(Minghui.org) پیش از پرداختن به موضوع یکی بودن ذهن و ماده، اجازه دهید دو داستان از پزشکان افسانه‌ای چین باستان را بیان کنم که بیماران خود را ازطریق شفای قلبشان درمان می‌کردند.
درمان بیماری مقام دولتی پس از فوران خشم
هوآ توئو پزشکی برجسته در دوران سلسله «هان شرقی» بود. دانش وی در طب چینی، گسترده و عمیق بود. او به‌ویژه به‌دلیل مهارتش در جراحی شهرت داشت، اما به‌سبب توانایی فوق‌العاده‌اش در شفای بیماری‌های روانی و عاطفی نیز به جایگاهی افسانه‌ای دست یافت.
حاکم ناحیه‌ای بیمار شد و هوآ توئو تشخیص داد که فقط یک فوران شدید خشم می‌تواند او را درمان کند. هوآ توئو برای برانگیختن این احساس، بارها هدایا و پاداش‌های حاکم را پذیرفت، اما از درمانش امتناع کرد و سرانجام بدون هیچ توضیحی او را ترک کرد و نامه‌ای تند و سرزنش‌آمیز به جای گذاشت. حاکم خشمگین شد و کسی را فرستاد تا هوآ توئو را بکشد، اما پسرش که از نیت پزشک آگاه بود، مانع شد. خشم فرماندار به اوج رسید و باعث شد مقدار زیادی خون بالا بیاورد. پس از آن، بیماری‌اش کاملاً رفع شد.
خنده‌ای از ته دل، افسردگی دانشمند را شفا داد
پزشک افسانه‌ای دیگر، «ژو دان‌شی» که با نام «ژو ژنهِنگ» نیز شناخته می‌شود، شخصیتی بسیار محترم در دوران سلسله یوان بود.
دانشمندی در «پو‌جیانگ»، اندکی پس از ازدواج، همسرش را از دست داد و در غم و اندوه فرو رفت و دچار افسردگی شدیدی شد. پزشک مشهور «دای سی‌گونگ» چند بار او را درمان کرد، اما حالش بهتر نشد. سپس دای توصیه کرد که او به «یی‌وو» برود و با ژو مشورت کند.
ژو هنگام معاینه دانشمند، نبض وی را لمس کرد و با شگفتی گفت: «آه، شما باردار هستید!» در همان لحظه، دانشمند از ته دل خندید.
ژو ادامه داد و گفت: «بله درست است، شما باردارید. اجازه دهید دارویی برای محافظت از جنین تجویز کنم.» دانشمند با صدای بلندتر خندید. پس از بازگشت به خانه، به هر که می‌رسید می‌گفت: «ژو دان‌شی، پزشک افسانه‌ای یی‌وو، گفت که من باردارم، ها ها ها!» او هر روز بی‌وقفه می‌خندید و طی دو هفته، بدون هیچ دارویی، افسردگی‌اش ناپدید شد.
نظریه طب چینی بر پایه مفاهیم «یین و یانگ»، پنج عنصر و کانال‌های انرژی (مریدین‌ها) استوار است که در سراسر بدن جریان دارند. پنج عنصر نمایانگر پنج نوع انرژی در سطوح میکروسکوپی کیهان هستند: فلز، چوب، آب، آتش و خاک. این پنج نیروی پویا موجب ظهور و زوال همه‌چیز، ازجمله بدن انسان می‌شوند. هدف اصلی طب چینی تنظیم جریان خون و عملکرد اندام‌ها ازطریق تأثیر بر این انرژی نامرئی است.
