(Minghui.org) پس از اینکه یک رسانه خاص چند اتهام علیه شن یون مطرح کرد، بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون دافا در هنگام تبلیغ شن یون، با مشکلاتی روبرو شده‌اند. می‌خواهم برخی از بینش‌هایم را به اشتراک بگذارم، به این امید که بتوانیم وضعیت فعلی را تغییر دهیم.

بدیهی است که حملات رسانه‌های غربی تحت کنترل و دستکاری حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) صورت گرفته است. اما اگر همه با پشتکار تزکیه می‌کردند و هیچ شکافی نداشتند، نیروهای کهن نمی‌توانستند از کاستی‌های تمرین‌کنندگان استفاده کنند. پس تمرین‌کنندگان کجا اشتباه کردند؟ برخی از مواردی را که متوجه شده‌ام فهرست کرده‌ام. می‌خواهم بینش محدودم را به اشتراک بگذارم، به این امید که بتوانیم شرایط بهتری را برای همه ایجاد کنیم. لطفاً اگر چیزی با فا مطابقت ندارد، مرا اصلاح کنید.

تحسین بیش از حد شن یون و اجراگران آن

در پروژه‌های روشنگری حقیقت، توجه من به این موضوع جلب شده است که والدین به‌شدت اجراگران شن یون را تحسین می‌کنند. همچنین به پیوستن فرزندانشان به شن یون بسیار وابسته هستند. البته هیچ اشکالی در تربیت فرزندانشان برای تبدیل‌شدن به نوازندگان شن یون وجود ندارد. اما اگر عمیق‌تر کاوش کنیم، آیا وابستگی‌ به شهرت یا منفعت با خواسته‌های آن والدین در هم آمیخته شده است؟ آیا آن‌ها بدون داشتن درک روشنی از پتانسیل واقعی کودکانشان یا اینکه آیا آن‌ها واجد شرایط ورود به شن یون هستند یا خیر، این ذهنیت را دارند که بار آموزش فرزندانشان را به جای دیگری منتقل ‌کنند؟ آیا مشکل نبودِ ارتباط کافی و روشن با کودکان نیز وجود داشته است؟ آیا این‌طور است که والدین به انتخاب‌های فرزندان خود توجه کافی نمی‌کنند که منجر به فشار بیش از حد بر فرزندان می‌شود؟

بسیاری از کودکان پس از اتمام کار مدرسه، به یادگیری زبان چینی و سایر موضوعات می‌پردازند. علاوه‌بر این، کلاس‌های رقص نیز دارند و دو تا سه ساز موسیقی را یاد می‌گیرند. بسیاری از آن‌ها قادر به حفظ کیفیت مطالعه فا و به‌خوبی تزکیه کردن نیستند. برخی از تمرین‌کنندگان، بدون درنظر گرفتن موقعیت‌ مالی سایر تمرین‌کنندگان، از آن‌ها می‌خواستند که کودکانشان سازهای خاصی را بیاموزند، که در درازمدت می‌توانست پرهزینه باشد. برخی از تمرین‌کنندگان کودکان را ترغیب کرده‌اند که در کلاس‌های رقص شرکت کنند، بدون اینکه بدانند آیا آن‌ها قبلاً درگیر فعالیت‌های دیگری بوده‌اند یا خیر.

شن یون بیشترین تحسین را در بین تمرین‌کنندگان دریافت می‌کند، که شبیه هیچ‌یک از پروژه‌های دیگر دافا نیست. اما قصد اولیه از شرکت در شن یون، کمک به استاد در اصلاح فا و نجات موجودات ذی‌شعور بود. در طول این روند، بسیاری به‌تدریج فراموش کرده‌اند که تزکیه‌کنندگان واقعی باشند. تمرین‌کنندگان والد درحال‌حاضر به‌جای یادآوری به فرزاندنشان برای تمرکز بر تزکیۀ استوار، بیشتر روی تکنیک‌ها و مهارت‌های آن‌ها متمرکز شده‌اند. وقتی فرزندان نمی‌تواند انتظارات والدین را برآورده کند، والدین مضطرب می‌شوند. سپس این اضطراب به فشار تبدیل می‌شود که به کودک وارد می‌شود. کودک نیز به‌نوبه خود بی‌تمایل می‌شود و شروع به مقاومت می‌کند. این روند تبدیل به چرخه‌ای معیوب می‌شود.

آیا تمرین‌کنندگان زمانی که می‌خواهند فرزندان خود را به شن یون بفرستند، به‌دنبال شهرت و منفعت مردم عادی هستند؟ آیا آن‌ها از رضایتمندی حاصل از لحظه‌ای دیدن فرزندانشان روی صحنه لذت می‌برند؟ یا به مورد تحسین‌ قرارگرفتن فرزندان سایر تمرین‌کنندگان حسادت می‌کنند؟ یا اینکه کم و بیش رؤیای کودکی والدین به فرزندانشان القا می‌شود؟

تحسین بیش از حد شن یون و اجراگران آن ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. نیروهای کهن نظم و ترتیبی دادند تا یک رقصنده سابق شن یون به شن یون حمله کند و حتی علیه استاد شکایت کند. آیا این نتیجه برخی از وابستگی‌های خود ما نیست؟ آیا نباید به درون نگاه کنیم؟ ما باید منطقی باشیم و نباید با بی‌فکری پروژه‌هایی را که استاد هدایت می‌کنند تحسین کنیم.

