(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا در بریتانیا، روز ۱۹آوریل۲۰۲۵ راهپیمایی باشکوهی در مرکز شهر لندن برگزار کردند تا به مردم نشان دهند که فالون دافا (فالون گونگ) چقدر صلح‌آمیز و فوق‌العاده است. آن‌ها همچنین قصد داشتند آزار و شکنجه وحشیانه فالون دافا توسط رژیم کمونیستی چین طی ۲۶ سال گذشته را افشا کنند.

تمرین‌کنندگان این راهپیمایی باشکوه را برای بزرگداشت دادخواهی صلح‌آمیز ۲۵آوریل در مرکز شهر لندن برگزار کردند.

این راهپیمایی از شلوغ‌ترین مناطق تجاری لندن و محله چینی‌ها عبور کرد و در مقابل محل اقامت نخست‌وزیر در خیابان ۱۰ داونینگ پایان یافت. در آنجا، یک کنفرانس خبری برگزار شد تا از جامعه بین‌المللی خواسته شود به این ظلم‌ها توجه و از حقوق بشر و آزادی عقیده حمایت کند.

نامه‌های حمایت از سوی سیاستمداران بریتانیایی

در کنفرانس خبری که مقابل اقامتگاه نخست‌وزیر برگزار شد، تمرین‌کنندگان نامه‌های حمایت دریافت‌شده از سوی سیاستمداران بریتانیایی را قرائت کردند.

۹ تن از سیاستمداران، ازجمله اعضایی از مجلس اعیان و عوام بریتانیا و فعالان حقوق بشر، پیش از این مراسم، نامه‌هایی در حمایت از تمرین‌کنندگان فالون دافا ارسال کرده بودند.

رزمری، سخن‌گوی انجمن فالون دافا در بریتانیا، در این کنفرانس خبری سخنرانی کرد.

رزمری شرحی از آزار و شکنجه‌ای که صدها هزار تمرین‌کننده فالون گونگ از زمان اعتراض ۲۵ آوریل ۱۹۹۹ در پکن متحمل شده‌اند ارائه داد.

او خاطرنشان کرد که گرچه این آزار و شکنجه همچنان ادامه دارد، اما موج عدالت در حال برخاستن است. کنگره آمریکا در ۳مارس امسال «قانون حمایت از فالون گونگ» را بار دیگر معرفی کرد. پارلمان اروپا نیز در ۱۸ژانویه سال گذشته قطعنامه‌ای را در محکومیت آزار و شکنجه فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) تصویب کرد و خواستار اقداماتی عملی برای تحقیق و پاسخ‌گو ساختن ح.ک.چ بابت این جنایات شد.

او در مواجهه با موج جدید سرکوب این روش معنوی گفت: «به‌عنوان مدافعان سرسخت حقوق بشر جهانی، ما از دولت بریتانیا می‌خواهیم مواضعی روشن‌تر و قاطع‌تر اتخاذ کند و نقض حقوق بشر تمرین‌کنندگان فالون گونگ و جنایات برداشت اعضای بدن افراد زنده را از سوی ح.ک.چ محکوم نماید.»

خانم «هان» از چین، تجربه شخصی‌اش را از شرکت در دادخواهی صلح‌آمیز ۲۵آوریل‌۱۹۹۹ بیان کرد. او به‌یاد آورد که در آن روز صبح، همراه مادرش به ژونگ‌نان‌های رفتند و در سکوت در بیرون ایستادند. در طول روز، هیچ‌کس شعار نداد و هیچ هرج‌ومرجی وجود نداشت. تمرین‌کنندگان نظم را حفظ کردند و وقار تمرین‌کنندگان تزکیه را به‌نمایش گذاشتند.

فقط سه ماه بعد، رژیم سرکوبی تمام‌عیار و غیرقانونی را آغاز کرد. خانم هان نیز به‌دنبال آن، بارها بازداشت و به اردوگاه‌های کار اجباری فرستاده شد، چراکه حاضر به رها کردن باورش نبود. او شب پیش از آغاز المپیک پکن در سال ۲۰۰۸ بازداشت و بار دیگر در سال ۲۰۱۹ زندانی شد. او پس از سال‌ها تحمل آزار و شکنجه، در سال ۲۰۲۳ به بریتانیا آمد.

او گفت: «سال‌ها آزار و شکنجه باعث شد بفهمم که آزادی چقدر ارزشمند است.» او از جامعه جهانی خواست تا به آزار وحشیانه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در طول ۲۶ سال گذشته توجه کند و ابراز امیدواری کرد که شهروندان بیشتری در چین حقیقت را دریابند، کمونیسم را ترک کنند و آینده‌ای روشن برای خود برگزینند.

