(Minghui.org)
نام: شو شو‌فِننام چینی: 许淑芬جنسیت: زنسن: ۶۱شهر: داچینگاستان: هیلونگ‌جیانگشغل: معلم زبان چینیتاریخ درگذشت: ۲۰۲۲تاریخ آخرین دستگیری: ۱۰ژوئن۲۰۲۱آخرین محل بازداشت: اداره پلیس هویژان
یکی از ساکنان شهر داچینگ در استان هیلونگ‌جیانگ، پس از آنکه پدر، شوهر و پسرش را در جریان آزار و شکنجه فالون گونگ از دست داد، در سال ۲۰۲۲ درگذشت. او که سال‌ها بازداشت، آزار و اذیت و شکنجه را تحمل کرده بود، هنگام درگذشت ۶۱ساله بود.
خانم شو شو‌فِن، معلم ارشد بازنشسته زبان چینی در دبستان شماره یک کارخانه پتروشیمی داچینگ، متولد ۲۴اوت۱۹۶۲ بود. او از کودکی به بیماری‌های زیادی مبتلا بود، ازجمله افت فشار خون، سل، و کلسیفیکاسیون ریه‌ها. پس از بزرگ‌شدن، دچار بیماری شدید قلبی، عفونت کلیه، آندومتریت (التهاب آستر رحم)، کیست تخمدان، هیپرپلازی مهره‌های گردنی، روماتیسم و میگرن شد. او درمان‌های بسیاری را امتحان کرد، اما هیچ بهبودی حاصل نشد.
شوهر خانم شو، آقای لی شیائورونگ، معاون کارگاه هیدروکراکینگ شرکت پتروشیمی داچینگ بود. پس از آنکه او در اوایل سال ۱۹۹۶، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد، عفونت کلیه، رینیت و بی‌حسی پای چپش همگی از بین رفتند. خانم شو که با این تغییرات تشویق شده بود، در مارس۱۹۹۶، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد و اندکی بعد سلامتی‌اش را بازیافت. اما این زندگی خانوادگی شاد دیری نپایید. پس از آنکه حزب کمونیست چین در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، آزار و شکنجه را آغاز کرد، خانواده آن‌ها و تعداد بی‌شماری از خانواده‌های دیگر از هم پاشیده شد.
درگذشت شوهر
آقای لی در ۸مارس۲۰۰۰ مجبور شد در یک جلسه شست‌وشوی مغزی که توسط محل کارش برگزار شده بود، شرکت کند. پس از پایان این جلسه که ۱۸ روز به‌طول انجامید، او تنزل رتبه یافت و فقط کمک‌هزینه‌ای به مبلغ ۳۵۰ یوان در ماه دریافت می‌کرد.
آقای لی در شب ۱دسامبر۲۰۰۰، عازم پکن شد تا برای حق تمرین فالون گونگ دادخواهی کند. او در ۴دسامبر، در میدان تیان‌آنمن دستگیر شد و به داچینگ بازگردانده شد. وقتی پس از بیش از ۱۰۰ روز بازداشت آزاد شد، درحالی‌که پیش‌تر اندامی ورزیده داشت، به‌شدت لاغر شده و نزدیک به ۴۵ کیلوگرم از وزن بدنش را از دست داده بود. حتی مادرش به‌سختی توانست او را بشناسد.
آقای لی به‌دلیل سوءرفتاری که در بازداشت متحمل شد، به گال مبتلا و دچار مشکل ریوی شد. ازآنجاکه خانم شو نیز بازداشت شده و به اردوگاه کار اجباری فرستاده شده بود، آقای لی نزد مادرش ماند. مأموران محل کار او و پلیس مدام با او تماس می‌گرفتند و تهدیدش می‌کردند که دیگر نباید فالون گونگ را تمرین کند. فشار روانی شدید باعث شد وضعیت جسمی‌اش پیوسته وخیم‌تر شود. او در ۱۴دسامبر۲۰۰۱، در بیمارستان شماره 2 شهر داچینگ درگذشت، درحالی‌که فقط ۴۱ سال داشت.
درگذشت پدر و پسر
پدر خانم شو، آقای شو دیانهونگ، در سال ۱۹۹۸، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد. رماتیسم پایش به‌سرعت از بین رفت. پس از آغاز آزار و شکنجه در سال ۱۹۹۹، او نیز به پکن رفت تا دادخواهی کند و دستگیر شد. پلیس کارت شناسایی او را توقیف کرد و پس از بازگشتش به خانه، اغلب او را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. فشار روانی ناشی از این آزارها و نگرانی درباره وضعیت دختر زندانی‌اش، به سلامت او آسیب زد. او در ژوئن۲۰۰۱ درگذشت، درحالی‌که حدود ۷۰ سال داشت.
بازداشت خانم شو و درگذشت آقای لی ضربه روحی شدیدی به پسرشان، لی هوایی، وارد کرد. او لال شد و دیگر با سایر کودکان بازی نمی‌کرد. در سال ۲۰۰۳ و زمانی که خانم شو دومین دوره محکومیتش در اردوگاه کار اجباری را می‌گذراند، هوایی دچار بیماری ریوی شد و خون بالا آورد.
