(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا در لاس‌وگاس در بعدازظهر ۳مه۲۰۲۵ مراسمی را در پارک اکسپلوریشن پیک برگزار کردند تا روز جهانی فالون دافا را گرامی بدارند. آن‌ها تمرین‌ها را نمایش دادند و این روش تزکیه را به مردم معرفی کردند. روز جهانی فالون دافا ۱۳مه و امسال سی‌وسومین سالگرد معرفی فالون دافا به عموم است. آن‌ها همچنین بهترین آرزوهای خود را برای بنیان‌گذار این روش، آقای لی هنگجی، تقدیم کردند و تولد ایشان را تبریک گفتند.

تمرین‌کنندگان در ۳مه۲۰۲۵ تمرین‌های فالون دافا را در پارک اکسپلوریشن پیک اجرا کردند.

تمرین‌کنندگان ترانه «ستایش رحمت استاد» را اجرا کردند.

فالون دافا توسط آقای لی هنگجی در سال ۱۹۹۲ معرفی شد. اصول راهنمای آن حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری است. بیش از ۱۰۰ میلیون نفر در بیش از ۱۰۰ کشور و منطقه در سراسر جهان فالون دافا را تمرین می‌کنند. متن اصلی، جوآن فالون به ۵۰ زبان ترجمه شده است.

فضای آرام و صلح‌آمیز تمرین توجه بسیاری را جلب کرد تا بیشتر با این روش آشنا شوند. برخی از آن‌ها دادخواستی را در حمایت از قانون حمایت از فالون گونگ امضا کردند. برخی پرسیدند که کجا می‌توانند تمرین‌ها را یاد بگیرند. دو دختر جوان همان‌جا تمرین‌ها را آموختند.

مردم دادخواستی را در حمایت از قانون حمایت از فالون گونگ امضا می‌کنند.

جست‌وجو برای مدت ۲۰ سال

آقای تیان اهل چین که سال‌هاست در ایالات متحده زندگی می‌کند، گفت: «همیشه به جوهره فرهنگ سنتی ۵۰۰۰ساله چین علاقه‌مند بوده‌ام. کتاب‌هایی درباره طب سنتی چینی مطالعه و چند نوع چی‌گونگ را امتحان کردم. در اوایل دهه ۱۹۸۰ تای‌چی را هم آموختم. اما پس از ۲۰ سال جست‌وجو، هنوز راه واقعی تزکیه را پیدا نکرده بودم.»

در سال ۱۹۹۶، آقای تیان به خانه استاد تای‌چی‌اش رفت. شخصی آنجا ویدئویی از سخنرانی‌های آقای لی هنگجی در گوانگژو را پخش کرد.

او گفت: «بلافاصله جذب فالون دافا شدم. در آن زمان هیچ چیز درباره فالون دافا نمی‌دانستم. اما بسیاری از مسائلی که همیشه می‌خواستم بفهمم و سال‌ها مرا سردرگم کرده بودند، ناگهان ساده و روشن توضیح داده شد. کاملاً تمرکز کردم و فقط نشستم و گوش دادم. نوارهای ویدئویی را قرض گرفتم تا در خانه تماشا کنم.»

پس از تماشای ویدئو، از شدت هیجان تحت تأثیر قرار گرفت و گفت: «این دقیقاً همان چیزی بود که سال‌ها به‌دنبالش بودم!»

او تای‌چی را کنار گذاشت و تمرین فالون دافا را آغاز کرد.

او با هیجان گفت: «روزهای ابتدایی تمرین سرشار از شادی بود! هر روز صبح حدود ساعت ۵ بیرون می‌رفتم و تمرین‌ها را انجام می‌دادم و تا ساعت ۷ تمام می‌شد. سپس به محل کار می‌رفتم. شب‌ها آموزه‌ها را مطالعه می‌کردم و به معرفی این روش کمک می‌کردم. هنگام راه‌رفتن حس می‌کردم باد مرا بلند می‌کند؛ هنگام دوچرخه‌سواری حس می‌کردم کسی مرا هل می‌دهد؛ حتی پس از بالا رفتن از پله‌های زیاد باز هم خسته نمی‌شدم. هرآنچه را استاد در کتاب توصیف کرده بودند، خودم تجربه کردم.

