(Minghui.org)

نام: لیو یوشوچینی نام: 刘玉书جنسیت: مردسن: ۸۰شهر: شهرستان هوایلایاستان: هبیشغل: نامشخصتاریخ مرگ: ۲۵مه۲۰۲۴تاریخ آخرین دستگیری: مارس۲۰۰۴آخرین بازداشتگاه: مرکز شستشوی مغزی شهر ژانگجیاکو

نام: نی ونشیوچینی نام: 倪文秀جنسیت: زنسن: حدود ۷۹شهر: شهرستان هوایلایاستان: هبیشغل: نامشخصتاریخ مرگ: نامشخصتاریخ آخرین دستگیری: نامشخصآخرین محل بازداشت: نامشخص

از زمانی که حزب کمونیست چین در سال ۱۹۹۹ دستور آزار و شکنجه فالون گونگ را صادر کرد، آقای لی یوشو و خانواده‌اش هرگز یک روز در آرامش زندگی نکردند. او همسرش، دو دختر و یک پسرشان همگی بدون وقفه تحت دستگیری، بازداشت و آزار و اذیت قرار گرفتند. همسرش خانم نی ونشیو در پی یک مورد آزار و اذیت در نوامبر۲۰۲۳ درگذشت. آقای لی پس از سال‌ها بازداشت و مصرف اجباری دارو، شش ماه بعد درگذشت.

آقای لی، اهل شهرستان هوآیلای، استان هبی، فالون گونگ را در سال ۱۹۹۶ آغاز کرد. همسرش، خانم نی ونشیو، دختر بزرگتر خانم لیو ژائوشیا، دختر دوم خانم لیو ژائونگ، و پسرش، آقای لیو ژائوهوی، نیز فالون گونگ را تمرین کردند. پس از شروع آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، مقامات آن‌ها را هدف‌های مهم در نظر گرفتند.

آزار و شکنجه زن و شوهر

آقای لیو، همسر، دختر بزرگ‌ترش و چند تمرین‌کننده محلی دیگر تمرینات فالون گونگ را در اکتبر۲۰۰۰ در فضای باز انجام دادند و دستگیر شدند.

در یک رویداد دیگر، در انتقام از درخواست آزادی برای یک تمرین‌کننده محلی که به‌طور غیرقانونی بازداشت شده بود، آقای لیو دوباره دستگیر و در ادارات دولتی شهرستان نگهداری شد. او مورد ضرب و شتم، آزار لفظی و شوک الکتریکی قرار گرفت. پلیس دهانش را با جوراب پر کرد تا از فریاد زدن او در حین شکنجه جلوگیری کند.

در جریان جلسات سالانه حزب کمونیست چین در مارس۲۰۰۱، آقای لیو دوباره دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد. پس از هشت ماه آزار روانی و جسمی، او مجبور شد برای انکار فالون گونگ بیانیه‌ای بنویسد و سپس آزاد شد.

آقای لیو دوباره در سال ۲۰۰۳ دستگیر و مدت نامعلومی به کار اجباری وادار شد. او به‌دلیل فشار خون بالا از پذیرش در اردوگاه کار اجباری محروم و سپس آزاد شد.

پس از دستگیری دیگری در مارس۲۰۰۴، آقای لیو به مرکز شستشوی مغزی ژانگجیاکو برده شد و به‌مدت پنج سال در آنجا نگهداری شد. وقتی سرانجام در مارس۲۰۰۹ آزاد شد، بیشتر دندان‌هایش افتاده بود. فشار خون او به‌طور خطرناکی بالا بود. و با ادم سیستمیک و از دست دادن حافظه دست و پنجه نرم کرد. در طی چند سال بعد، وضعیت سلامتی او همچنان رو به وخامت بود. به گفته یکی از خودی‌ها، کارمند مرکز شستشوی مغزی داروهای سمی را به غذای او اضافه کرد که باعث بروز علائمی در او شد.

آقای لیو پس از سال‌ها مبارزه با مشکلات در وضعیت سلامتی، در ۲۵مه‌۲۰۲۴ درگذشت. او ۸۰ساله بود.

مرگ آقای لیو فقط شش ماه پس از درگذشت همسرش خانم نی رخ داد که اندکی پس از آزار و اذیت مأموران اداره پلیس تومو در اواخر نوامبر۲۰۲۳ درگذشت. او حدود ۷۹ سال داشت.

