(Minghui.org) نمایشگاه سالانه شهرداران و مسئولان محلی از ۱۸ تا ۲۰نوامبر۲۰۲۵ در نمایشگاه پورت دو ورسای پاریس برگزار شد. تمرین‌کنندگان فالون دافا (که با نام فالون گونگ نیز شناخته می‌شود) از این فرصت برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه این روش به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) استفاده کردند. آنان در روزهای ۱۸ و ۱۹نوامبر، در برابر سالن نمایشگاه، تمرینات را به‌نمایش گذاشتند و با امضای دادخواستی خواستار پایان‌دادن به آزار و شکنجه به‌دست ح.ک.چ شدند.

مردم به‌طور پیوسته از برابر سالن نمایشگاه عبور می‌کردند و بسیاری پس از آگاهی از آزار و شکنجه شوکه شدند. چند نفر گفتند که جذب نمایش تمرینات آنان شده‌اند. مردم شجاعت تمرین‌کنندگان در برابر ح.ک.چ را تحسین و آنان را به ادامه راه تشویق کردند. تعدادی از اعضای پارلمان، شهرداران، اعضای شورای شهر و افراد از اقشار مختلف، دادخواستی را امضا کردند که خواستار پایان‌دادن به برداشت اجباری اعضای بدن افراد زنده بود که به‌دست ح.ک.چ و با مجوز دولت صورت می‌گیرد.

تمرین‌کنندگان فالون دافا در نمایشگاه سالانه شهرداران و مسئولان محلی ۲۰۲۵ در فرانسه، درباره آزار و شکنجه اطلاع‌رسانی کردند، تمرینات را به‌نمایش گذاشتند و امضا جمع‌آوری کردند.

برداشت اجباری اعضای بدن جنایتی هولناک است

اسکوئنت-گوکس لاورنت، نماینده پیشین پارلمان از اوت-گارون، فالون دافا را می‌شناسد و پیش‌تر نیز حمایت خود را اعلام کرده بود. او گفت: «چین یک کشور دموکراتیک نیست. حکومت چین ابتدا تلاش کرد این جنبش را که در چین بسیار محبوب است کنترل کند. سپس آزار و شکنجه این جنبش را آغاز کرد و اقداماتی کاملاً افراطی را در پیش گرفت. تمرین‌کنندگان فالون گونگ به داشتن سبک زندگی سالم و اعضای بدن سالم معروف‌ هستند. حکومت با روش‌های تمامیت‌خواهانه، آنان را به بهانه‌های مختلف دستگیر می‌کند، سپس اعضای بدن افراد در قید حیات را برداشت می‌کند و آنان را می‌کُشد. این اقدامی هولناک است و باید به هر قیمتی آن را افشا کنیم.»

ماری-هلن والنس، عضو پیشین شورای شهر، هنگام خواندن اطلاعات روی بنرها بسیار متأثر شد. او پرسید چگونه ممکن است اعضای بدن انسان‌های زنده را برداشت کرد؟ و گفت: «ما تحت هیچ شرایطی حق نداریم یک نفر را بکشیم تا فرد دیگری را نجات دهیم. مهم‌تر از آن، چه اقداماتی می‌توان انجام داد تا جلو این کار گرفته شود؟ چون این واقعاً درحال وقوع است.» او باور دارد که بسیاری دیگر نیز مانند او از این واقعیت بی‌خبرند.

برداشت اجباری اعضای بدن بدترین جنایت است

دامین گویگوئت، شهردار افتخاری مِیلان در استان ایزر و عضو شورای سنت-سنفوریِن در منطقه نوول-آکیتن، معتقد است که این مسئله، چه در فرانسه و چه در سایر کشورها، نیازمند پاسخی روشن است و امری مشمئزکننده است. او گفت چین یک دیکتاتوری است که خطر قابل‌توجهی برای ثبات جهانی ایجاد می‌کند؛ بنابراین باید آماده باشیم و تلاش کنیم به کسانی کمک کنیم که خواهان ساختن جامعه‌ای دموکراتیک و مبتنی بر احترام به جان انسان‌ها هستند. او افزود: «نمی‌توان جنایتی بزرگ‌تر از این آزار و شکنجه (برداشت اجباری اعضای بدن) را تصور کرد؛ چیزی که کاملاً در تضاد با ارزش‌های ماست.»

