(Minghui.org) در 19‌اکتبر۲۰۲۵، یک کنفرانس تبادل تجربه فالون دافا در تایوان برگزار شد. بیش از شش‌هزار تمرین‌کننده در این کنفرانس شرکت کردند که بسیاری از آن‌ها آموزگار بودند. آن‌ها از ماجراهای تزکیه سایر آموزگاران الهام گرفتند و درک عمیق‌تری از اهمیت آموزش اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری به نسل‌های جوان‌تر به‌دست آوردند.

مدیر مدرسه: زندگی بر پایه اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری

آقای وو گوئو-روئِی

آقای وو گوئو-روئی مدیر یک دبیرستان هنر است. او در جوانی باور داشت که موفقیت به‌معنای داشتن شغلی پردرآمد و خانواده‌ای خوب است. وی پس از درگذشت یکی از اعضای خانواده‌اش، درباره هدف زندگی کنجکاو شد.

در سال ۲۰۰۶، آقای وو به‌همراه مادرزنش در یک کارگاه فالون دافا شرکت کرد. او در آغاز، این تمرین را از دیدگاه علمی می‌سنجید. او گفت: «بعد از اینکه شروع به تمرین کردم، سلامتی‌ام همان‌طور که استاد لی گفته بودند، بهبود یافت و نگرشم نسبت به زندگی کاملاً تغییر کرد.»

ماجراهای سه تمرین‌کننده بر آقای وو تأثیر گذاشت. یکی از آن‌ها دادستانی بود که در وزارت دفاع کار می‌کرد. او عادت داشت با لحن دستوری صحبت کند. وقتی تمرین‌کننده‌ای با مهربانی، این موضوع را به او گوشزد کرد، وی به درون نگاه و تغییر کرد. تمرین‌کننده دیگری از تصادف وحشتناکی جان سالم به‌در برد. او راننده را سرزنش نکرد، بلکه به او محبت کرد و او را به تماشای اجرای شن یون برد. مردی ۸۵ساله به ۱۹ بخش کوچک سفر کرد تا با مردم درباره فالون دافا و آزار و شکنجه جاری آن در چین صحبت کند. این مرد سالخورده همچنین نسبت به همسرش، مهربان‌تر و با‌ملاحظه‌تر شد.

آقای وو تحت تأثیر این ماجراها گفت: «ماجراهای تمرین‌کنندگان مانند آینه‌ای است که خودم را در آن می‌بینم. آن‌ها در هنگام بروز اختلافات توانستند به درون نگاه کنند و حسادت، رنجش، غرور و وابستگی به شهرت و منافع شخصی را از بین ببرند. ماجراهایشان مرا واداشت که بیندیشم آیا من نیز می‌توانم مانند آن‌ها عمل کنم، یا اگر در همان موقعیت قرار بگیرم، چگونه واکنش نشان خواهم داد.»

او درباره چگونگی تلفیق تمرین خود با زندگی روزمره و کارش اندیشید و گفت: «آموزش شامل آموزش گفتاری، الگو بودن و ایجاد محیطی برای یادگیری است. هنگام صحبت با دانش‌آموزان، باید گفتار خود را تزکیه کنیم و از همه مهم‌تر، با عمل خود الگو باشیم. تزکیه از جزئیات زندگی روزمره آغاز می‌شود. وقتی شین‌شینگ ما با معیارهای دافا منطبق شود، گفتار و رفتار ما به‌طور طبیعی الهام‌بخش دانش‌آموزان می‌شود و افراد در مدرسه می‌بینند که تمرین دافا چقدر شگفت‌انگیز است.»

مدیر امور دانش‌آموزان: قدرتِ عمل کردن تمرین‌کنندگان به‌عنوان بدنی واحد

خانم شیه چون‌-هوا گفت که در طول کنفرانس، انرژی مثبت نیرومندی را احساس کرده است.