با نگاه به درون، متوجه شدم که احتمالاً وابستگی‌های بشری، مانند تحسین شن یون، فی تیان، یا تمرین‌کنندگان آنجا را دارم و اینکه فکر می‌کنم آن‌ها باید بهتر از سایر تمرین‌کنندگان تزکیه می‌کنند. همچنین دریافتم که دوست دارم در پروژه‌های دافا که شخصاً توسط استاد هدایت می‌شوند، شرکت کنم.

با یادگیری بیشتر درباره شن یون، متوجه شدم که برای اینکه یک اجراگر شن یون باشید، باید از سنین پایین شروع کنید و آموزش‌هایی سختگیرانه (از معلمان سخت‌گیر) دریافت کنید و وزن خود را کنترل کنید. گاهی اوقات رقصنده‌ها آسیب فیزیکی می‌بینند و برای دریافت درمان پزشکی می‌روند. ظاهراً شن یون هیچ تفاوتی با هیچ شرکت هنرهای نمایشی دیگری نداشته است. علاوه‌بر این، من این شانس را پیدا کردم که با برخی از اجراگران سابق شن یون ملاقات کنم و احساس کردم که آن‌ها هیچ تفاوتی با سایر تمرین‌کنندگان ندارند. سعی کردم از وابستگی‌هایم به تحسین بیش از حد اجراگران شن یون و قلب پر از تکبرم رها شوم.

به‌علاوه، برخی از تمرین‌کنندگان جوان و تمرین‌کنندگان نوجوان شروع به تحسین رسانه‌های شخصی‌ای کردند که توسط رقصندگان شن یون ایجاد شده‌اند، درحالی‌که مانند طرفداران ستاره‌ها رفتار می‌کنند. شاید این یک شکاف باشد.

در اواخر سال گذشته، با یک معلم سابق شن یون آشنا شدم که قبلاً اجراگران را آموزش می‌داد. او به‌دلایل خانوادگی شن یون را ترک کرده بود. او تأثیر عمیقی بر من گذاشت، زیرا احساس می‌کردم که هنوز راه درازی برای رهایی از فرهنگ حزب کمونیست در پیش دارد. از این یافته کاملاً شوکه شدم. من بیش از ده سال پیش چین را ترک کردم و در بسیاری از شهرهای کشورهای مختلف زندگی کردم. فعالانه در تبلیغ شن یون شرکت می‌کنم و از طرفداران وفادار شن یون بوده‌ام. هرگز فکر نمی‌کردم با کسی مثل او که زمانی در شن یون بود ملاقات کنم.

به درون نگاه کردم و متوجه شدم که احتمالاً بیش از حد پروژه شن یون را تحسین کرده‌ام، و سایر تمرین‌کنندگان نیز باید بیش از حد آن را ستوده باشند. این معلم شن یون «این توهم را برایم در هم شکست» و به من این شانس را داد که بفهمم بدون توجه به اینکه پروژه دافا چیست، صرف‌نظر از اینکه آن توسط استاد هدایت می‌شود یا خیر، همه ما تزکیه‌کننده هستیم. همه ما درحال تزکیه ویژگی‌های اخلاقی خود هستیم. ممکن است جنبه‌هایی وجود داشته باشد که در آن‌ها خوب عمل می‌کنیم و جنبه‌های دیگری که در آن‌ها خوب عمل نمی‌کنیم. این روندی از بالغ‌شدن است.

من احتمالاً برخی احساسات بشری نسبت به استاد داشته‌ام، مانند ستودن استاد و درنظرگرفتن استاد به‌عنوان عضوی از خانواده‌ام. درعوض نگرشم باید احساس احترام و ایمان، اعتقاد به استاد و دافا باشد.

با فکر کردن به معلم سابق شن یون که ملاقاتش کردم، شاید رفتار او نتیجه ستودن و تحسین سایر تمرین‌کنندگان بود؟

همه ما می‌دانیم که شن یون یک پروژه عالی برای نجات موجودات ذی‌شعور است و تأثیر زیادی دارد. امیدوارم ما تمرین‌کنندگان بتوانیم با هم به درون نگاه کنیم، وابستگی‌های بشری را از بین ببریم، شین‌شینگ خود را بهبود بخشیم، و مانع مأموریت شن یون برای نجات موجودات ذی‌شعور نشویم.

موارد فوق مطالبی است که در سطح فعلی تزکیه‌ام می‌فهمم. لطفاً به هر چیزی که با فا مطابقت ندارد اشاره کنید.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.