(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا به‌مناسبت بیست‌وششمین سالگرد اعتراض صلح‌آمیز در برابر آزار و شکنجهٔ مستمر توسط حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، در شهرهای مختلف آلمان، فعالیت‌هایی برگزار کردند. بسیاری از مقامات منتخب، با سخنرانی در تجمعات، نوشتن نامه یا انجام مصاحبه، حمایت خود را از تمرین‌کنندگان ابراز و پایداری آن‌ها برای اعتراض صلح‌آمیز طی این سال‌ها را تحسین کردند. آن‌ها با تمرین‌کنندگان ابراز همبستگی کردند و خواستار پایان‌دادن به آزار و شکنجه و حفاظت از حقوق بنیادین بشر شدند.
چهارده مقام منتخب در سطوح مختلف حکومتی، آزار و شکنجهٔ فالون دافا در چین را محکوم کردند.از چپ به راست:
ردیف بالا: میشائل گالر، عضو پارلمان اروپا (MEP)؛ اولیو استیربک، عضو پارلمان ایالتی هِسِن (MSP)؛ فرانک برنر، عضو پارلمان ایالتی نوردراین-وستفالن؛ و نیکول هوشت، عضو پارلمان فدرال (MP)
ردیف میانی: نوربرت آلتن‌کامپ، MP؛ دکتر گونتر کرینگز، MP؛ آنه کونیگ، MP؛ توماس راشل، MP؛ و ساشا هر، MSP از ایالت هِسِن.
ردیف پایین: دکتر یوناس گایسلر، MP؛ پیتر بایر، MP؛ دکتر فرانسیسکا کرستن، MP؛ رنه دومکه،MSP از ایالت مکلنبورگ-فورپومرن؛ و دکتر راینر روتفوس، MP. (مجموعه عکس از وب‌سایت‌های رسمی)
دولت آلمان نگرانِ مسئله فالون گونگ، و خواستار تحقیقات است
توماس راشل، عضو پارلمان از حزب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) و کمیسر دولت آلمان برای آزادی جهانی مذهب در وزارت خارجه فدرال (از وب‌سایت رسمی آلمان)
اسکرین‌شات از پلتفرم ایکس
توماس راشل، عضو پارلمان، در ۲۰ژوئیه، در پلتفرم ایکس نوشت: «چین به‌مدت ۲۶ سال، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به‌شدت تحت آزار و شکنجه قرار داده است. من از چین می‌خواهم که حقوق بشر آن‌ها را مطابق با استانداردهای بین‌المللی و قوانین ملی رعایت کند. گزارش‌های متعددی از شکنجه و مرگ تمرین‌کنندگان فالون گونگ در زمان بازداشت وجود دارد که لازم است تحقیقات شفافی درخصوص آن‌ها انجام شود.»
عضو پارلمان اروپا: اروپا باید لایحه‌ای مشابه قانون حفاظت از فالون گونگ آمریکا تصویب کند
میشائل گالر، عضو پارلمان اروپا از اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان (CDU)
میشائل گالر، عضو پارلمان اروپا در تجمع فالون گونگ در شهر فرانکفورت، در ۱۹ژوئیه۲۰۲۵ سخنرانی کرد و گفت: «اتحادیه اروپا، آلمان و تمامی دنیای دموکراتیک همواره متعهد به حفظ حقوق اولیه بشر، ازجمله آزادی عقیده و وجدان بوده‌اند. حتی کشورهایی مانند چین نیز کنوانسیون‌های بین‌المللی، ازجمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی را امضا و تصویب کرده‌اند.»
او گفت که آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ تنها مربوط به چین نیست: «این موضوع مستقیماً به ما نیز مربوط می‌شود، چراکه نقض هنجارها و تعهدات بین‌المللی است و باید محکوم شود. ما در پارلمان اروپا، بارها در بحث‌های مربوط به وضعیت حقوق بشر در چین، آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مطرح کرده‌ایم.»
«ما همهٔ شکل‌های آزار و شکنجه را محکوم می‌کنیم، چه حبس باشد یا برداشت اجباری اعضای بدن.
ما متوجه شدیم که ایالات متحده قانون حفاظت از فالون گونگ را تصویب کرده است، که باید الگویی برای سایر کشورهای دموکراتیک باشد. این لایحه، افراد دخیل در آزار و شکنجه را شناسایی و آن‌ها را مشمول تحریم می‌کند؛ ازجمله ممنوعیت ورود و مسدودسازی حساب‌های بانکی‌شان در خارج از چین. من باور دارم که ما نیز باید اقدامات مشابهی علیه آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ و سایر گروه‌های تحت آزار و شکنجه انجام دهیم.»
برای پیام صوتی اظهارات نماینده پارلمان آقای گالر اینجا را کلیک کنید.
در پایان، آقای گالر از همگان خواست به گروه‌های تحت آزار و شکنجه در چین توجه داشته باشند:
«در همه تماس‌هایمان با چین، ازجمله در نشست آتی اتحادیه اروپا و چین در پایان این ماه، علاوه‌بر مسائل اقتصادی و تعرفه‌ای، نباید موضوع حقوق بشر را فراموش کنیم. ما باید همچنان خواستار پایان‌دادن به آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ، آزادی همه زندانیان و اجازهٔ تمرین آزادانهٔ باورها و تزکیهٔ آن‌ها باشیم.»
