد، لاغر و تکیده شد و مشخص شد که در کبد و رودههایش تومور دارد. هنوز در انتظار درخواست آزادی مشروط بود که در 23اکتبر2024 درگذشت. زمانی که خانواده با دریافت اطلاعیه درگذشت او به بازداشتگاه رفتند، جسد او قبلاً بدون رضایت خانوادهاش سوزانده شده بود.
پروندۀ این دو تمرینکننده جزو 164 مورد مرگ تمرینکنندگان فالون گونگ در سال 2024 است که بهتازگی گزارششده است، که مصادف با بیست و پنجمین سالگرد دستور کمپین ریشهکن کردن فالون گونگ در سال 1999 توسط حزب کمونیست چین است. از 31دسامبر2024، در مجموع 5167 مورد مرگ تأیید شده است. برخی از تمرینکنندگان تا حد مرگ شکنجه شدند، در حالی که برخی دیگر پس از تحمل سالها ناراحتی روانی یا ویرانی مالی فوت کردند. بهدلیل سانسور شدید اطلاعات و تمرینکنندگان قربانی جنایت برداشت عضو در حالیکه زنده بودند، تصور میشود که تعداد واقعی کشتهشدگان بسیار بیشتر باشد. لیست کامل 164 مورد مرگ تازه تأیید شده در سال 2024 را میتوانید از اینجا (PDF) دانلود کنید.
تصویر 1. تمرینکنندگان متوفی در سال 2024
بخش اول. مروری بر موارد مرگ بهتازگی گزارش شده
164 تمرینکننده متوفی که در زمان درگذشتشان بین 41 تا 91 سال داشتند، از همه اقشار جامعه بودند و شامل کارگران شرکت خودروسازی، مدیران شرکتهای داروسازی، معلمان، وکلا، کشاورزان، صاحبان فروشگاهها، حسابداران و مقامات دولتی سابق بودند.
در مجموع 149 نفر از این تمرینکنندگان متوفی در حال گذراندن دورۀ محکومیتشان در زندان یا اردوگاههای کار بودند یا قبل از مرگ در مراکز شستشوی مغزی یا بیمارستانهای روانی نگهداری میشدند. علاوه بر دو مورد فوق الذکر مرگ در بازداشت، 15 تمرینکننده دیگر نیز در حین حبس در زندان یا بازداشتگاه جان باختند. چنین مرگهایی در حبس اغلب با شکنجههای فیزیکی وحشیانه و شکنجههای روانی (که با شستشوی مغزی شدید با هدف وادار کردن تمرینکنندگان به انکار ایمانشان انجام میشود)، تجویز اجباری دارو، وضعیت پزشکی ایجاد شده در بازداشت، یا تأخیر در مراقبتهای پزشکی انجام میشد.
سایر تمرینکنندگان دهها سال آزار و اذیت مداوم را تحمل کردند، حقوق بازنشستگیشان به حالت تعلیق درآمد، یا برای پنهان شدن از پلیس مجبور به آوارگی شدند. برخی از آنها قبل از همسر، والدین، فرزندان یا خواهران و برادران خود درگذشتند که آنها نیز بهدلیل این آزار و شکنجه جان خود را از دست دادند.
از میان هفده مورد گزارش شده مرگ در بازداشتگاه در سال 2024، پنج مورد در بازداشتگاهها و 12 مورد دیگر در زندانها رخ داده است.
زندان زنان استان هیلونگجیانگ در 6نوامبر2023 به خانواده خانم گوان هونگیان اطلاع داد که او در آن روز بر اثر «بیماری» درگذشته است. اما به گفته خودیها، وی پس از تحمل شکنجههای مکرر توسط نگهبانان و زندانیان جان خود را از دست داد. مرگ خانم گوان 63ساله ساکن شهر چیتایهه، استان هیلونگجیانگ دراثر شکنجه، حدود 16 ماه پس از 7.5 سال حبس وی رخ داد.
چند هفته پس از درگذشت خانم گوان، خانم لی یوژن، ساکن هاربین (مرکز هیلونگجیانگ)، در اوایل ژانویه2024 در همان زندان درگذشت، در حالی که یک دوره حبس چهارساله را سپری میکرد.
چند تمرینکننده فقط چند روز پس از پذیرش در زندان درگذشتند.
خانم شو هایهونگ، از شهر چینگدائو، استان شاندونگ، در 9دسامبر2023، حدود سه روز پس از انتقال به زندان زنان استان شاندونگ برای گذراندن دوره شانزدهماهه درگذشت. او 56ساله بود.
در شهر گونگژولینگ، استان جیلین، خانم وانگ یوئینگ یک ماه پس از دستگیری در بازداشتگاه محلی درگذشت. او 68 سال داشت. مقامات به خانواده او 30 هزار یوان در ازای سکوتشان درمورد مرگ مشکوک وی پیشنهاد دادند. عزیزان او با وکیل مشورت کردند و به آنها گفته شد که هیچکس نمیتواند کمکشان کند تا در یک دعوی حقوقی پیروز شوند، زیرا اگر پلیس سعی در جمعآوری شواهد داشته باشد، همه کانالها را مسدود میکند. در همین حال، برادر 80ساله او که در همان روز با او دستگیر شد، بهدلیل ایمان مشترکشان با کیفرخواست روبروست.
در حالی که برخی از تمرینکنندگان پس از تحمل سالها شکنجه وحشیانه در زندان، جان سالم به در بردند، چند سال بعد درگذشتند و نتوانستند از آسیبهای جسمی و/یا روانی که در بازداشت متحمل شده بودند بهبود یابند. در برخی موارد، مقامات تمرینکنندگان را در آستانه مرگ آزاد کردند تا از مسئولیت شانه خالی کنند و تمرینکنندگان مدت کوتاهی پس از آزادی فوت کردند.
در 25 سال گذشته، بسیاری از تمرینکنندگان دیگر نیز هر روز در ترس زندگی میکردند، زیرا هرگز نمیدانستند که پلیس در نیمههای شب بهطور ناگهانی درِ خانهشان میکوبد یا نه و آنها در حالی که آنها بیرون و اطراف خانه بودند دستگیر میکند یا نه. برای بسیاری، این پریشانی روانی کشنده بود. برخی آنقدر نحیف شده بودند که مدت کوتاهی پس از آخرین مورد دستگیری یا آزار و اذیت جان خود را از دست دادند.
در سالهای اخیر، برخی از تمرینکنندگان که قبلاً بهدلیل آزار و شکنجه شغل خود را از دست داده بودند، با تعلیق مستمری بازنشستگی توسط مقامات ضربه دیگری را متحمل شدند. آنها قبل از فوت با فقر نیز دست و پنجه نرم کردند.
۱-۲-۱. مرگ ناشی از آزار و اذیت یا آخرین دستگیری
خانم ژائو هویفن، از شهر هوآیبی، استان آنهویی، در حالی که بهدلیل ایمانش به فالون گونگ در آزادی مشروط بود، حتی پس از تشخیص سرطان مری، با آزار و اذیت و نظارت مداوم مقامات مواجه شد. او در 21 آوریل 2024 درگذشت. وی 71 سال داشت.
پس از تحمل هفت سال شکنجه در زندان و از دست دادن تقریباً تمام دندانهایش، آقای وانگ هوآی، اهل شهر ژانگجیاکو، استان هبی، در 9مارس2024، دو روز پس از اینکه دوباره توسط مقامات مورد آزار و اذیت قرار گرفت، درگذشت.
خانم فنگ یوچیو، معلم بازنشسته مدرسه راهنمایی در شهر شولان، استان جیلین، دو بار حبس در اردوگاه کار اجباری محکوم شد و از زمان شروع آزار و شکنجه در سال 1999، دو بار در یک مرکز شستشوی مغزی زندانی شد. و سلامتی او را به خطر افتاد. از سال 2023، وضعیت پاها و انگشتان پا که در اثر شکنجه بهشدت آسیب دیده بودند، بهسرعت رو به وخامت گذاشت و او قادر به راه رفتن نبود. او همچنین با کاهش بینایی دست و پنجه نرم میکرد. او زمین خورد و پاهایش شکست. قبل از بهبودی کامل، پلیس طی یک دستگیری گروهی در 5ژوئن2024 او را دستگیر کرد و برای مدت کوتاهی بازداشتش کرد. او به قید وثیقه آزاد شد، اما سه ماه بعد در 9اکتبر2024 درگذشت. او 73 سال داشت.
