(Minghui.org) یکی از ساکنان شهر چنگدو در استان سیچوان، دو سال و نیم پس از اینکه دوره 4ساله حبسش به‌خاطر تمرین فالون گونگ را به پایان رساند، در نتیجۀ آزاری که در زندان متحمل شد، همچنان روی صندلی چرخدار، ناتوان و گیج است.
آقای دنگ وی‌یونگ در 5مه2018 دستگیر شد و در 26دسامبر2019، به چهار سال حبس و جریمه 10هزاریوانی محکوم شد. او در ژوئن2020، در زندان جیاژو در شهر لشان حبس شد. خانواده‌اش فقط هرازگاهی به‌طور مجازی اجازه ملاقات با او را داشتند. وی پس از ازدست دادن هشیاری‌اش در جلسه شکنجه در 1سپتامبر2021، هشت ماهِ آخر دوره حبسش را در سه بیمارستان مختلف گذراند. او بارها از آزادی مشروط پزشکی محروم شد. وقتی دوره حبسش در 10مه2022 به پایان رسید، خانواده‌اش او را از بیمارستان شماره 3 تحویل گرفتند.
وب‌سایت Minghui.org قبلاً درباره بدرفتاری زندان با آقای دنگ در اوایل دوره حبسش گزارش داده است (برای جزئیات به گزارش‌های مرتبط مراجعه کنید). ادامه این مقاله اطلاعات جدیدِ در دسترس را شرح می‌دهد.
آقای دنگ طی تماس ویدئویی با دخترش در ژوئیه۲۰۲۱ گفت که پس از دریافت دو دوز واکسن کووید۱۹ در چند روز قبل، واکنش‌های نامطلوب شدیدی داشته است. اما نگهبانان زندان همچنان او را مجبور می‌کردند هر روز ساعت‌های طولانی در طول روز کار کند و تا ساعت 10 شب بعد از شام بایستد. همچنین هر روز او را گرسنه نگه می‌داشتند و وی همیشه گرسنه بود.
سپس خانواده آقای دنگ اجازه نیافتند در ماه اوت و سپتامبر2021، با او ملاقات مجازی داشته باشند. در 27سپتامبر2021، از زندان با آن‌ها تماس گرفتند و به آن‌ها اطلاع دادند که آقای دنگ هفته‌ها پیش، در 2سپتامبر، در بیمارستان مرکزی شهر لشان بستری شده است. تماس‌گیرنده گفت که آقای دنگ از سبکی سر، سردرد، مشکل در راه رفتن و زمین خوردن‌های مکرر شکایت دارد. یکی از خودی‌ها بعداً فاش کرد که او در جریان دوری از شکنجه در صبح 1سپتامبر2021، هشیاری خود را از دست داد و نقش زمین شد. زندان او را تا روز بعد به بیمارستان نفرستاد.
در 3اکتبر2021، دوباره از زندان با خانواده آقای دنگ تماس گرفتند و از آن‌ها خواستند که برای آخرین بار به بیمارستان بروند تا او را ببینند، زیرا برایش اخطاریه وضعیت بحرانی صادر شده بود. عزیزانش به‌سرعت به بیمارستان رفتند و بیش از 60 مأمور پلیس را دیدند که در بیرون درحال گشت‌زنی بودند. در داخل بخش اورژانس، بیش از 20 مأمور دیگر مراقب آقای دنگ بودند. آن‌ها منتظر بودند تا او آخرین نفس خود را بکشد و آماده بودند تا نگذارند خانواده‌اش جسد وی را تحویل بگیرد. آن‌ها به خانواده‌اش اجازه ندادند که درگوشی چیزی به او بگویند، زیرا می‌خواستند تک‌تک کلمات گفتگویشان را زیر نظر داشته باشند.
آقای دنگ با دستبند و غل و زنجیر به تخت بیمارستان بسته شده و سرم به او وصل بود. خانواده‌اش متوجه زخمی روی پیشانی‌اش شدند که بخیه زده شده بود و لکه‌های خون قابل‌مشاهده بود. وی دایره‌های سیاهی زیر چشم و کبودی سیاهی روی چشم چپش داشت که احتمالاً به‌دلیل مشت خوردن بود. روی بازوهایش هم خون خشک شده بود. در لنکه چپ شلوارش سوراخ و چند لخته خون خشک‌شده روی شلوارش بود. پاهایش خیلی لاغر و قرمز بود. کف پاهایش که مثل دستانش پینه‌های ضخیم و لکه‌های خون داشت، پوست خوبی نداشت.
آقای دنگ در آن زمان، فقط 54 سال داشت، اما شبیه فردی حدوداً 70 یا 80ساله بود. وقتی خانواده‌اش وارد شدند، او خواب بود. آن‌ها او را بیدار کردند و متوجه شدند که وی حتی پس از نوشیدن چندین لیوان آب، از احساس تشنگی شکایت دارد. پنج نفر از عزیزانش، اجازه ورود به اتاق را یافتند، اما او فقط توانست برادر بزرگ‌ترش را بشناسد. حتی همسرش را هم نشناخت.
