(Minghui.org) استاد لی، بنیانگذار فالون دافا، در مقاله اخیرشان نوشتند: «سختی‌ها و رنج‌هایی که دافا با آن روبروست، از زمانی که در سال ۱۹۹۹ در چین آغاز شد تا به امروز، هرگز به پایان نرسیده است؛ خواه در ایالات متحده باشد یا در سراسر جهان.» («سختی‌ها و رنج‌هایی که دافا با آن روبروست»)

اگرچه برخی از تمرین‌کنندگان، درحال صحبت درباره این محنت‌ها بوده‌اند، اما گویا در نظرشان، این محنت‌ها فقط از سال‌های 2024 و 2025 اتفاق افتاده‌اند. فکر می‌کنم این یک شکاف بزرگ در تمرین تزکیه است، زیرا برخی از تمرین‌کنندگان هنوز منتظرند که استاد لی دستورالعمل‌هایی را درباره آنچه باید انجام دهند ارائه کنند.

نگاه به درون و بهبود شین‌شینگ بخش اساسی تمرین تزکیه است. اگر تمرین‌کننده‌ای در طی 26 سال گذشته، از زمان آغاز آزار و شکنجه به‌دست حزب کمونیست چین (ح.‌ک.چ) در سال 1999، خوب عمل نکرده باشد و اگر تمرین‌کننده‌ای اغلب مسائل را با تصورات بشری در نظر بگیرد، اکنون درحالی‌که مصائب در خارج از کشور پخش می‌شوند، می‌تواند آخرین فرصت برای جبران عقب‌ماندگی‌شان باشد.

برخی از تمرین‌کنندگان، اغلب بدون نگاه‌ به درون یا بدون شناسایی مشکلات خود، درباره مقابله با نیروهای کهن صحبت می‌کنند. درواقع دلیل اینکه نیروهای کهن می‌توانند با تمرین‌کنندگان خاصی مداخله کنند، این است که آن‌ها شکاف‌هایی دارند. اگر چنین تمرین‌کننده‌ای وابستگی‌های آشکاری داشته باشد، اما برای ازبین بردن آن‌ها اقدامی نکند، نیروهای کهن به او اجازه نمی‌دهند که به همین منوال ادامه دهد.

اساساً اگر فردی مشکلات خود را شناسایی کند، اما از تغییر امتناع کند، نمی‌توان آن فرد را تمرین‌کننده فالون دافا در نظر گرفت. حتی اگر ادعا کند که با نیروهای کهن مقابله می‌کند، نمی‌توان از آن به‌عنوان بهانه‌ای برای توقف رشد و بهبود براساس آموزه‌های دافا استفاده کرد؛ به‌هرحال او در وهله اول، یک تمرین‌کننده دافا نیست.

پس از شروع مصائب مربوط به آزار و شکنجه فالون دافا، استاد بسیار نیک‌خواه بودند و اجازه ندادند آن در سراسر جهان گسترش یابد. ازآنجاکه عناصر شرور درحال‌حاضر تقریباً از بین رفته‌اند، فقط ارواح سطح پایین و ارواح فاسد باقی مانده‌اند و آن‌ها نمی‌توانند کارهای زیادی در خارج از کشور انجام دهند. در این شرایط، تمرین‌کنندگان نباید به وابستگی‌های خود بچسبند، زیرا نیروهای کهن از آن‌ها سوءاستفاده خواهند کرد. هرچه باشد رهاکردن تصورات و وابستگی‌های بشری کاری است که ما تمرین‌کنندگان باید انجام دهیم.

برخی از تمرین‌کنندگانی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند، خودشان را غرق یک زندگی آسان و راحت کرده‌اند. برخی دیگر به‌دلیل سرکوب‌ها، سرزمین اصلی چین را ترک کرده‌اند تا برای زندگی به خارج از کشور بیایند. اگر اکنون به‌دلیل درک «اثر موجیِ» آزار و شکنجه احساس ترس می‌کنیم، باید به این فکر کنیم که چرا می‌ترسیم. یعنی آیا ما نگران خودمان هستیم یا نگران این هستیم که افراد عادی فرصت نجات خواهند داشت یا نه؟

برخی نگاه به درون را یک کار تشریفاتی تلقی کرده‌اند و این کافی نیست. به‌عنوان مثال، اگر شخصی چراغ‌های راهنمایی را بررسی کند، اما درحین رانندگی خودرو به آن‌ها توجهی نداشته باشد، این قابل‌قبول نیست. شما نمی‌توانید به مأمور پلیس راهنمایی و رانندگی بگویید: «من به چراغ‌های راهنمایی نگاه کردم، اما آن‌ها را نادیده گرفتم.» شما همچنان در این زمینه مسئول خواهید بود. درخصوص تمرین تزکیه هم همینطور است. اگر کسی به درون خود نگاه کرده باشد بدون اینکه وابستگی‌ها را «ببیند» یا بدون اینکه برای ازبین بردن آن‌ها تلاشی جدی کند، آن کارساز نخواهد بود.

ما باید دافا را معلم خود بدانیم تا واقعاً خودمان را بهبود بخشیم. استاد بارها بر این موضوع تأکید کرده‌اند. بسیاری از تمرین‌کنندگان برای 10، 20 یا 30 سال تزکیه کرده‌اند، اما هنوز یاد نگرفته‌اند که فا را به‌عنوان معلم در نظر بگیرند. امیدوارم فرصت‌های آینده را برای این کار از دست ندهند. به‌عنوان تمرین‌کنندگان، باید به این مسئولیت‌های اساسی توجه و پیشرفت کنیم و استانداردهای فالون دافا را رعایت کنیم.

هر فرصتی ارزشمند است. اگر هیچ‌یک از آن‌ها را از دست ندهیم و به پیشرفت خود ادامه دهیم، مطمئناً می‌توانیم تزکیه را کامل کنیم.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.