خانم شیه چون‌هوا مدیر امور دانش‌آموزان در یک دبیرستان است. یکی از همکارانش فالون دافا را زمانی به او معرفی کرد که وی دچار درد شانه بود. او گفت: «شانه‌هایم آن‌قدر درد می‌کرد که حتی چلاندن حوله برایم سخت بود. همکارم مرا دعوت کرد تا همراه او تمرینات فالون دافا را انجام دهم. پس از چند بار انجام تمرینات، دردم کاملاً از بین رفت. آن نخستین باری بود که قدرت شفابخش فالون دافا را تجربه می‌کردم.»

وی پس از مطالعه جوآن فالون نمی‌توانست از خواندن پیاپی کتاب دست بکشد. او گفت: «در ابتدا فکر می‌کردم این کتابی است که به مردم می‌آموزد چگونه مهربان باشند، اما شگفت‌زده شدم وقتی دیدم محتوای آن پاسخِ همه پرسش‌هایی را می‌دهد که از کودکی در ذهنم بود. در آن، دانش و خردی الهی وجود دارد که حتی در مطالعات پیشرفته نیز هرگز نشنیده بودم.»

خانم شیه درباره سخنرانی یکی از تمرین‌کنندگان که بر او تأثیر گذاشته بود، گفت: «آن آموزگار آثار شن یون و محتوای گنجینگ ورلد را در آموزش خود گنجاند. او با قدرت فرهنگ سنتی و فضیلت‌ها، الهام‌بخش دانش‌آموزانش شد و شخصیت آن‌ها را در زندگی روزمره ارتقا داد؛ احساس می‌کنم این رسالت ما به‌عنوان یک تمرین‌کننده دافا و آموزگار است.»

او باور داشت که وقتی دانش‌آموزان اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری را بیاموزند، تأثیر مثبتی بر جامعه خواهند گذاشت. او گفت: «فکر می‌کنم آموزش تنها انتقال دانش نیست، بلکه مهم‌تر از آن، راهنمایی کودکان برای گرامی داشتن زندگی و الهام‌بخشیدن به آن‌هاست تا بینش ارزشمندی به‌دست آورند.»

فداکاری بی‌چشم‌داشت تمرین‌کنندگان باعث شد خانم شیه قدرت عمل کردن تمرین‌کنندگان به‌عنوان بدنی واحد را احساس کند. او گفت: «کنفرانس تبادل تجربه محیطی برای تزکیه است که استاد آن را می‌خواهند. این کنفرانس به ما امکان می‌دهد خود را با هم مقایسه کنیم و با هم پیشرفت کنیم. انرژی نیرومندی را در میان تمرین‌کنندگان احساس کردم. بی‌نهایت سپاسگزارم.»

معلم زبان چینی: الهام‌بخشیدن به دانش‌آموزان ازطریق نیک‌خواهی

خانم یان چو-‌یینگ ازطریق تبادل تجربه سایر تمرین‌کنندگان، کاستی‌های خود را دید.

خانم یان چو-‌یینگ معلم زبان چینی است. پسر بزرگش در سال ۲۰۰۷، دچار عفونت گوش و کاهش شنوایی شد و پزشکان نتوانستند کمکی کنند. خواهر بزرگ‌ترش فالون دافا را به او معرفی کرد. شنوایی کودک پس از شرکت در یک کارگاه نُه‌روزه و انجام تمرینات بهبود یافت. خانواده‌اش شگفت‌زده شدند و بدین‌ ترتیب او تمرین فالون دافا را آغاز کرد.

خانم یان پیش از آشنایی با فالون دافا، خود را معلم خوبی می‌دانست؛ سخت‌کوش، مسئولیت‌پذیر و دلسوز نسبت به منافع دانش‌آموزان، با این باور که باید معیارهای سختگیرانه‌ای برای آن‌ها تعیین کند. اما تمرین فالون دافا به او آموخت که معلم خوب بودن به‌معنای تحمیل استانداردهای بالا یا اقتدار نیست، بلکه به‌معنای مهربانی، درک و بخشایش است.