جان دی، رئیس سازمان دوستان فالون گونگ در اروپا نیز در کنفرانس خبری سخنرانی کرد.

جان دی، رئیس سازمان دوستان فالون گونگ در اروپا گفت: «یک‌چهارم قرن گذشته، اما روحیه‌ای که در اعتراض ۲۵آوریل‌۱۹۹۹ متجلی شد، هرگز از میان نرفته است. تمرین‌کنندگان فالون گونگ همچنان هیچ علاقه‌ای به قدرت سیاسی ندارند، آن‌ها فقط می‌خواهند بر باور خود به حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پایدار بمانند، در آرامش تزکیه و آزادانه زندگی کنند.»

او تمرین‌کنندگان را تحسین کرد که حتی در تاریک‌ترین روزها به ایمان خود پایبند مانده‌اند و افزود: «این پایداری، نیروی مهمی است که منجر به تأثیرات مثبت فالون دافا بر جهان و محبوبیت روزافزون آن شده است.»

او تأکید کرد: «فالون دافا تأثیری عمیق و گسترده بر روح و جان انسان‌ها گذاشته است—و کلمات قادر به اندازه‌گیری این اهمیت نیستند.»

او با اطمینان گفت: «ما باور داریم که این نیروی شگرف، نهایتاً نقطه عطفی در تاریخ بشر رقم خواهد زد و به‌طور کامل تاریکی و سرکوبی را که ح.ک.چ بر مردم تحمیل کرده، از میان خواهد برد.»

حمایت مردم از تمرین‌کنندگان و مخالفت با آزار ح.ک.چ

افراد زیادی در طول راهپیمایی و برگزاری مراسم، ایستادند، عکس گرفتند، بروشورها را پذیرفتند و حمایت خود را از تمرین‌کنندگان فالون گونگ ابراز کردند.

الی، استاد دانشگاه گلاسگو گفت: «مهربانی درنهایت بر شرارت غلبه خواهد کرد، این قانون تاریخ است.»

الی گفت که نمی‌تواند آزار و شکنجه ۲۶ساله تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط ح.ک.چ را بپذیرد و افزود: «حزب کمونیست چین مایه شرمساری است، اصلاً نمی‌توانم آن را بپذیرم!»

او بر اهمیت اعتراضات صلح‌آمیز تأکید کرد و گفت: «هرچه افراد بیشتری در اعتراضات صلح‌آمیز شرکت کنند، پیام آن‌ها برای دولت روشن‌تر است. این فقط صدای یک فرد نیست، صدای صد یا هزار نفر نیست، بلکه فریاد هزاران انسان است.»

او گفت: «مهربانی درنهایت پیروز خواهد شد. این قانون تاریخ است. امپراتوری‌ها می‌آیند و می‌روند، اما شهروندان عادی همواره حضور دارند. بنابراین، بسیار مهم است که مردم این پیام‌ها را منتقل کنند، زیرا بر خانواده‌ها، نیاکان و نسل‌های آینده ما تأثیر می‌گذارد.»

او فالون گونگ را «فوق‌العاده» توصیف کرد و گفت باور دارد اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری جامعه را بهتر خواهد کرد.

او افزود که سه بار به چین سفر کرده و متوجه شده مردم چین به‌ندرت درباره دولت صحبت می‌کنند، چراکه اغلب به‌دلیل ترس از ح.ک.چ سکوت اختیار می‌کنند: «اما در انگلستان، در یک کشور دموکراتیک، مردم حق اعتراض دارند. بسیار مهم است که خواسته‌های خود را اینجا بیان کنید، به‌ویژه مقابل شماره ۱۰ خیابان داونینگ یا در کنار پارلمان.»

«لیا» (نفر دوم از چپ) و «سلینا» (وسط) گفتند: «این کار بزرگی برای کل بشریت است

لیا، طراح مد از فرانسه گفت: «فکر می‌کنم فعالیت‌تان فوق‌العاده است، چون این کار زیبایی برای کل بشریت است. حمایت از آن مهم است و من از شما حمایت می‌کنم.»

سلینا، دانشجو، گفت: «دقیقاً همان نظر لیا را دارم.»

«کارلا» (نفر اول از چپ) گفت: «حتی اگر این یک اعتراض باشد، می‌توان آن را با روش‌های صلح‌آمیز انجام داد. این خودش گویای همه‌چیز است!»

کارلا، اهل آرژانتین که در بخش مالی کار می‌کند، گفت: «از صمیم قلبم به شما احترام می‌گذارم. شما با شجاعت خود را ابراز می‌کنید و باورهایتان را به جهان نشان می‌دهید. هرچند این اعتراض است، اما با روش‌های صلح‌آمیز انجام می‌شود—و این خودش گویای همه‌چیز است!»