(Minghui.org) تمرینکنندگان فالون گونگ از نقاط مختلف استرالیا، در ۲۸اکتبر۲۰۲۵ در مقابل ساختمان پارلمان در کانبرا، پایتخت کشور، گرد هم آمدند و تجمعی صلحآمیز برگزار کردند. این رویداد یکی از مجموعه فعالیتهایی بود که طی چهار روز در کانبرا، از دوشنبه ۲۷اکتبر آغاز شد تا برداشت اجباری اعضای بدن و تشدید آزار و اذیت فرامرزی توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را افشا کند که نهادهای دولتی، اعضای فدرال و عموم مردم را هدف قرار داده است.
چند تن از تمرینکنندگان، بههمراه دیوید ماتاس، وکیل بینالمللی برجسته حقوق بشر که از کانادا به استرالیا سفر کرده بود، در این تجمع سخنرانی کردند. ماتاس تجربیات شخصی خود، ازجمله دریافت تهدیدهای مرگ در گذشته و نیز لغو دعوتش از سوی برگزارکنندگان کنفرانس پیوند اعضا در هفته گذشته را بازگو کرد.
در همان روز، نشستی در قالب میزگرد در ساختمان پارلمان، درباره آزار و اذیت فرامرزی توسط ح.ک.چ برگزار شد. دیوید ماتاس و پروفسور یوان هونگبینگ، استاد پیشین حقوق در چین که اکنون در استرالیا اقامت دارد، سخنرانان مهمان این رویداد بودند. ماتاس از دولت استرالیا خواست تا تحقیقات درباره آزار و اذیت فرامرزی توسط ح.ک.چ را آغاز کند. پروفسور یوان گفت که ح.ک.چ ازطریق آزار و اذیت نظاممند فرامرزی، در تلاش است تا چینیهای خارج از کشور را کنترل و آنها را به ابزارهایی برای گسترش حکومت استبدادی خود تبدیل کند. او همچنین به قانونگذاران استرالیایی هشدار داد که منافع و امنیت بنیادین کشور را فدای منافع کوتاهمدت اقتصادی نکنند.

تمرینکنندگان فالون گونگ از سراسر استرالیا، در ۲۸اکتبر۲۰۲۵ برای تجمعی صلحآمیز در مقابل ساختمان پارلمان در کانبرا گردهم آمدند. بسیاری از تمرینکنندگان در این تجمع سخنرانی کردند.
انجمن فالون دافای استرالیا از دولت خواستار آغاز تحقیقات پارلمانی شد
دکتر لوسی ژائو، رئیس انجمن فالون دافای استرالیا، در مصاحبهای با شبکه تلویزیونی انتیدی در محل تجمع، گفت که افشای آزار و اذیت فرامرزی توسط ح.ک.چ تنها دفاع از تمرینکنندگان فالون گونگ نیست، بلکه تلاشی برای حفظ امنیت و آزادی تمام گروههای داخل استرالیاست که هدف تهدیدها و سرکوب نیروهای خارجی قرار گرفتهاند.
او گفت: «اگر استرالیا نتواند از گروهی مانند فالون گونگ که میخواهند ازطریق پیروی از حقیقت، نیکخواهی، بردباری انسانهای خوبی باشد، محافظت کند، امروز ح.ک.چ فالون گونگ را سرکوب میکند و فردا میتواند هر گروه یا فردی را که مطلوبش نیست، سرکوب کند. در آن صورت، آزادی عقیده و آزادی بیان در کجا قرار دارند؟ ح.ک.چ تهدیدی برای اصول بنیادین دموکراسی آزاد است.»
جان دلر، سخنگوی انجمن فالون دافای استرالیا، نیز در این تجمع سخنرانی کرد.
جان دلر، سخنگوی انجمن فالون دافای استرالیا، در سخنرانی خود در این تجمع گفت: «آزار و اذیت فرامرزی نوعی از سرکوب است که از مرزها عبور میکند و از چین، ازطریق سیستم حزب کمونیست چین، گسترش مییابد و بسیار گسترده است.
«استرالیا جامعهای دموکراتیک، پذیرا و آزاد است، و به همین دلیل تمرینکنندگان فالون گونگ امروز اینجا هستند. استرالیا وظیفه دارد از حقوق بشر دفاع کند و در حمایت از رنجدیدگان در سراسر جهان سخن بگوید؛ چه در چین باشند، چه تمرینکنندگان فالون گونگ، اویغورها، تبتیها یا مردم هنگکنگ. دولت و پارلمان استرالیا حق و وظیفه دارند دراینباره موضعگیری کنند و سخن بگویند.»
او همچنین یادآور شد: «ما اینجا هستیم تا به مردم استرالیا اطلاعرسانی کنیم. تمام نمایندگان مجلس در ساختمان پارلمانِ پشت سر ما نیز، قربانی این آزار و اذیت فرامرزی هستند.»
او نمونهای را ذکر کرد: «دو سال پیش با یکی از نمایندگان مجلس دیدار کردم. او به من گفت: "خب، تو همه اینها را به من گفتی، اما از کجا بدانم باید حرفت را باور کنم؟ چون من هم از سفارت چین اطلاعاتی دریافت می کنم و با آنها دیدارهایی دارم و آنها چیز دیگری میگویند".»
