(Minghui.org)

نام: شیه چون‌فِنگنام چینی: 谢纯锋جنسیت: مردسن: ۵۲شهر: شانتواستان: گوانگ‌دونگشغل: منشی دادگاه میانی شهر شانتوتاریخ درگذشت: ۱۸سپتامبر۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: سپتامبر۲۰۰۱آخرین محل بازداشت: یک مرکز شست‌وشوی مغزی

مردی ۵۲ساله در شهر شانتو (استان گوانگ‌دونگ)، در تاریخ ۱۸سپتامبر۲۰۲۵، پس از تحمل سال‌ها آزار و شکنجه به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ درگذشت.

آقای شیه چون‌فنگ در سال ۱۹۹۶، در رشته حقوق از دانشگاه ژونگ‌شان فارغ‌التحصیل شد و به‌عنوان منشی در دادگاه کیفریِ شماره ۲ دادگاه میانی شهر شانتو مشغول به کار شد. او در سال ۱۹۹۷، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و اندکی بعد رینیت مزمن و شدیدش بهبود یافت.

پس از اینکه ح.ک.چ در ژوئیه۱۹۹۹، کمپین‌ سیاسی سراسری خود علیه فالون گونگ را آغاز کرد، آقای شیه بر ایمان خود ثابت‌قدم ماند و بارها هدف قرار گرفت. آخرین دستگیری او در سپتامبر۲۰۰۱ بود که به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند. پس از یک سال بازداشت در پکن، او را به گوانگ‌دونگ برگرداندند و به‌مدت یک سال دیگر او را در بازداشتگاه‌های مختلف (ازجمله یک اردوگاه کار اجباری) حبس کردند. او سرانجام در سپتامبر۲۰۰۳ آزاد شد، اما با آزار و اذیت مداوم روبه‌رو بود و بعدها مخفی شد. او تا هشت سال بعد، یعنی تا سال ۲۰۱۲، به خانه بازنگشت.

آقای شیه تنها فرد در خانواده‌اش نبود که به‌خاطر تمرین فالون گونگ هدف قرار گرفته بود. مادرش، خانم کای یوچانگ، در سال ۲۰۱۱ به ۱.۵ سال حبس محکوم شد و بین دسامبر۲۰۲۰ تا ژوئن۲۰۲۴ نیز یک دوره ۳.۵ساله دیگر حبس را سپری کرد. برادر بزرگ‌تر او، آقای شیه چونزه، به دو سال کار اجباری محکوم شد و در بازداشت نزدیک بود براثر شکنجه جانش را از دست بدهد. خواهر کوچک‌ترشان، خانم شیه چون‌یائو، نیز مدتی نامعلوم در اردوگاه کار اجباری حبس شد. پدر آن‌ها، آقای شیه جی‌چی، که تمرین‌کننده فالون گونگ نبود، به‌دلیل ایمان همسر و سه فرزندش دائماً از سوی مقامات محلی تهدید می‌شد و پیش از سال ۲۰۲۰ درگذشت.

آزار و شکنجه آقای شیه چون‌فنگ

پس از آغاز آزار و شکنجه در ژوئیه۱۹۹۹، آقای شیه به پکن رفت تا برای فالون گونگ دادخواهی کند. در اول اوت۱۹۹۹، به‌دلیل انجام مدیتیشن نشسته در میدان تیان‌آنمن دستگیر و به ایستگاه پلیس میدان تیان‌آنمن منتقل شد. پس از آزادی، ابتدا تحت بازداشت خانگی قرار گرفت و سپس به یک مرکز شست‌وشوی مغزی فرستاده شد.

مدت کوتاهی بعد، او را در یک بیمارستان روان‌پزشکی بازداشت و شکنجه کردند. او متعاقباً در معرض دستگیری‌های فراوان، شست‌وشوی مغزی، چند دوره بازداشت طولانی‌مدت، شکنجه و کار اجباری قرار گرفت.

نه ماه شکنجه در بیمارستان روان‌پزشکی دانشگاه شانتو

در سپتامبر۱۹۹۹، ضابط دادگاه میانی شانتو با کمک لین کون‌چی، دستیار رئیس دادگاه میانی شانتو، دوباره آقای شیه را دستگیر و به بیمارستان روان‌پزشکی دانشگاه شانتو منتقل کرد.

به‌محض ورود آقای شیه به بیمارستان، او را به تخت بستند و داروهای نامعلومی به او تزریق کردند که موجب بروز علائمی شدید شد؛ ازجمله اسپاسم‌های گردن که باعث می‌شد سرش به‌طور مداوم به‌سمت چپ بچرخد. او همچنین دچار سرگیجه شد، سفیدی چشمانش به رنگ زردی گرایید و احساس سنگینی شدید در سر داشت.

وی پس از تحمل نُه ماه شکنجه در این بیمارستان، مجبور شد از شغل خود در دادگاه استعفا دهد.