پنج مأمور پلیس حوالی ساعت 6:30 صبح روز 29نوامبر2023 به خانه خانم چن گوهوا در شهر دونگینگ، استان شاندونگ وارد شدند و خانهاش را جستجو کردند. خانواده او گفتند که او صبح آن روز نوبت دکتر داشت و پلیس آنها را تا بیمارستان تعقیب کرد. مشخص شد دچار سرطان پیشرفته کبد و منتشرشده است و تنها پس از آن پلیس از تلاشهای خود برای دستگیریاش دست کشید. آنها همچنان تهدید کردند که پس از بهبودیاش به دنبال او میآیند. وضعیت او پس از حمله پلیس بهطرز چشمگیری بدتر شد و در 11دسامبر2023 در 54 سالگی درگذشت.
با وجود فشار خون خطرناک خانم وانگ چینگشیانگ، پلیس پس از دستگیری او در 5سپتامبر2024 همچنان او را در بازداشت نگه داشت. سرانجام در 16سپتامبر این ساکن شهر یوانجیانگ، استان هونان را آزاد کردند که در آن روز وی دچار سکته مغزی شدید شد. او هشت روز بعد در 24سپتامبر در ۶۰ سالگی درگذشت.
۱-۲-۲. مرگ ناشی از مصرف اجباری دارو در بازداشت
پنج تن از ساکنان شهر ووهان، استان هوبی، بهدلیل تمرین فالون گونگ در ۱۶ژوئن۲۰۲۲ در یک خانه شخصی دستگیر شدند. دو نفر از آنها، آقای لی چونلیان و آقای چن جون، در یک بیمارستان روانی نگهداری شدند و تحت مصرف اجباری دارو قرار گرفتند. هر دو کاهش وزن قابل توجه و کاهش وضوح ذهنی را تجربه کردند. آقای لی بهطور ناگهانی در 11نوامبر2024 درگذشت. آقای چن که پس از آزادی با وثیقه دچار حمله قلبی شد و استنت در قلبش گذاشته شده بود، در حدود دسامبر2024 به 7.5 سال زندان محکوم شد.
مدت کوتاهی پس از اینکه خانم شیه چانگچون، اهل شهر گوانگان، استان سیچوان، دوران محکومیت یکساله خود را در زندان زنان استان سیچوان در 19آوریل2024 به پایان رساند، او درد شدیدی در سمت چپ شکمش داشت. پوستش تیره و لاغر و نحیف شده بود. او چهار ماه بعد در 12اوت در 80 سالگی درگذشت. خانوادهاش گمان میکنند که در زندان به او داروهای سمی داده باشند.
1-2-3. مرگ پس از دههها آزار و شکنجه
خانم چن شوژن، اهل شهر دانجیانگکو، استان هوبی، در ۱۴مارس۲۰۲۴ درگذشت که یک ماه بعد از آزادی از یک سال حبس با حال وخیم بود. مرگ او بهدلیل حفظ ایمانش به فالون گونگ، سالها آزار و شکنجه را محدود کرد. او قبلاً چند بار دستگیر شده بود و دائماً مورد آزار و اذیت قرار میگرفت.
آقای لیو شنگژی و همسر و خواهرش که همگی ساکن پکن هستند، بهدلیل تمرین فالون گونگ، دهها سال حبس و شکنجه را تحمل کردند. به آقای لیو با باطومهای برقی در قسمت خصوصی شوک اعمال و دچار بیاختیاری شد. او سالها با ادم سیستمیک دست و پنجه نرم کرد و در 17ژوئیه2024 در 70 سالگی درگذشت. خواهرش، خانم لیو فنگشیا، پس از گذراندن دو دوره حبس در اردوگاه کار و یک دوره زندان، در سال 2020 درگذشت. همسرش که تا حد مرگ مورد ضرب و شتم قرار گرفت. در حبس به قتل رسید، یک بار از نگهبانی شنید که گفت: «ما پلیس هستیم. مافوقهایمان گفتهاند که اگر تو را تا حد مرگ کتک بزنیم هیچ مسئولیتی نداریم. و هیچکس نمیداند که آیا واقعاً مردهای.»
آقای سو آنژو، مردی 71ساله در شهر لانژو، استان گانسو که همسر و پسرش را در آزار و شکنجه فالون گونگ از دست داده بود، با آزار و اذیت دائمی مواجه شد و حتی زمانی که قبلاً ناتوان شده بود، به مجازات زندان تهدید شد. وی در 10ژانویه2024 درگذشت.
آقای سو آنژو (راست)، همسر و پسر مرحومش
1-2-4. مرگ درنتیجۀ ورشکستگی و آوارگی
آقای اویانگ هایون، اهل شهر ووهان، استان هوبی، قبلاً برای یک کارخانه پوشاک نظامی کار میکرد. او پس از شروع آزار و شکنجه از کار اخراج شد زیرا از انکار فالون گونگ امتناع کرد. او در سال 2011 بهدلیل نصب پوسترهایی درباره آزار و شکنجه در یک منطقه عمومی به چهار سال زندان محکوم شد. از سپتامبر 2020، اداره تأمین اجتماعی مستمری بازنشستگی ماهانه 2800 یوان او را تعلیق کرد (پس از اینکه خانوادهاش 15 سال کمک مالی برای او پرداخت کردند) و به او دستور داد قبل از بازگرداندن پرداختها، 130 هزار یوان دیگر کمک کند. او برای تأمین مخارج زندگی خود، بهرغم وضعیت نامناسبی که داشت، مجبور به انجام کارهای متفرقه شد. او دچار خونریزی داخلی شد و در 19آوریل2024 در خانه سالمندان درگذشت. وی 70 سال داشت.
اگرچه خانم هوو شیوچین، ساکن شهر فوشین، استان لیائونینگ، زمانی که بهدلیل تمرین فالون گونگ در زندان بود، از شکنجه وحشیانه جان سالم به در برد، اما تا 12 سال بعد در بستر ماند. شوهرش شغلش را رها کرد تا از او مراقبت کند. آنها با حقوق بازنشستگی ماهانه 2300 یوانی خانم هوو زندگی میکردند و به سختی مخارج خود را تأمین میکردند. هنگامی که مقامات بهطور ناگهانی حقوق بازنشستگی خانم هوو را در اواخر سال 2022 به حالت تعلیق درآوردند، به این بهانه که او واجد شرایط پرداخت بهدلیل محکومیت ده سال حبس قبلیاش نیست، به این خانواده فقیر ضربه سختی وارد شد. وضعیت سلامتی این بانوی 63ساله رو به وخامت گذاشته و چند ماه بعد درگذشت.
پس از اینکه خانم کوی یاجون، یک شهروند 79ساله اهل جینژو، ساکن استان لیائونینگ، مجبور شد دور از خانه زندگی کند تا زندانی نشود، مقامات با تعلیق بازنشستگی او آزار و شکنجه را تشدید کردند و همچنین به فرزندانش دستور دادند که با آنها همکاری کنند تا وی را برگردانند. او حتی پس از ایجاد مشکلات پزشکی شدید نمیتوانست به خانه برود. هنگامی که سرانجام در دسامبر2024 به خانه بازگشت، از قبل در شرایط بحرانی قرار داشت. او چند روز بعد در 83 سالگی درگذشت.
1-3. تفکیک پروندهها براساس سال وقوع
از میان 164 مورد مرگ که به تازگی ثبتشده، 58 مورد بین سالهای 1999 تا 2023 و 104 مورد باقیمانده در سال 2024 با میانگین ماهانه 8 مورد. ژانویه2024 بیشترین موارد مرگ و میر (14) و پس از آن 12 مورد در آوریل2024 و 11 مورد هر کدام در مارس، اکتبر و نوامبر2024 رخ داد. ماههای باقیمانده در سال 2024 موارد مرگ تکرقمی بود. بهدلیل سانسور شدید اطلاعات، موارد آزار و شکنجه همیشه نمیتواند به موقع گزارش شود، و همچنین اطلاعات به راحتی در دسترس نیست.
