تجربه شگفت‌انگیزم دربارهٔ نگاه به درون

(Minghui.org) ماه گذشته، روزی با هم‌تمرین‌کننده‌ای مشاجره کردم. عصبانی شدم، اما طولی نکشید که پشیمان شدم. به درون نگاه کردم و افکار بشری زیادی را پیدا کردم. بعد از اینکه نیم ساعت آن‌ها را پاکسازی کردم، احساس بهتری داشتم.

صبح روز بعد هنگام صرف صبحانه، دوباره درباره آن مشاجره فکر کردم و به گریه افتادم. شگفت‌زده شدم. «این چه نوع وابستگی‌ای است؟ حسادت، رنجش، رقابت‌طلبی، باید همه آن‌ها را از بین ببرم.» اما، همچنان گریه می‌کردم.

از استاد خواستم که مرا تقویت کنند: «استاد، لطفاً کمکم کنید. این چیست؟» درست همان موقع، کلمه «خودخواهی» به ذهنم آمد. درست همانطور که درباره آن فکر می‌کردم، اشک‌هایم بند آمد. خیلی احساس آرامش کردم. کل این روند کمتر از پنج دقیقه طول کشید.

چند ماه، در وضعیت جدی ازبین‌بردن کارما بودم. نمی‌توانستم برای خرید بیرون بروم. برای خرید آنلاین آسان از وی‌چت استفاده می‌کردم. در ابتدا به خودم می‌گفتم که به مطالب روی گوشی‌ام نگاه نمی‌کنم، اما کم‌کم از نیم ساعت پرسه‌زدن در گوشی‌ام به دو یا سه ساعت پرسه زدن رسیدم. اغلب بلافاصله بعد از آن پشیمان می‌شدم، فکر می‌کردم که می‌توانستم در این مدت، یک سخنرانی فا را تماشا کنم. اما دفعه بعد که گوشی‌ام را برمی‌داشتم، مدام محتواهایی را مرور می‌کردم که اغلب توهین‌آمیز بود. بعد از مدتی، به آن عادت کردم.

اما هر بار که آن را تماشا می‌کردم، احساس ناراحتی می‌کردم و درد مبهمی داشتم. با اینکه افکار درست می‌فرستادم، تأثیر کمی داشت.

چند روز پیش، ناگهان درد در تمام دندان‌های سمت چپم همزمان شروع و بدتر و بدتر شد. افکار درست فرستادم. همزمان، به درون نگاه کردم تا تمام نظم و ترتیبات نیروهای کهن را از بین ببرم. در کمتر از یک دقیقه، درد از بین رفت. انگار کسی تمام درد را از بین برده بود.

اما، یک روز بعد (هنوز به گوشی‌ام نگاه می‌کردم)، دندان‌هایم دوباره درد گرفتند. درد در نیمی از صورت و سرم شروع شد. احساس کردم تمام صورتم دارد کج و معوج می‌شود. افکار درست فرستادم، اما هیچ تغییری نکرد. سپس، دو کلمه به ذهنم رسید: «تلفن همراه». ناگهان ذهنم روشن شد. در قلبم، به استاد گفتم که دیگر به آن چیزها در تلفن همراهم نگاه نخواهم کرد. ناگهان، درد ناپدید شد.

تزکیه خیلی خوب است. داشتن استاد خیلی عالی است. سپاسگزارم، استاد!

مقالاتی که در آن‌ها تزکیه‌کنندگان درک خود را به اشتراک می‌گذارند، معمولاً براساس وضعیت تزکیه‌شان، ادراک یک فرد را در زمانی مشخص منعکس می‌کنند، و با هدف امکان ارتقای متقابل ارائه می‌شوند.