خانم یان درباره یکی از تمرین‌کنندگانی صحبت کرد که برنده جایزه بهترین معلم شد؛ بالاترین افتخاری که یک آموزگار می‌تواند به‌دست آورد. او گفت: «او به مردم نشان داد که یک تمرین‌کننده فالون دافا چگونه می‌تواند معلمی فوق‌العاده باشد. شنیدن سخنان او به من امید بخشید که می‌توانم در کارم بهتر عمل کنم.»

او افزود: «روزی وسایل یکی از دانش‌آموزان دزدیده شد. نمی‌خواستم از کلاس بازجویی یا کلاس را سرزنش کنم، بلکه داستانی واقعی از داجی‌یوان را برای‌شان خواندم. پس از آن، وسیله دزدیده‌شده بازگردانده شد که باعث شگفتی همه شد. یک داستان قلب یک کودک را تغییر داد و این قدرت نیک‌خواهی است.»

خانم یان همچنین درباره چیزی که می‌توانست بهتر انجام دهد گفت: «متأسفم که در ازبر کردن فا عقب مانده‌ام. چون همه آموزه‌ها را به‌خاطر نمی‌سپارم، گاهی وقتی با تضادی روبه‌رو می‌شوم، به‌جای نگاه به درون، دیگران را سرزنش می‌کنم.»

او خرسند بود که تبادل تجربه‌های عاری از خودخواهی سایر تمرین‌کنندگان باعث شد وی کاستی‌هایش را ببیند. «می‌خواهم از سایر تمرین‌کنندگان بیاموزم و طبق معیارهای آموزه‌ها عمل کنم. می‌خواهم با ازبین‌بردن وابستگی به راحتی و ادامه ازبر کردن آموزه‌ها، تمرین‌کننده‌ای حقیقی باشم.»

رشد در خلال محنت‌ها

آقای هوانگ چونگ-‌یو

آقای هوانگ چونگ-‌یو معلم و مسئول مدیریت اطلاعات مدرسه می‌باشد. همسرش به او پیشنهاد کرد کتاب جوآن فالون را بخواند. وی پس از خواندن آن دریافت که فالون دافا چقدر ارزشمند و عمیق است. او گفت: «این کتابی آسمانی است که انسان را به حقیقت زندگی بیدار می‌کند.»

نفخ معده‌ای که سال‌ها او را آزار می‌داد، از بین رفت. بهبود در شخصیتش آشکار بود. او پیش‌تر در محل کار، شیفته منافع کوچک بود و برای منافع شخصی خود می‌جنگید، اما اکنون دیگر بر سر امور جزئی نگران نمی‌شود. او گفت: «همکارانم می‌گویند من گرم و صمیمی شده‌ام. خانواده‌ام نیز تغییر نگرشم را متوجه شده‌اند. قبلاً نسبت به فرزندم بی‌حوصله و سخت‌گیر بودم، اما حالا گوش می‌دهم و گفتگو می‌کنم.»

تبادل تجربه تمرین‌کننده‌ای ۸۵ساله او را تحت ‌تأثیر قرار داد. او گفت: «ما معمولاً فکر می‌کنیم سالمندان اغلب بیمارند یا باید در خانه بمانند، اما این تمرین‌کننده متفاوت است. ماجرای او به من نشان داد که ایمان به استاد و فا چقدر مهم است.»

او افزود: «داستان‌هایی که امروز شنیدم، یک وجه مشترک داشتند و آن این بود که همه این تمرین‌کنندگان توانسته‌اند در خلال محنت‌ها، سخنان استاد را به‌یاد آورند و اصول آموزه‌ها آن‌ها را از آزمایش‌ها عبور داده است. گاهی وقتی ناگهان تضادی پیش می‌آید، فراموش می‌کنم که تمرین‌کننده هستم. فکر می‌کنم این چیزی است که باید روی آن کار کنم.»

او دریافت تا زمانی ‌که فرد صادقانه به استاد ایمان داشته باشد و در مواجهه با تضادها و آزمایش‌ها طبق گفته‌های استاد عمل کند، به تزکیه خود ادامه می‌دهد و آزمون‌ها را یکی پس از دیگری با موفقیت پشت‌سر می‌گذارد.