164 تمرینکننده فوت شده، شامل 106 زن، از 20 استان، 4 منطقه خودمختار و 4 شهر مهم مرکزی بودند. لیائونینگ بیشترین موارد را از 25 مورد گزارش کرده است، از جمله 16 مورد در سال 2024 و 9 مورد در سالهای قبل. هیلونگجیانگ با 19 مورد، از جمله 13 مورد در سال 2024 و 6 مورد از سالهای قبل، در رتبه دوم قرار گرفت. هبی با 18 مورد، از جمله 11 مورد از سال 2024 و 7 مورد با وقوع قبلی، سوم شد. سه منطقه دیگر دارای موارد دو رقمی گزارش شده و 22 مکان باقیمانده دارای موارد تک رقمی بین 1 تا 8 تن بودهاند.
نمودار 4 همچنین توزیع جنسیتی موارد مرگ گزارش شده اخیر را در سراسر استانها نشان میدهد.
از 164 موردی که بهتازگی گزارش شده است، 148 تمرینکننده در زمان فوتشان، از جمله 130 نفر که 60 سال یا مسنتر بودند، سن آنها مشخص بود. از 148 تمرینکننده، نود و هفت نفر زن بودند، از جمله 39 نفر که قبل از سال 2024 و 58 نفر در سال 2024 فوت کردند. 51 تمرینکننده باقیمانده مرد بودند که از میان آنها، 13 نفر قبل از سال 2023 و 38 نفر در سال 2024 فوت کردند.
جوانترین تمرینکننده، آقای ژو هونگیو 41ساله اهل شهر دنگژو، استان هنان بود. او در حین گذراندن دوران محکومیت خود در زندان ژنگژو مورد آزار و اذیت قرار گرفت. او پس از آزادی در ماه مه2023 از ادم رنج میبرد. او هرگز بهبود نیافت و در ژانویه2024 درگذشت. همسرش، خانم سون هایهونگ، که او نیز بهدلیل تمرین فالون گونگ در حبس به سر میبرد، و دختر 12سالهشان تنها مانده است.
مسنترین تمرینکننده خانم کوی شیانگژی، 91ساله اهل شهرستان تاهه، ساکن استان هیلونگجیانگ بود که پس از تحمل دو دهه آزار و اذیت و شاهد آزار و شکنجه فرزندان و همسرانشان بودن، در دسامبر2019 درگذشت.
دومین تمرینکننده سالمند، خانم ژانگ گوئیچینگ، اهل شهرستان نانبو، استان سیچوان، در 29اکتبر2021، پنج ماه پس از آنکه مجبور شد برای جلوگیری از آزار و اذیت، دور از خانه زندگی کند، درگذشت. او 88ساله بود.
بخش دوم. موارد منتخب دیگر
۲-۱. مرگ در بازداشت
تمرینکنندگان فالون گونگ که حاضر به انکار ایمانشان نبودند، در بازداشت با شکنجههای فیزیکی وحشیانه و شستشوی مغزی شدیدی که برای تبدیل آنها طراحی شده بود، مواجه شدند. بسیاری از آنها در یک محیط ایزوله نگهداری میشدند و شبانهروز تحتنظر زندانیان بودند، از هرگونه ارتباط با خانوادهشان محروم بودند، و اجازه صحبت با سایر تمرینکنندگان فالون گونگ زندانی را نداشتند. آسیب جسمی و فشار روانی زیاد اغلب کشنده بود.
باتوجه به سیاست ریشهکنی جیانگ زمین، رئیس سابق حزب کمونیست چین که در سال 1999 دستور آزار و شکنجه را صادر کرد، «شهرت آنها [تمرینکنندگان فالون گونگ] را کهدار کنید، آنها را از نظر مالی ورشکست کنید و از نظر فیزیکی نابود کنید.» به اکثر زندانها و بازداشتگاهها «سهمیههای مرگ» داده شد، که در آن نگهبانها اگر تمرینکنندگان فالون گونگ را تا حد مرگ شکنجه میکردند، پاسخگو نبودند، اما درعوض وقتی با موفقیت تمرینکنندگان را مجبور به ترک فالون گونگ میکردند، پاداش دریافت میکردند. همچنین به زندانیان بهدلیل مشارکت فعال در شکنجه تمرینکنندگان تشویقهایی از جمله کاهش مدت محکومیت و سایر امتیازات داده میشد.
۲-۱-۱. مردی 60ساله پنج روز پس از ورود به زندان در همانجا درگذشت
آقای رن چانگبین، 60ساله اهل شهر جیاموسی، ساکن استان هیلونگجیانگ، پنج روز پس از بستری شدن در زندان شوانگ یاشان برای گذراندن یک دوره سهساله درگذشت. بدنش کبودی ها و جراحات متعدد، چشمانش سیاهی و سرش چندین بخیه داشت.
به گفته خواهر آقای رن، او حدود ساعت 8 صبح روز 28سپتامبر2024 از زندان تماس گرفت و به او گفت که آقای رن بر اثر یک مشکل اورژانس پزشکی فوت کرده است. او خواستار دانستن علت مرگ شد، اما تماسگیرنده از ارائه هرگونه اطلاعات بیشتر خودداری کرد، به جز اینکه جسد آقای رن به یک مرکز کفن و دفن منتقل شده بود.
خواهر آقای رن بلافاصله سایر اعضای خانواده را از این خبر غمانگیز مطلع کرد و آنها باعجله به مرکز کفن و دفن رفتند و در آنجا جسد کبودشده آقای رن را دیدند.
هنگامی که خانواده سؤال کردند که آیا عزیزشان تا حد مرگ شکنجه شده یا خیر، نگهبانان ادعا کردند که آقای رن در زمان پذیرش در زندان بسیار ضعیف بود و دو زندانی مسئول مراقبت از او بودند. آنها همچنین گفتند که آقای رن در حین استحمام به زمین افتاده و به این ترتیب به سر و بدنش آسیب وارد شده است.
خانواده آقای رن استدلال کردند که او در زمان دستگیری بسیار سالم بود و از او سؤال کردند که چگونه پس از یک هفته بازداشت اینقدر ضعیف شده بود. اگر واقعاً زندان دو زندانی را برای «مراقبت» از او گذاشته بود، چرا آنها نتوانستند از زمین خوردن او در حین استحمام جلوگیری کنند؟
آقای رن، کارمند سابق کارخانه شیشه، در 14سپتامبر2024 در جریان عملیات پلیس دستگیر شد و در 25ژوئیه2024 به سه سال حبس محکوم شد. او در 23سپتامبر به زندان شوانگیاشان منتقل شد و پنج روز بعد درگذشت.
۲-۱-۲. مرد 66ساله در حین 11 سال حبسش بهدلیل شکایت از دیکتاتور سابق رژیم کمونیست جان خود را از دست داد
آقای یان ژوگوانگ، از شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در ۱۶اکتبر۲۰۲۴ در حالی که محکومیت ۱۱ساله خود را میگذراند، در ۶۶ سالگی درگذشت. وی بهدلیل شکایت از جیانگ زمین، رئیس سابق رژیم کمونیستی چین که دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرده بود، دستگیر شد.
در ماه مه سال ۲۰۱۵، دادستانی عالی خلق چین و دادگاه عالی خلق چین اعلام کردند که همه پروندههای تشکیلشده را میپذیرند. این امر موجی از شکایتهای کیفری را از سوی تمرینکنندگان فالون گونگ در سراسر جهان علیه نقش ابزاری جیانگ زمین در آغاز آزار و شکنجه برانگیخت.
یک کارگروه در شهر چائویانگ ایجاد شد تا تمرینکنندگان فالون گونگ را که از جیانگ شکایت کردند، محاکمه کند. بیش از 300 تمرینکننده در 9نوامبر2015 در چائویانگ دستگیر شدند. آقای یان در حالی که سوار بر موتورسیکلت در خیابان بود توسط پلیس دستگیر شد. پلیس با ردیابی تلفن همراه او را پیدا کرد.
لی چائو، مدیر دفتر امنیت عمومی شهر چائویانگ، به دادستانها و دادگاههای محلی دستور داد تا روند پیگرد قانونی تمرینکنندگان را تسریع کنند. آقای یان، که هماهنگکننده داوطلب تمرینکنندگان محلی بود، بهعنوان یک هدف کلیدی در نظر گرفته شد.
