(Minghui.org) دادگاه منطقه چیکان در شهر ژانجیانگ (استان گوانگ‌دونگ)، دو بانوی محلی را به‌دلیل ایمانشان به فالون گونگ، به سه سال زندان محکوم کرد. این خبر به‌تازگی به‌دست وب‌سایت مینگهویی رسیده است.

محکومیت ناعادلانه خانم یو مِئی ۵۸ساله و خانم وو شائوچوان ۶۲ساله از دستگیری آن‌ها در تاریخ ۱۴مه۲۰۲۳ ناشی می‌شود. آن دو در آن روز، با مردم درباره فالون گونگ صحبت می‌کردند و یک دانشجوی دانشگاه آن‌ها را به پلیس گزارش داد. پلیس آن‌ها را در ساعت ۵ بعدازظهر دستگیر کرد و به ایستگاه پلیس کونجین برد.

در طول بازجویی، به هر دو بانو دست‌بند زده شد، تحت بازرسی بدنی قرار گرفتند و عکس و اثرانگشتشان برخلاف میلشان گرفته شد. خانم یو از همکاری خودداری کرد و چند مأمور او را به زمین فشردند، انگشتش را بریدند و اثرانگشت او را به‌زور گرفتند.

پلیس سپس خانه‌های هر دو بانو را تفتیش کرد و آن‌ها را به بازداشتگاه شهر ژانجیانگ (که با عنوان مرکز ترک اعتیاد شهر ژانجیانگ نیز شناخته می‌شود) منتقل و حکم بازداشت ۱۵روزه برایشان صادر کرد.

در صبح ۱۶سپتامبر۲۰۲۴، وقتی خانم یو و خانم وو با هم برای خرید غذاهای آماده بیرون رفته بودند، مجدداً بازداشت شدند. مأموران ایستگاه پلیس هایتیان و ایستگاه پلیس کونجین کلید منزل خانم یو را گرفتند و آنجا را بازرسی کردند. گروه دیگری از مأموران درِ منزل خانم وو را شکستند و خانه‌ او را نیز جست‌وجو کردند. کتاب‌های فالون گونگ و سایر وسایل شخصی هر دو بانو توقیف شد. خانواده‌هایشان فقط مُهری قرمز روی به‌اصطلاح «حکم‌های بازرسی» دیدند که پلیس به‌سرعت نشانشان داد و سپس به‌اصطلاح حکم‌ها را عقب کشید، اما هیچ امضایی مطابق با الزامات قانونی وجود نداشت.

خانم یو و خانم وو به بازداشتگاه شهر ژانجیانگ منتقل شدند. آن‌ها در تاریخ ۱۹مارس۲۰۲۵، در دادگاه منطقه چیکان محاکمه شدند. قضات مو کایچِنگ، یانگ یینگ‌یینگ و وو کوی‌پینگ در جلسه حضور داشتند. هیچ‌یک از شاهدان دادستانی برای بازجویی متقابل در دادگاه حاضر نشدند.

بعدها، هر دو بانو در تاریخی نامشخص به سه سال زندان محکوم شدند. این نخستین باری نیست که آن‌ها به‌دلیل ایمانشان هدف قرار گرفته‌اند. خانم یو پیش‌تر به دو سال کار اجباری و همچنین چهار سال حبس محکوم شده بود. برای جزئیات آزار و شکنجه او به گزارش‌های مرتبط مراجعه کنید.

آزار و اذیت خانم وو در گذشته

شوهر سابق خانم وو زمانی‌که دخترشان هنوز یک‌ساله هم نشده بود، او را ترک کرد و تمام پولش را نیز دزدید. او به‌شدت ویران شد و سلامت جسمی‌اش رو به وخامت گذاشت. دچار سرگیجه، میگرن، زخم‌های دهانی (که در حالت شدید حتی مانع نوشیدن آب می‌شد)، التهاب بینی، بی‌خوابی، سیاتیک، کمردرد، هیپرپلازی سینه و سایر بیماری‌ها شد. او بی‌رمق و منزوی شده بود و نسبت به زندگی‌اش احساس سردرگمی داشت. پس از آشنایی با فالون گونگ در سال ۱۹۹۸، تمام این علائم در عرض یک ماه ناپدید شد. چهره‌اش گلگون و شاداب شد. پاهای سنگینش سبک شدند و دوباره با گام‌هایی سریع راه می‌رفت.

پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه۱۹۹۹، خانم وو بارها هدف قرار گرفت و چندین مرتبه دستگیر شد.