او درخواست کرد: «نمایندگان مجلس وظیفه دارند این موضوعات را بررسی کنند، نه اینکه فقط پذیرای فشار و نفوذ مقامهای حزب کمونیست چین در اینجا باشند.»
دیوید ماتاس: در گذشته تهدید به مرگ شدم
دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر و دریافتکننده مدال کانادا، در محل تجمع حضور داشت و در مصاحبه با انتیدیتیوی شرکت کرد.
وی در سخنرانیاش چند رویداد شخصی را بیان کرد که در استرالیا تجربه کرده بود و نشانگر آزار و اذیت فرامرزی توسط ح.ک.چ است.
او گفت: «سالها پیش، سالنهایی در دانشگاه باند در بریزبن و دانشگاه ویکتوریا در ملبورن که برای سخنرانی رزرو شده بودند، بدون هیچ دلیلی لغو شدند. او افزود که تاکتیکهای سرکوب به ممانعت از فعالیتهای دانشگاهی محدود نمیشود. در سال ۲۰۱۰، یک روز پیش از آنکه قرار بود وی درباره برداشت اعضای بدن تمرینکنندگان فالون گونگ گزارش دهد، یک تیراندازی به دفتر روزنامه اپک تایمز در بریزبن رخ داد.
او به یاد آورد: «در استرالیا رویدادی بود که مردم میتوانستند بهصورت آنلاین تماس بگیرند و از من سؤال بپرسند. یکی از تماسگیرندگان پلیسی از چین بود که مرا تهدید به مرگ کرد.»
جدیدترین حادثه یک هفته پیش رخ داد. او خلاصهای از پایاننامهای را برای کنفرانس سالانه پرستاران پیوند اعضا در بریزبن ارسال کرده بود و از سوی سازمان برگزارکننده برای سخنرانی دعوت شد. اما این دعوت بعداً لغو شد. دلیل لغو این بود که او «نباید در نمایشهای سیاسی شرکت کند.» ماتاس گفت چنین عباراتی «کمابیش تکرار تبلیغات کمونیستی است.»
او تأکید کرد: «آزار و اذیت فرامرزی مسئلهای پیچیده است، زیرا دقیقاً همانند دخالت خارجی نیست. ما واقعاً به تحقیقاتی در این زمینه نیاز داریم که پارلمان میتواند و بایستی آن را آغاز کند.»
همه باید از این موضوع آگاه شوند



در ساعات شلوغ صبح طی چند روز پیاپی، تمرینکنندگان در مرکز شهر کانبرا بنرها و پنج مجموعه تمرین را به نمایش گذاشتند و برای توقف برداشت اجباری اعضای بدن امضا جمعآوری کردند.
هالی، فعال حقوق بشر، گفت که آزار و اذیت فرامرزی بسیار وحشتناک است.
هالی، فعال حقوق بشر از قلمرو شمالی استرالیا، گفت که در صبح ۲۹اکتبر، تمرینکنندگان را در مرکز کانبرا دید و برای کسب اطلاعات بیشتر توقف و دادخواست مخالفت با آزار و شکنجه را امضا کرد.
او گفت: «تنها چیزی که میبینم صلح است و احساس آرامش دارم... و از این تمرین احساس صمیمیت، پذیرش و آرامش دریافت میکنم، بنابراین نمیدانم چرا کسی فکری غیر از این میکند. چون نگاه کنید، این تمرین باعث میشود احساس آرامش و تسکین کنیم. این فقط در جهت صلح و آرامش است. حقیقت، نیکخواهی، بردباری ارزشهای جهانی هستند. فوایدی که برای جهان دارند آشکار است.»
وقتی هالی از تلاشهای جهانی ح.ک.چ برای بدنامسازی و تهدید شرکت هنرهای نمایشی شن یون آگاه شد، گفت: «ما باید سؤال بپرسیم. باید بهخاطر خودمان کنجکاو باشیم. باید حقیقت را پیدا کنیم. نمیتوانیم حرفهای رسانهها را بیچونوچرا باور کنیم.»
او همچنین گفت که قصد دارد آنچه را امروز آموخته با همه در میان بگذارد: «از شنیدن اینکه تمرینکنندگان فالون گونگ هدف رفتار خشونتآمیز ازجمله برداشت اجباری اعضای بدن هستند ناراحت شدم. فکر میکنم همه باید جزئیات را بدانند که افرادی که به حقیقت، نیکخواهی، بردباری ایمان دارند، سرکوب میشوند. با این آگاهی میتوانیم زودتر جلو آن را بگیریم.»
آتاناسیوس، راهب ساکن کانبرا، نیز دادخواست مخالفت با آزار و شکنجه را امضا کرد. او گفت: «من بهمدت ۱۱سال، از۲۰۰۰ تا ۲۰۱۱، در چین و در شهر شنژن زندگی کردم. چیزهای زیادی درباره مردم چین آموختم، اما چیزهای بسیار زشتی نیز دیدم. برداشت اجباری اعضای بدن و آزار مردم بهدلیل باورهای مذهبیشان، شیطانی و نادرست است.»
کپیرایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.