(minghui.org) یادداشت سردبیر: این گزارش بخشی از مجموعه موارد مرگ است که به‌تازگی توسط وب‌سایت انگلیسی مینگهویی ترجمه شده است‌.‌ این موارد مدت‌هاست که در وب‌سایت چینی مینگهویی منتشر شده‌اند، اما تاکنون ترجمه نشده بودند.

نام: کویی ونشیانام به زبان چینی: 崔文霞جنسیت: زنسن: ۴۸شهر: هگانگاستان: هیلونگ‌جیانگشغل: معلم شیمی مدرسه راهنماییتاریخ مرگ: ۱۸ژوئن۲۰۰۹تاریخ آخرین دستگیری: ۲۰۰۵آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری جیاموسی

خانم سویی ونشیا، معلم شیمی در مدرسه راهنمایی کارخانه قند بائوچوانلینگ در شهر هگانگ (استان هیلونگ‌جیانگ)، در ماه مه۲۰۰۵ دستگیر شد و در یک بازداشتگاه محلی مورد آزار و شکنجه قرار گرفت. او بعداً به اردوگاه کار اجباری شهر جیاموسی برده شد و در آنجا شکنجه شد. او هرگز از تجربه کابوس‌آمیز خود در اردوگاه کار اجباری بهبود نیافت و در ۱۸ژوئن۲۰۰۹، درحالی‌که ۴۸ سال داشت، درگذشت.

خانم سویی به‌دلیل اینکه در ماه مه۲۰۰۵، مطالبی درباره فالون گونگ توزیع کرده بود، توسط مأموران اداره پلیس بائوچوانلینگ دستگیر و خانه‌اش غارت شد. پس از انتقال به یک بازداشتگاه محلی، درحالی‌که با دستبند آویزان شده بود، به‌طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت.

او مجبور شد با یک جنایتکار محکوم که دارای اختلال روانی شدید بود، هم‌سلول باشد. سلولی که او در آن حبس شده بود بسیار تاریک بود و یک پنجره کوچک در آن وجود داشت که به‌سختی دیدن چیزی را ممکن می‌ساخت.

خانم سویی بعداً به کار اجباری در اردوگاه کار اجباری شهر جیاموسی محکوم شد. در ژوئیه یا اوت۲۰۰۵، تمام بدنش غرق درد شده بود. خانم سویی پس از چندین ماه تحمل درد، با دکتر لیو، پزشک اردوگاه کار اجباری، تماس گرفت و وضعیت بدش را به او گفت. دکتر در تلاش برای تشخیص مشکل خانم سویی، بارها به او گفت که از خوردن صبحانه خودداری کند تا بتواند آزمایشات دقیقی رویش انجام دهد. اما هونگ وی، سرنگهبان قسمت شماره ۷ در بخش شماره ۵، به خانم سویی اجازه انجام آزمایشات تجویزشده را نمی‌داد و همچنین اجازه نمی‌داد که او در بیمارستان مورد مداوا و درمان قرار گیرد.

خانم سویی آنقدر لاغر شد که نمی‌توانست صحبت کند و هرچه می‌خورد یا می‌نوشید، ازجمله آب، بالا می‌آورد. هونگ او را متهم کرد که تمارض می‌کند و بارها به او گفت که اگر شروع به غذا خوردن نکند به‌زور به او غذا خواهد داد. او حتی ترتیبی داد که زندانی، ژی یوجی، او و یک تمرین‌کننده دیگر، خانم لو دمی که وی نیز به‌شدت شکنجه شده بود، را تحت‌نظر داشته باشد. زندانیانی که شاهد علائم خانم سویی بودند متوجه شدند که او واقعاً بیمار است و اصلاً تمارض نمی‌کند.

سرانجام، در ۲نوامبر۲۰۰۵، خانم سویی به یک بیمارستان محلی منتقل شد. پزشکی که او را معاینه کرد گفت که او نارسایی قلبی، کبدی و نارسایی در سایر اعضای بدن دارد و وضعیتش وخیم است و باید فوراً در بیمارستان مداوا شود. اما نگهبانان این اطلاعات حیاتی را از خانم سویی پنهان کردند. آن شب، دکتر لیو فشار خون او را بررسی کرد و متوجه شد که فشار خونش نزدیک به صفر است. بلافاصله او را به بیمارستانی در همان نزدیکی منتقل کرد.

پس از اینکه شوهر خانم سویی از وضعیت او مطلع شد، مستقیماً به بیمارستان رفت. طبق قانون وی باید فوراً آزاد می‌شد و اجازه می‌دادند که در منزل تحت درمان قرار گیرد. هونگ نه‌تنها درخواست آزادی خانم سویی را رد کرد، بلکه سعی کرد از شوهرش پول اخاذی کند. او به شوهر خانم سویی گفت که اگر پول درخواستی را پرداخت نکند، خانم سویی آزاد نخواهد شد. شوهر خانم سویی که چاره دیگری نداشت مجبور شد برای آزادی همسرش، حدود ۲۰ تا ۳۰هزار یوان پرداخت کند. فقط پس از آن بود که خانم سویی آزاد شد.

خانم سویی پس از بازگشت به خانه، دراثر شکنجه در اداره پلیس، بازداشتگاه و اردوگاه کار اجباری، آسیب زیادی دیده بود. وضعیتش به‌گونه‌ای بود که هر وقت می‌شنید کسی با صدای بلند صحبت می‌کند، از ترس می‌لرزید. او در ۱۸ژوئن۲۰۰۹، تسلیم فشار روانی شد و درگذشت.

گزارش مرتبط:

خانم کویی پس از گذشت چهار سال، هنوز در کشمکش است تا از تجربه کابوس‌مانندش در اردوگاه کار اجباری جیاموسی بهبود یابد