هفت احساس: خشم، شادی، نگرانی، دلتنگی، اندوه، ترس و وحشت، بخشی از نظام انرژی کیهان هستند و هر انرژی، یکی از عناصر پنج‌گانه را در خود دارند. در طب چینی، این احساسات با عناصر پنج‌گانه و اندام‌های درونی متناظرشان به‌شرح زیر مرتبط هستند:
خشم – کبد – چوبشادی – قلب – آتشنگرانی و دلتنگی – ریه – فلزاندوه – طحال – خاکترس و وحشت – کلیه – آب
در داستان نخست، فوران خشم فرماندار، انرژی چوب در کبد را تا حد نهایی تحریک کرد. این انرژی نیرومند، خون راکد را که عامل بیماری او بود به‌سمت بالا راند و آن را از دهان خارج کرد و درنتیجه سلامتی‌اش بازگشت.
در داستان دوم، مرگ همسر محبوب دانشمند، او را در غم و افسردگی عمیقی فرو برد. دلتنگی بیش از حد باعث رکود انرژی خاک در طحالش شد. بر اساس اصل «ایجاد متقابل و بازداری متقابل» در پنج عنصر، انرژی آتش در قلب، انرژی خاک در طحال را پدید می‌آورد، بنابراین شادی (که از آتش سرچشمه می‌گیرد) دلتنگی را خنثی می‌کند. انرژی شادی در قلب به‌تدریج رکود انرژی دلتنگی در طحال را از میان برد، تعادل و عملکرد اندام‌ها را بازگرداند و بیماری او را درمان کرد.
استاد بیان کردند:
«از دیرباز بحث و جدل‌هایی فلسفی در چین بوده است که آیا واقعیت اساساً چیزی مادی است یا ساخته‌ای ذهنی. بگذارید برای‌تان بگویم که درنهایت، پدیده‌های مادی و ذهنی ماهیتاً یکی هستند.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)
هفت احساس به قلمرو معنوی تعلق دارند، بااین‌حال، انرژی عناصر پنج‌گانه را نیز در خود دارند. بنابراین، معنویت نیز نوعی انرژی است و انرژی شکلی از ماده است.
سخن پایانی
در طب چینی گفته می‌شود که بیشتر بیماری‌ها ناشی از «شش عامل خارجی و هفت احساس» هستند. به‌عبارت دیگر، همان هفت احساسی که می‌توانند بیماری را درمان کنند، می‌توانند باعث آن نیز شوند. دانش طب سنتی چین درواقع گسترده و ژرف است.
برای پزشکان طب غربی، ممکن است طب سنتی چینی غیرقابل‌درک به‌نظر برسد. رویکردهای طب غربی عمدتاً بر اندام‌ها، بافت‌ها و سلول‌های قابل‌مشاهده تمرکز دارند، درحالی‌که تمرکز طب چینی بر عناصری نامحسوس است که فراتر از بدن فیزیکی هستند. درمان‌های طب چینی طبق اصولی ظریف عمل می‌کنند، درحالی‌که بدن را در سطح میکروسکوپی تنظیم می‌کنند؛ به همین دلیل بیماری‌هایی که با این روش درمان می‌شوند، کمتر احتمال بازگشت دارند.
طب چینی سنتی بر چهار روش اصلی تشخیص استوار است: مشاهده (بررسی ظاهر، چهره، زبان و حرکات بیمار)، شنیدن و بوئیدن (گوش دادن به صداهای بدن مانند سرفه، تنفس، صداهای گفتار و استشمام بوی بدن یا دهان بیمار)، پرسش (سؤال از بیمار درباره علائم، احساسات و عادات) و لمس نبض و نقاط خاص. اما طب چینی معاصر غالباً مسیر متفاوتی را دنبال می‌کند. بسیاری از پزشکان در بیمارستان‌های معتبر طب چینی، اکنون فقط پس از گفت‌وگویی کوتاه با بیماران، انجام آزمایش‌ها و ارزیابی‌های گوناگونی را تجویز می‌کنند. درحالی‌که برخی هنوز با لمس نبض مشکل را تشخیص می‌دهند، بسیاری دیگر این روش را کنار گذاشته‌اند و به دانش پزشکی غربی برای تجویز دارو تکیه می‌کنند. مشاهده این فاصله گرفتن از اصول بنیادین سنتی و گرایش به غرب‌گرایی واقعاً تأسف‌برانگیز است.
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
