(Minghui.org) وب‌سایت Minghui.org که اخبار مربوط به فالون گونگ و افشای آزار و شکنجه در چین را منتشر می‌کند، یکی از اهداف اصلی سانسور حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) است. مینگهویی از زمان تأسیسش در ژوئن۱۹۹۹، همواره تحت حملات مداوم ح.ک.چ قرار داشته است.
ح.ک.چ از چه چیزی می‌ترسد؟ چرا فالون گونگ را سرکوب می‌کند و از هیچ تلاشی برای مسدودسازی اطلاعات درباره آن دریغ نمی‌ورزد؟ دلیلش این است که رژیم می‌خواهد ذهن مردم را ازطریق تزریق ایدئولوژی کمونیستی تحت کنترل درآورد، و در این مسیر، ارزش‌های سنتی‌ای را که فالون گونگ به‌نمایش می‌گذارد تهدیدی بزرگ تلقی می‌کند.
حملات به مینگهویی
تلویزیون مرکزی چین (CCTV)، سخنگوی حزب کمونیست چین (ح.ک.چ)، در ژوئیه۲۰۱۱ گزارش داد که آکادمی‌های نظامی چین درحال حمله به وب‌سایت‌های خارج از کشور، به‌ویژه آن‌هایی هستند که به فالون گونگ مرتبط‌اند. ح.ک.چ پیش‌تر استفاده از این تاکتیک‌ها را انکار کرده بود، اما این گزارش شواهدی از این حملات ارائه می‌دهد.
اسکرین‌شات از ابزاری برای اجرای حمله سایبری به وب‌سایت‌های مرتبط با فالون گونگ
این گزارش در دقیقۀ ۱۱:۱۲، ابزاری را برای اجرای حملات سایبری نمایش می‌دهد که توسط کالج مهندسی الکترونیک نظامی حزب کمونیست توسعه یافته است. اهداف شامل فهرستی از وب‌سایت‌های فالون گونگ بود، ازجمله «فالون دافا در آمریکای شمالی»، «فالون دافا در آلاباما»، FalunDafa.org وMinghui.org . البته کل فهرست در گزارش ویدئویی نمایش داده نمی‌شود. در تصویر دیگری، وب‌سایت مینگهویی به‌عنوان هدف انتخاب شده است.
اطلاعات وب‌سایت Minghui.org در دسترس عموم مردم است و سرورهای آن در ایالات متحده قرار دارند. بین ژوئن۱۹۹۹ تا دسامبر۲۰۰۰، نام این وب‌سایت «فالون دافا در آمریکای شمالی – مینگهویی» بود. ازآنجاکه بیشتر محتوای آن از چین ارسال می‌شد، نام آن بعداً به «فالون دافا – مینگهویی» یا صرفاً «مینگهویی» تغییر یافت. فهرست اهداف که توسط آکادمی نظامی چین منتشر شده نشان می‌دهد که ارتش حزب کمونیست دست‌کم ده سال پیش، برنامه‌ریزی برای حمله به وب‌سایت‌های غیرنظامی خارج از کشور را در دستور کار داشته است.
اسکرین‌شات از حمله سایبری حزب کمونیست چین به وب‌سایت مینگهویی
سوفی، یکی از مسئولان رسانه‌ای وب‌سایت مینگهویی، در سال ۲۰۱۱ گفت که این وب‌سایت برای سال‌ها تحت حمله مداوم حزب کمونیست چین بوده است. حملات اولیه آشکارا از داخل چین بودند، اما بعدها به‌گونه‌ای طراحی شدند که منشأ آن‌ها کشورهای دیگر به‌نظر برسد.
