(Minghui.org) کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر و آزادی مذهب (ICHRRF) در تاریخ‌های ۱۰ و ۱۱اکتبر۲۰۲۵، کنوانسیون سالانه خود را در شهر لورتون در ایالت ویرجینیا برگزار کرد تا درباره فجایع جهانی علیه زنان به بحث و تبادل‌نظر بپردازد. دکتر سن نیه، پژوهشگر این مرکز حقوق بشر، و استاد افتخاری مهندسی از دانشگاه کاتولیک آمریکا، درباره آزار و شکنجه درحال‌وقوع تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ در چین به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) سخن گفت.
کمیسیون ICHRF یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در ایالات متحده است که متعهد به پاسداری از حقوق بشر و آزادی‌های مذهبی ازطریق پایش مستمر، مداخله در سیاست‌گذاری و همکاری است. شرکت‌کنندگان در نشست امسال، از سراسر ایالات متحده بودند.
دکتر سن نیه، استاد افتخاری مهندسی در دانشگاه کاتولیک آمریکا، در کنوانسیون ICHRRF سخنرانی کرد.
دکتر نیه گفت: «به‌مدت ۲۶ سال، ح.ک.چ میلیون‌ها تمرین‌کننده فالون گونگ را مورد آزار و شکنجه قرار داده است. ح.ک.چ از بیش از ۱۰۰ روش شکنجه استفاده کرده، ازجمله حبس در بیمارستان‌های روانی، تزریق داروهای بی‌حس‌کننده، شوک الکتریکی، زندانی‌کردن طولانی‌مدت، شکنجه و حتی برداشت اعضای بدن افراد زنده. تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ آزار و شکنجه‌ای حتی وحشیانه‌تر را متحمل می‌شوند و اغلب درحالی‌که به‌طور غیرقانونی در زندان‌ها یا اردوگاه‌های کار اجباری حبس هستند، مورد آزار و اذیت و تعرض جنسی قرار می‌گیرند. آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ، بزرگ‌ترین، وحشیانه‌ترین و شیطانی‌ترین جنایت حقوق بشری در طول ۵۰۰۰ سال تاریخ چین است.»
دکتر نیه فالون گونگ را معرفی کرد و درباره برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان توسط ح.ک.چ با مجوز دولت، همچنین سرکوب فراملی تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط ح.ک.چ ازطریق جنگ حقوقی، کنترل افکار عمومی و کمپین‌های اطلاعات نادرست در ایالات متحده توضیح داد.
دکتر نیه چگونگی آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ را تشریح کرد.
او به سه نمونه از تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ اشاره کرد. خانم گائو رونگرونگ، کارمند بخش مالی آکادمی هنرهای زیبای لو‌شون در شهر شنیانگ (استان لیائونینگ)، به‌طور غیرقانونی در اردوگاه کار اجباری لونگ‌شان بازداشت و در معرض شوک الکتریکی طولانی‌مدت قرار گرفت و چهره‌اش تغییر شکل یافت. پس از آنکه این حادثه در سطح بین‌المللی افشا شد، ح.ک.چ برای ساکت‌کردن خانم گائو، او را در اردوگاه کار اجباری ماسانجیا زندانی کرد. او در سال ۲۰۰۵، در بیمارستان دانشگاه شنیانگ دراثر گرسنگی درگذشت، درحالی‌که فقط ۳۷ سال داشت.
اردوگاه کار اجباری ماسانجیا همچنین بارها تمرین‌کنندگان زن فالون گونگ را به سلول‌های زندانیان مرد انداخت و آن‌ها را برای واداشتن به انکار ایمان‌شان، در معرض تجاوز گروهی قرار داد. یکی از قربانیان، خانم یین لیپینگ، که اکنون در ناحیه واشنگتن دی‌سی زندگی می‌کند، سه بار در ماسانجیا زندانی شد و مورد تحقیر قرار گرفت. او در ماسانجیا نه‌تنها مجبور به کار برده‌وار شد، بلکه تحت شست‌وشوی مغزی، تنبیه بدنی، فروکردن سوزن در مچ‌های دست، حبس انفرادی با سر و صدای بیش‌ازحد، خوراندن اجباری خشونت‌آمیز، شوک الکتریکی و محرومیت از ملاقات خانوادگی نیز قرار گرفت. همچنین به او داروهای نامعلوم تزریق شد که به‌طور موقت باعث از‌دست‌دادن حافظه و نابینایی‌اش شد. ده تمرین‌کننده فالون گونگ که او می‌شناخت، دراثر شکنجه جان باختند.