«روحیه همه به‌شدت خوب شد. عادت‌های بدی مثل سیگارکشیدن و نوشیدن الکل را کنار گذاشتیم. یاد گرفتیم که مسائل شخصی را سبک بگیریم. آن زمان در یک هتل پنج‌ستاره کار می‌کردم. پس از آغاز تمرین، با پشتکار کار می‌کردم، زودتر می‌آمدم و دیرتر می‌رفتم. هرگز احساس خستگی نمی‌کردم و پرانرژی بودم. دیگر به رقابت برای شهرت یا ثروت اهمیتی نمی‌دادم. ‌عناوین یکی از ده کارمند برتر هتل، کارگر نمونه بازی‌های آسیایی و عنوان‌های دیگر را کسب کردم. شرکت حتی مرا برای آموزش به خارج از کشور فرستاد.»

با نزدیک‌شدن روز جهانی فالون دافا، آقای تیان که اکنون ۲۹ سال است تمرین می‌کند، گفت:

«عمیقاً سپاسگزار استادم هستم که به من کمک کردند دوباره با این راه مقدس ارتباط برقرار کنم. استاد، برای نجات نیک‌خواهانه‌تان سپاسگزارم. شما سخت تلاش کرده‌اید. تولدتان بسیار مبارک! از این پس بهترین تلاش خود را خواهم کرد تا مسیر را به‌خوبی طی کنم.»

هر روز همچون نعمت و موهبت حس می‌شود

جکی ۱۹ سال است که فالون دافا را تمرین می‌کند. پیش از آن، به‌دنبال راهی معنوی بود که معنای زندگی را توضیح دهد و به رشد اخلاقی‌اش کمک کند. قبلاً چهار بار با فالون دافا مواجه شد تا سرانجام تمرین را آغاز کرد.

جکی (با پیراهن زرد) در حال توزیع بروشور فالون دافا و جمع‌آوری امضا برای قانون حمایت از فالون گونگ است.

او گفت: «در سال ۲۰۰۱، پس از حملات تروریستی ۱۱سپتامبر، احساس ناامیدی داشتم و شروع کردم به پرسش از خودم که آیا در دنیا هنوز خوبی باقی مانده است؟ همان زمان بود که برای اولین‌بار با فالون دافا برخورد کردم.» با شادی گفت: «در کتابخانه محلی مجله‌ای به‌نام نیکخواهی پیدا کردم که توسط تمرین‌کنندگان فالون دافا منتشر شده بود و مرا بسیار تحت تأثیر قرار داد. تصمیم گرفتم بیشتر بدانم.»

بار دوم و سوم هنگامی رخ داد که در مراکز خرید مختلف کار می‌کرد. تمرین‌کنندگان یک‌بار روزنامه‌ای و بار دیگر بوک‌مارکی به او دادند. بوک‌مارک سال‌ها در کشوی خانه‌اش ماند. هرگز از آن برای کتاب‌های معمولی استفاده نکرد تا زمانی که بالاخره تمرین را آغاز کرد.

چهارمین برخوردش با فالون دافا در سال ۲۰۰۶ بود، زمانی که روی نیمکتی بیرون یک مرکز خرید، فلایری دید. او گفت: «یک فلایر آبی‌رنگ بود با کلمات حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری. این عبارت واقعاً در ذهنم ماند.» پس از خواندن آن، به تمرین علاقه‌مند شد و شگفت‌زده شد که این تمرین رایگان است.

جکی حتی برای برنامه‌های معنوی به مکزیک سفر کرده بود. اما پس از بازگشت به آمریکا و دیدن دوباره فلایر فالون دافا، با خود گفت: «اکنون آماده‌ام. این همان مسیری است که واقعاً می‌خواهم دنبال کنم.» و از آن زمان به‌طور رسمی تمرین را آغاز کرد.