اما وب‌سایت مینگهویی چگونه آغاز به کار کرد؟ اندکی پس از آنکه استاد لی، فالون گونگ را در چین، به عموم معرفی کردند، بسیاری از افرادی که این تمرین را آغاز کرده بودند، بهبودی‌هایی در سلامت روانی و جسمی خود تجربه کردند. مردم در سایر کشورها، مانند ایالات متحده و کانادا نیز شروع به تمرین این روش کردند. در آن زمان، اینترنت درحال فراگیر شدن بود، بنابراین تمرین‌کنندگان نیز وب‌سایت‌هایی را راه‌اندازی کردند تا این تمرین را با عموم به اشتراک بگذارند. یکی از این وب‌سایت‌ها، FalunDafa.ca، در اواخر سال ۱۹۹۷، یک تابلو اعلانات اینترنتی اضافه کرد.
در آوریل۱۹۹۹، تمرین‌کنندگان در تیانجین، پس از تجمع در مقابل دفتر یک مجله که فالون گونگ را بدنام کرده بود، دستگیر شدند. متعاقباً تمرین‌کنندگان در پکن، دست به یک دادخواهی صلح‌آمیز زدند تا آزادی آن‌ها را مطالبه کنند و خواستار محیطی شوند که بتوانند باورشان را در صلح و آرامش تمرین کنند. درحالی‌که تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده در تیانجین آزاد شدند، اما مقامات حزب کمونیست آزار و اذیت تمرین‌کنندگان و بدرفتاری با آن‌ها را در سراسر چین تشدید کردند. ازآنجاکه این تابلو اعلانات اینترنتی برای گزارش‌دهی درباره وضعیت جاری در آن زمان کافی نبود، گروهی از تمرین‌کنندگان تصمیم گرفتند وب‌سایت مینگهویی را راه‌اندازی کنند تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و آخرین اطلاعات دربارهٔ وضعیت در چین را در اختیار خوانندگان قرار دهند.
پس از آنکه حزب کمونیستی چین آزار و شکنجه فالون گونگ را رسماً در ژوئیه۱۹۹۹ آغاز کرد، این رژیم از تمام ابزارها برای سانسور اطلاعات درباره این موضوع استفاده کرد. با وجود این، تمرین‌کنندگان بر مشکلات فراوانی غلبه کردند تا وب‌سایت مینگهویی را حفظ و کانال‌های ارتباطی بیشتری را برای کمک به عموم در شناخت فالون گونگ ایجاد کنند.
سوفی توضیح داد این همان دلیلی است که چرا حزب کمونیست چین برای سال‌ها، به‌طور علنی به مینگهویی حمله می‌کند. این رژیم نمی‌خواهد مردم اطلاعات واقعی درباره فالون گونگ را ببینند؛ چراکه در این صورت، تبلیغاتش با شکست روبرو می‌شود و دیگر نمی‌تواند به آزار و شکنجه این روش ادامه دهد.
در طول ۲۶ سالی که از آغاز این آزار و شکنجه گذشته، مینگهویی رشد چشمگیری داشته و اکنون به ۲۵ زبان در دسترس است. سوفی گفت احتمالاً ح.ک.چ همچنان به مداخله با مینگهویی ادامه می‌دهد، اما تلاش‌های آن محکوم به شکست است؛ زیرا درنهایت، نیکی همیشه بر شرارت پیروز خواهد شد.
یک سند محرمانه
حزب کمونیست چین علاوه‌بر نظارت بر تمرین‌کنندگان، آن‌ها را به‌صورت سیستماتیک مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد. در سال ۲۰۱۶، دفتر کل کمیته مرکزی ح.ک.چ سندی محرمانه را برای ادارات دولتی در سطوح مختلف محلی صادر کرد که در آن، دستورالعمل‌هایی درباره چگونگی «مدیریت وضعیت» فالون گونگ ارائه شده بود.
براساس اطلاعاتی که مینگهویی به‌دست آورده، این سند اذعان دارد که سرکوب فالون گونگ از ژوئیه۱۹۹۹ اجرا شده است. همچنین این آزار و شکنجه به فرزندان و سایر اعضای خانواده تمرین‌کنندگان نیز گسترش یافته است. برای مثال، فرزندان بسیاری از تمرین‌کنندگان، از پیوستن به ارتش یا ادامه تحصیل محروم شده‌اند. اعضای خانواده تمرین‌کنندگان نیز معمولاً از ترفیع شغلی در محیط کارشان محروم می‌شوند.