تمرین‌کننده شو داوی، شوهر خانم چی لیهوا، که او نیز از ساکنان ناحیه بزرگ واشنگتن دی‌سی است، به‌دلیل امتناع از انکار فالون گونگ در چهار زندان حبس شد. او هشت سال زندانی بود و در حالی‌که تمام بدنش کبود و مجروح شده بود، فقط ۱۳ روز پس از آزادی درگذشت. پدر، برادر و مادر خانم چی لیهوا نیز جان باختند. در سال ۲۰۱۳، هنگامی که دیگر پناهگاهی برای خانم چی و دخترش، شو شین‌یانگ، باقی نمانده بود، آن‌ها مجبور به فرار از چین شدند.
بهت‌زدگی حاضران از آزار و شکنجه به‌دست ح.ک.چ
خانم چی لیهوا عکس‌هایی از شوهرش پس از شکنجه توسط ح.ک.چ را نشان داد.
خانم چی در این کنوانسیون شرکت کرد تا عکس‌هایی از شوهرش شو داوی را نشان دهد؛ او در این تصاویر پس از آنکه به‌دست ح.ک.چ مورد شکنجه قرار گرفته بود، نحیف، سراسر بدنش مجروح و در آستانه مرگ بود.
مگ فلانگان، یکی از حاضران، بیان کرد: «شوکه شدم. باورم نمی‌شد. بسیار دردناک است. برای خواهرم که اینجا با ماست و رنج از‌دست‌دادن عزیزش را تحمل می‌کند، اندوهگین هستم.» او درحالی‌که اشک از چشمانش سرازیر بود، خانم چی را در آغوش گرفت.
مگ فلانگان (راست) و خانم چی لیهوا
فلانگان گفت این نخستین بار است که درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه بی‌رحمانه آن توسط ح.ک.چ می‌شنود، و این موضوع برایش تحمل‌ناپذیر بود.
او گفت: «فکر می‌کنم هریک از ما، هر انسانی، باید موضع خود را مشخص کند و … شاید بیش‌ازحد ساده به‌نظر برسد، اما باید انتخاب کند. باید درک کنیم که هیچ کاری نکردن نیز خود یک انتخاب است. همچنین باید بفهمیم که بشریت یک کل واحد است و وقتی انسان‌ها تحقیر می‌شوند، آسیب می‌بینند یا درد می‌کشند یا کشته می‌شوند… این تحقیر شامل حال همه ما می‌شود. چنین امری باعث سقوط کل بشر خواهد شد.»
فالون دافا باید مورد حمایت دولت‌ها و جهان قرار گیرد
ریپودامام پاچاوری
ریپودامام پاچاوری از ایالت میزوری، از رنج‌هایی که خانم چی در نتیجه آزار و شکنجه متحمل شد، اندوهگین شد. او اظهار کرد: «مردم برای مدت‌های بسیار بسیار طولانی رنج می‌کشند، و جهان در سکوت است؛ توجهی نمی‌کند. اما برای انسانیت، هر کاری که بتوانیم انجام دهیم، باید انجام دهیم.»
«بی‌رحمی دولت [ح.ک.چ] در این مورد غیرقابل‌درک است. نباید تحمل شود. هر کسی که توان انجام کاری دارد، باید اقدام کند؛ چه فعالیت مدنی باشد، چه کمک مالی، چه حمایت عاطفی.»
«[فالون دافا] یک روش معنوی برگرفته از روش‌های تزکیه چین باستان است و باید نه‌تنها توسط جامعه، بلکه توسط دولت‌های سراسر جهان و همه بشریت محافظت شود.»
