(Minghui.org) در ۱۴‌مارس‌۱۹۹۴، معلم برای بار دوم به شهر تیانجین آمدند تا سخنرانی‌هایی ارائه دهند. این سخنرانی‌ها در سالن بای‌یی در شهر تیانجین برگزار شد که ظرفیتی بیش از ۱۱۰۰ نفر داشت. از تمرین‌کننده‌ای که با معلم آمده بود شنیدم که برنامه‌ معلم از قبل، برای کل سال کاملاً پر شده بود، اما ایشان توانستند زمانی برای این سخنرانی‌ها پیدا کنند، زیرا دعوت‌نامه‌های متعددی از تیانجین دریافت کرده بودند.

این دومین باری بود که معلم در تیانجین سخنرانی می‌کردند و مردم آنجا از قبل، تصور مثبتی از دافا داشتند. بسیاری از افراد برای شنیدن سخنرانی‌ها آمدند و از میان آن‌ها، چندصد تمرین‌کننده از پکن حضور داشتند. تعداد شرکت‌کنندگان آنقدر زیاد بود که بسیاری از تمرین‌کنندگان تیانجینی نتوانستند بلیت ورود به سالن را تهیه کنند. در روز اول، بسیاری از آن‌ها در محوطۀ بیرون سالن ایستاده بودند و نمی‌خواستند بروند. مسئولان وضعیت را به معلم اطلاع دادند. سپس معلم زمانی را در صبح پیدا کردند تا به‌طور خاص برای این افراد سخنرانی دیگری ارائه دهند. بعد از این سخنرانی و پیش از اینکه تمرین‌کنندگان بروند، بسیاری از آن‌ها دیدند که معلم از در کناری سالن بیرون می‌روند، درحالی‌که آن‌ها هنوز در محوطۀ بیرون سالن بودند. تمرین‌کنندگان اطراف معلم جمع شدند، کتاب‌های دافای خود را بیرون آوردند و از ایشان خواستند که آن‌ها را امضا کنند. فضا بسیار شلوغ و گیج‌کننده بود. تمرین‌کننده‌ای مسن از تیانجین به جمعیت گفت: «معلم اکنون خسته هستند. ایشان قرار است امشب سخنرانی دیگری ارائه دهند. لطفاً به ایشان، کمی زمان برای استراحت بدهید.» اما تمرین‌کنندگان نمی‌خواستند این فرصت ارزشمند را از دست بدهند. معلم به آن‌ها گفتند: «لطفاً در صف بایستید و من یکی‌یکی کتاب‌هایتان را امضا می‌کنم.» سپس شروع به امضای کتاب‌ها کردند. در آن زمان، نزدیک بودم و می‌توانستم نیک‌خواهی بی‌پایان معلم را احساس کنم.

ایستگاه رادیوییِ خلقِ شهر تیانجین نیز از معلم دعوت کرد تا فالون گونگ را در یک برنامه تماس تلفنی، به عموم مردم معرفی کنند. ایشان به سؤالات تلفنی شنوندگان پاسخ دادند. این برنامه بسیار موفقیت‌آمیز بود.

24مه2004