آزار و شکنجه فالون گونگ یک بی‌عدالتی بی‌سابقه است

(Minghui.org) از ژوئیه1999 که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) شروع به آزار و شکنجه فالون گونگ کرد، بسیاری از تمرین‌کنندگان بازداشت و شکنجه و حتی به‌دلیل ایمان خود کشته شده‌اند‌.‌ اما کل روند کیفرخواست، پیگرد قانونی و حبس تمرین‌کنندگان فالون گونگ هیچ‌گونه مبنای قانونی ندارد‌.‌

دلیلش این است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ قوانین چین را نقض نکرده‌اند‌.‌ درعوضT آزادی عقیده و آزادی بیان حقوقی هستند که در قانون اساسی چین تصریح شده‌اند‌.‌ تمرین‌کنندگان‌ حق دارند درباره فالون گونگ به دیگران بگویند، اما تلاش‌هایشان برای اطلاع‌رسانی درباره آزار و شکنجه، توسط ح.ک.چ به‌عنوان «مدرک» به‌منظور پرونده‌سازی برای آن‌ها استفاده می‌شود‌.‌

این یک بی‌عدالتی بی‌سابقه و یک فاجعه است.

ح.ک.چ قانون اساسی چین را نقض می‌کند

قانون اساسی قانون بنیادین دولت است‌.‌ آزادی اعتقاد، بیان، انتشار، انجمن و سایر حقوق اعطاشده توسط قانون اساسی چین به شهروندان، مقدس و انکارناپذیر است‌.‌

در ماده 35 قانون اساسی چین آمده است: «شهروندان جمهوری خلق چین از آزادی بیان، مطبوعات، مجمع، انجمن، راهپیمایی و تجمع برخوردار هستند.»

در ماده 36 قانون اساسی آمده است: «شهروندان جمهوری خلق چین از آزادی اعتقاد مذهبی برخوردار هستند‌.‌ هیچ نهاد دولتی، سازمان اجتماعی یا فرد نباید شهروندان را مجبور کند که به هیچ دینی اعتقاد داشته باشند یا به آن اعتقاد نداشته باشند، و همچنین نباید علیه شهروندانی که به هر دینی اعتقاد دارند یا اعتقاد ندارند تبعیض قائل شوند.»

در ماده 98 قانون قانونگذاری چین آمده است: «قانون اساسی بالاترین اختیارات را دارد‌.‌ هیچ قانون، مقررات اداری، مقررات محلی، مقررات خودمختار، مقررات جداگانه یا قوانین ممکن نیست با قانون اساسی مغایرت داشته باشد.»

تمرین فالون گونگ و تولید مطالب مرتبط به آن، قانونی است

ازآنجاکه ح.ک.چ بیش از 25 سال فالون گونگ را سرکوب کرده است، بسیاری از مردم تصور می‌کنند که مبنایی قانونی برای این اقدامات دولت چین وجود دارد‌.‌ واقعیت این است که ح.ک.چ بدون هیچ توجیه قانونی، فقط ادعا کرد که فالون گونگ غیرقانونی است‌.‌

ماه‌ها پس از شروع آزار و شکنجه، روزنامه فرانسوی فیگارو در 26اکتبر1999، با جیانگ زمین، رهبر پیشین ح.ک.چ، مصاحبه کرد‌.‌ در این مصاحبه، جیانگ به فالون گونگ به‌عنوان یک «فرقه» اشاره کرد‌.‌ روز بعد، پیپلز دیلی، یک رسانه رسمی ح.ک.چ، سرمقاله‌ای را منتشر کرد که تهمت جیانگ را تکرار می‌کرد‌.‌ اما جیانگ قدرت ارائه چنین اظهارنامه‌ای را ندارد‌.‌ مواد 80 و 81 قانون اساسی چین اختیارات رئیس‌جمهور کشور را تعریف می‌کنند‌.‌ فعالیت‌های رئیس‌جمهور در محدوده اختیارات وی، نمایانگر دولت است، درحالی‌که فعالیت‌های خارج از محدوده اختیارات وی، رفتارهای شخصی است و نماینده دولت نیست‌.‌ در این مصاحبه، جیانگ صرفاً نظر شخصی خود را بیان کرد و نماینده دولت نبود‌.‌

