(Minghui.org) یک بانوی ۷۲ساله پکنی در اواخر اکتبر۲۰۲۵، به‌دلیل تمرین فالون گونگ دستگیر شد. او درحال‌حاضر در بازداشتگاه منطقه هایدیان محبوس است.
خانم لیو شِنگ‌پینگ در سپتامبر۱۹۹۸، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و بسیاری از بیماری‌هایش ازجمله سردرد، آرتریت روماتوئید، التهاب کیسه صفرا، سنگ کیسه صفرا و کشیدگی عضلات کمر به‌سرعت ناپدید شدند. از زمانی که ح.ک.چ در سال ۱۹۹۹، آزار و شکنجه فالون گونگ را آغاز کرد، او بارها به‌خاطر پایبندی به ایمانش هدف قرار گرفته است. او دو دوره کار اجباری و یک دوره زندان را سپری کرده که مجموعاً ۶.۵ سال می‌شود.
آزار و شکنجه در گذشته
در سال ۲۰۰۱، خانم لیو به یک سال و نیم کار اجباری محکوم شد. در «دفتر اعزام پرسنل بازآموزی ازطریق کار اجباری پکن»، به‌دلیل امتناع از چمباتمه زدن یا گذاشتن دست‌ها روی سر، چهار مأمور او را کتک زدند و با باطوم الکتریکی به او شوک وارد کردند؛ به‌ویژه بر روی سر، پشت گوش‌ها، گردن و مفاصل انگشتانش. آن‌ها تا زمان غذاخوردن، از این کار دست برنداشتند.
در واقعه‌ای دیگر، شش مأمور او را به زمین انداختند، تمام لباس‌هایش را درآوردند و او را در وضعیتی شبیه عقاب با بال‌های گشوده بستند. آن‌ها روی سر، دست و پاها و قفسه سینه‌اش پا گذاشتند و هریک با یک باطوم الکتریکی به او شوک وارد کردند. او چنان دچار سوختگی شدیدی شد که وقتی بعدها به اردوگاه کار اجباری تاین‌تانگ‌هه منتقل شد، جای سوختگی‌ها هنوز قابل‌مشاهده بود.
خانم لیو در مارس۲۰۰۴، دوباره به‌دلیل ارسال نامه‌هایی حاوی اطلاعات درباره فالون گونگ دستگیر شد. او ابتدا به ایستگاه پلیس یوتان منتقل شد و سپس در بازداشتگاه منطقه شی‌چِنگ پذیرش شد. وقتی از انگشت‌نگاری امتناع کرد، دو مأمور دستش را گرفتند و انگشت میانی دست راستش را مجروح کردند.
پانزده روز بعد، او به بازداشتگاه فِنگ‌تای منتقل شد. نگهبانان به‌دلیل امتناع او از پوشیدن لباس زندانیان، موهایش را کشیدند و به صورتش سیلی زدند. آن‌ها او را به یک دفتر کشاندند و به کتک‌زدنش ادامه دادند. یک مأمور به قسمت زیر شکمش لگد زد، او را بست و دست‌هایش را از پشت دست‌بند زد که به جراحت جدی دست‌ها و بازوهایش انجامید. وقتی چند ماه بعد به بازداشتگاه منطقه شی‌چِنگ بازگردانده شد، قادر نبود از روی تخت بلند شود یا خودش غذا بخورد. دادگاه منطقه شی‌چِنگ بعداً او را به ۲.۵ سال زندان محکوم کرد و به زندان زنان پکن منتقل شد.
خانم لیو در سال ۲۰۰۷، به ۲.۵ سال کار اجباری محکوم شد. پس از یک سال حبس در اردوگاه کار اجباری زنان پکن، به اردوگاه کار اجباری توموجی در مغولستان داخلی منتقل شد. نگهبانان آنجا معمولاً تمرین‌کنندگان فالون گونگ را از مچ دست‌هایشان آویزان می‌کردند تا بیهوش شوند. وقتی آن‌ها به هوش می‌آمدند، نگهبانان دوباره همین شکنجه را تکرار می‌کردند. گاهی نگهبانان با کفش به صورت تمرین‌کنندگان سیلی می‌زدند، با سیم‌های ضخیم برق آن‌ها را شلاق می‌زدند یا آن‌ها را بسته و اجازه استفاده از توالت را به آنان نمی‌دادند. خانم لیو این شکنجه را به دادستانی محلی گزارش داد. پس از اینکه نگهبانان از این گزارش مطلع شدند، زندانیان را تحریک کردند که او را کتک بزنند و سرش را به دیوار بکوبند. او پس از این ضرب و شتم قادر به برخاستن نبود، اما نگهبانان همچنان او را مجبور به انجام کار اجباری کردند. یک روز وقتی نگهبانان او را روی زمین می‌کشیدند، دچار اسپاسم و بدنش خشک شد.
خانم لیو در ۱۷دسامبر۲۰۱۳، به‌دلیل توزیع مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ دستگیر شد. او در بازداشتگاه محلی نگهداری و سپس با قرار وثیقه آزاد شد.
او بار دیگر در ۲مارس۲۰۱۸، پس از آنکه مدیر مجتمع با فریب او را وادار به بازکردن درِ خانه‌اش کرد، دستگیر شد. بیش از ده مأمور پلیس به داخل یورش بردند و خانه‌اش را تفتیش و غارت کردند. او در بازداشتگاه محلی حبس و در ۲۲مارس۲۰۱۸، با قرار وثیقه آزاد شد.
خانم لیو دوباره در ۶سپتامبر۲۰۱۸، توسط مأموران ایستگاه پلیس دونگ‌هواشی دستگیر شد. همان روز عصر دچار اسپاسم و احساس فشار در قفسه سینه شد. پلیس او را به دو بیمارستان برد، اما این حالت ادامه داشت، اما یک پزشک گفت مشکلی در او پیدا نکرده‌اند. هنگام معاینه فیزیکی دیگری پیش از پذیرش در بازداشتگاه منطقه دونگ‌چِنگ، مشخص شد که فشارخونش به‌طور خطرناکی بالا است.
خانم لیو در ۹سپتامبر۲۰۱۸، دوباره دچار اسپاسم و بعدازظهر روز بعد آزاد شد. پلیس چند بار دیگر او و خانواده‌اش را تحت آزارواذیت قرار داد.
پلیس پرونده او را در ژانویه۲۰۱۹، به دادستانی منطقه دونگ‌چِنگ ارائه کرد. او مجبور شد برای اجتناب از آزار و شکنجه بیشتر، دور از خانه زندگی کند.
گزارش مرتبط:
تمرین‌کننده ۷۰ساله‌ای در پکن، هنگام دستگیری علائم مشکلات قلبی را تجربه کرد
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