در سال ۲۰۰۶، هنگامی‌که خبر برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ درحالی‌که هنوز زنده هستند منتشر شد، هوایی به‌شدت وحشت‌زده شد. او دیگر قادر به خوردن غذا نبود و بدنش بی‌حس شده بود. مدرسه را ترک کرد و برای درمان، در بیمارستان بستری شد. وقتی سایر کودکان را در کنار پدرانشان می‌دید، به آن‌ها خیره می‌شد و می‌گفت: «پدر داشتن خیلی خوب است.» او اغلب می‌گفت که دلش برای پدرش تنگ شده است.
هوایی در ۹ژوئن۲۰۰۶، در 18سالگی در بیمارستان درگذشت. پزشک گفت که او از سوءتغذیه، لوسمی و سل رنج می‌بُرد.
سه دوره حبس در اردوگاه کار اجباری و ابتلا به اختلال روانی
خانم شو نخستین بار در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹ دستگیر شد و به‌مدت دو روز توسط محل کارش بازداشت شد. پلیس تلاش کرد او را مجبور کند که اظهاریه‌ای برای انصراف از فالون گونگ بنویسد.
خانم شو در ۲۰ژوئن۲۰۰۰، هنگامی‌که در پارکی محلی درحال انجام تمرینات فالون گونگ بود، بار دیگر دستگیر شد. او به‌مدت ۴۶ روز در بازداشتگاه شهر داچینگ حبس و مجبور به پرداخت ۱۰هزار یوان شد. شرکت پتروشیمی عمومی داچینگ و اداره آموزش و پرورش آن، او را تحت یک سال نظارت قرار دادند و فقط کمک‌هزینه‌ای به مبلغ ۳۵۰ یوان در ماه به او پرداخت می‌کردند. پس از کسر هزینه‌های مختلف، فقط بیش از ۲۰۰ یوان در ماه به او می‌رسید که موجب فشار مالی شدیدی بر این خانواده می‌شد.
خانم شو در ۱۹دسامبر۲۰۰۰، برای دادخواهی درباره حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت و دستگیر شد. او ابتدا در بازداشتگاه شهر داچینگ حبس و سپس در ۱۸ژانویه۲۰۰۱، به مرکز بازپروری معتادین به مواد مخدر زنان استان هیلونگ‌جیانگ منتقل شد تا دوره یک‌ساله‌ای را در آنجا بگذراند.
در مرکز بازپروری، خانم شو مجبور بود هر روز ساعت‌های طولانی روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند و تبلیغات افتراآمیز علیه فالون گونگ را تماشا کند. دو زندانی دیگر به‌طور شبانه‌روزی او را تحت‌نظر داشتند و هرگاه دوست داشتند به او ناسزا می‌گفتند. او اجازه نداشت از سلولش خارج شود.
پس از یک ماه شست‌وشوی مغزی، او را مجبور کردند اظهاریه‌ای برای رها کردن فالون گونگ بنویسد. وی دو ماه بعد از این کار پشیمان شد و اعلام کرد که آن اظهاریه‌اش بی‌اعتبار است. مأموران در واکنش به این اقدام، بار دیگر شکنجه‌ها را علیه او تشدید کردند. او برای اعتراض، دو بار دست به اعتصاب غذا زد و دوره حبسش دو ماه دیگر تمدید شد.
در طول دوران بازداشتش، شوهر و پدرش یکی پس از دیگری درگذشتند. به‌دنبال اصرار شدید خانواده، اجازه یافت که برای آخرین بار پیکر شوهرش را در بیمارستان ببیند. درحالی‌که غرق در اندوه بود، نگهبانان مرکز بازپروری بار دیگر از او خواستند فالون گونگ را رها کند. او از این کار خودداری کرد و به مرکز بازپروری بازگردانده شد.
پس از آزادی خانم شو در فوریه۲۰۰۲، به او اجازه بازگشت به تدریس داده نشد و به‌جای آن، به کار در بخش پست‌خانه گماشته شد، با کمک‌هزینه‌ای فقط به مبلغ ۳۵۰ یوان در ماه.
خانم شو در ۲۰دسامبر۲۰۰۲، نامه‌ای به یانگ یوشان، یکی از مدیران مرکز بازپروری، نوشت و از او خواست که در آزار و شکنجه مشارکت نکند. چهار مأمور از واحد امنیت داخلی منطقه لونگ‌فنگ، ازجمله بای شیولی و ژانگ لین، به خانه او یورش بردند، به صورتش سیلی زدند و او را به بازداشتگاه شهر داچینگ بردند. یک ماه بعد، او را دوباره به مرکز بازپروری زنان منتقل کردند تا دومین دوره یک‌ساله‌اش را بگذراند. بای همچنین مبلغ ۷۰۰۰ یوان پول نقد از منزل خانم شو برداشت و از بازگرداندن آن خودداری کرد.