یک سال بازداشت در اردوگاه کار اجباری

در اکتبر۲۰۰۰، زمانی که آقای شیه درحال انجام مدیتیشن نشسته بود، مأموران ایستگاه پلیس وایشا و کارکنان اداره ۶۱۰ منطقه چنگهای او را دستگیر کردند. آن‌ها او را به اتهام «برهم زدن نظم اجتماعی» به یک سال کار اجباری در اردوگاه کار اجباری سان‌شویی در استان گوانگ‌دونگ محکوم کردند.

یک سال شکنجه در بازداشتگاه داشینگ

آقای شیه پس از آزادی زودتر از موعد از اردوگاه کار اجباری، در اواخر سپتامبر۲۰۰۱، دوباره به‌منظور دادخواهی برای فالون گونگ به میدان تیان‌آنمن رفت. مأموران ایستگاه پلیس میدان تیان‌آنمن او را دستگیر و به بازداشتگاه داشینگ در پکن منتقل کردند، و به‌مدت یک سال در آنجا حبس شد.

چون آقای شیه از گفتن هویت خود خودداری کرد، مأموران اداره امنیت دولتی او را با مشت و لگد مورد ضرب‌وشتم قرار ‌دادند و به زمین انداختند تا وادارش کنند نامش را بگوید. آن‌ها همچنین در سرمای زمستان، لباس‌هایش را تا لباس‌زیر از تنش درآوردند، او را روی برف کشاندند و بیش از نیم ساعت روی یخ سطح یک برکه یخ‌زده رها کردند. او همچنین به‌مدت شش ماه در بازداشتگاه با پابند و دستبند بسته شده بود.

چهار ماه شکنجه در بازداشتگاه چنگهای

در اکتبر۲۰۰۲، اداره ۶۱۰ شهر شانتو و کارکنان دادگاه میانی این شهر، آقای شیه را از پکن به شانتو بازگرداندند و او را به‌مدت چهار ماه در بازداشتگاه چنگهای نگه‌ داشتند. در یکی از موارد، معاون رئیس بازداشتگاه دهان او را با نوارچسب بست و دست‌ها و پاهایش را با دستبند به یکدیگر قفل کرد. این وضعیت یک هفته ادامه داشت.

دومین دوره کار اجباری

در ۲۵فوریه۲۰۰۳، او را از بازداشتگاه به اردوگاه کار اجباری سان‌شویی منتقل کردند. چون از رها کردن ایمانش خودداری کرد، ده روز در سلول انفرادی حبس شد و بارها با باطوم برقی به او شوک وارد شد.

در یک مورد، پنج نگهبان زندان با استفاده از سه باطوم برقی با ولتاژ بالا، به تمام قسمت‌های بدن او (به‌جز ناحیه تناسلی) شوک وارد کردند، درحالی‌که هم‌زمان روی بدنش آب می‌ریختند. این شکنجه بیش از یک ساعت ادامه یافت تا زمانی که شارژ باطوم‌ها به‌طور کامل تمام شد.

پس از آزادی او از اردوگاه کار اجباری در ۱۳سپتامبر۲۰۰۳، اداره ۶۱۰ شهر شانتو او را مستقیماً به یک مرکز شست‌وشوی مغزی فرستاد. او سه ماه بعد آزاد شد.

چند روز پیش از فرا رسیدن سال نو چینی۲۰۰۴، آقای شیه برای جلوگیری از دستگیری دوباره مجبور شد خانه را ترک کند.

گزارش‌های مرتبط:

شکنجه منشی دادگاه شهر شانتو، آقای شیه چون‌فنگ

بانوی سالمند به‌خاطر ایمانش به ۳.۵ سال زندان محکوم شد

بانویی به‌دلیل توزیع مطالب درباره ایمانش محکوم شد؛ پسرش از به‌عهده گرفتن وکالت او در دادگاه منع شد

سه بانوی سالمند اهل گوانگ‌دونگ به‌دلیل گفتن حقیقت درباره فالون گونگ هدف قرار گرفتند

فرزندان شکنجه شدند، مادر در مرکز شست‌وشوی مغزی بازداشت شد، پدر براثر فشار و اندوه درگذشت

آقای شیه چون‌زه و خانواده‌اش در شهر چنگهای (استان گوانگ‌دونگ)، بی‌وقفه مورد آزار و شکنجه قرار گرفتند

پلیس و مقامات دولتی‌ای که فالون گونگ را تمرین می‌کنند به‌طور نظام‌مند در استان گوانگ‌دونگ مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند

گزارش‌هایی از آزار و شکنجه در اردوگاه کار اجباری سان‌شویی در استان گوانگ‌دونگ

اردوگاه کار اجباری سان‌شویی فضای یک اردوگاه متمرکز را برای شکنجه تمرین‌کنندگان ایجاد می‌کند

تشکیل تیم ویژه برای شکنجه تمرین‌کنندگان در اردوگاه کار اجباری سان‌شویی در استان گوانگ‌دونگ

استفاده از یک اتاق شکنجه در اردوگاه کار اجباری سان‌شویی در استان گوانگ‌دونگ

خشونت خونین در اردوگاه کار اجباری سان‌شویی: سوختگی‌های ناشی از باطوم برقی تمام بدن تمرین‌کننده را فرا گرفت و رباط‌ها پاره و گسسته شدند