(Minghui.org) در کلاسی گرم و سرشار از محبت، در یکی از دبستان‌های شهر پینگ‌تونگ در جنوب تایوان، کودکان آرام نشسته‌اند و به ملودی‌های دل‌نواز موسیقی سمفونیک گوش می‌سپارند. این موسیقی از پلتفرم صوتی‌ـ‌تصویری شن یون پخش می‌شود و بخشی از برنامه‌ روزانه‌ صبحگاهی معلم چن جینگ‌رونگ است.

چن، که به‌تازگی عالی‌ترین نشان آموزشی تایوان یعنی «جایزه معلم برتر» را دریافت کرده، در طول ۲۷ سال گذشته با پشتکار و نیک‌خواهی، بذر مهربانی و زیبایی را در عرصه آموزش کاشته است. نقطه‌ آغاز همه‌ این‌ها به سال ۲۰۰۲ بازمی‌گردد، زمانی‌ که او در مسیر تزکیه‌ فالون گونگ (که فالون دافا نیز نامیده می‌شود) گام نهاد.

معلم چن جینگ‌رونگ (نفر دوم از راست) هنگام دریافت جایزه معلم سال ۲۰۲۵ از رئیس‌جمهور لای چینگ‌ته (نفر وسط). وزیر آموزش چنگ یینگ‌یائو (اولین نفر از سمت چپ)، نخست‌وزیر چو جونگ‌تای (نفر دوم از چپ) و پدرش (اولین نفر در سمت راست) نیز حضور دارند.

آغاز تزکیه و خداحافظی با بیماری و رنج

چن پس از فارغ‌التحصیلی از دانشسرای چیا‌یی، به زادگاهش بازگشت تا تدریس کند. او پیش‌تر عضو تیم ملی والیبال تایوان بود و مدال برنز بخش جوانان جام آسیایی را در کارنامه داشت. اما پشت این افتخارات، بدنی پر از آسیب‌های ورزشی پنهان بود که با جوش‌های مزمن پوستی، دردهای روماتیسمی و التهاب مکرر لوزه‌ها تشدید شده بود. او درباره آن روزها گفت: «هر روز پس از کار، از نظر جسمی و روانی کاملاً خسته و فرسوده بودم.»

در آوریل۲۰۰۲، به توصیه یکی از همکارانش در کارگاه آموزشی فالون گونگ برای معلمان شرکت کرد. او از شنیدن سخنان تمرین‌کنندگان درباره چگونگی بهبود سطح سلامت جسمی و روانی‌شان با تمرین فالون گونگ، به‌شدت تحت ‌تأثیر قرار گرفت و با خودش فکر کرد: «این تمرین واقعاً شگفت‌انگیز است. به افراد می‌آموزد که خوب باشند و هم‌زمان به بهبود و تندرستی جسم و ذهن می‌انجامد.» از همان زمان تصمیم گرفت خودش فالون گونگ را تمرین کند.

آن تابستان، او به کانادا سفر کرد و داروهای تجویزشده‌اش را نیز همراه داشت. روزها از فعالیت‌ها بهره‌مند می‌شد و لذت می‌برد و شب‌ها تمرینات فالون گونگ را انجام می‌داد و کتاب جوآن فالون را می‌خواند. دو هفته بعد، هنگام بازگشت به تایوان شگفت‌زده شد که در تمام آن مدت، حتی یک قرص هم مصرف نکرد، اما کاملاً سلامت بود. او گفت: «از سال۲۰۰۲ تاکنون هیچ دارویی مصرف نکرده‌ام.» جوش پوستی، درد روماتیسمی و التهاب لوزه‌اش همگی ناپدید شدند.

چن تمرین فالون گونگ را واقعاً خارق‌العاده می‌داند. او گفت: «وقتی در گذشته، هنرهای رزمی تمرین می‌کردم، باید جهت، زمان و محدودیت‌های زیادی را در نظر می‌گرفتم. اما اکنون در مدرسه محلی‌مان، یک محل تمرین فالون گونگ است و می‌توانم صبح‌ها تمرین کنم. اگر صبح نتوانم، بعدازظهر انجام می‌دهم و اگر هیچ‌کدام ممکن نباشد در خانه تمرین می‌کنم. این تمرین مطابق برنامه هر شخص و هر سنی قابل‌انجام است و برای مردم امروزی بسیار راحت‌تر است.»

قلبی آرام، زندگی‌ای آرام را به ارمغان می‌آورد

بهبودی سطح سلامت چن فقط آغاز مسیر تزکیه‌اش بود. چیزی که عمیق‌تر بود، تحول در قلبش بود.

او پیش از شروع تمرین، اغلب از خود می‌پرسید: «انسان‌ها از کجا آمده‌اند و پس از مرگ به کجا می‌روند؟» برای یافتن پاسخ، کتاب‌های روان‌شناسی زیادی ‌خواند، اما هر پاسخ پرسش تازه‌ای را ایجاد می‌کرد. پس از شروع تمرین فالون گونگ، پاسخ بسیاری از پرسش‌هایش را بی‌درنگ یافت.