ازآنجاکه خانم شو حاضر به رها کردن فالون گونگ نشد، مجبورش می‌کردند هر روز از ساعت ۵صبح تا ۱۰شب روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند. مدیر مرکز ژانگ یوشو دستور داد مأمور شی یان‌جیانگ دست‌های خانم شو را با دستبند ببندد، او را مجبور به نشستن در وضعیت چمباتمه کند و لگدش بزند. ژانگ همچنین زندانیان را تحریک کرد تا خانم شو را کتک بزنند. مچ پاها و پاهایش کبود شده و پاهایش متورم بودند. خانم شو به این شکنجه‌ها اعتراض کرد. مأموران او را از حمام‌رفتن منع کردند، وعده‌های غذایی‌اش را به دو بار در روز کاهش دادند، فقط اجازه سه بار استفاده از سرویس بهداشتی در روز را به او دادند و مجبورش کردند بدون دستمزد، کار سنگین انجام دهد.
وقتی خانم شو در سال ۲۰۰۳ آزاد شد، از دیدن وضعیت پسرش که مدام سرفه می‌کرد و خون بالا می‌آورد، ویران شد. آن پسر نگون‌بخت در غیاب مادرش و پس از مرگ پدرش، برای زنده‌ماندن به‌تنهایی تقلا کرده بود. سلامت او در سال‌های بعد پیوسته رو به وخامت رفت و در ۹ژوئن۲۰۰۶ درگذشت.
خانم شو در ۲۴آوریل۲۰۱۱، پس از آنکه به‌دلیل صحبت‌کردن با یک دانش‌آموز راهنمایی درباره فالون گونگ، به پلیس گزارش شد، بار دیگر دستگیر شد. او دوباره در بازداشتگاه شهر داچینگ حبس و سپس برای سومین بار به اردوگاه کار اجباری در مرکز بازپروری زنان منتقل شد. مأموران اغلب او را در سلول انفرادی حبس و از خواب محروم می‌کردند و مجبورش می‌کردند ساعت‌های طولانی روی چارپایه‌ای کوچک بنشیند یا کار سنگین انجام دهد. درنتیجه دچار فروپاشی روانی شد.
درگذشت خانم شو
در ۲۷مه۲۰۱۵، مدت کوتاهی پس از آنکه خانم شو بهبود یافت و به سر کار بازگشت، دوباره توسط مأموران اداره ۶۱۰ شهر داچینگ و کمیته سیاسی و حقوقی منطقه لونگ‌فنگ دستگیر شد. او بیش از سه ماه در یک مرکز شست‌وشوی مغزی تحت شکنجه قرار گرفت و دچار سرگیجه شدید شد.
در جریان حبس خانم شو در مرکز شست‌وشوی مغزی، پلیس دو بار به خانه‌اش یورش برد و مبلغ ۲۲هزار یوان پول نقدی را که در خانه داشت، توقیف کرد.
ژانگ جین، دبیر کمیته سیاسی و حقوقی منطقه لونگ‌فنگ، به‌همراه کونگ چی، لو چِنگ و یانگ لی از مرکز شست‌وشوی مغزی، در ۲۳دسامبر۲۰۱۵، به مدرسه مراجعه کردند و خانم شو را مورد آزار و اذیت قرار دادند. کونگ از او خواست هر ماه گزارشی از افکارش بنویسد. او از انجام این کار خودداری کرد.
مأموران اداره پلیس دونگ‌گوانگ در ۲۱سپتامبر۲۰۱۷، به محل کار خانم شو رفتند، او را آزار دادند و از او فیلم گرفتند.
لی زیجیان از جامعه مسکونی خیابان لونگ‌فنگ در ژانویه۲۰۲۱، به خانه خانم شو، که در آن زمان بازنشسته شده بود، مراجعه کرد و بدون اجازه از او عکس گرفت. پلیس در ۱۰مه۲۰۲۱ تلاش کرد او را دستگیر کند، اما پس از آنکه مشخص شد در سینه‌اش توده‌ای دارد، از این کار منصرف شد.
مِن ژی‌شین از اداره پلیس هویژان، در صبح ۱۰ژوئن۲۰۲۱، خانم شو را در منزلش دستگیر کرد و او را به اتاق بازجویی برد. خانم شو با تمام توان مقاومت کرد. مِن با این بهانه که او به‌دلیل محکومیت‌های قبلی‌اش در اردوگاه کار، «مجرمی سابقه‌دار» است، قصد داشت دوباره او را تحت آزار و اذیت قرار دهد. خانم شو توضیح داد که دچار بیماری شدید قلبی است و نمی‌تواند بار دیگر بازداشت شود. مِن برادر و زن‌برادر خانم شو را مجبور کرد از طرف او، اظهاریه‌هایی مبنی بر رها کردن فالون گونگ را امضا کنند و سپس به او اجازه داد به خانه بازگردد.
خانم شو در سال ۲۰۲۲، تسلیم این آزار و شکنجه شد و درگذشت.
گزارش مرتبط:
مرگ سه عضو خانواده براثر آزار و شکنجه؛ معلم دبستان خانم شو شو‌فِن دوباره دستگیر شد
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
