(Minghui.org)  یادداشت ویراستار: این بخشی از مجموعه‌ای از موارد مرگ است که به‌تازگی توسط سایت انگلیسی مینگهویی ترجمه شده است. این موارد مدت‌هاست در سایت چینی مینگهویی منتشر شده، اما تاکنون ترجمه نشده است.

نام: لیو شینگ‌میننام چینی: 刘星敏جنسیت: زنسن: ۴۳شهر: سانههاستان: هبیشغل: کارمند اداره پنجم نیروگاه برق‌آبیتاریخ فوت: ۱۰دسامبر۲۰۱۷تاریخ آخرین دستگیری: ۸ژوئن۲۰۰۱آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری کایپینگ

خانم لیو شینگ‌مین

پس از آنکه حزب کمونیست چین در سال ۱۹۹۹ دستور سرکوب فالون گونگ را صادر کرد، خانم لیو شینگ‌مین که پیشتر در اداره پنجم نیروگاه برق‌آبی در شهر سانهه استان هبی کار می‌کرد، به پکن رفت تا برای حق تمرین فالون گونگ اعتراض کند. او دستگیر و در ورزشگاه شوجینگشان نگهداری شد. پس از انتقال به سانهه، مجبور شد در جلسه شستشوی مغزی شرکت کند و از فالون گونگ انصراف دهد. به دلیل اینکه او از تبعیت خودداری کرد، کارفرمایش افرادی را برای نظارت ۲۴ساعته بر او گماشت و اجازه ندادند از محله خود خارج شود. اگر او قصد خروج داشت، پلیس برای دستگیری‌اش فراخوانده می‌شد.

خانم لیو موفق شد دوباره در ۱۲ فوریه ۲۰۰۰ به پکن برود و اعتراض کند. او دستگیر و به مدت ۴۵ روز در بازداشتگاه سانهه نگهداری شد. ۲۰۰ یوانی که همراه داشت ضبط شد و پلیس از خانواده‌اش ۲۰۰۰ یوان دیگر اخاذی کرد هنگامی که آن‌ها برای تحویل گرفتن وی آمدند. خانه او مورد تفتیش قرار گرفت و کتاب‌های فالون گونگ و یک مدیاپلیر ضبط شد.

در صبح روز ۱۴آوریل۲۰۰۰، خانم لیو در حال انجام تمرینات فالون گونگ در فضای باز همراه با بیش از ده تمرین‌کننده بود که پلیس آن‌ها را دستگیر کرد. پلیس آن‌ها را مجبور به زانو زدن کرد، با باطوم‌های برقی به آن‌ها شوک داد و فحاشی و توهین کرد. آن‌ها همان شب آزاد شدند.

خانم لیو برای سومین بار در ۲۹ژوئن۲۰۰۰ به پکن رفت تا اعتراض کند و دستگیر شد. پلیس او را به سانهه بازگرداند و از او خواستند که بیانیه‌ای بنویسد و قول دهد که دیگر به پکن نرود. وقتی او از این کار امتناع کرد، پلیس به صورتش سیلی زد که باعث شد گوش‌هایش زنگ بزنند. او در بازداشتگاه دست به اعتصاب غذا زد و نگهبانان او را کتک زدند. او اعتصاب غذا را ادامه داد و پس از شش روز آزاد شد.

خانم لیو دوباره در ۶ اکتبر۲۰۰۰ به دولت اعتراض کرد و بازداشت شد. او یک هفته اعتصاب غذا کرد و آزاد شد.

به دلیل سفرهای مکرر به پکن برای اعتراض، کارفرمایش در دسامبر۲۰۰۰ او را اخراج کرد. شغل‌ خانواده‌اش نیز تحت تأثیر قرار گرفت. مدیر او بعدها او را پیدا کرد و تلاش کرد تا او را متقاعد کند که از فالون گونگ انصراف دهد و قول داد که اجازه بازگشت به کار را به او بدهد. او از این پیشنهاد امتناع کرد و در ۱۸ دسامبر ۲۰۰۰ دوباره به پکن رفت تا اعتراض کند.

در ۳۰دسامبر۲۰۰۰، درست پس از بازگشتش از پکن، پلیس او را بیرون از خانه‌اش دستگیر کرد. او مقاومت کرد و به زودی آزاد شد.

پلیس در ۸ژوئن۲۰۰۱ زمانی که خانم لیو در حال پیاده‌روی بود، او را متوقف کرد و به اردوگاه کار اجباری کاپینگ بردند تا محکومیت دو ساله‌اش را بگذراند. او برای اعتراض دست به اعتصاب غذا زد و در سلول انفرادی نگهداری شد، جایی که دو زندانی بر او نظارت می‌کردند. این زندانی‌ها او را تهدید کرده، شکنجه کردند، مجبور به تغذیه اجباری کردند و از خواب محرومش ساختند. او در ۱۸ آوریل ۲۰۰۲ آزاد شد.

خانم لیو در شب ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۸، حوالی ساعت ۱۱:۳۰ شب، در خانه‌اش تحت آزار و اذیت قرار گرفت. مقامات تلاش کردند شناسنامه او را توقیف کنند تا مانع از رفتن او به پکن در طول المپیک شوند. او با شدت مقاومت کرد و مأموران تا روز بعد از خانه‌اش نرفتند.

بین ۸ تا ۲۵نوامبر۲۰۱۲، در طول کنگره هجدهم حزب کمونیست، مقامات دوباره خانم لیو را تحت آزار قرار دادند و بر زندگی روزمره او نظارت کردند، همانطور که در تمام تعطیلات مهم و سالگردهای مرتبط با فالون گونگ این کار را می‌کردند.

خانم لیو به‌دلیل آزار و شکنجه مداوم، وضعیت سلامتی‌اش رو به وخامت گذاشت. او در ۱۰دسامبر۲۰۱۷ درگذشت. او فقط ۴۳ سال داشت.