او از نظر جسمی و روانی آرام شد، رها از اضطراب و نگرانی، به آرامش درونیِ ژرفی دست یافت. همان‌گونه که خودش توصیف می‌کند: «دقیقاً می‌دانی چه باید بکنی و درک عمیق‌تری از زندگی به دست می‌آوری. آرامش درونت دوام بیشتری دارد.»

چن جینگ‌رونگ در مراسم تشکیل حروف در میدان آزادی در سال ۲۰۲۵ شرکت کرد.

او به‌یاد می‌آورد که پیش از آغاز تزکیه، مدت زیادی روی مسائل کوچک درنگ می‌کرد، اما پس از آن: «اگرچه گاه امواجی در درونم برمی‌خیزد، اما زود فرو می‌نشیند و به سکون برمی‌گردم. قلبم در آرامش است، در وضعیتی از آزادی طبیعی. وقتی با مشکلات آزاردهنده روبه‌رو می‌شوم، پس از مطالعه فا و یافتن وابستگی‌هایم، آرامش و آزادی درونی فراتر از حدی است که بتوان بیان کرد.»

کاشت بذرهای حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری در کلاس

تمرین فالون گونگ نه‌تنها سلامت جسمی چن را بهبود بخشید و شخصیتش را ارتقا داد، بلکه مهم‌تر از آن، خردی به او بخشید که کارش را متحول کرد. او درک عمیق‌تری از شیوه‌ آموزش مؤثر یافت و با قلبی ملایم و نیکخواه، شاگردانش را راهنمایی کرد. موفقیت‌های آموزشی‌اش تحسین مدیر، همکاران و والدین دانش‌آموزان را برانگیخته است.

دانش‌آموزان درحال نمایش پنج تمرین فالون گونگ

در سال ۲۰۰۳، چن مسئولیت مشاور مدرسه را برعهده گرفت تا به مشکلات رفتاری برخی دانش‌آموزان رسیدگی کند. در زنگ ناهار، جلسات گروهی مشاوره‌ای برگزار می‌کرد که در آن دانش‌آموزان با حمایت والدین‌شان فالون گونگ را می‌آموختند. اصول عمیق و درعین‌حال قابل‌فهم کتاب جوآن فالون باعث شد اخلاقیات آنان ارتقا یابد و بسیاری از آن‌ها، از نظر جسمی و روانی پیشرفت چشمگیری کنند. شیائو یینگ و شیائو‌چینگ دو نمونه از آن‌ها هستند.

شیائو یینگ، که آن زمان در کلاس پنجم بود، گفت: «پیش از تمرین فالون گونگ، سرکش و تندخو بودم. اغلب با خواهرم دعوا می‌کردم. وقتی پدرم دعوایم می‌کرد، همیشه فکر می‌کردم در حقم بی‌انصافی شده است؛ چرا من، و خواهرم نه؟»

«بعد از شروع تمرین و خواندن کتاب جوآن فالون فهمیدم هیچ‌گاه اشتباهاتم را بررسی نکرده‌ام. شروع کردم به نگاه به درون‌ و یافتن خطاهایم، و با خواهرم قوانینی تعیین کردیم که باعث بهبود ارتباط‌مان شد. خوشحالم که فرصت آموختن چنین تمرین شگفت‌انگیزی را دارم. این تمرین نه‌تنها وضعیت سلامت مرا بهتر کرد، بلکه به من آموخت خشمم را مهار و با دیگران مهربان باشم.»

شیائو‌چینگ، یکی دیگر از دانش‌آموزان کلاس پنجم، گفت: «پیش از آشنایی با فالون گونگ، بدنم ضعیف بود و اغلب دچار سرگیجه و خستگی می‌شدم. بعد از اینکه همراه مادرم فالون گونگ را یاد گرفتم، فهمیدم "... تقوا از طریق تحمل‌کردن و زجر‌کشیدن یا انجام کارهای خوب به دست می‌آید." ( جوآن فالون، سخنرانی چهارم) یاد گرفتم بردبار باشم و از هم‌کلاسی‌هایم نرنجم. در خانه، وقتی مادرم را درحال کار سخت می‌بینم، داوطلبانه کمک می‌کنم.»

«من و مادرم بعد از مطالعه فا و انجام تمرینات، سالم‌تر شدیم. در دو سال گذشته، نه بیمار شده‌ایم و نه به پزشک مراجعه کرده‌ایم. از آمدن به کلاس مشاوره گروهی لذت می‌برم، چون تمرین باعث می‌شود بدن‌مان سالم و ذهن‌مان آرام شود.»