در بازداشتگاه شهر چائویانگ، آقای یان به یک بیماری عفونی مبتلا شد. با وجود وضعیت جسمی وخیم، پلیس از آزادی او خودداری کرد و او را به بخش پزشکی بازداشتگاه استان لیائونینگ منتقل کرد. آنها اطلاعات مربوط به وضعیت جسمانی آقای یان و محل اختفای او را بهشدت کنترل میکردند. هنگامی که خانواده او موفق شدند از وضعیت او مطلع شوند و از پلیس درمورد آن سؤال کردند، پلیس مستقیماً به آنها پاسخ نداد، اما از آنها پرسید که چگونه از این اطلاعات مطلع شدند.
آقای یان، در حالی که در بخش پزشکی بازداشتگاه استان لیائونینگ نگهداری میشود
دادگاه منطقه شوانگتا جلسه رسیدگی به پرونده آقای یان را در ۱۹اوت۲۰۱۶ در بخش پزشکی برگزار کرد. وکیلش برای او ادعای بیگناهی کرد. اگرچه دادستان بائو لی از دادستانی ناحیه شوانگتا هیچ مدرکی ارائه نکرد که نشان دهد آقای یان چگونه قانون را نقض کرده است، قاضی رئیس دادگاه، ژانگ شیائوهوا همچنان او را به ۱۱ سال زندان محکوم کرد. او بعداً به بخش سالمندان و افراد ناتوان در زندان اول شنیانگ منتقل شد.
وقتی خانواده آقای یان در اکتبر۲۰۲۳ به دیدن او رفتند، او هنوز روحیه خوبی داشت. پس از آن یک سال به ملاقات او نرفتند. (مشخص نیست که آیا خودشان نتوانستند با او ملاقات کنند یا زندان او را از ملاقات با خانوادهاش محروم کرد.) در ۱۲اکتبر۲۰۲۴، ناگهان از زندان با آنها تماس گرفتند و گفتند که وضعیت آقای یان وخیم است. وقتی آنها به بیمارستان دهم شنیانگ رفتند، او بیهوش بود.
زندان دو روز بعد آقای یان را با آزادی مشروط پزشکی آزاد کرد. او با آمبولانس به شهر چائویانگ بازگردانده شد و در بیمارستان سل چائویانگ پذیرش شد. او دو روز بعد در ۱۶اکتبر درگذشت.
۲-۱-۳. مرگ مرد شاندونگی در بیمارستان پلیس در حالی که یک دوره هشتساله حبس را میگذراند
آقای وانگ ژونگشی، ساکن شهر زیبو، ساکن استان شاندونگ، در 22ژوئیه2024، در حالی که یک دوره حبس هشتساله را میگذراند در ۷۱ سالگی درگذشت.
آخرین دستگیری آقای وانگ ژونگشی در ۱۱نوامبر۲۰۲۰ انجام شد. از پایان دورۀ محکومیت دهساله او بهدلیل تمرین فالون گونگ، فقط کمی بیش از یک سال میگذشت. وضعیت سلامتی او در اولین دوره زندان آسیب دید و او فقط در حالت چمباتمه زدن میتوانست ادرار کند. قبل از اینکه بهبود یابد، دوباره دستگیر شد و یک دوره طولانی دیگر را در همان زندان استان شاندونگ گذراند. نگهبانان آنجا به شکنجه او ادامه دادند و مجبورش کردند که تمام روز بدون حرکت روی یک چهارپایه کوچک بنشیند، که آسیبدیدگی او را تشدید کرد. او ورزش بدنی مناسبی نداشت و دائماً از خواب محروم میشد، در حالی که همچنان مجبور بود هر روز ویدئوهایی با مضمون افتراآمیز به فالون گونگ را تماشا کند. او درنهایت براثر شکنجه در بیمارستان پلیس درگذشت.
نگهبانانی که در شکنجه آقای وانگ شرکت داشتند شامل مدیر بخش لیانگ جینگدا، معاون مدیر چن شو و مربی ژنگ جیه بودند. وقتی لیانگ دستور داد تمرینکنندگان را شکنجه کنند، به نگهبانان و زندانیان گفت: «با آنها [تمرینکنندگان فالون گونگ] مثل یک انسان رفتار نکنید.»
در حالی که مرگ در بازداشت شدیدترین پیامدِ آزار و شکنجه است، شکنجه فیزیکی تنها بخشی از آن است. نگاهی به جزئیات زندگی تمرینکنندگانی که در خانه جانشان را از دست دادهاند، درک کاملتری از آسیبهای همهجانبهای که متحمل شدهاند، فراهم میکند، که بر هر جنبهای از زندگی روزمرهشان، و اغلب اوقات زندگی خانوادههایشان، هر روز تأثیر گذاشته است.
2-2-1-1. مرگ سالمند اهل گوانگدونگ چند هفته پس از آزادی در شرایط بحرانی (عکس گرافیکی در مقاله مرتبط)
خانم یائو جینجیائو، بانویی اهل شهر جییانگ، استان گوانگدونگ، در ۲۰نوامبر۲۰۲۴، فقط چند هفته پس از آزادی مشروط در شرایط وخیم درگذشت. خانم یائو جینگجیائو فقط یک ماه با تولد ۸۵ سالگی خود فاصله داشت.
خانم یائو در ۲۵اکتبر۲۰۲۴، پس از اینکه در حین گذراندن دوران محکومیت سهساله در زندان زنان استان گوانگدونگ در مرکز شهر گوانگژو برای ایمانش به فالون گونگ، بهشدت بیمار شد، با آمبولانس به زادگاهش بازگردانده شد.
خانم یائو در هفتههای آخر زندگی خود با آزار و اذیت مکرر مقامات مواجه شد. حتی هشت روز قبل از مرگش، به خانوادهاش دستور داده شد که از او عکس بگیرند و به مقامات تحویل دهند تا ببینند آیا او به اندازه کافی خوب است که دوباره در زندان پذیرش شود یا خیر.
محکومیت ناعادلانه خانم یائو از دستگیری اولیه او در ۱۴ژوئن۲۰۲۰ ناشی شد. او روز بعد با قرار وثیقه آزاد شد. پس از اینکه در نوامبر۲۰۲۲ به سه سال حبس محکوم و ۳۰ هزار یوان جریمه شد، تا ۵مه۲۰۲۳ به قید وثیقه باقی ماند. زمانی که بخش امنیت داخلی منطقه رونگچنگ او را برای معاینه فیزیکی برد، مشخص شد فشار خون بالا دارد، اما پلیس همچنان او را به بازداشتگاه منطقه جیدونگ برد، تا زمانی که در اوایل ژوئیه۲۰۲۳ به زندان زنان استان گوانگدونگ منتقل شد. در روز پذیرش او را در بیمارستان داخلی خود قرار داد.
خانم یائو در ۹سپتامبر۲۰۲۴ پای راستش شکست. زندان زنان استان گوانگدونگ (واقع در مرکز شهر گوانگژو) تا اواسط سپتامبر وضعیت او را به خانوادهاش اطلاع نداد. از عزیزانش خواسته شد برای امضای رضایتنامه برای عمل جراحی به زندان بروند. آنها رفتند، اما اجازه دیدن او را نداشتند. پس از امضای فرم، زندان ناگهان اعلام کرد که بهدلیل وضعیت جسمانی ضعیف خانم یائو، عمل جراحی لغو شده است.
در اواسطاکتبر۲۰۲۴، زندان دوباره با خانواده تماس گرفت و از آنها خواست تا از اداره ۶۱۰ شهر جیهیانگ برای آزادی مشروط خانم یائو مجوز بگیرند. عزیزان او اقدام کردند، اما اداره ۶۱۰ یک هفته آنها را منتظر نگه داشت تا درنهایت این درخواست را تأیید کند. اما زندان بلافاصله خانم یائو را آزاد نکرد. آنها سه بار از خانواده او تقاضای پول کردند و در مجموع ۳۰ هزار یوان از خانواده او اخاذی کردند.
