(Minghui.org)

نام: مِن یولیننام چینی: 门玉林جنسیت: مردسن: ۷۴شهر: شهرستان ییاستان: لیائونینگشغل: نامعلومتاریخ درگذشت: ۲۱اکتبر۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: ۱۸اکتبر۲۰۱۸آخرین محل بازداشت: زندان شماره‌ 1 شهر شنیانگ

مردی ۷۴ساله در شهرستان یی (استان لیائونینگ)، پس از تحمل ۷سال حبس به‌دلیل تمرین فالون گونگ، هنگام آزادی حتی نتوانست فرزندانش را بشناسد. او چهار روز بعد، در ۲۱اکتبر۲۰۲۵ درگذشت.

آقای مِن یولین در ژانویه۱۹۹۷ تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و از بیماری‌های مختلفی، ازجمله ضعف اعصاب و بیماری مقعدی بهبود یافت. خلق‌وخوی تندش نیز از بین رفت و مهربان‌تر و بردبارتر شد. همسرش، خانم شن گویژو، نیز در بهار ۱۹۹۸، به او پیوست و سلامتی‌اش را بازیافت.

این زوج پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم کمونیستی چین در ژوئیه۱۹۹۹، به‌دلیل پایبندی به ایمانشان هدف قرار گرفتند. آقای مِن در ۲۲آوریل۲۰۰۲ دستگیر شد. او پس از ۱۲روز آزاد شد، اما پلیس همچنان بارها در خانه‌اش، مزاحمش می‌شد و او را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. وی برای اجتناب از آزار و شکنجه شدن بیشتر، مجبور شد پنهان‌ شود. همسرش پس از آنکه بارها مورد آزار و شکنجه قرار گرفت، در زمانی نامعلوم درگذشت.

آقای مِن بعدها به خانه بازگشت، اما در ۱۸اکتبر۲۰۱۸، بار دیگر توسط مأموران ایستگاه پلیس دهستان چیانیانگ و اداره پلیس شهرستان یی دستگیر شد. مأموران او را به بازداشتگاه شهرستان یی بردند. پسر و دخترش یک ‌بار به ایستگاه پلیس و دو بار به اداره پلیس مراجعه کردند و خواستار آزادی او شدند، اما بی‌نتیجه بود.

بعدها آقای مِن به هفت سال حبس محکوم و به زندان شماره 1 شهر شنیانگ منتقل شد. پس از سال‌ها سوءرفتار و شکنجه، هنگام آزادی در ۱۷اکتبر۲۰۲۵ دچار گیجی شدید بود و حتی نمی‌توانست فرزندان خود را بشناسد. او چهار روز بعد درگذشت.

درحالی‌که جزئیات بدرفتاری‌های اعمال‌شده بر آقای مِن در زندان، هنوز در دست بررسی است، زندان شماره‌ 1 شهر شنیانگ به‌دلیل به‌کارگیری تمام توان خود برای واداشتن تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم فالون گونگ به انکار ایمان‌شان بدنام است. در این زندان، بخشی با امنیت بالا به‌طور خاص برای شکنجه تمرین‌کنندگان راه‌اندازی شده است. بسیاری از تمرین‌کنندگان نیز در اتاق‌های ایزوله در طبقه ‌چهارم حبس می‌شوند که تمام پنجره‌های آن پوشانده شده تا شکنجه‌های داخل پنهان بماند. فقط طی دو سال، دست‌کم سه تمرین‌کننده در این زندان تحت شرایط مشکوک جان باختند: آقای لیو دیان‌یوان، آقای دی یونگ‌چی و آقای یان شو‌گوانگ.

روش‌های شکنجه‌ای که مأموران و زندانیان به‌کار می‌گیرند شامل خوراندن مدفوع و ادرار به تمرین‌کنندگان، بستن تمرین‌کنندگان به نیمکت ببر، اجبار به نشستن طولانی‌مدت، ریختن آب جوش روی بدن، پاشیدن محلول فلفل در چشم‌ها، خردکردن انگشتان پا با اجسام سنگین، ساییدن اجسام سخت به دنده‌ها، آویزان‌کردن از مچ دست، واداشتن به بازکردن پاها تا 180 درجه، واردکردن شوک الکتریکی به ناحیه تناسلی و گذاشتن تکه‌های یخ روی بیضه تمرین‌کنندگان است. بسیاری از تمرین‌کنندگان نیز از خواب محروم شدند، اجازه استفاده از توالت را نداشتند و مجبور می‌شدند آب توالت را بنوشند.

علاوه‌بر شکنجه‌های جسمی، تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند ویدئوهای تبلیغاتی افتراآمیز علیه فالون گونگ را تماشا کنند و/یا به فایل‌های صوتی توهین‌آمیز که با صدای بلند پخش می‌شود گوش دهند.

گزارش مرتبط:

جنایات «کونگ چون‌شِنگ» رئیس زندان شماره 1 شهر شنیانگ درخصوص آزار و شکنجه فالون گونگ