در این سند آمده است که دولت به‌تدریج فشارها بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ را کاهش خواهد داد، اما این «تخفیف» همچنان مشروط به این است که تمرین‌کنندگان «فالون گونگ را انکار کنند.»
کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC) در یکی از شهرهای چین در اوت۲۰۱۶، جلسه‌ای برگزار کرد و از تمامی شرکت‌های دولتی آن شهر که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را در استخدام دارند خواست نماینده‌ای به این جلسه بفرستند. هدف از این جلسه اعلام و ابلاغ این سند بود. این سند محرمانه است، اما در اختیار مقامات دولتی در سطح بخش یا بالاتر قرار گرفته است.
یکی از مقامات دولتی درباره این سند گفت: «این سند نشان می‌دهد که سرکوب [فالون گونگ] به بن‌بست رسیده است. ادامه آن با موانع عظیمی روبه‌روست. اما دولت نمی‌خواهد اعتبار فالون گونگ را بازگرداند، چون این کار سیلی به صورت خودش خواهد بود. بنابراین آن‌ها تلاش می‌کنند راهی قابل‌قبول برای کاهش محدودیت‌ها علیه تمرین‌کنندگان پیدا کنند. بااین‌حال، حتی این نوع "جبران" نیز کامل نیست. آن همچنان تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کند که فالون گونگ را انکار کنند، و اگر این کار را نکنند، فشارها بر آن‌ها کاهش نخواهد یافت.»
قربانیان محدود به تمرین‌کنندگان فالون گونگ نیستند
وقتی ارزش‌های سنتی مانند حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری مورد حمله قرار می‌گیرند، هیچ‌کس در امان نیست.
براساس یک «نظرسنجی درباره ثروت خصوصی چین» که در آوریل۲۰۱۱، توسط بانک بازرگانی چین و شرکت بین اند کمپانی منتشر شد، شمار فزاینده‌ای از ثروتمندان چینی، درحال مهاجرت به خارج هستند و ثروت خود را نیز با خود می‌برند. برخی گزارش‌های رسانه‌ای ادعا می‌کنند که گام بعدی ابرثروتمندان چینی، ترک کامل چین است.
یکی از احتمالات این است که این ابرثروتمندان به هسته قدرت حزب کمونیست چین نزدیک‌ترند، اطلاعات بیشتری نسبت به شهروندان عادی دارند، و بی‌ثباتی رژیم را حس می‌کنند. عموم مردم تنها شکوفایی ظاهری اقتصاد چین را می‌بینند؛ آن‌ها بحران درحال ظهور در افق را نمی‌بینند.
یو یونگ‌دینگ، عضو پیشین کمیسیون سیاست پولی بانک خلق چین، در مقاله‌ای که در چاینا دیلی، سخنگوی انگلیسی‌زبان حزب کمونیست، منتشر شد، نوشت: «رشد سریع چین با بهایی به‌شدت گزاف به‌دست آمده است. تنها نسل‌های آینده خواهند دانست که این هزینه واقعی چه بوده است.»
مدلی که یو از آن به‌عنوان «مدل چین» یاد می‌کند، اساساً نوعی طرح پانزی است. او فقط به جنبه اقتصادی آن پرداخت و به سقوط اخلاقی اخیر که برخی معتقدند تأثیری حتی بزرگ‌تر و عمیق‌تر بر نسل‌های آینده چین خواهد داشت، اشاره‌ای نکرد.
یکی از هم‌کلاسی‌های من در دانشگاه که اکنون مدیرعامل یک شرکت سرمایه‌گذاری خصوصی است، گفت:
«این اکنون تاریک‌ترین دوره در تاریخ چین است.» وی گفت براساس تجربیات زندگی‌اش، ازجمله آلودگی زیست‌محیطی، شکاف فزاینده میان غنی و فقیر، فساد، مسموم‌کردن مواد غذایی برای افزایش سود، موج گستردهٔ پورنوگرافی، افول اخلاق، و نبود باور معنوی، به این نتیجه دست یافته است.