درحالی‌که نگهبان وظیفه زندان گفت که افرادی را فرستاده‌اند تا برای آقای دنگ غذا بیاورند، اما هرگز چیزی به او تحویل داده نشد. نگهبان همچنین آقای دنگ را از خوردن غذایی که خانواده‌اش برایش خریده بودند منع کرد.
پلیس از همه‌چیز فیلمبرداری کرد، اما خانواده آقای دنگ را از فیلمبرداری از او، درحالی‌که به تخت زنجیر شده بود، منع کرد.
مدیر درمانگاه داخلی زندان نیز در بیمارستان شهر بود. او به خانواده آقای دنگ گفت که او هنوز هم گاهی به‌دلیل علائم سکته مغزی و صرع ناشی از فشار خون بالا تکان می‌خورد و کف بالا می‌آورد.
در طول ملاقات خانواده، سه نگهبان زندان همه‌جا آن‌ها را دنبال می‌کردند، ازجمله یانگ یانگانگ، رئیس بخش امور زندان. او به خانواده هشدار داد که وضعیت آقای دنگ را در اینترنت افشا نکنند.
خانواده آقای دنگ درخواست آزادی مشروط پزشکی کردند، اما درخواستشان بارها رد شد. او زنده ماند و در 4اکتبر2021، به بیمارستان بخش زندانیان فرودگاه منطقه شوانگلیو در چنگدو منتقل شد. سپس به عزیزانش گفته شد که او اسکیزوفرنی دارد و داروهای ضد روان‌پریشی به او داده شد. او به‌عنوان یک تمرین‌کننده قدیمی همیشه بسیار سالم بود و سابقه بیماری روانی نداشت. خانواده‌اش مشکوک بودند که تشخیص جدید یا یک تاکتیک جدید برای قرار دادن او در معرض داروهای آسیب‌رساننده به اعصاب است یا نتیجه شکنجه‌های وحشتناکی است که متحمل شده است.
در حوالی اواسط ژانویه 2022، آقای دنگ به بیمارستان جینتانگ منتقل شد و طی چند ماه آخر دوره محکومیتش در آنجا بستری بود. در 28فوریه2022، به خانواده‌اش اطلاع داده شد که به‌تازگی به‌دلیل اسکیزوفرنی، اخطاریه وضعیت بحرانی برایش صادر شده است. بعدازظهر آن روز، خانواده‌اش اجازه یافتند با او تماس تصویری داشته باشند. آن‌ها دیدند که او نمی‌تواند بایستد یا راه برود و باید روی ویلچر بماند. وقتی دهانش را باز کرد و دیدند تمام دندان‌هایش از بین رفته است، شوکه شدند. او کلاهی بر سر داشت و خانواده‌اش بر این گمان بودند که آن احتمالاً زخم‌های روی سرش را پوشانده است. او گیج و سردرگم بود و حرف‌های نامفهومی می‌زد.
دوره محکومیت آقای دنگ در 10مه2022 به پایان رسید.خانواده‌اش برای تحویل گرفتن او، به بیمارستان جینتانگ رفتند، او نمی‌توانست راه برود و ناتوان باقی ماند. برادر کوچکش او را از ماشین پلیس پیاده کرد.
آقای دنگ پس از آزادی، همچنان از ضعف حافظه و اختلالات شناختی رنج می‌برد. خانواده‌اش گزارش دادند که ضریب هوشی‌اش مانند یک کودک نوپاست. همه‌جای بدنش ضعیف بود و نمی‌توانست یک جا بنشیند. همچنین دچار بی‌اختیاری در دفع ادرار شده بود.
خانواده‌اش او را طی دو سال گذشته، به بیش از ده بیمارستان بردند و صدهاهزار یوان بابت صورت‌حساب‌های پزشکی پرداخت کردند. درمجموع 16 بیماری مختلف ازجمله سکته مغزی، صرع و دیابت تشخیص داده شد. موهایش نازک و خاکستری شده است. او همچنین در بیشتر مواقع، در حالت گیجی است. با وجود درمان‌ها، تقریباً هیچ بهبودی نداشته و پلیس همچنان چند بار برای آزار و اذیت او آمد.
گزارش‌های مرتبط:
تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان جیاژو در استان سیچوان شکنجه شدند، دو نفر درگذشت
تمرین‌کننده فالون گونگ در زندان متحمل گرسنگی شد و از شدت کار زیاد از حال رفت
سه تن از ساکنان سیچوان، ازجمله بانویی 76ساله، به‌خاطر ایمانشان به زندان محکوم شدند
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