اندکی پس از این حادثه، در تاریخ 9آوریل2000، اخطاریه‌ای مشترک توسط دفتر کل کمیته مرکزی ح.ک.چ، دفتر عمومی شورای دولت و وزارت امنیت عمومی با عنوان «اعلامیه وزارت امنیت عمومی درباره موضوعات مشخصی مربوط به شناسایی و سرکوب سازمان‌های فرقه‌ای» صادر شد‌.‌ در این اطلاعیه، از 14 سازمان فرقه‌ای نام برده شده است و آن فالون گونگ را شامل نمی‌شود‌.‌

پانزده سال بعد، در ژوئن2014، لگال ایونینگ نیوز به‌طور علنی مجدداً این اطلاعیه را تکرار و تعیین همان 14 سازمان به‌عنوان فرقه را تأیید کرد‌.‌ این بیشتر نشان می‌دهد که آزار و اذیت فالون گونگ غیرقانونی است‌.‌

علاوه‌بر این، لیو بینجی، مدیر اداره کل مطبوعات و انتشارات چین، دستور شماره 50 را در اول مارس2011 صادر کرد: «تصمیم اداره کل مطبوعات و انتشارات برای لغو پنجمین مجموعه از اسناد هنجاری.»‌ موارد 99 و 100 این تصمیم به‌وضوح دو سند زیر را که در سال 1999 صادر شده بود لغو کرد: (1) اطلاعیه درباره تأیید مجدد نظرات درخصوص رسیدگی به نشریات فالون گونگ، و (2) اطلاعیه درباره ممنوعیت چاپ نشریات غیرقانونی فالون گونگ‌.‌

شورای دولتی این فرمان را اعلام کرد و آن را در شماره ۲۸ گزیده رسمی شورای دولتی در سال ۲۰۱۱ منتشر کرد .لغو این دو سند نشان می‌دهد که کتاب‌های فالون گونگ در چین قانونی است.

ح.ک.چ از قانون سوءاستفاده می‌کند تا فالون گونگ را مورد آزار و شکنجه قرار دهد

براساس گزارش‌های مینگهویی، مقامات ح.ک.چ اغلب ماده 300 قانون کیفری را در پیگرد قانونی پرونده‌های فالون گونگ ذکر می‌کنند‌.‌ اما این اشتباه است.

ماده 300 دو شرط را تصریح می‌کند که باید برای اعمال این قانون رعایت شود‌.‌ یکی این است که متهم از یک سازمان فرقه‌ای استفاده ‌کند و دیگری اینکه متهم اجرای قوانین را تضعیف کرده باشد.‌ اولین مورد درست نیست، زیرا فالون گونگ همانطور که در بالا گفته شد، یک سازمان فرقه‌ای نیست‌.‌ درباره شرط دوم، مقامات ح.ک.چ نتوانسته‌اند شواهدی ارائه دهند که نشان ‌دهد تمرین‌کنندگان فالون گونگ اجرای قوانین را تضعیف کرده‌اند یا به جامعه آسیب رسانده‌اند.

در حقیقت، شهروندان عادی توانایی ارتکاب چنین جرمی را ندارند؛ فقط مقامات دولتی می‌توانند چنین کاری کنند‌.‌ مثال‌ها شامل سوءاستفاده از قدرت شخص برای غلبه بر قانون، مداخله با روال‌های قضایی یا تضعیف استقلال و انصاف قوه قضاییه است‌.‌ هنگامی که اداره 610‌ فراقضایی پلیس، دادستانی‌ها و نهادهای قضایی را برای آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ کنترل می‌کند، این درواقع اجرای قوانین را تضعیف می‌کند و یک جرم است.