«به‌عنوان انسان، به‌عنوان بخشی از بشریت، و برای آینده بشر، باید دوستان و جوامع خود را آگاه کنیم. مهم نیست پیرو چه دینی هستند... چه چیزی را تمرین می‌کنند یا به چه باور دارند... اما باید توجه آن‌ها را به این مسئله جلب کنیم. آن‌ها حتی باید با تمرین‌کنندگان فالون گونگ و گروه‌های کوچک موجود در ایالات متحده تعامل داشته باشند. و احتمالاً باید راهبردی بلندمدت برای یاری‌رساندن به مردم در نظر گرفته شود.»
آنکوش بهانداری
آنکوش بهانداری در یک شرکت فناوری اطلاعات در ایالت نیوجرسی کار می‌کند. او گفت این نخستین بار است که درباره آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌دست ح.ک.چ می‌شنود و اظهار کرد: «[حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری] بسیار خوب است. ذهن انسان را بهبود می‌بخشد و وقتی ذهن بهبود یابد، بدن خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کند.»
«این نخستین بار است که می‌شنوم تمام این افراد فقط به‌دلیل آنکه ارزش‌هایشان با ایدئولوژی [ح.ک.چ] هم‌خوانی ندارد، کشته می‌شوند.»
«این‌گونه نیست که باید باشد. خدا، به هر خدایی که ایمان دارید، هرچه باشد، شما باید وقار و کرامت انسانی داشته باشید. شما همیشه باید در نظر داشته باشید که اگر شما حق سخن گفتن دارید، شخص دیگر نیز همان حق را دارد. او نیز همان آزادی‌ای را که شما دارید، دارد، درست است؟ اگر کسی موافق شما نیست، یا با شما مخالف است، شما واقعاً می‌خواهید جانش را بگیرید، که این برخلاف قانون خدا، برخلاف قانون انسانیت، و برخلاف قانون طبیعت است.»
محکومیت برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده توسط ح.ک.چ
دکتر اِی. آدیتیان‌جی، بنیان‌گذار و رئیس هیئت‌مدیره کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر و آزادی مذهب، و پزشک و روان‌پزشک در ایالات متحده است.
دکتر آدیتیان‌جی،پزشک و روان‌پزشک در ایالات متحده و بنیان‌گذار کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر و آزادی مذهب،درباره «افشای ناخواسته سخنان شی جین‌پینگ به‌دلیل بازماندن میکروفون» سخن گفت؛ زمانی که رئیس‌جمهور چین اخیراً پیش از یک راهپیمایی نظامی در پکن، با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، درباره طول عمر ازطریق پیوند اعضا صحبت کرده بود. بسیاری از رسانه‌های خارج از کشور این واقعه را گزارش کردند.
«آن‌ها درباره طولانی‌کردن عمر نخبگان سالمند ازطریق برداشت اعضای بدنِ افراد جوان‌تر صحبت می‌کردند. به‌نظر من این مایه شرم است، واقعاً، واقعاً مایه شرم است. این برداشت اعضا از اهداکنندگان عضو نیست، بلکه دزدی اعضای بدن است. و افراد بی‌گناه، که بیشترشان تمرین‌کننده فالون گونگ هستند، قربانیان این دزدی اعضای بدن با مجوز دولت توسط رژیمی غیراخلاقی و ضد بشری هستند.»
دکتر آدیتیان‌جی گفت راه‌حل، اعمال تحریم علیه ح.ک.چ است. او همچنین از دولت ایالات متحده خواست تا از شهروندان و ساکنان قانونی خود محافظت و با سرکوب فرامرزی ح.ک.چ مقابله کند. او تأکید کرد: «این قابل‌قبول نیست. ما خواستار آن هستیم که نه‌فقط دولت ایالات متحده، بلکه سازمان‌های رسانه‌ای و نهادهای بین‌المللی نیز به این مسئله توجه و این عمل را محکوم کنند.»
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
