(Minghui.org) یادداشت سردبیر: این گزارش بخشی از یک مجموعه موارد مرگ است که بهتازگی توسط وبسایت انگلیسی مینگهویی ترجمه شده است. این موارد مدتهاست که در وبسایت چینی مینگهویی منتشر شدهاند، اما تاکنون ترجمه نشده بودند.
نام: وانگ گوانرونگنام به زبان چینی: 王关荣جنسیت: زنسن: 53شهر: شوانگیاشاناستان: هیلونگجیانگشغل:تاریخ مرگ: 00/04/2009تاریخ آخرین دستگیری: 07/12/2002آخرین مکان بازداشت: زندان زنان استان هیلونگجیانگ
خانم وانگ گوانرونگ از شهر شوانگیاشان در استان هیلونگجیانگ، دراثر شکنجه در زندان زنان استان هیلونگجیانگ، نابینا شد و احساس خود را در پاهایش از دست داد. او در آوریل2009 درگذشت، درحالیکه 53 سال داشت.
خانم وانگ در 18دسامبر2000، بهمنظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. او دستگیر شد، بهمدت هفت روز در پکن بازداشت شد و سپس به بازداشتگاه داگانگ در تیانجین منتقل شد. او بعداً توسط پلیس فریب خورد و نام و آدرس خود را فاش کرد و به شوانگیاشان اسکورت شد. او قبل از آزادی، بهمدت سه ماه در بازداشتگاه شهر شوانگیاشان حبس شد.
خانم وانگ در اکتبر2001، بهدلیل چاپ مطالب اطلاعرسانی درباره فالون گونگ دستگیر شد. وقتی بعد از 15 روز بازداشت آزاد شد، مجبور شد دور از خانه زندگی کند. پلیس که نمیتوانست او را پیدا کند، دائماً شوهرش را مورد آزار و اذیت قرار میداد و او را نیز تهدید به دستگیری میکرد. شوهرش مجبور شد رستوران خانوادگیشان را که خیلی خوب کار میکرد تعطیل کند و مخفی شود.
خانم وانگ در 7دسامبر2002، پس از گزارش شدن به پلیس، توسط یک راننده تاکسی، بهدلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ، دستگیر شد. او در 17سپتامبر2003، به 12 سال زندان محکوم شد.
زمانی که در بازداشتگاه حبس بود، یک بار بهمدت 15 ساعت متوالی مورد شکنجه قرار گرفت. او را گرسنه نگه داشتند، از خواب محروم کردند، کتک زدند، به او دستبند زدند، و روی پاهایش پا گذاشتند.
پس از انتقال او به زندان زنان استان هیلونگجیانگ، نگهبانان او را مجبور به دویدن و چمباتمه زدن کردند. تنها راهی که به او اجازه استراحت میدادند این بود که فالون گونگ را انکار کند. خانم وانگ تسلیم نشد. نگهبانان او را کتک زدند، به صورتش سیلی زدند و مجبورش کردند به دویدن ادامه دهد. درنتیجه پاهایش بهشدت متورم شد.
در 7ژانویه2005، خانم وانگ را بهدلیل تلاش برای جلوگیری از پخش ویدئوهای افتراآمیز علیه فالون گونگ توسط نگهبان، در سلول انفرادی حبس کردند و با دستبند به حلقهای که روی زمین نصب شده بود، بستند. حتی زمانی که دمای هوا منفی 28 درجه سانتیگراد بود، نگهبانان هرگز وسیله گرمایش اتاق را روشن نکردند. خانم وانگ بیش از دو ماه در آنجا حبس شد. او دچار بیاختیاری در دفع ادرار و قند خون بالا شد. پاهایش سرد بود و همچنین بهشدت ضعیف شده بود.
پس از بیرون آمدن از سلول انفرادی، او را دو ماه دیگر در انزوا نگه داشتند و مجبورش میکردند بیش از 14 ساعت در روز، از ساعت 6 صبح تا 8 شب، روی چارپایهای کوچک بنشیند. چندین زندانی مراقبش بودند و مطالبی افتراآمیز علیه فالون گونگ را برایش میخواندند.
خانم وانگ پس از سه سال شکنجه در زندان، از هردو چشم نابینا شد و احساس خود را در پاهایش از دست داد. زمانی که در آستانه مرگ بود آزاد شد. او در آوریل2009، در بیمارستان محلی درگذشت.
کپیرایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.