عضو پارلمان: فالون گونگ، بابت پایداری‌تان سپاسگزاریم
آنه کونیگ، عضو پارلمان از CDU
نامه آنه کونیگ، عضو پارلمان از CDU
آنه کونیگ، عضو پارلمان از CDU، در نامه‌اش نوشت: «این تناقض نگران‌کننده‌ای است که دولت‌های استبدادی به "نظم" خود استناد می‌کنند، درحالی‌که دقیقاً همان چیزی را نابود می‌کنند که بنیان هر نظم مشروعی است: آزادی وجدان. در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، جمهوری خلق چین اعلام کرد که فالون گونگ تهدیدی برای دولت است، نه به‌خاطر خشونت، بلکه به‌دلیل استقلال درونی‌اش. از آن زمان، ما شاهد آزار و شکنجه سازمان‌یافته میلیون‌ها شهروند توسط دولت هستیم، نه به‌رغم ایمانشان، بلکه دقیقاً به‌خاطر ایمانشان.»
«فالون گونگ نه قدرت سیاسی است، نه حزب، نه جنبشی با اهداف سیاسی. بلکه تمرین تزکیه آرام و جست‌وجویی برای معناست که مبتنی بر ارزش‌هایی چون حقیقت، اخلاق، نیک‌خواهی و بردباری است. اینکه یک دولت با رشد سریع طرفداران آن، احساس تهدید کرد، بسیار گویاست: این نشان می‌دهد که ضعف یک نظام در این است که می‌خواهد همه‌چیز را کنترل کند و دقیقاً به همین دلیل، به افراد درون سیستم اعتماد ندارد.»
او ادامه داد: «فلسفه به ما می‌آموزد که آزادی در این نیست که هرچه خواستیم انجام دهیم، بلکه در این است که نباید کاری را انجام دهیم که نمی‌توانیم مسئولیتش را بپذیریم. کسانی که مانند تمرین‌کنندگان فالون گونگ، تحت فشار، بدون خشونت و بدون نفرت متقابل، ایستادگی می‌کنند، یک استقلال درونی را نشان می‌دهند که فراتر از هر قدرت ایدئولوژیکی است.»
«گزارش‌ها برای همه شناخته‌شده هستند: زندان بدون محاکمه، بازآموزی اجباری، شکنجه، سوءرفتار روانی، برداشت اجباری اعضای بدن؛ فجایع وحشتناکی که بی‌پرده فاش شده‌اند.»
«پارلمان اروپا این موضوعات را در قطعنامه سال گذشته‌اش به‌وضوح بیان کرده است: آن خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی تمرین‌کنندگان فالون گونگ، محکومیت نقض نظام‌مند آزادی مذهبی، درخواست تحقیق بین‌المللی دربارهٔ این وقایع، و اعمال تحریم‌های هدفمند علیه عاملان آن‌ها شده است.»
«شاید صدای ما در پکن شنیده نشود، اما بی‌تأثیر نیست. چراکه همان‌گونه که فیلسوف آلمانی، امانوئل کانت، گفته است، اقدام اخلاقی با موفقیت سنجیده نمی‌شود، بلکه با شناخت آنچه لازم است انجام داد ارزیابی می‌گردد. کسانی که بی‌عدالتی را در سکوت می‌پذیرند، وجدان خود را بی‌حس می‌کنند. کسانی‌که از آن می‌گویند، پیامی به افراد تحت آزار و شکنجه می‌فرستند که فراموش نشده‌اند. و به خودمان یادآوری می‌کنیم که مسئولیت سیاسی از آنجا آغاز می‌شود که شهامت گفتن حقیقت را داشته باشیم و از شک در تأثیرگذاری‌اش نهراسیم.»
عضو پارلمان: آزادی ایمان، حقی جهانی است
پیتر بایر، عضو پارلمان از CDU
نامه پیتر بایر، عضو پارلمان از CDU
پیتر بایر، عضو پارلمان از CDU، در نامه‌اش نوشت: «مناسبت امروز، جدی و دردناک است؛ چراکه ما مراسم سالگرد آغاز یک آزار و شکنجهٔ نظام‌مند را برگزار می‌کنیم که در ۲۰ژوئیه۱۹۹۹، توسط دولت چین آغاز شد و تا به امروز ادامه داشته است. از آن زمان، میلیون‌ها نفری که فالون گونگ را به‌طور صلح‌آمیز تمرین می‌کنند، قربانی نظارت، محرومیت از آزادی، کار اجباری، شکنجه، و در بسیاری موارد حتی برداشت اعضای بدن شده‌اند.»
او در ادامه اظهار کرد: «این سرکوب نه‌تنها نقض آشکار حقوق بنیادین بشر است، بلکه نمود سیاستی عمیقاً غیراخلاقی نیز هست. دولت چین با مذهب کاری ندارد، بلکه مسئله، کنترل است؛ کنترل افکار، باورها و آزادی فردی شهروندانش. رژیمی که از حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری هراس دارد، پیش از هر چیز نشان می‌دهد که از مردم خود بیشتر از بی‌عدالتی خودش می‌ترسد.»
«فالون گونگ تنها گروه قربانی نیست. تبتی‌ها، مسیحیان، اویغورها، مخالفان، روزنامه‌نگاران و وکلای حقوق بشر نیز هدف دستگاه حکومتی‌ای قرار گرفته‌اند که مخالفت و دگراندیشی را تحمل نمی‌کند.»
«به همین دلیل، ما باید امروز به‌وضوح بگوییم: آزادی مذهب یک حق جهانی است که نباید از هیچ‌کس سلب شود؛ حتی از سوی یک دولت. اگر این حق نقض شود، سایر آزادی‌های بنیادین نیز به‌تدریج از بین می‌روند. و هنگامی که جهان چشم خود را می‌بندد، به قربانیان کمک نمی‌کند، بلکه به جنایتکاران یاری می‌رساند.»
(ادامه دارد)
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