حقیقت‌، نیک‌خواهی‌، بردباری اصلی بسیار زیباست

وقتی صحبت از ارزش‌های حقیقت‌، نیک‌خواهی و بردباری» شد، جیگال گفت: «همه‌چیز کاملاً روشن است. صداقت یعنی انجام دادنِ آنچه می‌گویید و گفتنِ آنچه انجام می‌دهید.»

او افزود: «حقیقت و نیک‌خواهی، مهربانی را وارد زندگی اجتماعی می‌کند. ما باید مهربانی را تزکیه کنیم. سپس بردباری می‌آید که امیدوار به داشتنش هستیم. همچنان با قاطعیت باور دارم که با وجود همه دشواری‌ها، دموکراسی، که در نگاه اول شاید شکننده به‌نظر برسد، همیشه بر دیکتاتوری غلبه می‌کند. این درسی است که چند قرن گذشته به ما آموخته است. ما نباید ناامید شویم، بلکه باید شکیبایی داشته باشیم. حقیقت، نیک‌خواهی‌، بردباری اصلی بسیار زیباست.»

فِرِدی آکاپاندی، عضو شورای شهر، باور دارد که حقیقت‌، نیک‌خواهی‌، بردباری ارزش‌هایی جهانی هستند.

فِرِدی آکاپاندی عضو شورای شهر سَن-پیر در بخش رئونیون (یکی از بخش‌های فرادریایی فرانسه) است؛ او مسئول امور اجتماعی‌-اقتصادی و امور اقتصادیِ مبتنی بر همکاری و همیاری و همچنین هماهنگ‌کننده مرکز فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی است.

او گفت: «حقیقت‌، نیک‌خواهی‌، بردباری ارزش‌هایی جهانی‌اند که به ما کمک می‌کنند در همه زمینه‌ها، به‌ویژه در بُعد احساسی، خود را تعدیل کنیم. درباره نیک‌خواهی باید گفت که آن همچنین به ما کمک می‌کند خود را اصلاح کنیم. این یک جنبش است که سلامت را ترویج می‌کند. و بردباری که واژه‌ای بسیار مهم است. امروز شکیبایی نه‌تنها یک ویژگی ضروری، بلکه همچنین کلید موفقیت است.»

مردم باید تأمل کنند و بیدار شوند

ماری دومینیک، عضو شورای شهر در ایسی-له-مولینو، گفت که ۲۰ سال پیش درباره فالون دافا شنیده بود.

او گفت: «هیچ‌چیز هولناک‌تر از این آزار و شکنجه نیست. در فرانسه ما همچنان آزادی‌های زیادی داریم. ما خوش‌شانس‌تر هستیم که در کشوری دموکراتیک زندگی می‌کنیم. کشورهایی اقتدارگرا مانند چین بداقبال‌اند. آنچه آنجا می‌گذرد واقعاً وحشتناک است. ما از همه‌چیز خبر نداریم، چون همه‌چیز پنهان می‌شود. کسانی که جرئت می‌کنند سخن بگویند زندانی و سپس ناپدید می‌شوند.»

او اظهار کرد: «این موضوع در سال ۲۰۲۵ بسیار تأمل‌برانگیز است. آزادی بیان که کشورهای غربی از آن برخوردارند، در چین وجود ندارد و این بسیار غم‌انگیز است. چین کشوری بزرگ با ثروت فراوان و یقیناً فرصت‌های بسیار است.» خانم دومینیک گفت که از دیدن اینکه چین در بیست سال گذشته پیشرفت چندانی نکرده، عمیقاً اندوهگین شده است. او تأکید کرد که مردم باید تأمل کنند و بیدار شوند. چگونه می‌توان تغییر ایجاد کرد؟ او گفت این کار باید ازطریق تزکیه معنوی انجام شود، با جستجوی شیوه‌های دیگری از زندگی که هنوز ممکن است وجود داشته باشند.