در اوایل ۲۵اکتبر۲۰۲۴، زندان ترتیبی داد تا یک آمبولانس خانم یائو را به بیمارستان طب چینی شهر جییانگ برساند. خانواده او که در ورودی منتظر بودند، با دیدن خانم یائو که تقریباً غیرقابل شناسایی بود و از آمبولانس به پایین حمل شد، شوکه شدند. او در وضعیت تقریباً نباتی با دهان باز بود. او نمیتوانست صحبت کند و فقط میتوانست چشمانش را تکان دهد.خانم یائو جینجیائو قبل از اینکه اخیراً زندانی شود.
خانم یائو جینجیائو قبل از بازداشت اخیرش
خانم یائو جینجیائو زمانی که با آزادی مشروط آزاد شد
نگهبان محافظ او گفت که پای راستش هنوز شکسته و چند عضو داخلی او دچار نارسایی شده است. او اعلام کرد که زندان اکنون بهطور رسمی او را به خانوادهاش تحویل میدهد. و به آنها دستور داد که برگههای معافیت را امضا کنند تا چنانچه برای خانم یائو اتفاقی افتاد زندان از هر مسئولیتی مبرا باشد. وقتی آنها حاضر به امضا نشدند، نگهبان تهدید کرد که او را به زندان خواهد برد، بنابراین تسلیم شدند و آن را امضا کردند. سپس او را سریع به بیمارستان بردند.
خانم یائو پس از روزها بستری بودن در بخش مراقبتهای ویژه هیچ نشانهای از بهبودی نشان نداد. در بعدازظهر ۴ نوامبر ۲۰۲۴، او قادر به غذا خوردن نبود و نفسهایش بسیار سطحی بود. مسئولان بیمارستان نخواستند او تحت مراقبت آنان بمیرد و همان روز او را مرخص کردند.
خانم یائو پس از بازگشت به خانه، به لطف مراقبتهای دقیق خانوادهاش، وضوح ذهنی خود را به دست آورد. اما بهدلیل مشکل در بلع غذا و آب حالت خفگی پیدا میکرد و تشنه و گرسنه ماند و همین امر وضعیت او را بدتر کرد. مشخص نیست که چرا خانواده او نتوانستند برای او سرم یا لوله تغذیه تهیه کنند.
با وجود وضعیت او، اداره ۶۱۰ به مسئولان روستا دستور داد تا او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار دهند و از او عکس بگیرند. در ۱۲نوامبر، آنها با خانواده تماس گرفتند و دستور دادند که از او عکس بگیرند تا به مقامات ارائه کنند. او هشت روز بعد درگذشت.
2-1-2-2. مرگ پزشک داخلی سابق که بهدلیل حفظ ایمانش شکنجه شد، چند روز پس از آزادی از زندان
خانم لیو دونگشیان، پزشک ارشد داخلی در شهر چانگده، استان هونان، زمانی که دوره 9ساله حبسش را میگذراند، شکنجههای بیامان را تحمل کرد. او فقط چند روز پس از آزادی در مه2024 درگذشت. او 72ساله بود.
خانم لیو پس از اینکه رژیم کمونیستی چین آزار و شکنجه فالون گونگ را در ژوئیه1999 آغاز کرد، خانم لیو بارها بهدلیل دست نکشیدن از ایمانش هدف قرار گرفت. او یک سال و نه ماه یک دوره اردوگاه کار و سه محکومیت زندان را گذراند که مجموعاً به 16 سال حبس محکوم شد. مقامات تلفن و زندگی روزمره او را زیر نظر داشتند و او اغلب متوجه میشد که هر وقت بیرون میرفت تحت تعقیب قرار میگرفت. بیمارستانی که در آن کار میکرد، او را از سمتش بهعنوان پزشک تنزل داد و او را به انجام کارهای متفرقه در یک انبار دارو واداشت. حقوق و پاداش او به حالت تعلیق درآمد و او فقط 300 یوان در ماه برای تأمین اولیهترین هزینههای زندگی دریافت میکرد.
دستگیری خانم لیو در دسامبر 2016 صورت گرفت. او در 13مارس2018 به 9 سال زندان محکوم شد. او به زندان زنان استان هونان منتقل شد و مجبور شد ساعتهای طولانی بیحرکت بایستد. و فقط اجازه داشت دستهایش را برای خوردن یا نوشیدن حرکت دهد. قبل از اینکه بتواند از توالت استفاده کند باید به سرپرست زندانی گزارش میداد و از او اجازه میگرفت. زمان او برای استحمام نیز محدود بود.
تصویر شکنجه: ایستادن با محدودیت حرکت
بهدلیل بیماری قلبی و فشار خون خانم لیو، او در مه2024، 19 ماه قبل از پایان دوره محکومیتش آزاد شد. فقط چند روز بعد وی درگذشت.
2-2-1-3. مرد جیلینی 21 روز پس از آزادی به قید وثیقه جان باخت و پس از مرگ او به 3 سال زندان تهدید شد.
آقای تیان یوچون اهل شهر چانگچون، استان جیلین، 21 روز پس از آزادی با قرار وثیقه در شرایط وخیم درگذشت. دادگاه منطقه چائویانگ حتی پس از درگذشت او در ۲۴ژوئیه۲۰۲۴، او را به سه سال حبس محکوم کرد. او یک ماه مانده بود که ۷۵ سالش شود.
آقای تیان در 18آوریل2024 در خانهاش دستگیر شد. مأموران دستگیرکننده گفتند که او را هدف قرار دادند زیرا سرپرستان آنها دستور دادند که یک سهمیه را پر کنند و تعداد مشخصی از تمرینکنندگان فالون گونگ را تا اول ماه مه (روز کارگر در چین) دستگیر کنند.
پلیس قول داد که آقای تیان را پس از بازجویی آزاد و روز بعد او را به بازداشتگاه منتقل کند. طی معاینه فیزیکی لازم، مشخص شد که وی دارای فشار خون بالا، علائم سکته مغزی و جداشدگی شبکیه است. طبق قانون، وضعیت سلامتی او برای بازداشت مناسب نبود، اما بازداشتگاه همچنان او را پذیرش کرد.
خانواده آقای تیان به بازداشتگاه مراجعه کردند، اما فایدهای نداشت. آنها سپس به انجمن محلی افراد دارای معلولیت مراجعه کردند، اما آنها از کمک خودداری کردند. خانواده یک وکیل استخدام کردند اما بازداشتگاه گفت که آقای تیان یک «زندانی سیاسی» است و اجازه ملاقات (چه با خانواده و چه با وکیل) را نداشت.
بازداشتگاه حتی تهدید کرده بود که اگر او جرئت کند به وکالت آقای تیان ادامه دهد، پروانه وکالتش باطل خواهد شد. در 20ژوئن2024، یک نگهبان به خانواده آقای تیان اطلاع داد که او در آن روز استفراغ کرده، هوشیاریاش را از دست داده و تشخیص داده شد که او دچار انسداد روده است. خانواده او خواستار ملاقات با او شدند اما تقاضایشان رد شدند. زمانی که بازداشتگاه هشت روز بعد متوجه شد که آقای تیان به سرطان مجرای صفراوی نیز مبتلا شده است، به خانواده وی اطلاع دادند تا برای آزادی او با وثیقه اقدام کنند.
چند روز طول کشید تا تمام مدارک مورد نیاز پردازش شود، و زمانی که آقای تیان در 3ژوئیه2024 به قید وثیقه آزاد شد، آنقدر ضعیف بود که نمیتوانست بدون کمک راه برود. او بعداً به خانوادهاش گفت که مجبور شده است هر روز در بازداشتگاه بیحرکت روی تخته بنشیند. در کمتر از یک هفته، نشیمنگاهش دچار خونریزی و لایه ضخیمی از پینه ایجاد شد.
او همچنین گفت که کاهش وضعیت سلامتی او مدتها قبل از 20ژوئن زمانی که بازداشتگاه با خانوادهاش تماس گرفت شروع شد. او گفت که در ماه مه2024 به بیمارستان بازداشتگاه منتقل شد و در طول روز روی یک تخت با دستان بسته و پاهایش به غل و زنجیر بسته شده بود. نگهبانان فقط به او اجازه دادند که لباس زیر و یک شلوار نازک بپوشد. چیزی برای خوردن به او ندادند. سه نگهبان او را زیر نظر داشتند و از گفتن اینکه چه آمپولی به او هر روز تزریق میشود خودداری کردند.