روزی در ماه مه۲۰۰۱، هنگامی‌ که خانم وو درحال رسیدگی به غرفه فروش خود بود، هوانگ زو‌هوا، رئیس اداره 610 منطقه چیکان، به کارمندان اجتماعی ژِنگ گوان‌زی و ژانگ (نام کوچک نامعلوم) و چند نفر دیگر با هویت‌های نامعلوم دستور داد او را آزارواذیت کنند. آن‌ها از او خواستند در یک کلاس شست‌وشوی مغزی شرکت کند. او امتناع کرد، بنابراین او را بلند کردند و به‌زور درون یک خودرو گذاشتند و به هتلی محلی بردند.

سپس هوانگ و هی چائو با تبلیغات افتراآمیز علیه فالون گونگ، خانم وو را تحت فشار قرار دادند. حوالی ظهر، او درخواست آزادی کرد، زیرا باید غرفه فروشش را می‌بست و برای دخترش که در پایه اول ابتدایی بود ناهار آماده می‌کرد. اما پاسخ هوانگ منفی بود، زیرا خانم وو هنوز حاضر نبود از فالون گونگ دست بکشد.

دختر خانم وو پس از پایان مدرسه نتوانست مادرش را در غرفه فروش پیدا کند. دخترک تصمیم گرفت نزد دوست مادرش برود تا خبری بگیرد. یکی از آشنایان خانم وو متوجه شد که دختر در نزدیکی مخزن آبی قدم می‌زند. او دخترک را به خانه برد و برایش ناهار آماده کرد.

ساعت ۵ بعدازظهر خانم وو موفق شد از هتل فرار کند و مدتی مخفی شد. او تا یک ماه بعد جرئت بازگشت به خانه را نداشت. دخترش گفت: «مامان، من هرگز جرئت نکردم شب‌ها در را قفل کنم، چون می‌ترسیدم نتوانی وارد شوی. فقط یک صندلی جلو در گذاشتم.» آن دختر کوچک هر شب مورد آزارواذیت پلیس قرار می‌گرفت.

هوانگ حتی به مدرسه دختر، دبستان پانزدهم شهر ژانجیانگ، رفت و دانش‌آموزان را مجبور کرد برگه‌هایی را امضا کنند که فالون گونگ و بنیان‌گذار آن را بدنام می‌کرد. دختر خانم وو از امضا کردن خودداری کرد و به همین دلیل هدف قرار گرفت. معلمانش هر روز بعد از پایان کلاس، او را در مدرسه نگه می‌داشتند تا برایش سخنرانی کنند. آن‌ها وعده دادند که اگر برگه را امضا کند، شهریه او را می‌بخشند.

در مارس۲۰۰۲، زمانی ‌که ترم جدید آغاز شد، به دختر خانم وو اجازه بازگشت به مدرسه داده نشد. خانم وو چندین بار از مدیران مدرسه خواهش کرد، اما هر بار پاسخ منفی شنید. سرانجام به کمیته محله خود مراجعه کرد و آن‌ها درنهایت به او کمک کردند تا دخترش دوباره به مدرسه بازگردد. تا آن زمان، بیش از یک ماه از آغاز سال تحصیلی گذشته بود.

ساعت ۵ بعدازظهر ۳۰سپتامبر۲۰۰۲، مأمور پانگ جونجی از ایستگاه پلیس ژونگ‌هوا به‌همراه چند نفر دیگر به منزل خانم وو رفت. او در خانه نبود، اما وقتی از ماجرا باخبر شد، شتابان به خانه بازگشت. حتی پیش از رسیدن به دم در، صدای گریه دخترش را شنید. او پلیس را به‌خاطر ترساندن دختر خردسالش سرزنش کرد. مأموران پاسخ دادند که دخترش در را برای آن‌ها باز نکرده است. سپس از او خواستند که همراه آن‌ها برود تا با رئیسشان صحبت کند، اما او نپذیرفت.

پلیس او، دخترش و دوچرخه‌اش را سوار خودرو کرد و به هتلی برد که هوانگ و لی یو در آنجا منتظر بودند. خانم وو گفت دخترش باید به مدرسه برود، و آن‌ها دخترش را به خانه بازگرداندند.

مأمور هی چائو او را تهدید کرد که اگر از ایمانش دست نکشد، او و دخترش را به اردوگاه کار اجباری خواهد فرستاد. او تا ۳۰دسامبر۲۰۰۲ آزاد نشد. وقتی به خانه بازگشت، لباس‌ها و کتاب‌های کثیف را روی زمین پراکنده دید و متوجه شد که دخترش بو می‌دهد، گویی چندین روز حمام نکرده بود.

