(Minghui.org)
نام: گائو جویـانام چینی: 郜聚亚جنسیت: زنسن: ۵۳شهر: شیجیاژوانگاستان: هبِیشغل: نامعلومتاریخ درگذشت: ۹نوامبر۲۰۱۶تاریخ آخرین دستگیری: ۲۹آوریل۲۰۰۱آخرین محل بازداشت: بازداشتگاه شهرستان گائویی
نام: نیو ژی‌چواننام چینی: 牛志权جنسیت: مردسن: ۶۳شهر: شیجیاژوانگاستان: هبِیشغل: نامعلومتاریخ درگذشت: ۸فوریه۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: ۱۴اکتبر۲۰۰۰آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری شیجیاژوانگ
پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ به‌دست حزب کمونیست چین در سال ۱۹۹۹، زن و شوهری ساکن شهر شیجیاژوانگ در استان هبِی، بارها هدف قرار گرفتند.
خانم گائو جویـا سه بار بازداشت شد. او مورد تحقیر، بازجویی و ضرب‌وجرح قرار گرفت. یک روزنامه محلی نیز مقاله‌ای در هتک حرمت فالون گونگ منتشر و از نام او استفاده کرد. او براثر این فشار روانی و ترس ناشی از آزار و اذیت مداوم پلیس، سرانجام در ۹نوامبر۲۰۱۶، در ۵۳سالگی درگذشت.
شوهر خانم گائو، آقای نیو ژی‌چوان، نیز سه بار بازداشت و به دو سال کار اجباری محکوم شد. او از شکنجه‌های وحشیانه جان سالم به‌در برد، اما درنهایت براثر آزار و اذیت بی‌وقفه، در ۸فوریه۲۰۲۵، در ۶۳سالگی درگذشت.
علاوه‌بر رنج و آزار این زوج، دو پسرشان و سایر اعضای خانواده نیز همواره با ترس و اضطراب روانی ناشی از نگرانی برای امنیت آن‌ها زندگی می‌کردند.
دستگیری‌های شوهر و حکم کار اجباری
آقای نیو در ۱۴اکتبر۲۰۰۰، به پکن رفت تا برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند و در میدان تیان‌آنمن دستگیر شد. در اداره پلیس تیان‌آنمن، او را در قفسی فلزی حبس کردند. وقتی از گفتن آدرس محل سکونتش خودداری کرد، مأموران پلیس با باطوم او را مورد ضرب‌وجرح قرار دادند.
مأموران پلیس بعداً آقای نیو را به دفتر ارتباطات استان هبِی در پکن منتقل کردند. او را تمام شب با دستبند به نرده‌های پله بستند و روز بعد به استان هبِی بازگرداندند. لی چینگ‌ژانگ، رئیس اداره پلیس شهرستان گائویی، به‌همراه چند مأمور دیگر، او را مورد ضرب‌وشتم و توهین قرار دادند و تهدید کردند که تا سرحد مرگ کتکش خواهند زد. گنگ جینشو، رئیس اداره «حفاظت سیاسی»، ۲۰۰ یوان از او گرفت. مأموران پلیس، به‌مدت دو ساعت دست‌های او را با دستبند بستند؛ دستبندها به مچ‌هایش فشار آوردند و باعث ورم شدید دست‌هایش شدند.
دیرتر در همان روز، پلیس، آقای نیو را به اداره پلیس روستای فوکون برد و به‌مدت دو روز او را با دستبند به یک تیر برق بست. رئیس اداره پلیس ۱۰۰ یوان باقی‌مانده او را نیز به جیب زد. پنج روز بعد، او را به بازداشتگاه شهرستان گائویی منتقل کردند و سپس برای گذراندن حکم دو سال کار اجباری، به اردوگاه کار اجباری شیجیاژوانگ فرستاده شد.
تصویر شکنجه: «پرواز هواپیما»
پس از انتقال آقای نیو به اردوگاه کار اجباری، او را مجبور کردند درحالی‌که به جلو خم شده رو به دیوار بایستد. نگهبانان این شکنجه را «پرواز هواپیما» می‌نامیدند. آقای نیو نتوانست در این وضعیت بماند و بر زمین افتاد. نگهبانان با تخته چوبی، به نشیمن‌گاه او ضربه زدند.
زندانیان همچنین او را مجبور کردند تمام شب در حالت «پرواز هواپیما» بایستد. آن‌ها همچنین به کمرش ضربه زدند و او را به زمین انداختند. درد در ناحیه کمرش بیش از دو هفته ادامه داشت.
نگهبانان برای رسیدن به نرخ تبدیل بالا، دو زندانی را مأمور نظارت بر هر تمرین‌کننده می‌کردند. اگر موفق می‌شدند تمرین‌کننده‌ای را وادار به انکار فالون گونگ کنند، هر نگهبان ۱۰۰۰ یوان پاداش می‌گرفت و سه ماه از مدت محکومیت زندانیان کاسته می‌شد.