در ماه مه در جیلین هنوز هوا سرد است. آقای تیان در حالی که بالاتنهاش برهنه بود، از نگهبانان و پرستاران میخواست که به او اجازه دهند پیراهنش را بپوشد. همه او را نادیده گرفتند.
او 21 روز پس از آزادی درگذشت.
2-2-2-1. مرگ پسر در سال 2018 پس از ابتلا به بیماری روانی در زندان، مرگ مادر در سال 2024 پس از آزار و اذیت از سوی پلیس بهدلیل عدالتخواهیاش برای پسر
خانم لیو شیوفن، اهل جینگهای، تیانجین، در ۱۰آوریل۲۰۲۴، اندکی پس از آن که پلیس محلی او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار داد و خواستار دانستن این شد که آیا او هنوز فالون گونگ را تمرین میکند و آیا قصد دارد بهدنبال اجرای عدالت برای پسر مرحومش باشد، درگذشت. پسر او در سال۲۰۱۸ پس از ابتلای تدریجی به بیماری روانی در طی پنج سال تحمل حبس درگذشت.
آقای رن دونگشنگ و همسرش ژانگ لیچین
آقای رن پس از اینکه در بازداشت روانی شد
آقای رن بهدلیل ایمانش به فالون گونگ، در ۸مارس۲۰۰۶ دستگیر و به پنج سال حبس در زندان بینهای محکوم شد. او بهطرز وحشیانهای شکنجه شد و همچنین به او دارویی نامعلوم داده شد. زندان ملاقاتهای خانوادگی او را در هشت ماه آخر دوران زندان لغو کرد. با اعتراض خانم لیو، زندان ویدئو کلیپی از پسرش را به وی نشان داد. او در فیلم دید که پسرش آشفته است و رفتاری غیرعادی دارد. او قرار بود در ۷مارس۲۰۱۱ آزاد شود اما همان روز مستقیماً به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد و یک هفته دیگر در بازداشت بود. وقتی خانم لیو برای بردن او رفت، از دیدن مردی روانپریش شوکه و قلبش جریحهدار شد.
دنیای خانم لیو فرو ریخت. در آن زمان، عروسش خانم ژانگ بهدلیل تمرین فالون گونگ هنوز درحال سپری کردن محکومیت هفتسالهاش در زندان بود.
آقای رن در سالهای آخر زندگیاش همچنان روانپریش بود. او بیشتر اوقات از توهم رنج میبرد. هر وقت رعد و برق میشد، زیر باران میایستاد و جیغ میکشید. او همچنین بارها در نیمههای شب فرار کرد و تا چند روز برنمیگشت. وقتی برمیگشت، کثیف و آشفته بود.
وقتی کسی همینطوری و بدون قصد نام پلیس را میبرد، او وحشتزده میشد و زیر لب میگفت: «باید فرار کنم. وگرنه مرا میگیرند.» سپس از خانهاش فرار میکرد و چند روز را بیرون میماند. او همچنین اغلب از کابوسهای شبانه بیدار میشد و فریاد میزد: «من از شما نمیترسم!»
در لحظات نادری که آقای رن از نظر ذهنی هوشیار بود میگفت: «نگهبانان و زندانیان مرا تهدید کردند که اگر از ایمانم دست نکشم، تا سر حد مرگ مرا کتک خواهند زد.»
پس از آزادی خانم ژانگ در ۱۱فوریه۲۰۱۶، او و خانم لیو با همکاری هم توانستند هشت نگهبان زندان را شناسایی کنند که مسئول اصلی شکنجه آقای رن و خوراندن داروی اختلال روانی به او بودند.
آنها علیه عاملان این جنایت به ارگانهای مختلف دولتی شکایت کردند، اما بینتیجه ماند. خانم ژانگ حتی بهدلیل تلاشهایش بهمدت ۳۵ روز بازداشت شد. در سال۲۰۱۷، خانم لیو شکایات خود را به دادگاه میانی شماره یک تیانجین و دادگاه عالی تیانجین ارسال کرد، اما پروندهاش به این دلیل که دو سال زمان از آن گذشته است، رد شد.
آقای رن در ساعت ۲ بامداد ۱۲سپتامبر۲۰۱۸، دو هفته قبلاز جشنواره نیمهپاییز، یکیاز مهمترین تعطیلات در چین، درگذشت. حتی پس از درگذشت او، مقامات محلی به آزار و اذیت خانم ژانگ و خانم لیو ادامه دادند.
آزار و اذیت مکرر به سلامتی خانم لیو لطمه زد و او در بستر بیماری افتاد. اما پلیس همچنان به او رحم نکرد. آنها یک روز وارد خانه او شدند و خواستند با او صحبت کنند. او اندکی بعد، در ۱۰آوریل۲۰۲۴ درگذشت.
2-2-2-2. آزار و شکنجه فالون گونگ زندگی زن و شوهری را با فاصله شش سال از یکدیگر گرفت، مرد زمانی مورد اصابت گلولۀ پلیس قرار گرفت و بهمدت ۱۴ سال زندانی شد
آقای جیانگ هونگلو، مردی 66ساله در شهر میشان، استان هیلونگجیانگ، در 27 ژانویه 2024، دو هفته قبل از سال نو چینی، در یک مرکز سالمندان درگذشت. مرگ او شش سال پس از آن اتفاق افتاد که همسرش، خانم یوان شوژی، در 4آوریل2018 در 60 سالگی درگذشت.
آقای جیانگ که قبلاً در اداره بزرگراه شهر میشان کار میکرد، در دسامبر۱۹۹۹ به یک سال و سه ماه کار اجباری محکوم شد. هنگامی که او در سال ۲۰۰۲ با مردم درباره فالون گونگ صحبت کرد، یک مأمور او را تعقیب و به پایش شلیک کرد و با لگد به سرش زد. او بعداً به ۱۴ سال حبس محکوم و در اثر شکنجه در زندان از ناحیه هر دو پا فلج شد. او قادر به صحبت منسجم نبود، حافظه ضعیفی داشت و به بیماری پروستات مبتلا بود. در سالهای آخر زندگی، او به لوله تغذیه از بینی نیاز پیدا کرد.
همسرش خانم یوان نیز بارها دستگیر و شکنجه شد. فشار روانی ناشی از آزار و شکنجه بر سلامت او تأثیر گذاشت. او به دیابت مبتلا شد و ورم شدید در پاهایش داشت که درنهایت منجر به قطع شدن هر دو پایش شد. وضعیت او پس از عمل همچنان رو به وخامت بود و در ۴آوریل۲۰۱۸ اندکی پس از ۶۰ سالگی درگذشت.
پسر این زوج حدوداً ۳۹ساله در طول سالها تحت آزار و اذیت والدینش قرار گرفت. او گوشهگیر شد و از معاشرت امتناع میکرد. بیشتر اوقات در اتاقش میماند.
۲-۲-۳-۱. مرگ بانوی شاندونگی پس از دهها سال آزار و اذیت، آوارگی و رنج ناشی از مصرف اجباری دارو
خانم وانگ شوهوا و همسرش، آقای ژو چوانژونگ، از شهر تایان، استان شاندونگ، در اوایل مارس2000 مجبور شدند برای جلوگیری از آزار و اذیت مکرر پلیس، دور از خانه زندگی کنند. اما پلیس همیشه موفق میشد آنها را هر بار پس از مدت کوتاهی پس از نقل مکان پیدا کند. برای پنهان شدن از دید پلیس، آنها در چند استان از جمله هوبی، شانشی و هبی زندگی میکردند.
به دنبال یک در استراحت در سال 2006، خانم وانگتحت تزریق داروهای سمی قرار گرفت و پس از آن از تشنج و حالت تهوع مداوم رنج میبرد. در سال 2013 وضعیت او بهطور ناگهانی بدتر شد و او کاملاً ناتوان شد. او پس از تحمل یک دهه رنج جسمی دیگر، در حالی که پریشانی روانی ناشی از آزار و شکنجه مداوم فالون گونگ را تحمل کرد، بهویژه شاهد دستگیری و محکومیت همسرش بود، او در 14اوت2024 در 68 سالگی درگذشت.