اندکی پس از ساعت ۹ شب ۲۵سپتامبر۲۰۰۵، هوانگ به‌همراه ده‌ها مأمور مسلح به منزل خانم وو یورش برد. آن‌ها کتاب‌های فالون گونگ، رایانه‌ای را که برای تحصیل دخترش استفاده می‌شد، و دستگاه ضبط صوت را توقیف کردند. خانم وو، دخترش، خواهرشوهرش خانم چن آی‌ژن، و سه تمرین‌کننده فالون گونگ از شهرهای دیگر که به‌طور اتفاقی در خانه او بودند، همگی به مرکز شست‌وشوی مغزی منتقل شدند.

پس از پنج روز، خانم وو و خانم چن به بازداشتگاه شماره 2 منطقه ماژانگ منتقل شدند. خانم وو در روز دوم، دست به اعتصاب غذا زد. تا روز پنجم، دیگر قادر به ایستادن یا مراقبت از خود نبود. در روز هشتم، فو پی‌یانگ و یک مأمور دیگر برای بازجویی به سراغش آمدند. در آن زمان حتی نمی‌توانست بنشیند و دو زندانی او را به اتاق بازجویی بردند. فو او را متهم کرد که تظاهر می‌کند، اما زندانیان گفتند که وی واقعاً به آن اندازه ضعیف شده است. فو سرانجام باور کرد، اما بازهم با فریب، خانم وو را واداشت تا سندی را امضا کند که در آن، به دو سال کار اجباری محکوم می‌شد.

روز بعد رئیس بازداشتگاه آمد و وقتی دید خانم وو تا چه حد ضعیف شده است، ترسید. او به فو اطلاع داد که برای تحویل‌گرفتنش برود، اما فو نرفت. درنتیجه رئیس بازداشتگاه به یکی از کارمندان محلی دستور داد او را به خانه بازگرداند. خانم وو در سومین روز پس از آزادی‌اش، برای تأمین هزینه‌های زندگی خود و دخترش، به کار در کارخانه‌ای مشغول شد. بیست روز بعد، همان کارمند محلی از او خواست به اداره پلیس مراجعه کند. او امتناع کرد و آن کارمند، پلیس را خبر کرد. همکاران و سرپرستش در کارخانه به او کمک کردند تا فرار کند. هوانگ به کمیته محله دستور داد خانه‌اش را تحت‌نظر بگیرند و دخترش را آزارواذیت کنند.

به دستور هوانگ، آی یینگ، دبیر کمیته محله، به‌همراه دو زن جوان در تاریخ ۵سپتامبر۲۰۰۷، با ادعای فروش بیمه درمانی، دختر خانم وو را فریب دادند تا در را باز کند. به‌محض اینکه متوجه شدند خانم وو در خانه است، فوراً با هوانگ تماس گرفتند. خانم وو دستگیر و به مرکز شست‌وشوی مغزی منتقل و به‌مدت دو ماه در آنجا حبس شد.

دختر خانم وو دراثر آزار و اذیت طولانی‌مدت، در مدرسه نیز مورد زورگویی و تبعیض قرار گرفت. آن دختر که زمانی سرزنده و شاد بود، منزوی و به قربانی ثانویه آزار و شکنجه فالون گونگ تبدیل شد.

مقاله مرتبط به زبان چینی:

广东湛江市吴少川被非法关押在看守所二月余

گزارش‌های مرتبط:
بانوی اهل گوانگ‌دونگ پس از شش سال زندان و شکنجه وحشیانه، به‌دلیل تمرین فالون گونگ دوباره دستگیر شد

بانوی اهل گوانگ‌دونگ پس از دستگیری به‌دلیل اعتقاداتش، انگشتش بریده شد و مورد آزار جنسی قرار گرفت 

خوراندن اجباری داروهای نامعلوم به تمرین‌کنندگان فالون گونگ، در زندان زنان گوانگ‌دونگ
شکنجه وحشیانه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زندان زنان گوانگ‌دونگ

بانوی اهل گوانگ‌دونگ به‌دلیل ایمانش، چهار سال در زندان تحت آزار و اذیت قرار گرفت

بانوی زندانی از حمام و استفاده از سرویس بهداشتی محروم و به دیابت مبتلا شد

خانم یو مِئی از استان گوانگ‌دونگ، نزدیک به نُه ماه در بازداشت به‌سر برد