(Minghui.org) بیست‌وشش سال پیش، در ۲۵آوریل۱۹۹۹، ده‌هزار تمرین‌کنندهٔ فالون دافا به‌صورت صلح‌آمیز در مقابل دفتر استیناف کشور در پکن تجمع کردند. این رویداد یکی از صلح‌آمیزترین و منطقی‌ترین دادخواهی‌های گسترده در تاریخ معاصر چین به‌شمار می‌رود.

تمرین‌کنندگان در پاریس، در تاریخ‌های ۱۹ و ۲۵آوریل۲۰۲۵، در مناطق شتله و بل‌ویل در مرکز پاریس فعالیت‌هایی را برای بزرگداشت این رویداد برگزار کردند. آن‌ها دربارهٔ فالون دافا با مردم صحبت کردند، تمرین‌ها را نشان دادند و برای پایان دادن به آزار و شکنجه، امضا جمع‌آوری کردند.

تمرین‌کنندگان در تاریخ ۲۵آوریل، فعالیت‌هایی را برای بزرگداشت دادخواهی ۲۵ آوریل برگزار کردند.

تمرین‌کنندگان تمرین‌های فالون دافا را نمایش می‌دهند.

مردم دادخواستی را برای پایان دادن به آزار و شکنجه امضا می‌کنند.

در تاریخ ۲۵آوریل، تمرین‌کنندگان در نزدیکی ایستگاه متروی بل‌ویل در پاریس، یک غرفه‌ اطلاع‌رسانی برپا کردند تا مردم را با فالون دافا آشنا و از آزار و شکنجه آن در چین مطلع کنند. تمرین‌کنندگان همچنین تمرین‌ها را نمایش دادند و برای پایان دادن به آزار و شکنجه توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، امضا جمع‌آوری کردند.

بل‌ویل محل استقرار بسیاری از سوپرمارکت‌ها و رستوران‌های چینی است. ازآنجاکه در آن روز، بازار نیز برپا بود، این غرفه توجه افراد زیادی را به خود جلب کرد. بسیاری از رهگذران توقف می‌کردند تا پوسترها را بخوانند، بروشور بگیرند یا پس از آگاهی از آزار و شکنجه، دادخواست را امضا کنند.

الیز هنگام صحبت با تمرین‌کنندگان نتوانست جلو اشک‌هایش را بگیرد. او دادخواستی را در اعتراض به برداشت اجباری اعضای بدن امضا کرد و گفت: «وقتی می‌بینم چنین رنجی هنوز هم ادامه دارد قلبم می‌شکند. این باید متوقف شود. گرفتن جان کسی صرفاً به‌خاطر اینکه روشی برای بهبود جسم و ذهنش را تمرین می‌کند، درست نیست.»

الیز گفت چند سال پیش در یکی دیگر از رویدادهای پاریس، با تمرین‌کنندگان صحبت کرده بود. او گفت: «این تمرین الهام و انرژی می‌تاباند. ما به نیروی معنوی نیاز داریم، زیرا به ما می‌آموزد که چگونه با دیگران صلح‌آمیز زندگی کنیم. برایتان آرزوی موفقیت دارم. شما باید به اشتراک‌گذاری ارزش‌های حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری ادامه دهید، زیرا این‌ها ارزش‌های مهمی هستند که باید به نسل‌های آینده منتقل شوند. این ارزش‌ها از دوران باستان وجود داشته‌اند و می‌توانند ما را در مسیر درست هدایت کنند.»

مارتا دانشجوی سال سوم رشتهٔ حقوق و اقتصاد در شهر بوردو است. او گفت که اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری بسیار ارزشمند هستند، به‌ویژه امروز که این ارزش‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شوند. او برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون دافا توسط ح.ک.چ را محکوم و دادخواست را امضا کرد. مارتا تصمیم گرفت بماند و چهار تمرین اول را یاد بگیرد.

مارک، درمانگری از شهر مارسی، گفت که به چی‌گونگ علاقه‌مند بوده است. او دادخواست را امضا کرد و گفت ازطریق برنامه‌های تلویزیونی آرته و یوتیوب، دربارهٔ آزار و شکنجه در چین آگاه شده است. او اظهار کرد: «می‌توانم به‌وضوح تفاوت میان تبلیغات دروغین در شبکه‌های اجتماعی و حقیقت را تشخیص دهم.»

پاسکال گفت که از شنیدن درباره آزار و شکنجه ناراحت شده است. او با خوشحالی دادخواست مربوط به پایان دادن به برداشت اجباری اعضای بدن را امضا کرد. همچنین اطلاعات بیشتری گرفت و مطالبی را نیز برد تا به دخترش بدهد.

تمرین‌کنندگان رویدادی را در منطقهٔ شتلهٔ پاریس برگزار کردند تا تمرین‌ها را نمایش دهند و خواستار پایان دادن به آزار و شکنجه شوند.

مردم دادخواستی را برای پایان دادن به آزار و شکنجه امضا می‌کنند.

کارلوس گونسالوس در فرودگاه پاریس کار می‌کند. او در همان روزی که برای شرکت در مراسم کلیسا رفته بود، این غرفهٔ اطلاع‌رسانی را دید. پس از آگاهی از آزار و شکنجه، ازجمله برداشت اجباری اعضای بدن، شوکه و خشمگین شد. او گفت: «این یک قتل‌عام است. هیچ‌کس حق ندارد چنین کاری انجام دهد. این جنایت علیه بشریت است.»

او افزود: «آگاه کردن مردم از آنچه در رژیم کمونیستی چین رخ می‌دهد بسیار مهم است. اگر بتوانیم کاری برای متوقف کردن آن انجام دهیم، عالی خواهد بود. ما همه انسان هستیم. همهٔ ما زندگی داریم و باید مورد احترام قرار بگیریم.»

«مردم باید متحد شوند و با این اقدامات مخالفت کنند. آن‌ها باید همه را آگاه کنند تا این آزار و شکنجه متوقف شود. همه باید بر سر این موضوع به توافق برسند. ما می‌توانیم کنار هم بایستیم و آن را متوقف کنیم.»

«کسانی که این جنایات را مرتکب شده‌اند باید در دادگاه‌های بین‌المللی محاکمه شوند. چه رئیس‌جمهور باشند، چه وزیر، باید مجرم شناخته شوند و مجازات گردند.»