(Minghui.org) دو مقام ارشد نظامی حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) کتاب جنگ بدون محدودیت را در سال 1999 منتشر و پیشنهاد کردند که دشمنان را باید ازطریق ابزارهایی فراتر از رویارویی مستقیم نظامی شکست داد. این کتاب به‌طور ویژه، در‌مورد جنگ سیاسی، ابزارهای حقوقی (قانونی) و اقدامات اقتصادی صحبت می‌کند.

اگرچه چنین کتابی تا سال 1999 منتشر نشد، اما این تاکتیک‌ها توسط ح.ک.چ از زمان ظهور آن، در طول کمپین‌های سیاسی متعدد اتخاذ شده بود. رژیم با ارزش‌های اصلی خود یعنی مبارزه طبقاتی، وحشیگری و دروغ و بدون توجه به حفظ هیچ‌گونه بنیان اخلاقی، گروه‌هایی را هدف قرار می‌دهد که آن‌ها را دشمن می‌داند.

از زمان کارل مارکس، الحاد موضوع اصلی ایدئولوژی کمونیستی بوده است. ح.ک.چ از الحاد و تئوری تکامل برای فریب مردم استفاده می‌کند و باعث می‌شود اعضای ح.ک.چ مانند حیوانات اهلی شوند و شأن و انسانیت خود را از دست بدهند. به یاد بیاورید که توماس هنری هاکسلی، زیست‌شناس انگلیسی، ادعا می‌کرد که بولداگِ چارلز داروین است. و جیانگ چینگ، همسر مائو زدونگ، هنگام توضیح نقش خود در انقلاب فرهنگی، خود را سگِ رئیس مائو نامید که در صورت لزوم، آماده هدف قرار دادن مخالفان بود.

این موضوعی بی‌اهمیت نیست، زیرا جامعه بشری قلمرو حیوانات نیست. هرچه باشد، بشر می‌تواند تمدن ایجاد کند، اما حیوانات نمی‌توانند. اما ایدئولوژی کمونیستی پس از ورود به چین، به‌سرعت رشد کرد و ردی از خون و فجایع را از خود به جای گذاشت. رژیم با وحشیگری و دروغ، مردم مهربان و خوش‌قلب را فریب داد، در‌حالی‌که با انگیزه‌های خودخواهانه‌اش، این افراد را برای هدف قرار دادن دیگران بسیج کرد. ابزارهای مورداستفاده از وحشیگری محض تا استفاده از ابزارهای سیاسی، قانونی و اقتصادی - ویژگی‌های معمول جنگ بدون محدودیت - را شامل می‌شد.

در جریان جنبش اصلاحات ارضی در سال 1950، ح.ک.چ به‌زور زمین‌ها و دارایی‌های ملاکین را گرفت. ح.ک.چ با نامگذاری «طبقه استثمارگر» برای مخالفان خود، تلاش کرد خشونتی را که به راه انداخته بود توجیه کند. رژیم در دهه‌های بعد به بسیج شهروندان عادی برای حمله به ملاکین و فرزندانشان ادامه داد و نفرت را در اذهان مردم ایجاد و آن‌ها را از احترام به یکدیگر بازداشت.

ح.ک.چ در طول کمپین ضد راست‌ (1957-1959)، روشنفکرانی را هدف قرار داد که تاریخ را درک می‌کردند و ارزش‌های سنتی را گرامی می‌داشتند. این افراد نماینده جریان اصلی جامعه بودند و در انتقال میراث چندهزار‌ساله تمدن چین نقش اساسی داشتند. برای موفقیت این کمپین، ح.ک.چ ابتدا از روشنفکران برای ارائه نظرات واقعی‌شان استقبال کرد و سپس از نظراتشان به‌عنوان «مدرک» برای افترا زدن به آن‌ها استفاده کرد.

کمپین ضد راست‌ا ضربه سنگینی به فرهنگ سنتی چین بود. ازطریق این کمپین، روشنفکران حرمت خود را برای حفظ ارزش‌های سنتی از دست دادند. آن‌ها همچنین یاد گرفتند که یا سکوت کنند یا روایت‌های ح.ک.چ را به‌طور تنگاتنگ دنبال کنند، زیرا این تنها راه ایمن ماندن بود.

