(Minghui.org) یک کنفرانس تبادل تجربه تزکیه فالون دافا در تاریخ ۶ژوئیه۲۰۲۵، در شهر رم (ایتالیا) برگزار شد. تمرین‌کنندگان غربی و آسیایی از نقاط مختلف ایتالیا در این رویداد شرکت کردند. یازده تمرین‌کننده سخنرانی‌هایی ازپیش‌آماده‌شده خود را ارائه و شرح دادند که چگونه در مواجهه با مشکلات، با افکار درست عمل کردند، در مواجهه با تعارضات، به درون نگریستند و در مسیر نجات مردم، با سایر تمرین‌کنندگان همکاری کردند. تبادل تجربه صادقانه و صمیمی آن‌ها درباره فراز و نشیب‌های مسیر تزکیه‌شان، گواهی بر شگفت‌انگیز بودن دافاست. تمرین‌کنندگانی که به این سخنرانی‌ها گوش دادند، احساس مشابهی داشتند و گفتند که شرکت در این کنفرانس خیلی برایشان مفید بوده است.

تمرین‌کنندگان فالون دافا در ایتالیا، در تاریخ ۶ژوئیه۲۰۲۵، یک کنفرانس تبادل تجربه تزکیه را در رم برگزار کردند.

یازده تمرین‌کننده دربارهٔ تجربیات تزکیه خود صحبت کردند.

همیشه سپاسگزار

آلساندرو اهل رم از ۱۸سالگی، تمرین فالون دافا را آغاز کرد. او دربارهٔ چگونگی رشدش در تزکیه و ادامهٔ به‌عهده‌گرفتن مسئولیت در یکی از پروژه‌های تمرین‌کنندگان دافا صحبت کرد.

او در یک شرکت رسانه‌ای معمولی، شغلی با حقوق بالا داشت، اما زمانی ‌که اپک تایمز نیرو جذب می‌کرد، بدون تردید آن شرکت را ترک کرد و به این رسانه پیوست.

آلساندرو توضیح داد که چگونه درحین کار در اپک تایمز، تزکیه‌اش بهبود یافت. او گفت: «به‌عنوان فرد مسئول یک پروژه می‌دانستم که علاوه‌بر داشتن مهارت‌های افراد عادی، باید خوب تزکیه کنم. باید به هر فکرم توجه و خواسته‌ها و وابستگی‌هایم را رها کنم. این ارتباط نزدیکی با پایداری و موفقیت پروژه دارد.»

او گفت که راه‌اندازی دفتر اپک تایمز در ایتالیا، برایش یک روند تزکیه بود. ابتدا باید مسئولیت‌پذیر بودن را می‌پذیرفت، چیزی که پیش‌تر از آن پرهیز می‌کرد. او زمان زیادی را صرف سازگاری و پذیرش این موقعیت کرد. می‌دانست که باید روی «حقیقت» کار کند، یعنی نظرش دربارهٔ مسیر درست را با سایرین در پروژه، صادقانه در میان بگذارد. همچنین باید در «بردباری» و «نیک‌خواهی» پیشرفت می‌کرد.

او به‌عنوان فرد مسئول، باید افراد و جزئیات زیادی را مدیریت می‌کرد. به‌ویژه در مراحل ابتداییِ راه‌اندازی شرکت و رسیدگی به مسائل حقوقی، اغلب هم‌زمان با انواع اطلاعیه‌ها، تماس‌های تلفنی یا مشکلات مختلف کارکنان مواجه می‌شد. همهٔ این موارد نیازمند صبر و تحمل فراوان بود.