مقامات ح.ک.چ اغلب تمرین‌کنندگان را به‌دلیل داشتن یا توزیع مطالب فالون گونگ محکوم می‌کنند‌.‌ ازآنجاکه انتشار مطالب فالون گونگ، همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت، قانونی است، پس فعالیت‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ نیز قانونی است.

به طور خلاصه، بدرفتاری خودسرانه با تمرین‌کنندگان فالون گونگ، اصل nulla poena sine lege («هیچ مجازاتی بدون قانون وجود ندارد») را نقض می‌کند.

مشکلات مربوط به تفسیر قضایی دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق

مرجع دیگری که مقامات ح.ک.چ اغلب هنگام بدرفتاری با تمرین‌کنندگان فالون گونگ نقل می‌کنند تفسیر قضایی دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق است‌.‌ این اشتباه است، زیرا تفسیر قضایی آن‌ها از ماده 300 نامعتبر است، همانطور که در زیر درباره‌اش بحث شده است.

ماده 11 قانون قانونگذاری مشخص می‌کند:

«موارد زیر فقط طبق قانون اداره می‌شود:

..‌.‌

(4) جنایات و مجازات‌های آن‌ها؛(5) اقدامات اجباری و مجازات‌های مربوط به محرومیت شهروندان از حقوق سیاسی‌شان و محدودیت آزادی شخصی‌شان»

علاوه‌بر این، دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق نهادهای قانونگذاری نیستند‌.‌ آن‌ها این قدرت را ندارند که تصریح کنند چه رفتارهایی غیرقانونی و خلافکارانه هستند‌.‌ در ماده 48 قانون قانونگذاری آمده است: «اختیارات مربوط به تفسیر حقوقی متعلق به کمیته دائمی کنگره ملی خلق است.»

اما دیوان عالی کشور و دادستانی عالی یک تفسیر قضایی صادر کردند که مشخص می‌کند رفتارها و نشانه‌های خاصی را می‌توان طبق ماده 300 تحت پیگرد قانونی قرار داد‌.‌ این تفسیر نامعتبر است، زیرا هدف قانونگذاری و قصد اصلی ماده 300 را نقض می‌کند‌.‌ بنابراین نمی‌توان از آن به‌عنوان پایه برای موارد داوری استفاده کرد.

اعتراض از درون دولت و جامعه حقوقی

ازآنجاکه آزار و اذیت فالون گونگ به‌دست جیانگ، قانون اساسی را نقض کرد و برخلاف عقل سلیم پیش رفت، در درون ح.ک.چ با مخالفت شدید روبرو بود‌.‌ در حقیقت، شش نفر از هفت عضو کمیته دائمی پولیت‌بوروی مرکزی در آن زمان، با این سرکوب مخالف بودند‌.‌ نخست‌وزیر ژو رونگجی در جلسه کمیته دائمی گفت که دولت نباید در حق تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای تمرین ایمانشان مداخله کند و اینکه این تمرین برای کشور خوب است‌.‌

چیائو شی، رئیس سابق کنگره ملی خلق، همیشه با آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست جیانگ به‌شدت مخالفت کرده بود‌.‌ وی قبل از مرگش در ژوئن2015 گفت كه ممكن است روز به‌پایان رسیدن این بی‌عدالتی را نبیند، اما وی در سال 1998 مجدداً تأیید كرد: «فالون گونگ برای كشور و مردم مفید است و هیچ آسیبی ایجاد نمی‌كند.» وی همچنین درخواست کرد که جیانگ اجازه حضور در مراسم تشییع جنازه‌اش را نداشته باشد‌.‌

نخست‌وزیر پیشین ون جیابائو در دوره تصدی خود، چند بار پیشنهاد داد که به این مسئله رسیدگی شود‌.‌ به‌ویژه هنگامی که پولیت‌بوروی مرکزی در سال 2012، جلسه کمیته دائمی برگزار کرد تا درباره رسیدگی به موضوع بو شیلای بحث کند، ون دوباره پیشنهاد کرد تا با استفاده از حادثه بو شیلای، مسئله فالون گونگ حل شود.‌ اما این پیشنهاد با مخالفت شدید مقام ارشد ح.ک.چ ژو یونگ‌کانگ روبرو شد‌.‌