زندانی‌ای به نام وانگ یوچینگ، یک بار بیش از ۵۰ ضربه به سینه آقای نیو وارد کرد، تا جایی‌که خودش از شدت خستگی از پا افتاد. آقای نیو به‌مدت بیش از یک ماه، هنگام غذا خوردن درد داشت. وانگ همچنین او را مجبور می‌کرد هر روز از ساعت ۵:۳۰ صبح تا ۱۱:۳۰ شب بدون وقفه، سلول‌ها، سرویس‌های بهداشتی، رخت‌شوی‌خانه‌ها و پله‌ها را تمیز کند. گاهی نیز او را مجبور می‌کرد ویدئوهایی افتراآمیز درباره فالون گونگ را تماشا کند.
به‌دلیل اینکه آقای نیو از انکار فالون گونگ خودداری می‌کرد، نگهبان لی یومین و سایرین شب‌ها به‌نوبت با او صحبت می‌کردند و می‌کوشیدند او را متقاعد کنند که ایمانش را رها کند. آن‌ها اجازه نمی‌دادند او بخوابد. پس از گذشت دو هفته از این «صحبت‌های شبانه» و محرومیت از خواب، آقای نیو تقریباً دچار فروپاشی روانی شد.
نگهبانی به نام ژائو چائو، یک بار آن‌قدر شدید آقای نیو را کتک زد که فریادهایش در تمام طبقه شنیده می‌شد. ژائو همچنین او را در سلول انفرادی حبس کرد و اجازه صحبت با هیچ‌کس را به او نداد.
آقای نیو در نتیجه این شکنجه‌ها، پس از آزادی، مدام سرفه می‌کرد. او اغلب شب‌ها دچار بی‌خوابی می‌شد، چون می‌ترسید دوباره دستگیر شود. مأموران پلیس هرگز از آزار و اذیت و نظارت بر زندگی روزمره او دست برنداشتند.
سلامتی آقای نیو براثر فشار روانی، به‌شدت رو به وخامت گذاشت. او دیگر قادر به خوردن غذا نبود و به‌شدت لاغر شد. درنهایت، در تاریخ ۸فوریه۲۰۲۵ درگذشت.
آزار و اذیت همسر
در ۲۹آوریل۲۰۰۱، زمانی که خانم گائو برای ملاقات آقای نیو به اردوگاه کار اجباری رفت، به‌دلیل همراه داشتن یکی از مقالات جدید بنیان‌گذار فالون گونگ، دستگیر شد. نگهبانان ضربه‌ای محکم به سینه او وارد کردند. او عقب‌عقب رفت و به گوشه‌ای پناه برد، اما دچار بی‌اختیاری ادرار شد. دو نگهبان او را بازرسی کردند، دست‌هایش را از پشت با دستبند بستند و به صورتش سیلی زدند.
عصر همان روز، خانم گائو به بازداشتگاه شهرستان گائویی منتقل شد. آن‌قدر او را بد کتک زدند که دیگر قادر به حرکت نبود. مأموران با الفاظ رکیک به او توهین کردند و به‌زور از او عکس گرفتند. او با وجود ضعف جسمی شدید و ناتوانی در ایستادن، برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد. درنهایت، پس از آنکه ۷۰۰ یوان از او اخاذی کردند، با وثیقه آزاد شد.
در دوران بازداشت خانم گائو، دو پسر او که ۱۱ و ۱۳ساله بودند، به‌دلیل اینکه والدینشان فالون گونگ را تمرین می‌کردند و در بازداشت بودند، در مدرسه مورد تحقیر و تمسخر قرار می‌گرفتند.
درحالی‌که خانم گائو با فشار شدید روانی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، مجبور بود از مادرشوهر زمین‌گیرش مراقبت کند و در مزارع کار کند تا مخارج خانواده را تأمین کند. او به‌دلیل این فشارها و سختی‌ها در آستانه فروپاشی روانی قرار داشت.
در تاریخ ۲۶مارس۲۰۰۱، گِنگ جینشو، رئیس اداره «حفاظت سیاسی»، و وو جونکه، مأمور اداره ۶۱۰، به خانم گائو مراجعه و تلاش کردند او را مجبور به نوشتن اظهاریه‌ای مبنی بر انکار فالون گونگ کنند. اما او حاضر به همکاری نشد. این مقامات در واکنش به این موضوع، مقاله‌ای در روزنامه محلی منتشر کردند که با استفاده از نام خانم گائو، فالون گونگ را مورد هتک حرمت قرار می‌داد.
انتشار این مقاله آسیب روانی شدیدی به خانم گائو وارد کرد. او بعدها دچار توموری در سمت چپ قفسه سینه‌اش شد و همچنین دچار خون‌ریزی شدید واژینال گردید. درنهایت، در تاریخ ۹نوامبر۲۰۱۶، در ۵۳سالگی درگذشت.
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
