(Minghui.org) تمرین‌کنندگان از سراسر کشور، ازجمله هوکایدو در شمال و کوماموتو در جنوب، در کنفرانس تبادل تجربه فالون دافا در ژاپن که در تاریخ ۱۳اکتبر۲۰۲۵ برگزار شد، شرکت کردند.

21 تمرین‌کننده درباره مسیرهای تزکیه‌ خود صحبت کردند. با وجود محیط‌ها و چالش‌های گوناگون، آن‌ها توانستند به اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری در فالون دافا پایبند بمانند. آن‌ها با نگاه به درون و همکاری مداوم، برای نجات مردم تلاش کردند. در این کنفرانس ترجمه هم‌زمان به زبان‌های ژاپنی، چینی و ویتنامی انجام شد.

کنفرانس تبادل تجربه فالون دافا در توکیو، ژاپن، در تاریخ ۱۳اکتبر۲۰۲۵.

همیشه به‌یاد داشته باشید که تمرین‌کننده هستید

خانم ژو گفت که با چند هماهنگ‌کننده کار می‌کرد که همگی شخصیت‌هایی قوی داشتند. او در ابتدا به‌طور منفعلانه تحمل می‌کرد، اما افکار شکایت و گله مدام در ذهنش بود. با نگاه به درون دریافت که شکایت‌هایش ریشه در خودخواهی و عواطف بشری دارد.

او توانست نیک‌خواهی را در خود پرورش دهد، اما در پذیرش انتقاد مشکل داشت. به‌تدریج فهمید که دلیل این احساس، تمایل به اجتناب از بروز اختلاف است.

او به خود یادآوری کرد که ازبین‌بردن کارما و تحمل سختی‌ها چیزهای خوبی هستند. خانم ژو با این ذهنیت، دیگر هنگام مواجهه با اختلافات ناراحت نمی‌شد. او از ایجاد این فرصت‌ها برای بهبود شین‌شینگش سپاسگزار بوده است.

کمک به نجات مردم

آقای ایدئی خبرنگار است. او متوجه شد اینکه یک گزارش خبری خوانندگان زیادی داشته باشد یا نه، فقط به خبرنگار بستگی ندارد، بلکه به تلاش کل گروه مرتبط است. او پیش‌تر هنگام گزارش رویدادهای فالون دافا، مهارت کافی نداشت که بداند چگونه با مردم عادی مصاحبه کند. در طول یک راهپیمایی، برایش دشوار بود با افراد در میان جمعیت در دو سوی خیابان مصاحبه کند، درحالی‌که تمرین‌کننده‌ دیگری به‌راحتی موفق به این کار می‌شد. آقای ایدئی دریافت: «برای کمک به استاد در نجات مردم، مهم است که افکار درست قوی داشته باشیم، نه اینکه صرفاً به مهارت‌هایمان تکیه کنیم.»

یکی از رویدادها، مراسم شمع‌افروزی در نزدیکی کنسولگری چین بود. آن‌ موقع شب، دیروقت بود و او احساس می‌کرد که کسی در آن ساعت به پارک نمی‌آید. اما با یادآوری نقشش به‌عنوان خبرنگار، همیشه آماده بود. شخصی به پارک آمد و مصاحبه انجام و بعداً منتشر شد. او توضیح داد: «اگر تسلیم نشویم، استاد به ما کمک خواهتد کرد.»

محل تمرین روزانه

خانم نگوین به‌منظور کمک به تمرین‌کنندگان، در تزکیه و رشد و بهبود در کنار هم، تصمیم گرفت در نزدیکی خانه‌اش محل تمرین گروهی ایجاد کند تا تمرین‌کنندگان بتوانند هر روز تمرینات را انجام دهند. ابتدا یک گروه آنلاین تشکیل داد تا تمرین‌کنندگان ویتنامی که به ژاپن مهاجرت کرده‌اند بتوانند ارتباط برقرار کنند و کمک بگیرند.

او و سایر تمرین‌کنندگان هر روز ساعت ۴:۲۰ صبح (در هر شرایط آب‌و‌هوایی) تمرینات را انجام می‌دادند، ازجمله تمرین دوم به‌مدت یک ساعت. پس از آن، فا (آموزه‌ها) را مطالعه می‌کردند.

با ادامه روشنگری حقیقت درباره فالون دافا و توضیح علت حضورشان در آن مکان، خانم نگوین گفت که او و سایر تمرین‌کنندگان تصمیم گرفتند بنرهایی برای رهگذران نصب کنند. اکنون تمرین‌کنندگان چینی، ژاپنی، اهل کره جنوبی و ویتنامی به این محل تمرین گروهی پیوسته‌اند. مقاله‌هایی درباره تجربه‌هایشان در این محل نیز در مینگهویی منتشر شده است.

راهپیمایی ویژه

خانم کودِرا مسئول هماهنگی راهپیمایی فالون دافا در ماه مه امسال بود. یکی از تمرین‌کنندگان چینی پیشنهاد داد که تمرین‌کنندگان ژاپنی یوکاتا (لباس سنتی ژاپنی شبیه کیمونو) بپوشند تا نشان دهند که ژاپنی‌ها نیز فالون دافا را تمرین می‌کنند. او چند یوکاتای دست‌دوم و کفش چوبی (گِتا) خرید، اما کسی را نیافت که به تمرین‌کنندگان نشان دهد چگونه آن‌ها را بپوشند. بعداً تمرین‌کنندگان اهل هیروشیما برای این کار داوطلب شدند.

آن روز بسیار گرم بود، اما حدود ۲۰ تمرین‌کننده به‌سرعت روش صحیح پوشیدن یوکاتا را آموختند. نتیجه چشمگیر بود و بسیاری از تماشاگران عکس گرفتند. یک مأمور پلیس حاضر در محل گفت: «این فوق‌العاده است!»

خانم کودِرا گفت این نخستین باری بود که راهپیمایی‌ای را با حضور عمدتاً تمرین‌کنندگان ژاپنی هماهنگ می‌کرد. او گفت: «تا زمانی‌که تلاش کنیم، استاد به ما کمک خواهند کرد.»

بازگشت به مسیر

آقای ژانگ گفت که روزی در مسیر تزکیه خود با ناکامی بزرگی روبه‌رو شد. او می‌خواست با جدیت تزکیه کند، اما آن تجربه دردناک ذهنش را آزار می‌داد. هر چقدر هم تلاش می‌کرد، نمی‌توانست آن را فراموش کند.

آقای ژانگ درحین مطالعه آموزه‌های فالون دافا، ناگهان متوجه شد که استاد این موضوع را در کتاب جوآن فالون توضیح داده‌اند. اگر شخصی مایل به تحمل سختی باشد، می‌تواند ماده سیاه را به ماده سفید تبدیل کند و این یک فرصت برای تزکیه است. آقای ژانگ تصمیم گرفت نهایت تلاشش را بکند. او تصمیم گرفت به‌جای زندگی با حسرت و ندامت روزانه، همیشه با نهایت توانش تزکیه کند.