علاوه‌بر این، گروهی از مقامات در سطح استانی و وزیران وجود دارند که مخالف آزار و شکنجه فالون گونگ هستند، مانند چن هوانیو‌، دبیر سابق حزب استان جیانگسو.‌ این نشان می‌دهد که همیشه در بین رهبران ارشد ح.ک.چ، صداهایی وجود داشته است که مخالف این آزار و شکنجه و خواستار اصلاح این بی‌عدالتی بوده‌اند.‌

از زمان آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ، غیرقانونی بودن آن توسط بسیاری از دانشمندان و استادان مشهور در جامعه حقوقی چین محکوم شده است‌.‌ برخی از آن‌ها، برای دفاع از بی‌گناهی تمرین‌کنندگان فالون گونگ، در دادگاه حاضر شدند، مانند استاد تِنگ بیائو، محقق مشهور در دانشگاه علوم سیاسی و حقوقی چین، و استاد ژانگ زانینگ از دانشکده حقوق دانشگاه جنوب شرقی‌.‌ با گذشت سال‌ها، بیش از صد وکیل از بی‌گناهی بیش از یک‌هزار تمرین‌کننده فالون گونگ دفاع کرده‌اند‌.‌

بسیاری از وکلا، درحالی‌که از تمرین‌کنندگان دفاع می‌کنند ادعا کرده‌اند که هیچ‌یک از کسانی که فاسد هستند یا مرتکب جرائم کیفری شده‌اند، فالون گونگ را تمرین نمی‌کنند، و اینکه معیارهای اخلاقی عالی تمرین‌کنندگان فالون گونگ مستحق تحسین و احترام است.‌ علاوه‌بر این، آن‌ها گفتند که استفاده از ابزارهای حقوقی برای سرکوب تمرین‌کنندگان فالون گونگ یک فاجعه است و کلیه کارکنان درگیر در محکوم کردن ناحق تمرین‌کنندگان به‌خاطر ایمانشان، باید در قبال جنایات خود پاسخگو باشند‌.‌

مجازات‌های بین‌المللی

ایالات متحده در سال 2016، قانون مسئولیت‌پذیری جهانی حقوق بشر مگنتیسکی (که به نام قانون جهانی مگنیتسکی نیز معروف است) را تصویب کرد که مجازات‌هایی را علیه ناقضان تأییدشده حقوق بشر اعمال می‌کند‌.‌

قوانین مشابهی در سایر کشورها، ازجمله کانادا و انگلستان به تصویب رسیده است‌.‌ درحال‌حاضر 28 کشور قانون مگنتیسکی را تصویب کرده‌اند یا درحال آماده سازی برای تصویب آن هستند، که از صدور ویزا برای ناقضان حقوق بشر جلوگیری می‌کند و دارایی‌های خارج از کشورشان را مسدود می‌کند‌.‌

همزمان گروه‌های مذهبی در ایالات متحده، ازجمله تمرین‌کنندگان فالون گونگ، مطلع شدند که دولت ایالات متحده درخواست‌های ویزا برای ناقضان حقوق بشر و عاملان آزار و اذیت مذهبی، ازجمله ویزای مهاجرتی و ویزای غیرمهاجرتی (مانند گردشگری، دیدار با اقوام و مسافران تجاری)‌، را به‌طور دقیق‌تر بررسی می‌کند و از صدورشان اجتناب می‌کند.‌ کسانی که قبلاً برایشان ویزا صادر شده است (ازجمله ساکنان دائمی) نیز از ورودشان اجتناب می‌شود‌.‌ مقامات وزارت امور خارجه ایالات متحده به تمرین‌کنندگان فالون گونگ گفتند که می‌توانند لیست افرادی را که در آزار و شکنجه فالون گونگ مشارکت داشته‌اند و نیز اعضای خانواده و فرزندانشان را ارائه دهند‌.‌