آلساندرو ازطریق مطالعه منظم فا، متعادل‌تر و متمرکزتر شد. او گفت: «بی‌نهایت از استاد سپاسگزارم. اغلب به خودم یادآوری می‌کنم که باید برای همهٔ سختی‌ها و شادی‌های مسیر تزکیه شکرگزار باشم. می‌دانم که به‌هیچ‌وجه نباید این نکته را فراموش کنم. در دلِ سختی‌های زندگی روزمره، مردم اغلب فراموش می‌کنند که قلبی قدردان داشته باشند و دچار احساسات منفی می‌شوند. وقتی رها کردن وابستگی‌ها دشوار است، هنوز گاهی افسرده می‌شوم، احساس تنهایی یا اندوه می‌کنم، اما مدام به خودم یادآوری می‌کنم: هر اتفاقی که بیفتد، خوب یا بد، از استاد کمک می‌خواهم و قدرت عبور از این آزمون‌ها را طلب می‌کنم.»

غلبه بر کارمای بیماری

آقای جیانگ از میلان، پس از گذر از یک بیماری مهلک، افکار خود را دربارهٔ زندگی و تزکیه به‌اشتراک گذاشت. او گفت: «دیدم که بیماران از درد ناله یا با صدای بلند گریه می‌کردند... انسان‌ها در برابر بیماری، چقدر کوچک و ناتوان به‌نظر می‌رسند.» او گفت: «تولد، پیری، بیماری و مرگ؛ زندگی ناپایدار است. این تجربه ایمانم به دافا را تقویت کرد. دریافتم که باید خوب تزکیه کنم و از سطح بشری فراتر بروم تا بهتر بتوانم به استاد، در اصلاح فا یاری برسانم و موجودات ذی‌شعور را نجات دهم.»

این بیماری باعث شد او درک عمیق‌تری از ترسناک بودن کارما و اهمیت فروتنی پیدا کند. او گفت، چه قهرمان، چه امپراطور یا ژنرال باشید، وقتی کارمایتان بروز کند، فوراً سقوط خواهید کرد. «بنابراین انسان‌ها نباید خود را بیش‌ازحد مهم بدانند و نباید کارهای بد انجام دهند، چون کارما به‌دنبال دارد.» آقای جیانگ گفت: «کارما انسان را غیرعقلانی و در موقعیت‌های وحشتناک گرفتار می‌کند. فقط با ایمان به استاد و فا می‌توان بر آزمون بیماری غلبه کرد.»

او افزود: «تکبر، تجلی خودخواهی است. همچنین بهانه‌ای است که نیروهای کهن برای آزار من، از آن استفاده کردند. طبق آموزه‌های استاد، تمرین‌کنندگان باید کارها را به‌خاطر دیگران انجام دهند و به منیت وابستگی نداشته باشند. نباید در دنیای بشری، در طلب چیزی باشیم. از استاد، برای محافظت نیک‌خواهانه‌شان سپاسگزارم.»

آقای جیانگ دریافت که انسان‌ها در طول بازپیدایی، زندگی به زندگی رنج می‌برند تا روح خود را تزکیه کنند و در انتظار دافا باشند؛ برای تزکیه یا نجات‌یافتن. روند تحمل کارمای بیماری به او آموخت که نباید امور را از دریچه «اصول» بشری ببیند. او درک کرد که باید فروتن و محترم باشد، فا را در اولویت قرار دهد و اینکه فقط با پایبندی به فا می‌توان وابستگی‌ها را از بین برد.

پرورش کودک بر پایهٔ حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری

مارچلاژیا اهل جمهوری اسلواکی تجربه‌اش از تزکیه را به‌اشتراک گذاشت. او گفت: «از زمانی‌ که پسرم به دنیا آمد، نهایت سعی خود را کردم تا با او مانند یک تمرین‌کننده رفتار کنم. می‌دانم که استاد مسئولیتی بزرگ را به من واگذار کرده‌اند: پرورش فرزندم براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری، نزدیک کردن او به دافا و کمک به بیداری و تزکیه‌اش.»

