(Minghui.org) بانویی ۶۳ساله ساکن شهر هولونبیر (مغولستان داخلی)، درحین گذراندن پنج سال زندان به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، به دیابت شدید مبتلا شد. او از ملاقات با خانواده محروم شد و احتمالاً مورد شکنجه قرار گرفته است.

خانم سونگ جینگشیا، حسابدار سابق کارخانه لبنیات، در سال ۲۰۰۷ تمرین فالون گونگ را شروع کرد و اندکی بعد بیماری ده‌هاساله‌اش بهبود یافت. او در ۳۱ژانویه۲۰۲۲، برای توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ بیرون ‌رفت و توسط مأموران ایستگاه پلیس شماره ۲ لابو دالین دستگیر شد.‌ آن‌ها او را به بازداشتگاه منطقه هایلار بردند و پس از آن به خانه‌اش یورش بردند.‌ آن‌ها از اعضای خانواده او فیلمبرداری و تهدیدشان کردند.

خانم سونگ حوالی ژوئن۲۰۲۲، به پنج سال حبس محکوم شد و اندکی پس از آن، در زندان زنان شماره ۱ مغولستان داخلی حبس شد. او قبلاً درحین حبس در بازداشتگاه، دچار علائم دیابت شده بود. ران‌هایش آنقدر متورم شد که نمی‌توانست خوب راه برود و ناخن‌های دو انگشتش را از دست داد. نگهبانان بازداشتگاه هیچ مراقبت پزشکی‌ای به او ارائه نکردند. پس از انتقالش به زندان، وضعیتش مدام بدتر می‌شد و تا دسامبر۲۰۲۳، زخم‌هایی باز و دارای ترشحات در پاهایش ایجاد شد که از آن‌ها چرک بیرون می‌زد. پوست پاهایش تیره شد و بوی تندی از آن متصاعد می‌شد. پاهایش آنقدر درد می‌کرد که شب‌ها نمی‌توانست بخوابد.

نگهبانان زندان خانم سونگ را هر روز مجبور به مصرف داروهای نامعلوم می‌کردند، اما او هیچ بهبودی نمی‌دید. به‌گفته یکی از خودی‌ها، او زیر نظر مستقیم رئیس بخش هشت است.

شوهر خانم سونگ تا مارس۲۰۲۴، از وضعیت او مطلع نشد. او درخواست ملاقات کرد، اما درخواستش رد شد. او در ژوئیه۲۰۲۴ به زندان رفت، اما اجازه ملاقات نیافت. شوهرش نگران است که وی درست مانند سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی شکنجه شود.

این زندان به‌دلیل استفاده از تاکتیک‌های چماق و هویج، در تلاش برای وادار کردن تمرین‌کنندگان به رها کردن ایمانشان بدنام است. هنگامی که تمرین‌کنندگان پس از جلسات شستشوی مغزی بر ایمان خود ثابت‌قدم می‌مانند، نگهبانان‌ آن‌ها را در معرض انواع مختلف شکنجه ازجمله ضرب‌وشتم، شوک الکتریکی، خوراندن اجباری دارو و محرومیت از خواب قرار می‌دهند.

این سوءرفتار در طول سال‌ها، منجر به مرگ دست‌کم ۹ نفر شده است. چهار تن از تمرین‌کنندگان در زندان درگذشتند، ازجمله خانم یوان شومی که در اوایل فوریه۲۰۰۳ درگذشت، خانم یو شیولان که در زمانی نامعلوم درگذشت، خانم ژو کایشیا که در ژوئیه۲۰۰۳ درگذشت، و خانم تانگ هایهوا که در حوالی سپتامبر۲۰۰۹ درگذشت. پنج نفر دیگر پس از آزادی از زندان، جان خود را از دست دادند و نتوانستند از شکنجه بهبود یابند، شامل خانم تیان سوفانگ که در ۱۵مارس۲۰۱۱ درگذشت، خانم یو ژنجی که در ۷سپتامبر۲۰۱۱ درگذشت، خانم چای یولان که در ۲۳مارس۲۰۱۷ درگذشت، خانم یوئه شوشیا که در ۶ژوئن۲۰۲۲ درگذشت، و خانم گنگ شیولان که در زمانی نامعلوم درگذشت.