از تحسین درخشان تا افترای شرورانه

ح.ک.چ با استفاده از همان استراتژی کمپین‌های سیاسی قبلی خود، دروغ‌های بی‌پایانی را به‌منظور توجیه سرکوب فالون گونگ توسط خودش، سر هم کرده است‌.‌ در بین آن‌ها، بدترین خودسوزی صحنه‌سازی‌شده در میدان تیان‌آنمن در 23ژانویه2001 بود که در آن، افرادی که خود را تمرین‌کننده فالون گونگ نشان می‌دادند خود را به آتش کشیدند.‌ فیلم‌های این بدل‌کاری به‌طور مداوم در روزهای بعد - همزمان با دورهمی‌های خانوادگی برای جشن‌های سال نو چینی در آن سال – پخش شد تا تأثیر این نفرت‌پراکنی را به‌ حداکثر برساند‌.‌

در یک کنفرانس سازمان ملل متحد در 14اوت2001، سازمان بین‌المللی توسعه آموزش (IED) بیانیه‌ای صادر کرد: «ما ویدئویی از این [خودسوزی] به دست آورده‌ایم و نتیجه گرفتیم که این حادثه توسط دولت کارگردانی شده است.»

در سال 2003، مستند آتش دروغین در 51اُمین جشنواره بین‌المللی فیلم و تلویزیون کلمبوس، جایزه افتخاری دریافت کرد‌.‌ این فیلم ادعای ح.ک.چ را مبنی بر اینکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ این خودسوزی را انجام دادند کاملاً رد می‌کند‌.

تبلیغات انزجاربرانگیز ح.ک.چ به‌شدت با مطالعات و پوشش خبریِ قبل از شروع آزار و شکنجه در تضاد است‌.‌ در دهه 1990، بسیاری از روزنامه‌های چینی و ایستگاه‌های تلویزیونی و رادیویی به‌طور مثبتی درباره فالون گونگ گزارش می‌دادند و تأثیرات چشمگیر آن در بهبود اخلاق و سلامت تمرین‌کنندگان را تحسین می‌کردند‌.‌

در سال 1998، اداره کل تربیت بدنی کشور ترتیبی داد که کارشناسان پزشکی از پکن، ووهان، دالیان و استان گوانگدونگ پنج نظرسنجی پزشکی درباره نزدیک به 35هزار تمرین‌کننده فالون گونگ انجام دهند‌.‌ این نظرسنجی‌ها اثربخشی تمرین فالون گونگ در درمان بیماری‌ها و بهبود سلامت را در 98 درصد موراد نشان داد‌.‌

در نیمه دوم سال 1998، رئیس فوق‌الذکر کنگره ملی خلق، چیائو شی، ترتیبی داد که گروهی از مقامات ارشد برای چند ماه، تحقیقات عمیقی را درباره فالون گونگ انجام دهند‌.‌ این گروه به این نتیجه رسیدند که فالون گونگ برای کشور و مردم مفید است و به هیچ‌کس آسیب نمی‌رساند‌.‌ این مطالعه به احتمال زیاد حتی پس از شروع آزار و شکنجه، به حمایت مداوم چیائو از فالون گونگ کمک کرد‌.‌

طی این سه دهه، از زمانی که فالون گونگ برای اولین بار به عموم مردم آموزش داده شد، مردم در بیش از صد کشور جهان تمرینش را شروع کرده‌اند.‌ تعداد بی‌شماری از تمرین‌کنندگان به اشتراک گذاشته‌اند که چگونه اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباریِ فالون گونگ به آن‌ها الهام بخشیده است تا افراد بهتری باشند، اما تبلیغات ح.ک.چ همچنان به ترویج نفرت در چین و خارج از کشور ادامه می‌دهد‌.‌ هرچه زودتر این آزار و شکنجه به پایان برسد و به این بی‌عدالتی شدید رسیدگی شود، افراد بیشتری می‌توانند از فالون گونگ بهره‌مند شوند و آینده جهان روشن‌تر خواهد بود.