(Minghui.org) وب‌سایت مینگهویی پیش‌تر درباره‌ شکنجه‌ بانویی ۸۱ساله، کارگر بازنشسته‌ نساجی، در دوران محکومیت ۱۵‌ماهه‌اش به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ گزارش داده بود. این مقاله اطلاعات تکمیلی را درباره‌ آنچه او در زندان متحمل شد، ارائه می‌دهد.

خانم وانگ گویی‌شیا، ساکن شهر جین‌جو، استان لیائونینگ، در۲۵سپتامبر۲۰۲۲ دستگیر و بعد با قرار وثیقه آزاد شد. در۱فوریه۲۰۲۴ دوباره بازداشت و چهار روز بعد برایش حکم دستگیری رسمی صادر شد. پرونده‌اش در۱۹فوریه۲۰۲۴ به دادستانی شهر لینگ‌های ارسال و روز بعد کیفرخواست صادر شد. دادگاه شهر لینگ‌های در۴مارس همان سال جلسه‌ای را در بازداشتگاه زنان شهر جین‌جو برگزار و چند هفته بعد او را به ۱۵‌ماه زندان محکوم کرد.

خانم وانگ در۱۷ژوئیه۲۰۲۴ به زندان زنان شماره یک استان لیائونینگ منتقل شد و روز بعد به بخش دوازدهم فرستاده شد. این بخش به‌طور ویژه برای شکنجه‌ تمرین‌کنندگان فالون گونگ طراحی شده بود و هیچ نوع آزار و شکنجه‌ای «افراطی» محسوب نمی‌شد.

رفتار خشونت‌آمیز در بخش دوازدهم

در۱۸ژوئیه۲۰۲۴، خانم وانگ به سلول انفرادی برده شد؛ همراه با زندانیان ژانگ هان‌ون (اصلی‌ترین و خشن‌ترین شکنجه‌گر)، فان لی‌لی و شو لی‌یان که به‌نوبت او را زیر نظر داشتند. آن‌ها او را وادار کردند از ساعت ۶صبح تا ۱۰شب روی چهارپایه‌ پلاستیکی کوچکی بنشیند. در نتیجه دچار کمردرد و تورم شدید پاها و مچ‌ها شد، تا جایی‌که ‌ مچ پایش هم‌ اندازه ساق پاهایش شد.

خانم وانگ در طول این شکنجه‌ نشستن، مورد ضرب‌وشتم نیز قرار گرفت. ظهر همان روز، نگهبانان ژانگ و شو پیراهنش را گرفتند و او را به عقب‌وجلو تکان دادند و سرش را به قاب فلزی تخت کوبیدند. برآمدگی‌ای به اندازه‌ی یک تخم‌مرغ روی سرش ایجاد شد که تا چندین روز برطرف نشد.

خانم وانگ فریاد کمک سر داد، اما هیچ نگهبانی برای متوقف‌کردن زندانیان نیامد. شکنجه‌گران او را مسخره کردند و گفتند:

«اگر بمیری، هیچ‌کس اهمیتی نمی‌دهد. زندان هر سال دو سهمیه‌ مرگ دارد. ما با شکنجه‌ تو هیچ قانونی را نقض نکردیم!»

بعدتر نگهبانان او را به‌خاطر «برهم‌زدن نظم زندان» به‌دلیل فریاد کمک، متهم کردند.

به‌مدت سه روز متوالی، سه زندانی اجازه‌ نوشیدن، خوردن یا رفتن به توالت را به او ندادند. فقط پنج دقیقه برای مسواک زدن و شست‌وشو به او وقت دادند. تشکی نداشت و مجبور بود روی تخت سفت بخوابد فقط با یک پتوی نازک و بدون بالش.

بعدها چند زندانی دیگر نیز برای مراقبت روزانه از او به گروه افزوده شدند. آن‌ها او را مجبور کردند مطالبی که فالون گونگ را بدنام می‌کرد، بخواند، ببیند و بشنود، و وادارش کردند بیانیه‌هایی برای انکار و محکومیت فالون گونگ بنویسد. پس از سه روز، خانم وانگ که بیش از ۸۰ سال داشت، دیگر تاب نیاورد و ناچار شد برخلاف میلش بیانیه‌های انکار را بنویسد. چند تمرین‌کننده‌ دیگر نیز پس از شکنجه‌ بی‌امان چنین کردند؛ یکی از آن‌ها به‌دلیل فشار شدید، در شلوارش ادرار کرد.

پس از آنکه خانم وانگ بیانیه‌ها را نوشت، او را وادار کردند هر روز گزارش‌های فکری بنویسد؛ گزارش‌هایی که باید در آن فالون گونگ و بنیان‌گذارش را بدنام و از رژیم کمونیست تمجید می‌کرد.