هشت سال پیش، چن به مدرسه کنونی‌اش منتقل شد. او از کلاس‌هایی با زمان‌بندی انعطاف‌پذیر و دروس تلفیقی استفاده کرد تا با ادغام برنامه‌های «کودکان آسمانی» و «جهان شگفت‌انگیز حروف چینی»، خصوصیات اخلاقی خوب را در دانش‌آموزان پرورش دهد. او کانال کلاسی گن‌جینگ را راه‌اندازی کرد و ویدئوها و موسیقی شن یون را پخش می‌کرد. موسیقی شن یون همچنین در زمان ‌مطالعه شخصی صبحگاهی و هنگام ناهار پخش می‌شد.

تغییر یکی از شاگردان تأثیر عمیقی بر او گذاشت. «هر وقت ویدئوهای شن یون را پخش می‌کردم، او به صفحه خیره می‌شد و مدام لبخند می‌زد.» در هر جلسه گفت‌وگو درباره اجراهای شن یون، همیشه نخستین نفری بود که دستش را بالا می‌برد. او عاشق تماشای «گنج‌یابی در قصر اژدها» بود و می‌گفت: «می‌خواهم کارهای خوب انجام دهم درست مثل شما.» برخی کودکان نوشتند که موسیقی شن یون را دوست دارند، چون قلب‌شان را آرام می‌کند.

افزون بر این، کودکی در کلاس که به بیش‌فعالی و سندرم آسپرگر مبتلا بود، به‌دلیل مشکلات خانوادگی اغلب مدرسه را ترک می‌کرد، از مادرش خشمگین بود و طغیان‌های احساسی داشت. چن با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، با مادر کودک با صبوری گفت‌وگو کرد و طی سه سال به آن‌ها کمک کرد رابطه‌شان را ترمیم کنند. «این کودک که زمانی وسایل را می‌شکست به مرحله‌ای رسید که صمیمانه خیرخواهِ مادرش شد؛ تحول این کودک از قدرت مهربانی، صبر و پذیرش حاصل شد.»

چن گفت که اجراهای شن یون تأثیری ژرف بر پرورش شخصیت کودکان دارد: «معلمان از تدریس در کلاس من لذت می‌برند و می‌گویند این دانش‌آموزان واقعاً متفاوتند؛ وقتی وارد کلاس می‌شوند، نیرویی آرام‌بخش احساس می‌شود؛ آن‌ها مانند فرشتگان خوب و متین‌ هستند.» تمرکز بیشتر دانش‌آموزان و بهبود عملکردشان در تمام دروس برای همگان آشکار است و مدیر و مسئولان مدرسه آن را به‌طور کامل تأیید کرده‌اند.

شکوه دافا و قدردانی از آن

چن در کلاس، نه‌تنها به شاگردانش دانش را آموزش می‌دهد بلکه با عشق و عمل، همدلی و حمایت متقابل را یاد می‌دهد و محیطی سرشار از صمیمیت و انرژی مثبت پدید آورده است. یکی از والدین نوشت: «واقعاً خوش‌اقبالیم که فرزندان‌مان با شما آشنا شده‌اند. از صمیم قلب سپاسگزارم که همه وجودتان را وقف کودکان کرده‌اید و ما والدین توانسته‌ایم شاهد رشد و تحول‌شان باشیم. شور و شوق شما برای آموزش ستودنی است. امیدوارم این اشتیاق هرگز از میان نرود.»

در ژوئیه امسال، زمانی ‌که چن دریافت برنده «جایزه معلم برتر» شد، نخست از صمیم قلب از استاد لی هنگجی، بنیان‌گذار فالون دافا، سپاسگزاری کرد.

او در بخش سپاسگزاری از افرادی که پشتیبان یا الهام‌بخشش بوده‌اند در فرم رسمی‌اش که برای نامزدی جایزه پر کرده بود نوشت: «از صمیم قلب، از استاد بزرگ‌مان سپاسگزارم که با گفتار و کردارشان مرا هدایت کردند، با شکیبایی حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را به من آموختند. ایشان به من آموش دادند که چگونه در زندگی روزمره، کار و خانواده فردی خوب باشم و حتی بهتر شوم. استاد سپاسگزارم که سرچشمه‌ای بی‌پایان از خرد را در تمام زندگی‌ام به من بخشیده‌اید.»

در این دوران چالش‌برانگیز آموزش، چن با نیک‌خواهی، پایداری و خردِ یک تمرین‌کننده، در سکوت تزکیه می‌کند و الهام‌بخش ذهن‌های نوجوان بوده است. داستان او ما را برمی‌انگیزد که باور کنیم آموزش حقیقی از تزکیه درونی آغاز می‌شود. او در مسیری گام برمی‌دارد که آموزش و تزکیه در کنار هم و به‌طور تنگاتنگ پیش می‌روند و در سکوت بذر نور و عشق می‌کارد.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه یک فرد، ادراکش را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.