(Minghui.org) در گذشته، وقتی موارد آزار و شکنجه را در وب‌سایت مینگهویی می‌خواندم، فکر می‌کردم که محیط تزکیه در چین، بسیار خشن است. یک بار فرصتی داشتم که به خارج از کشور سفر کنم، اما آن به‌دلایل مختلف اتفاق نیفتاد. پس از تجربه آزار و شکنجه، به فکر مهاجرت به کشور دیگری افتادم. توجیهات زیادی پیدا کردم، فکر می‌کردم می‌توانم وابستگی به عواطف و احساسات خانوادگی را کنار بگذارم و در تزکیه‌ام در خارج از کشور، بهتر عمل کنم. وقتی درباره‌اش فکر کردم، متوجه شدم که این تمایلم درواقع به وابستگی‌ام به راحتی، ترس، فرار از مسئولیت‌ها و وابستگی‌ام به انجام پروژه‌ها گره خورده است.

اما آیا محیط تزکیه در خارج از کشور، واقعاً آرام و راحت است؟ در ظاهر به نظر می‌رسد که آرام و راحت است، زیرا هیچ آزار و شکنجه وحشیانه‌ای مانند چین وجود ندارد. درواقع، تزکیه واقعی سخت و جدی است. این به‌اصطلاح «آرامش و راحتی» کجاست؟ تا زمانی که وابستگی داریم باید خودمان را به‌طور محکم و جدی تزکیه کنیم و این ربطی به محل زندگی ما ندارد.

اخیراً از خودم پرسیدم که چرا تمرین تزکیه ما در خارج از کشور نیز با چنین محنت‌هایی مواجه شده است. آیا آن می‌تواند به تصور اشتباه برخی از هم‌تمرین‌کنندگان مرتبط باشد مبنی بر اینکه محیط تزکیه در خارج از کشور آرام و راحت است؟ اگر یک یا دو تمرین‌کننده اینطور فکر کنند شاید مشکلی نباشد، اما اگر بسیاری از تمرین‌کنندگان این‌گونه فکر کنند چه؟ به‌خصوص کسانی که شخصاً آزار و شکنجه را تجربه کرده‌اند؟ آیا نیروهای کهن از این شکاف عمومی سودجویی کرده‌اند؟

استاد به ما آموختند:

«... پدیده‌های مادی و ذهنی ماهیتاً یکی هستند.» (سخنرانی اول، جوآن فالون)

وقتی اکثر ما این فکر نادرست را داریم، آیا درنهایت نیروهای آزار و شکنجه را به خارج از کشور منحرف نمی‌کنیم؟ از سوی دیگر، نیروهای کهن احتمالاً می‌خواهند به ما نشان دهند که آیا محیط تزکیه در خارج از کشور «آرام و راحت» است یا خیر.

امیدوارم همه هم‌تمرین‌کنندگانی که این تصور غلط را دارند، آن را به‌موقع برطرف کنند. تنها تفاوت بین چین و خارج از کشور، موقعیت مکانی در بُعد بشری است. ما درواقع یک بدن واحد هستیم. مسئولیت‌های متفاوتی را با یک مأموریت مشترک بر دوش داریم: کمک به استاد در اصلاح فا برای نجات موجودات ذی‌شعور. تنها پس از اصلاح افکار خود می‌توانیم یک بدن واحد شکست‌ناپذیر را تشکیل دهیم.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.