درک من از «خوب و بد از فکر اولیه فرد ناشی می‌شود»

(Minghui.org) من تمرین‌کننده مسن فالون دافا هستم. مسیر تزکیه فراز و نشیب‌های خود را دارد و من پشیمانم که اغلب سست می‌شدم و همیشه مانند تمرین‌کننده‌ای واقعی عمل نمی‌کردم.

اگر ما، به‌عنوان تمرین‌کننده، خودمان را به‌طور دقیق منضبط نکنیم، در تزکیه خود مشکلاتی جدی خواهیم داشت. افکار مختلف منجر به عواقب مختلفی می‌شوند. وقتی افراد عادی با مشکلاتی روبرو می‌شوند، اغلب از الگوهای فکری بشری پیروی می‌کنند، مانند: «احساس گرما می‌کنم. آیا تب دارم؟ اسهال دارم. آیا چیزی خورده‌ام که نامناسب بوده است؟» تمرین‌کنندگان نباید چنین افکاری داشته باشند.

استاداستاد لی هنگجی بنیان گذار فالون دافا هستند. به ما آموختند: «... خوب یا بد از فکر اولیۀ فرد ناشی می‌آید و آن فکر در آن لحظه می‌تواند نتایج مختلفی به بار بیاورد.» (سخنرانی چهارم، جوآن فالون)

آیا در هر کاری که انجام می‌دهم، خودم را در سطح بالایی نگه می‌دارم؟ آیا استانداردهای فاقانون و اصول؛ آموزش‏‌های فالون دافا. را رعایت کرده‌ام؟ گاهی اوقات وقتی بعد از یک روز کاری خسته‌کننده، روی مبل نشسته‌ام و کتاب دافا را می‌خوانم، برایم سخت است که چشمانم را باز نگه دارم. دیگر افکار درست ندارم؛ درعوض فکر می‌کنم: «خیلی خسته‌ام. برای بهبودی به یک خواب خوب شبانه نیاز دارم.» بیش از 20 سال است که این فکر را در سر دارم، کاملاً بی‌خبر از اینکه آن اشتباه است. فقط انسان‌ها احساس خستگی و خواب‌آلودگی می‌کنند. فرستادن افکار درست برای ازبین‌بردن این فکر کمکی نمی‌کرد.

اخیراً، هنگام مطالعه مجدد نقل‌قول بالا، متوجه شدم که مدت زیادی است که با تصورات بشری به این موضوع فکر می‌کنم و خودم را فردی عادی می‌بینم. اما، من تمرین‌کننده هستم؛ خسته نیستم. خواب‌آلود نیستم.

وقتی ناراحتی جسمی را تجربه می‌کنم، می‌دانم که باید آن را به‌عنوان چیز خوبی ببینم. اما، این ناراحتی واقعی است، تکرار می‌شود و گاهی اوقات احساس می‌کنم که مرا از پا در می‌آورد. در چنین لحظاتی، آیا می‌توانم ایمان تزلزل‌ناپذیرم به دافا و استاد را حفظ کنم؟ متوجه شده‌ام که داشتن ایمان قوی، تزکیه واقعی است.

گاهی اوقات، وقتی وضعیت جسمی بدی پیش می‌آمد و خودآگاه اصلی‌ام ضعیف بود، برای تحلیل آن از افکار و عقاید بشری پیروی می‌کردم: «دست‌ها و پاهایم بی‌حس هستند. چرا اخیراً بی‌حس شده‌اند؟ آیا مشکلی در بدنم وجود دارد؟» ذهنم درگیر احساسات جسمی می‌شد و درحالی‌که پر از ترس و نگرانی بود، با آن‌ها نوسان پیدا می‌کرد.

از خودم می‌پرسیدم: «خودآگاه اصلی من کجاست؟ آیا آن افکار منفی واقعاً مال من هستند؟» من تمرین‌کننده هستم، نه یک فرد عادی. باید افکار منفی را از بین ببرم و محکم به این فکر درست بچسبم که بیمار نیستم.

نباید از افکار بشری وقتی که ظاهر می‌شوند ترسید. نکته نگران‌کننده این است که نتوانم آن‌ها را تشخیص دهم. باید ایمانم را به دافا و استاد تقویت کنم. در آینده، به پاکسازی خودم، ازبین‌بردن عقاید و تصورات بشری، جذب‌شدنم در دافا و اداره خودم با افکار درست ادامه خواهم داد.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه یک فرد، ادراکش را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.