درگذشت مرد معلول ذهنی در بازداشت پس از آخرین دستگیری در ۲۰۲۴ به‌دلیل حمایت علنی از فالون گونگ

(Minghui.org)
نام: ژائو جیوژونام چینی: 赵九州جنسیت: مردسن: نامشخصشهر: بائودینگاستان: هبیشغل: نداردتاریخ مرگ: ۲۶آوریل۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: ۲۳سپتامبر۲۰۲۴آخرین محل بازداشت: بازداشتگاه شهرستان لی

آقای ژائو جیوژو، اهل شهر بائودینگ در استان هبی، در سال ۲۰۱۶ به‌دلیل اعتراض به آزار و شکنجهٔ مادرش که تمرین‌کنندهٔ فالون گونگ بود، دستگیر شد. به‌دلیل تزریق دارویی به او در دوران بازداشت، دچار ناتوانی ذهنی شد. او بار دیگر در سپتامبر۲۰۲۴ به‌دلیل نوشتن پیام‌هایی در حمایت از فالون گونگ بر روی تیرهای برق دستگیر شد و درنهایت در ۲۶آوریل۲۰۲۵ در بازداشت جان باخت.

گواهی ناتوانی ذهنی آقای ژائو جیوژو

ابتلا به صرع آقای ژائو در ۱۸سالگی وی تشخیص داده شد. پس از آنکه مادرش، خانم کوی شو‌مِئی، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد، او خوشحال بود که می‌دید مادرش به فردی سالم و شاد تبدیل شده است. او از تمرین فالون گونگ مادرش حمایت می‌کرد. سلامتی خودش نیز بهبود یافت و دفعات تشنج‌هایش کاهش پیدا کرد.

در سال ۲۰۰۷، خانم کوی به‌دلیل ایمانش دستگیر و به سه سال زندان محکوم شد. پلیس همچنین آقای ژائو را تهدید کرد که او نیز دستگیر خواهد شد. این فشار روانی شدید، سلامتی او را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار داد. تشنج‌هایش بازگشت و وضعیتش بدتر از قبل شد.

خانم کوی در ۲۲مه۲۰۱۶ دوباره دستگیر شد. آقای ژائو جملهٔ «فالون دافا خوب است» را روی دیوار بیرونی خانه‌اش نوشت. او همچنین همین پیام را روی یک تابلو بزرگ نوشت و آن را در میدانی عمومی به نمایش گذاشت. چند روز بعد، مأمور وانگ جون‌چانگ او را دستگیر و به مدت نیم روز بازداشت کرد.

در مدت بازداشت، پلیس دست‌ها و پاهای آقای ژائو را با دست‌بند و پابند بست، با باطوم برقی به او شوک داد، سوزن‌های برقی را در زیر ناخن‌هایش فرو کرد و او را به زمین انداخت. آن‌ها همچنین با باطومی مخصوص او را زدند که باعث درد شدید در اندام‌های داخلی‌اش شد. سپس دارویی نامعلوم به پایین‌تنه‌اش تزریق کردند که باعث درد شدید شد. وقتی آزاد شد، چشمانش قرمز، دهانش خون‌آلود و از دیدن مردم وحشت‌زده بود.

طولی نکشید که آقای ژائو دچار ناتوانی ذهنی شد، درحالی‌که همچنان از تشنج‌های صرع رنج می‌برد. وقتی بیرون می‌رفت، راه را گم می‌کرد. یکبار تمام شب را بیرون ماند. وقتی خانواده‌اش صبح روز بعد او را پیدا کردند، پابرهنه بود، شلوارش گِلی و از سرما می‌لرزید. آن‌قدر گرسنه بود که غذا را بدون جویدن می‌بلعید.

به‌دلیل شرایط روانی‌اش، آقای ژائو قادر به کار کردن نبود و برای کنترل وضعیتش به داروهای روزانه وابسته بود.

همسر آقای ژائو، خانم کائو هونگ‌مِئی، بعداً علیه عاملان وضعیت جسمی و روانی او شکایتی تنظیم کرد. او و آقای ژائو در ۱۹مه۲۰۲۳ دستگیر شدند. آن‌ها ۱۴ روز در بازداشت بودند.

آقای ژائو دوباره در ۲۳سپتامبر۲۰۲۴ ناپدید شد. یکی از همسایگان به خانواده‌اش اطلاع داد که او توسط مأموران اداره پلیس چنگ‌گوان دستگیر شده است. خانواده‌اش بلافاصله به آن اداره مراجعه کردند، اما بین اداره پلیس و اداره پلیس شهرستان لی سرگردان شدند. در ۲۶سپتامبر، پس از دو هفته پیگیری، سرانجام به آن‌ها گفته شد که آقای ژائو به‌دلیل نوشتن جملهٔ «فالون دافا خوب است» روی تیرهای برق دستگیر شده و به ۱۵ روز بازداشت اداری در بازداشتگاه شهرستان لی محکوم شده است.

در ۷اکتبر۲۰۲۴، اداره پلیس شهرستان لی آقای ژائو را تحت بازداشت کیفری قرار داد و او را به اتهام «تضعیف اجرای قانون با عضویت در سازمان فرقه‌ای» متهم کرد، اتهامی رایج که برای جرم‌انگاری تمرین فالون گونگ در چین به‌کار می‌رود. آن‌ها او را به بازداشتگاه شهرستان لی منتقل کردند و پرونده‌اش را به دادستانیارگان دولتی حزب کمونیست چین که مسئول نظارت قانونی در چین است. عملکرد آن شامل مواردی مانند تصمیم‌گیری در رابطه با دستگیری و پیگرد موارد جنایی مهم، انجام تحقیقات، راه‌اندازی و حمایت از نهادهای قضایی عمومی، تفسیر قانون برای کاربردهای خاص، نظارت بر تصمیم‌های دادگاه‌ها، کنترل روندهای قضایی، و نظارت بر فعالیت زندان‌ها، مراکز بازداشت و اردوگاه‌های کار اجباری است. شهرستان گائویانگ فرستادند. دادگاه شهرستان گائویانگ در ۲۵مارس۲۰۲۵ جلسه رسیدگی به پروندهٔ او را برگزار کرد.

براساس گفته‌های یک فرد مطلع، آقای ژائو در بازداشتگاه مرتب دچار تشنج می‌شد، اما نگهبانان اجازه ملاقات با خانواده را نمی‌دادند و به آن‌ها می‌گفتند که حال او «خیلی خوب» است.

در ۲۶آوریل۲۰۲۵، خانوادهٔ آقای ژائو تماسی از بازداشتگاه دریافت کردند مبنی بر اینکه می‌توانند او را در بیمارستان طب چینی شهرستان لی ملاقات کنند. اما زمانی که به بیمارستان رسیدند، او فوت کرده بود. یک پرستار به آن‌ها گفت که وقتی آقای ژائو به بیمارستان منتقل شد، قلبش از تپش ایستاده بود. بیش از ده مأمور، تمام مدتی که خانواده در بیمارستان بودند، از آن‌ها فیلم‌برداری کردند.

پس از بازگشت خانواده به خانه، مسئولان محلی و پلیس نیز از آن‌ها خواستند که سریعاً مراسم تدفین را برگزار کنند و موضوع مرگ او را بزرگ نکنند.