محکومیت مخفیانه بانویی ۷۱ساله به چهار سال زندان به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ

(Minghui.org) خانم هوو ران‌چینگ، ساکن ۷۱ساله شهرستان نونگان در استان جیلین، به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ به چهار سال زندان محکوم شد. وب‌سایت مینگهویی به‌تازگی این خبر را تأیید کرده است.

خانم هوو صبح روز ۱۹آوریل۲۰۲۴ در حالی که برای پرداخت قبض آب از خانه بیرون رفته بود، بازداشت شد. پلیس ضمن تفتیش خانه‌اش کتاب‌های فالون گونگ، پرتره بنیانگذار این روش، چهار چاپگر (از جمله دو چاپگر خراب)، جوهر و یک اسپیکر کوچک را توقیف کرد. خانواده‌اش همان شب تماسی از پاسگاه پلیس رونگ‌گوانگ در شهر چانگ‌چون (مرکز استان جیلین) دریافت کردند که در آن گفته شد خانم هوو به چانگ‌چون منتقل شده است. شهرستان نونگان زیرمجموعه‌ی حوزه قضایی چانگ‌چون است.

او ابتدا در بازداشتگاه وی‌زی‌گو نگهداری و سپس به بازداشتگاه منتقل شد. خانواده‌اش از آن زمان تاکنون اجازه ملاقات با او را نداشته‌اند. تازه در ۱۷ژانویه۲۰۲۵، زمانی که از زندان زنان استان جیلین تماس گرفتند، متوجه شدند که خانم هوو به زندان محکوم شده است. با اینکه به زندان مراجعه کردند، اما باز هم اجازه ملاقات نیافتند.

خانواده خانم هوو تأیید کرده‌اند که دادستانی ناحیه چائویانگ و دادگاه ناحیه اِردائو در روند صدور حکم او دخیل بوده‌اند. جزئیات بیشتر درباره پرونده او هنوز مشخص نیست.

سابقه آزار و شکنجه

پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین در ژوئیه۱۹۹۹، خانم هوو بارها به‌دلیل پایبندی به ایمانش هدف قرار گرفت.

او در تاریخ ۱۰فوریه۲۰۰۰ به پکن رفت تا برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. در ۱۸فوریه همان سال، در میدان تیان‌آن‌من توسط پلیس نونگان بازداشت شد. مبلغ ۲۴۰ یوان پول نقدش را مصادره کردند. شب بعد به بازداشتگاه شهرستان نونگان منتقل شد و به‌مدت دو هفته در بازداشت بود تا اینکه خانواده‌اش ۵۰۰ یوان به مدیر سیاسی وقت، لیو شانگ‌کوان، پرداخت کردند و او آزاد شد.

خانم هوو در ۲۰آوریل۲۰۰۵، هنگامی که برای دیدار با یکی از تمرین‌کنندگان محلی رفته بود، بار دیگر بازداشت شد. پلیس هرروز او را با شکنجه مورد بازجویی قرار می‌داد؛ از جمله لگد زدن و سیلی زدن به صورتش. بدنش پر از کبودی شده بود.

صبح ۲۲آوریل۲۰۰۵، مأموران پلیس با یک ژاکت زمستانی سرش را پوشاندند و او را به اداره پلیس دیگری که حدود یک ساعت فاصله داشت منتقل کردند. آنجا به ضرب و شتم ادامه دادند و تهدید کردند که او را خواهند کشت. پس از یک روز شکنجه، شب‌هنگام او را به بازداشتگاه نونگان منتقل کردند و بعداً حکم یک سال کار اجباری برایش صادر شد.

در اردوگاه کار اجباری هی‌زویزی، خانم هوو مجبور بود روزانه ۱۸ ساعت بدون دستمزد کار کند. اگر سهمیه روزانه‌اش را به پایان نمی‌رساند، ساعات کاری‌اش حتی بیشتر هم می‌شد. محصولاتی که می‌ساخت شامل ظرف‌غذای کاغذی ، کارهای دستی یا تزئینی به شکل پروانه، و فلش‌کارت‌های آموزش زبان چینی بود. فشار کاری زیاد باعث درد شدید در دست‌ها و بدنش می‌شد، به‌طوری‌که شب‌ها نمی‌توانست بخوابد.