از آنجایی که اداره محلی تأمین اجتماعی حقوق بازنشستگی این زوج را به حالت تعلیق درآورده بود و پسرشان بهدلیل جراحات ناشی از تصادف رانندگی کار نمیکرد، خانواده فقط 500 یوان پول نقد داشتند و حتی نمیتوانستند هزینه مراسم خاکسپاری خانم وانگ را بپردازند. پس از اینکه یکی از بستگان از وضعیت آنها مطلع شد، 10 هزار یوان به آنها قرض داد. تنها پس از آن خانواده جسد خانم وانگ را سوزاندند تا او بتواند در آرامش آرام بگیرد.
2-2-3-2. معمار گوانگدونگ پس از آزار مکرر پلیس در 60 سالگی درگذشت
خانم چن یانپینگ، 60ساله ساکن شهر گوانگژو، استان گوانگدونگ، در 23مه2024، پس از سالها آزار و اذیت پلیس بهدلیل ایمانش به فالون گونگ، درگذشت.
خانم چن، صاحب یک شرکت معماری، فالون گونگ را عمل تحت کنترل نگه داشتن کیست مادرزادی کبد (کیسههای پر از مایع روی کبدش) میدانست. اما بیماریاش عود کرد و پس از آزار و اذیت مکرر پلیس به خاطر ایمانش، علائم دیگری را بروز داد. او هرگز بهبود نیافت و فوت کرد.
پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال 1999، پلیس خانم چن را از سفر به خارج منع کرد و حتی به او اجازه رفتن به هنگ کنگ را نداد. آنها نظارت دقیقی بر خانم چن داشتند. او چند بار قصد داشت برای سفرهای داخلی سوار هواپیما شود که پلیس با او تماس گرفت و خواست که بداند کجا میرود. بهمنظور اجتناب از آزار بیشتر، او اغلب مسافتهای طولانی (به جای پرواز) را زمانی که مجبور به سفر میشد رانندگی میکرد.
آزار و اذیت خانم چن در سال 2023 تشدید شد، پس از اینکه پلیس محلی متوجه شد که او مقالهای را که توسط بنیانگذار فالون گونگ در ویچت (یک پلتفرم رسانه اجتماعی محبوب در چین) نوشته شده بود، پست کرده است. پلیس در خانه او حاضر شد و برخلاف میل او تلفن همراه و پستهای ویچت را بررسی کرد. آنها او را در خانهاش بازجویی کردند و تصویری از بنیانگذار فالون گونگ را به همراه آثار هنری حاوی پیامهای فالون گونگ مصادره کردند.
یک روز در اواخر نوامبر۲۰۲۳، پلیس درِ خانه خانم چن را زد. وقتی کسی جواب نداد، درِ خانه همسایهاش را زدند و پرسیدند که آیا او خانه است و با چه کسی زندگی میکند. آن شب کمی بعد از ساعت ۸ شب، خانم چن به بیرون ساختمان آپارتمانش رفت تا از اتوموبیلش چیزی بیاورد. در راه رفتن به گاراژ با چهار مأمور پلیس برخورد کرد. آنها ابتدا متوجه نشدند که او خانم چن است، اما خانم چن میدانست که به دنبال او آمده بودند. او به جای بازگشت به آپارتمانش، بلافاصله از آنجا فرار کرد. او نه تلفن همراه داشت و نه پول. او موفق شد مکانی موقت برای سکونت پیدا کند و مدتی دور از خانه زندگی کرد تا دستگیر نشود.
از فوریه۲۰۲۴، خانم چن بهتدریج مشکل در راه رفتن، همراه با تورم در رانهایش را تجربه کرد. ورم به تدریج به پاهایش سرایت کرد. وزنش بالا رفت و دور کمرش بزرگتر شد. افزایش وزن شکم، وریدهای ساق پای او را تحت فشار قرار داد و جریان خون وریدی را مسدود و ورم پای او را بدتر کرد. در این بین شکمش به دیافراگم و سپس به قلبش فشار آورد که باعث تپش قلب شدید میشد. شکمش هم فشرده شده و اشتهایش را از دست داده بود.
خانم چن بهرغم اینکه خیلی کم میخورد، در عرض سه ماه تقریباً ۳۲ کیلوگرم اضافه وزن پیدا کرد. او بدون توجه به موقعیتی که در آن قرار داشت، چه ایستاده، چه نشسته یا دراز کشیده، احساس ناراحتی میکرد.
درحالیکه از عود کیست کبدش رنج میبرد، اداره پلیس ووشان خانم چن را زیر نظر داشت. او در ۴آوریل۲۰۲۴ با فردی تماس ویدئویی برقرار کرد و دو مأمور بلافاصله حاضر شدند. آنها به او دستور دادند استفاده از تماس ویدئویی را متوقف کند و به زور برنامه مذکور را از تلفنش حذف کردند.
خانم چن بعداً در بیمارستان بستری شد. او بارها به خانواده و کارکنان پزشکی گفت که اگر در نوامبر۲۰۲۳ مجبور به زندگی دور از خانه نمیشد، وضعیت سلامتیاش به این سرعت وخیم نمیشد. با وجود رنجی که داشت، آرام و بانشاط باقی ماند. حتی یک سبد گل و یک سبد میوه در ۱۲مه، مصادف با روز پرستار به پرستارانش هدیه داد. مشخص نیست که آیا او در۲۳مه، در بیمارستان درگذشت یا در خانه.
2-2-3-3. دکتر محبوب در اواخر 50 سالگی پس از سالها آزار و شکنجه درگذشت
دکتر دونگ ونچنگ، یک پزشک محبوب در شهر هاربین، استان هیلونگجیانگ، پس از سالها آزار و شکنجه بهدلیل ایمانش به فالون گونگ، در ۲۴نوامبر۲۰۲۴ درگذشت.
آقای دونگ، در اواخر 50 سالگیاش، کلینیک شخصی خود را اداره میکرد و اغلب از بیمارانی که از نظر مالی دچار مشکل بودند، مقداری کمی از هزینه را میگرفت یا هیچ هزینهای دریافت نمیکرد. سخاوتمندی، مهارتهای پزشکی استثنایی و دلسوزیاش در کنار رفتارش، باعث جلب احترام مردم میشد و بیماران را از دور و نزدیک به خود جذب میکرد. بسیاری از بیمارانش، پس از اطلاع از درگذشت او، اشک ریختند و نمیدانستند که آیا هرگز دوباره چنین پزشک خوبی پیدا خواهند کرد.
دکتر دونگ اولین بار در 3دسامبر2001، دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد. قبل از آزادیاش در تاریخی نامعلوم، پلیس او را مجبور به پرداخت 2000 یوان و تسلیم اسناد سه محل سکونتش کرد.
دکتر دونگ پس از سفری به پکن، بهمنظور دادخواهی برای فالون گونگ در سال 2002، دستگیر و در حدود شش بازداشتگاه مختلف در پکن حبس شد. او بعداً به هاربین بازگردانده شد و در بازداشتگاه منطقه شوانگچنگ حبس شد. وی در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. زمانی که در شرایط وخیم قرار داشت آزاد شد. مدت کوتاهی پس از بازگشت به خانه، مجبور شد برای جلوگیری از آزار و اذیت شدن مکرر توسط مقامات روستایی محلی مخفی شود.
دکتر دونگ دوباره در 16آوریل2002، به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند. وی دستگیر و پس از زمین خوردن، از ناحیه پا مجروح شد. او بعداً به هیلونگجیانگ بازگردانده شد و دوباره در همان بازداشتگاه منطقه شوانگچنگ حبس شد. درحالیکه وضعیتش بدتر میشد، نگهبانان او را آزاد کردند.
دکتر دونگ پس از دستگیری دیگری در تاریخی نامعلوم، به دو سال کار اجباری در اردوگاه کار چانگلینزی محکوم شد. نگهبانان آنجا او را مورد آزار و اذیتهای مختلفی قرار دادند، ازجمله ضربوشتم، آویزان کردن او بهصورت وارونه (به تصویر زیر نگاه کنید)، وارد کردن شوک با باطومهای الکتریکی، و ریختن آب سرد روی تمام بدنش. وی در مقطعی، پس از ضربوشتمهای مکرر، دچار ضربه مغزی و اختلال روانی شد.