انقلاب فرهنگی (1966-1976) برای نابودی نظام‌مندِ فرهنگ سنتی چین، قدمی فراتر گذاشت. کنفوسیوس هدف قرار گرفت و مردم به حمله به یکدیگر تحریک شدند. دانش‌آموزان به معلمان حمله کردند، کودکان به والدین خود حمله کردند، و حزب همچنین به مبارزه طبقاتی بین زن و شوهر دامن زد. ازطریق این کمین ده‌ساله، مردم چین فرهنگ خود، ازجمله ارزش‌ها و آداب خود را کنار گذاشتند و فرهنگ حزبی ح.ک.چ را جایگزین آن کردند.

این فجایع به‌ویژه با قتل‌عام میدان تیان‌آن‌من در سال 1989 و آزار و شکنجه فالون گونگ از سال 1999 تا کنون ادامه یافت. ح.ک.چ از کل دستگاه دولتی برای هدف قرار دادن گروهی که از اصول حقیقت، نیکخواهی، بردباری پیروی می‌کنند سوء‌استفاده کرد و عموم مردم با تبلیغات بی‌پایان نفرت‌آمیزِ آن گمراه شدند. براساس «درس‌های آموخته‌شده» از کمپین‌های قبلی، بسیاری از مردم یاد گرفتند که وجدان و تفکر مستقل خود را نادیده بگیرند و به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در این سرکوب شرکت کردند.

تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌خاطر اعتقادشان به حقیقت، نیکخواهی، بردباری مورد تبعیض قرار گرفته‌اند، دستگیر و بازداشت شده‌اند. آن‌ها تحت شکنجه جسمی و آزار روانی، کار اجباری و کلاس‌های بی‌پایان شستشوی مغزی قرار گرفته‌اند. آمارهای وب‌سایت مینگهویی نشان می‌دهد که بیش از 5000 تمرین‌کننده جان خود را از دست داده‌اند، اما تعداد واقعی به‌دلیل سانسورهای اعمال‌شده توسط ح.ک.چ و جنایات پنهان برداشت اجباری اعضای بدن، می‌تواند بسیار بیشتر باشد.

همانطور که در بالا ذکر شد، کمپین‌های راه‌اندازی‌شده توسط ح.ک.چ همگی دارای ویژگی‌های جنگِ بدون محدودیت بودند. این امر به‌ویژه در هنگام اجرای آزار و شکنجه فالون گونگ به این شکل بوده است. ح.ک.چ اداره 610 را تأسیس کرد، سازمانی فراقانونی برای اجرای آزار و شکنجه در همه سطوح، در همه حرفه‌ها و دسترسی به هر گوشه‌ای از جامعه. ح.ک.چ تمرین‌کنندگان را دستگیر، بازداشت و شکنجه کرده است. همچنین فرزندان تمرین‌کنندگان را مجبور به ترک تحصیل، زن و شوهر را مجبور به طلاق از یکدیگر، و کارفرمایان را مجبور به اخراج تمرین‌کنندگان کرده است. انگیزه این جنایات را می‌توان در دستوری از جیانگ زمین، رهبر سابق ح.ک.چ علیه تمرین‌کنندگان فالون گونگ خلاصه کرد: «شهرت آن‌ها را لکه‌دار کنید، از نظر مالی ورشکستشان کنید، و آن‌ها را از نظر فیزیکی نابود کنید.»

ح.ک.چ به‌طور مداوم برنامه‌های کمونیستی خود را به خارج از کشور سوق داده است، ازجمله صدور آزار و شکنجه فالون گونگ به خارج از کشور، اما روز به روز افراد بیشتری ماهیت ح.ک.چ را می‌شناسند. بیش از 440میلیون نفر از عضویت خود در سازمان‌های ح.ک.چ انصراف داده‌اند. رد کردن ح.ک.چ در جامعه بین‌المللی، به افراد بیشتری کمک می‌کند که به وجدان خود گوش دهند و از خطر دور بمانند.