نگهبانان برای ارزیابی میزان «تبدیل» او، از وی فیلم گرفتند و وادارش کردند به پرسش‌های زیر پاسخ دهد:

نام، جنسیت، سن، محل تولد و سایر اطلاعات شخصی؛از زمان ورود به زندان چه آموخته‌ای؟چه کسی در اینجا با تو مهربان‌تر بوده است؟دیدگاهت درباره‌ی مدیریت زندان چیست؟از آموزش‌های سرپرست تیم چه آموخته‌ای؟پس از آزادی چه برنامه‌ای داری؟پس از آزادی بیش از همه دوست داری چه کاری انجام دهی؟آیا پس از آزادی همچنان چی‌گونگ فرقه‌ای را تمرین خواهی کرد؟آیا پس از آزادی در فعالیت‌های فرقه‌ای شرکت خواهی کرد؟اگر کسی از تو بخواهد در توزیع بروشورهای فالون گونگ کمک کنی، چه خواهی کرد؟آیا پس از آزادی دوباره قانون را نقض خواهی کرد؟می‌خواهی پس از آزادی چه نوع انسانی باشید؟

خانم وانگ از همکاری سر باز زد.

ادامه‌ آزار

در۱۸سپتامبر۲۰۲۴، خانم وانگ به بخش یازدهم، مخصوص سالمندان و بیماران، منتقل شد. او از نصب نشان زندانیان روی لباسش و ایستادن رو‌به‌دیوار به دستور نگهبانان امتناع کرد.

در مارس۲۰۲۵، خانم وانگ بیانیه‌ای رسمی صادر کرد تا بیانیه‌هایی را که در بخش دوازدهم تحت اجبار نوشته بود، باطل اعلام کند. او مجدداً با وجود تهدید به محروم‌شدن از حق ملاقات با خانواده، خرید مایحتاج یا استحمام، نپذیرفت که از او فیلم‌برداری شود.

در آوریل۲۰۲۵، هنگامی‌که زندان دوباره تماس تلفنی او با خانواده‌اش را ممنوع کرد، او اعتراض کرد و نگهبان چن لین گفت فقط در صورت موافقت با فیلم‌برداری می‌تواند تماس بگیرد. وقتی باز هم نپذیرفت، تماس‌هایش قطع شد.

نگهبانان در۱۳آوریل۲۰۲۵ دوباره کوشیدند از او فیلم بگیرند اما موفق نشدند. در۱۹آوریل، به‌بهانه‌ اینکه آن روز تمرین‌های فالون گونگ را انجام داده، تخت او را از سلولش خارج کردند. او دیگر جایی برای خوابیدن یا نشستن نداشت و ناچار شد یک هفته درون کشویی بزرگ به ابعاد ۸۰×۴۰×۲۰ سانتی‌متر (۳۱×۱۶×۸ اینچ) بخوابد.

در۲۵آوریل۲۰۲۵، نگهبانان دست‌کم چهار بار تلاش کردند از خانم وانگ فیلم بگیرند. بار نخست امتناع کرد. بار دوم، دو زندانی او را به زور روی صندلی چرخ‌دار نشاندند و به دفتر بردند. ضربان قلبش به ۱۱۰ رسید و فشار خونش بسیار بالا بود، بنابراین او را رها کردند. بار سوم، ضربان قلبش به ۱۲۵ رسید و از ترس وقوع حادثه‌ پزشکی او را به سلولش بازگرداندند. حوالی ساعت ۳:۳۰ بعدازظهر، بار چهارم تلاش کردند. وقتی دوباره دو زندانی او را روی صندلی چرخ‌دار نشاندند، فریاد زد: «فالون دافا خوب است!» مشخص نیست نگهبانان موفق به فیلم‌برداری شدند یا نه.

وقتی خانم وانگ سرانجام در مه۲۰۲۵ آزاد شد، به‌شدت لاغر و ضعیف بود و پاهایش شدیداً ورم داشت. زنی که پیش‌تر سرزنده و اجتماعی بود، اکنون گوشه‌گیر و ترسو شده بود. همچنین از خستگی ذهنی رنج می‌برد و در تمرکز مشکل داشت.

گزارش‌های مرتبط:

بانوی ۸۱ساله اهل لیائونینگ درحین گذراندن دومین دوره حبسش به‌خاطر تمرین فالون گونگ، مورد رفتار خشونت‌آمیز قرار گرفت

بانوی 80ساله اهل لیائونینگ که زمانی به 4 سال زندان محکوم شد، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ متهم شد