تصویر شکنجه: وارونه آویزان شدن
دکتر دونگ بار دیگر در 6مه2016 هنگام خرید از یک سوپرمارکت دستگیر شد. پس از آزادی، او همچنان بهخاطر ایمانش تحت نظارت و آزار و اذیت مداوم بود. فشار روانی بر سلامت وی تأثیر گذاشت و او در 24نوامبر2024 درگذشت.
۲-۲-۳-۴. مرد پکنی پس از تحمل 13 سال حبس پشت میلههای زندان، 4 ماه پس از اتمام دوره سوم زندان درگذشت
آقای پانگ یو، ساکن پکن، زمانی که در ۲۶نوامبر۲۰۲۳ پس از سپریکردن یک سال و سه ماه دوره محکومیت بهخاطر تمرین فالون گونگ، آزاد شد، قابل شناسایی نبود. بهخاطر از دست دادن پروتئینهای سرم از مسیر گوارشی و تعریق بیش از حد در رنج بود. او بهشدت ضعیف شده بود و بهسختی راه میرفت.
مرحوم آقای پانگ تو با همسر و پسرش
مقامات محلی آقای پانگ، مدیر سابق دفتر برنامهریزی شهری و مدیر شرکت املاک و مستغلات را حتی پس از بازگشت به خانه تحت نظر داشتند. مأموران اداره پلیس پینگشیفو گهگاهی او را مورد آزار و اذیت قرار میدادند و افرادی را تعیین میکردند تا او را در طول یک هفته برگزاری «دو نشست» در مارس۲۰۲۴ تحت نظر بگیرند.
«دو نشست» جلسات سالانه کمیته ملی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین (CPPCC) و کنگره ملی خلق (NPC) است. امسال جلسات سالانه کمیته ملی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین در ۴ مارس ۲۰۲۴ و کنگره ملی خلق یک روز بعد آغاز شد. آنها هر دو در ۱۱ مارس به پایان رسیدند. رژیم کمونیستی بهخاطر تشدید آزار و اذیت تمرینکنندگان فالون گونگ در تاریخهای حساس، مانند «دو نشست» شناخته شده است.
وضعیت آقای پانگ بهسرعت رو به وخامت گذاشت و او در ۹آوریل۲۰۲۴ درگذشت. او ۶۱ سال داشت. درگذشت او به دههها رنج او در دستان رژیم کمونیستی پایان داد.
آقای پانگ برای اولین بار پس از دستگیری در ۲۷سپتامبر۲۰۰۰ به هشت سال زندان محکوم شد. کمتر از یک سال پس از آزادیاش در سال ۲۰۰۸، دوباره در ۳ اوت همان سال دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. سومین حکم زندان او ناشی از دستگیریاش در ۲مه۲۰۲۲ بود. درحالیکه روز بعد به قید وثیقه آزاد شد، در ۲۸ژوئیه۲۰۲۲ مجدداً تحت بازداشت قرار گرفت. وضعیت سلامتیاش در حین بازداشت رو به وخامت گذاشت و به بیمارستان پلیس پکن فرستاده شد. دو ماه بعد در ۳ژوئیه۲۰۲۳ در یک جلسه مجازی در اتاقش در بیمارستان شرکت کرد و اندکی بعد به یک سال و سه ماه زندان محکوم شد.
سلامتی آقای پانگ در طول بازداشتش رو به وخامت بود. او دچار نارسایی قلبی و کلیه و همچنین تورم شدید زیر استخوانهای لگن شد. در یک مرحله تمام بدنش در ناحیه زیر سینه متورم شده بود. همچنین از عوارض ناشی از دیابت رنج میبرد و از دو سوراخ روی پایش چرک تراوش میکرد. او در ایستادن مشکل داشت. وقتی وکیلش به ملاقاتش رفت او را بیرون کردند. با وجود شرایط وی، مقامات از آزادی مشروط او خودداری کردند.
۲-۲-۳-۵. بانوی اهل لیائونینگ که پس از یک سال بازداشت دچار جنون شده بود، هفت سال بعد درگذشت
خانم شینگ آنمی، اهل شهر شن یانگ، استان لیائونینگ، در حین گذراندن دوران محکومیت برای ایمان خود، فالون گونگ، بهدلیل شکنجه و مصرف اجباری دارو دچار جنون شد. تا هفت سال بعد با مشکلاتی در وضعیت سلامتیاش دست و پنجه نرم کرد و در ۲۲فوریه۲۰۲۴ درگذشت. او ۶۷ سال داشت.
آخرین دستگیری خانم شینگ در ۱۴آوریل۲۰۱۶ بود، زمانی که او با همسر و دو فرزندش در یک غذاخوری محلی مشغول صرف صبحانه بود. یکی از مأموران فاش کرد که خانوادۀ او بهدلیل به ثبت رساندن شکایت علیه جیانگ زمین، دیکتاتور سابق چین و آغازگر آزار و شکنجۀ فالون گونگ که منجر به بازداشتهای گذشتۀ این خانواده شده است هدف قرار گرفتند.
پسر این زوج یک ماه بعد آزاد شد. دختر به قید ضمانت آزاد شد و در همان روز تحت حبس خانگی قرار گرفت. این خانم جوان گفت که برادرش میلنگید و پس از اینکه آن دو به خانه بازگشتند در شوک روانی و نگاهش خیره مانده بود. او به خواهرش گفت که پلیس او را مورد ضرب و شتم قرار داده است. برای مدتی او حتی جرئت نداشت از خانه خارج شود.
خانم شینگ در ۲۳فوریه۲۰۱۷ در دادگاه منطقه دادونگ به یک سال حبس و ۵ هزار یوان جریمه محکوم شد. چهار روز بعد، دخترش یک سال عفو مشروط گرفت و ۲ هزار یوان جریمه شد. شوهرش به دو سال و نیم حبس محکوم و ۱۰ هزار یوان جریمه شد.
در بازداشتگاه شهر شنیانگ، خانم شینگ در سلول انفرادی نگهداری و شکنجه میشد و داروهای سمی را از طریق تغذیه اجباری به او میخوراندند. دندانهایش بر اثر ضرب و شتم کنده شده بود. در نتیجه، او در بلع مشکل داشت و دچار سرگیجه، خستگی، تپش قلب و حالت تهوع شد. با وجود وضعیت او، نگهبانان همچنان او را با غل و زنجیر میبستند و دست چپ او را به حلقهای روی زمین زنجیر میکردند. آنها زنجیر او را حتی وقتی نیاز به توالت داشت، باز نمیکردند. بار دیگر دو زندانی روی پاهایش نشستند و دو زندانی دیگر دستانش را در پشت بدنش پیچاندند که باعث شد شانه و بازوی چپش شدیداً آسیب ببیند.
زمانی که خانم شینگ در ۱۴آوریل۲۰۱۷ آزاد شد، دیگر خودش نبود. او بهشدت ترسیده بود و نمیتوانست خانوادهاش، حتی فرزندانش را بشناسد. او شبانهروز به این طرف و آن طرف میدوید، فریاد میکشید، مردم را کتک میزد و وسایل را از پنجره بالایی به بیرون پرتاب میکرد. او گاهی اوقات میگفت: «به تمرینکنندگان فالون گونگ هر روز دارو میخوراندند.» او پس از هفت سال دست و پنجه نرم کردن با وضعیت سلامتی ضعیف، در ۲۲فوریه۲۰۲۴ درگذشت.
گزارشهای مرتبط:
گزارششده در نوامبر 2024: 64 تمرینکننده فالون گونگ بهدلیل ایمانشان محکوم شدندگزارش شده در اکتبر۲۰۲۴: مرگ ۱۳ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجهگزارششده در سپتامبر۲۰۲۴: مرگ ۱۸ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجه و محکومیت ۵۷ نفرگزارششده در نیمه اول سال ۲۰۲۴: مرگ ۶۹ تمرینکننده فالون گونگ درنتیجۀ آزار و شکنجهگزارش شد در آوریل و مه۲۰۲۴: مرگ ۲۴ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجهگزارش شده در مارس۲۰۲۴: مرگ ۱۳ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجهگزارش شده در فوریه۲۰۲۴: مرگ ۱۰ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجهگزارش شده در ژانویه ۲۰۲۴: مرگ ۱۳ تمرینکننده فالون گونگ بر اثر آزار و شکنجه