او گفت: «سپاسگزار همه تلاش‌هایی هستم که تمرین‌کنندگان انجام دادند. تلاش آن‌ها بذر این روش را در قلبم کاشت و هنگامی‌که آماده شدم، تمرین را آغاز کردم.»

پس از آغاز تمرین، شخصیت جکی تغییر بسیاری کرد. او صبور و باملاحظه شد. «از طریق تمرین مهربانی و رشد شخصی، رابطه بهتری با مردم دارم. قبلاً وقتی اعضای خانواده‌ام ناراحتم می‌کردند، به‌سرعت صبرم را از دست می‌دادم، اما اکنون می‌توانم عقب‌نشینی کنم، خوب فکر کنم و موقعیت‌ها را بهتر مدیریت کنم.»

او افزود: «تزکیه فوق‌العاده است! هر روز همچون موهبتی برای من است. استاد، سپاسگزارم برای نجات نیک‌خواهانه‌تان. سپاسگزارم که هرگز از من ناامید نشدید.»

کارمند ایستگاه رادیویی محلی: «من حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری را دوست دارم»

کتی، که در یک ایستگاه رادیویی محلی کار می‌کند، درحال پیاده‌روی بعدازظهر در پارک بود که تمرین‌کنندگان را در حال انجام تمرین‌ها دید. یکی از تمرین‌کنندگان به او گفت که آن‌ها درحال گرامی‌داشت زادروز بنیان‌گذارشان هستند. او فهمید که فالون دافا شامل تمرینات حرکتی و مدیتیشن است و هر روز صبح از ساعت ۷ تا ۹ در پارک دزرت بریز تمرین گروهی دارند. کتی علاقه‌مند شد.

کتی (نفر دوم از راست)، که در ایستگاه رادیویی محلی کار می‌کند، گفت از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری قدردانی می‌کند.

یکی از تمرین‌کنندگان برایش توضیح داد: «فالون دافا با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، انسان‌ها را به نیکی دعوت می‌کند. در چین، مردم تنها به‌خاطر ایمانشان تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرند. بسیاری از تمرین‌کنندگان در زندان شکنجه شده‌اند. ما اکنون در حال جمع‌آوری امضا برای قانون حمایت از فالون گونگ هستیم.» کتی بادقت گوش داد و نامش را امضا کرد.

سپس تابلوی صورتی‌رنگی را دید و با شادی اشاره کرد: «صورتی رنگ موردعلاقه من است» و افزود: «من این ارزش‌ها را نیز دوست دارم. من مسیحی هستم و شباهت‌های زیادی بین تعالیم مسیحی و ارزش‌های فالون دافا می‌بینم.»

کتی گفت: «همه‌چیز اینجا بسیار آرامش‌بخش است» و افزود: «من از این فعالیت شما برای بیدار کردن مردم و آگاه‌سازی درباره این آزار و شکنجه حمایت می‌کنم. این کار درستی است.»

دختران نوجوان تمرین‌ها را می‌آموزند

دختری نوجوان تمرین‌های فالون دافا را می‌آموزد.

دو دختر نوجوان اهل پولینزی درحال عبور از پارک بودند که این رویداد را دیدند. یکی از تمرین‌کنندگان گل‌های نیلوفر آبی کوچکی به آن‌ها داد و آن‌ها با خوشحالی در مقابل غرفه عکس گرفتند و بروشور فالون دافا را در دست داشتند.

بعداً، وقتی تمرین‌کنندگان در حال اجرای تمرین چهارم بودند، دختران دوباره گذرشان به آنجا افتاد. به تمرین‌کننده‌ای به‌نام جکی گفتند که می‌خواهند بیشتر بدانند. جکی تمرین چهارم را به آن‌ها آموزش و نکات اصلی را توضیح داد. آن‌ها با لبخند تمرین کردند و یکی از آن‌ها گفت: «خیلی آرامش‌بخش بود.»

جکی همچنین درباره آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان در چین برایشان توضیح داد. دختران نیز بارضایت دادخواست حمایت از قانون حمایت از فالون گونگ را امضا کردند.