خانم نی همچنین چند بار در جریان آزار و شکنجه دستگیر و بازداشت شد. او یک بار بیش از ۳۰ روز در یک مرکز شستشوی مغزی نگه داشته شد و به‌دلیل اینکه فالون گونگ را انکار نکرد، شکنجه شد.

آزار و شکنجه دختران

دختر بزرگتر این زوج، خانم لیو ژائوشیا، مهندس شیمی، نیز چند بار دستگیر شد و به دو سال کار اجباری محکوم شد. او یک بار در اعتراض به آزار و اذیت در بازداشتگاهی در پکن اعتصاب غذا کرد. هنگامی که در آستانه مرگ بود، نگهبانان او را در کنار جاده‌ای انداختند. شخص شریفی او را دید و کمکش کرد بلیت قطار بخرد تا به خانه بازگردد. وقتی به خانه رسید او قابل شناسایی نبود. شوهرش که یک مأمور نظامی بود، برای جلوگیری از عواقب ضمنی ناشی از سیاست حزب کمونیست چین، او را طلاق داد.

خواهر کوچکتر خانم لیو ژائوشیا، خانم لیو ژائوونگ، مجبور شد دور از خانه زندگی کند تا از دید پلیس پنهان شود. او بعداً دستگیر و به پنج سال حبس محکوم شد. او در زمان بازداشت به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه شد. شوهرش هم او را طلاق داد.

آزار و شکنجه پسر

برادر این خواهران، آقای لیو ژائوهوی، پزشک، در ۱نوامبر۲۰۰۰ به پکن رفت تا برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. او چند روز پس از بازگشت دستگیر شد. پلیس به خانه او یورش برد و او و والدینش را نزد مقامات دولتی در شهرستان برد. آن‌ها او را کتک زدند و بیش از یک ساعت تحت شوک الکتریکی قرار دادند.

آقای لیو دوباره در مه‌۲۰۰۱ در محل کار دستگیر شد و به‌مدت یک هفته در بازداشتگاه شهرستان نگهداری شد. در ژوئن۲۰۰۱، اداره ۶۱۰ شهرستان محل کارش و اداره مراقبت‌های بهداشتی محلی را مجبور کرد که او را به‌مدت چهار ماه از کار معلق کنند. در طول این مدت فقط ۱۵۰ یوان هر ماه به او داده می‌شد تا ابتدایی‌ترین هزینه‌های زندگی را پوشش دهد. پس از اینکه آقای لیو در دسامبر۲۰۰۱ برای جلوگیری از آزار و شکنجه مجبور شد دور از خانه زندگی کند، محل کارش او را اخراج کرد. پلیس در حالی که او غایب بود به خانه او یورش برد و بسیاری از اقلام باارزش از جمله جواهرات و ظروف گرانبهای چینی میناکاری را مصادره کرد.

آقای لیو در ۹مه۲۰۰۲ در یک مکان اجاره‌ای در شهر ژانگجیاکو، استان هبی دستگیر شد. ۲۰۰۰ یوان پول نقدی که همراه داشت، عینک، کتاب‌های فالون گونگ و لباس‌هایش مصادره شد. او در اوایل اوت۲۰۰۲ به مرکز شستشوی مغزی شهر ژانگجیاکو و در اوایل نوامبر۲۰۰۲ به بازداشتگاه شهرستان هوایلای منتقل شد.

آقای لیو در ۲۵اوت۲۰۰۳ به هفت سال حبس محکوم شد. او در اوایل ژانویه۲۰۰۴ در زندان جیدونگ پذیرش شد. نگهبانان ترتیبی دادند دو زندانی او را به‌صورت شبانه‌روزی تحت نظر بگیرند. به‌دلیل آزار و اذیت، او دچار فشار خون بالا، خونریزی چشم و پارگی منیسک زانوی راستش شد. زندان از حق ملاقات با خانواده و مکاتبه او در طول بازی‌های المپیک پکن در حدود اوت۲۰۰۸ محروم شد و مدت دوره او را دو ماه تمدید کرد. آقای لیو سرانجام در اکتبر۲۰۰۸ آزاد شد.