فرهنگ سنتی چین: یک معلم عالی

(Minghui.org) لیجی (کتاب آداب) یکی از پنج کلاسیک قانون سنتی کنفوسیوس، مقاله‌ای درمورد یادگیری با عنوان «شوئه جی» («ثبت درخصوص موضوع آموزش») دارد.

آن بیان می‌کند: «یک یشم بدون عمل پرداخت روی آن نمی‌تواند زیبایی درونی‌اش را آشکار کند. بدون یادگیری، فرد دائو را نخواهد شناخت. در مسیر یادگیری، سخت‌ترین کار، یافتن معلم سخت‌گیر و جدی است که [بتواند شاگردان را به سطح بالایی برساند]. وقتی معلمی سخت‌گیر باشد، افراد به دائو توجه می‌کنند. وقتی افراد به دائو توجه کنند، یادگیری را جدی خواهند گرفت.»

درک من این است که یک معلم عالی برای هدایت یک شاگرد به سطح عالی، از موقعیت و تمایل شاگرد به یادگیری، به‌علاوه عوامل اجتماعی و فرهنگیِ غالب آگاه است. تعبیر من از «سخت‌گیری» به معنای الزام نیست، بلکه مبتنی بر مهربانی و توجه نسبت به شاگرد است، ایجاد انگیزه در شاگرد برای رسیدن به پتانسیل کامل وی.

این روند آسان نیست. آن در شوئه جی می‌گوید: «وقتی شاگرد به‌خوبی مطالعه کند، می‌تواند چیزهای بسیاری یاد بگیرد، اگرچه معلم آسانگیر باشد. وقتی شاگرد در تحصیل خوب نیست، فقط کمی یاد می‌گیرد، حتی اگر معلم به‌شدت کار کند.» این بدان معناست که از زاویه دید شاگرد، فرد باید مایل به یادگیری باشد تا موفق شود.

به‌عنوان یک تمرین‌کننده فالون دافا، فکر می‌کنم آن با تمرین تزکیه یکسان است. استاد لی، بنیانگذار فالون دافا، ما را گرامی می‌دارند و فداکارانه دافا را به ما آموزش می‌دهند و همچنین در طول مسیر، به ما کمک می‌کنند. اگر نسبت به خود مسئول باشیم و انتظارات استاد را درک کنیم، کوشا خواهیم ماند و دائماً خود را بهبود خواهیم بخشید. در غیر این صورت، ممکن است گله و شکایت کنیم و به‌دنبال بهانه، به بیرون ‌نگاه کنیم، چیزی که اصلاً به ما کمک نمی‌کند که به جلو پیش برویم.

به درک من، استاد ما را بهتر از خودمان می‌شناسند و مسیر تزکیه ما را براساس موقعیت ما نظم و ترتیب داده‌اند. بنابراین برای ما مهم است که مسیر را دنبال کنیم و همیشه تمام توان خود را به کار گیریم، درست مانند یک شاگرد خوب در یک کلاس درس.

برعکس، اگر شاگردی در کلاس، ذهنش جای دیگری باشد و نتواند در برابر وسوسه حرف زدن یا غیبت کردن مقاومت کند، چیز زیادی یاد نخواهد گرفت. معلم هر چقدر هم که عالی باشد، شاگرد ممکن است نسبت به معلم شک کند و حتی از چیزهایی شکایت کند.

در پایان، موضوع این است که آیا ما در قبال خود مسئول هستیم، و آیا آنچه را که داریم یعنی فرصت تمرین دافا را گرامی می‌داریم یا نه.

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.