بنابراین، او اغلب در کنار پسرش، فا را مطالعه می‌کرد شو تمرینات را انجام می‌داد تا فرزندش بتواند بشنود و وضعیت یک تمرین‌کننده را ببیند. کم‌کم مادر و پسر شروع کردند هر شب با هم، فا را مطالعه کنند. در ابتدا کودک نمی‌توانست حتی یک صفحه یا جمله را به‌درستی بخواند. اما به‌مرور توانست در مطالعه فا، استقامت به‌خرج دهد. هرچند که این مسیر همیشه هموار نبوده، اما در طول آن، مارچلاژیا نیز در تزکیه پیشرفت کرده و بسیاری از وابستگی‌هایش مانند وابستگی به فرزندش را رها کرده است. پسرش در ۳سالگی، به او گفت: «می‌خواهم تمرین‌کننده دافا باشم. می‌خواهم تمام کارمایم را تبدیل کنم و به خانهٔ واقعی‌ام بازگردم.»

مارچلاژیا همچنین گفت که استاد اغلب ازطریق سخنان فرزندش، به او دربارهٔ وابستگی‌هایش یادآوری می‌کند. یک ‌بار، هنگام توزیع بروشور در یکی از مناطق گردشگری، باران گرفت. او می‌خواست به‌خاطر بارندگی و اذیت شدن فرزندش به خانه برود، اما کودک گفت: «می‌توانم بمانم.» آن‌ها در زیر باران، به صحبت با گردشگران، درباره فالون دافا ادامه دادند.

تلاش برای نجات تعداد بیشتری از موجودات ذی‌شعور

آندری دربارهٔ اینکه یک تمرین‌کننده چگونه باید به آشفتگی‌های دنیای امروز، با افکار درست بنگرد صحبت کرد. او گفت: «اخیراً اتفاقات زیادی در جهان رخ داده است. این مسائل گاهی تمرکزم را برهم می‌زند. اغلب می‌خواهم امور را براساس تغییرات محیط بیرونی تنظیم کنم. اما پس از تأمل، درک کردم که بدون توجه به اینکه چه اتفاقی بیفتد، باید طبق معمول پیش بروم و برای نجات موجودات ذی‌شعور تلاش بیشتری کنم. بدون توجه به اینکه دنیا چطور تغییر ‌کند، تمرین‌کنندگان همیشه مسیر خود را دارند. فقط باید این مسیر را به‌خوبی پیمود و همین کافی است. حزب کمونیست چین سال‌هاست که فالون گونگ را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد، اما تمرین‌کنندگان در چین، هرگز از روشنگری حقیقت و تزکیه دست نکشیدند. اگر آن‌ها در محیطی به آن سختی می‌توانند این کار را انجام دهند، ما که در شرایط بهتری هستیم قطعاً باید بتوانیم.»

او گفت: «قبلاً به رویدادهای گروهی وابسته بودم، چون آن‌ها وسیع بودند و اثر بزرگی داشتند. اکنون می‌دانم که در زندگی روزمره نیز فرصت‌های زیادی برای معرفی دافا وجود دارد. وقتی تلاش می‌کنم دربارهٔ اینکه چگونه افراد بیشتری را با دافا آشنا کنم فکر کنم، ایده‌های جدیدی به ذهنم می‌رسد. حتی اگر ایده‌ای کوچک باشد، می‌تواند راه‌های زیادی را باز کند.»

وقتی کنفرانس در همان شب به پایان رسید، بسیاری از تمرین‌کنندگان گفتند که آن برایشان بسیار مفید بود و به درک روشن‌تری از معنای تزکیه دست یافتند. آن‌ها همگی موافق بودند که فقط با توجه کردن به مطالعه فا، تزکیهٔ استوار، قدردانی از فرصت تزکیه در کنار سایر تمرین‌کنندگان، تشکیل بدنی واحد و پیشرفت مستمر می‌توانند مأموریت یاری به استاد در اصلاح فا، نجات موجودات ذی‌شعور و ناامید نکردن استاد را محقق سازند.