فکر می‌کنم بسیاری از مردم، بخش دیگری از تاریکی که توسط تبلیغات حزب کمونیست چین پنهان شده، یعنی آزار و شکنجه فالون گونگ، را نادیده گرفته‌اند. در ارزیابی مسیر آینده چین، نمی‌توان جنایاتی را که ح.ک.چ مرتکب شده نادیده گرفت. بسیاری تصور می‌کنند این آزار و شکنجه ربطی به آن‌ها ندارد، اما بی‌رحمی رژیم نسبت به تمرین‌کنندگان، اخلاق را در سراسر جامعه تضعیف می‌کند و به‌طور اجتناب‌ناپذیری دامان سایر گروه‌ها را نیز خواهد گرفت.
جنایاتی بی‌سابقه
دو نمونه، عمق شرارت حزب کمونیست چین را به تصویر می‌کشند. یکی ماجرای «خودسوزی» در میدان تیان‌آنمن است که رژیم برای فریب افکار عمومی علیه فالون گونگ، آن را به‌عنوان یک حیله تبلیغاتی صحنه‌سازی کرد. دیگری برداشت اعضای بدنِ تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ است که جنایتی بی‌سابقه می‌باشد.
در ۲۳ژانویه۲۰۰۱، شب سال نو چینی، ویدئوهایی ضبط و در سراسر چین و جهان پخش شد که ادعا می‌کرد چند تمرین‌کننده فالون گونگ در میدان تیان‌آنمن در پکن، خود را به آتش کشیده‌اند. این گزارش توسط هزاران روزنامه، صدها ایستگاه تلویزیونی و رادیویی، و بی‌شمار وب‌سایتِ تحت کنترل حزب کمونیست منتشر شد. رسانه‌های غربی نیز این داستان را بازنشر کردند و تبلیغات ح.ک.چ را در سراسر جهان گسترش دادند.
بانویی به‌نام لیو چون‌لینگ در این صحنه جان باخت. تجزیه‌وتحلیل صحنهٔ آهستهٔ فیلمی که توسط تلویزیون مرکزی چین (CCTV) پخش شد، نشان داد که لیو چون‌لینگ دراثر آتش‌سوزی جان نباخت. بلکه یک مأمور لباس‌شخصی شیئی سخت به‌سمت سر او پرتاب کرد که منجر به مرگش شد. درمورد وانگ جین‌دونگ نیز، لباس‌هایش کاملاً سوخته بود، اما بطری پلاستیکی نوشابه‌ای که بین پاهایش قرار داشت کاملاً سالم باقی مانده بود؛ ادعا می‌شد که آن بطری حاوی بنزینی بوده که وی برای خودسوزی استفاده کرده بود.
زمان‌بندی این واقعه کاملاً به‌موقع و به‌نفع حزب کمونیست چین بود. پس از گذشت یک سال از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ، این سرکوب رو به افول گذاشته و با تردید و مقاومت افکار عمومی مواجه شده بود. نمایش تبلیغاتی «خودسوزی» به‌سرعت و به‌شکلی مؤثر خشم و نفرت عمومی را نسبت به فالون گونگ برانگیخت و به تشدید و گسترش آزار و شکنجه دامن زد.
اگر هدف از این خودسوزی صحنه‌سازی‌شده، کاشتن بذر نفرت بود، جنایت برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده، ثمره‌ای بود که از آن بذرها حاصل شد.
در سال ۲۰۰۶، یک خبرنگار چینی و یک کارمند پیشین «بیمارستان ترومبوز استان لیائونینگ برای طب تلفیقی چینی و غربی» خبر برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ را فاش کردند.
بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷، بازار پیوند عضو در چین به‌سرعت رشد کرد. در سال ۲۰۰۳، تعداد پیوندهای عضو به‌طور ناگهانی افزایش چشمگیری یافت. گردشگری پیوند عضو به چین نیز بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ رونق گرفت. برخی از بیمارستان‌های چین به‌طور علنی اعلام می‌کردند که زمان انتظار برای دریافت عضو، فقط یک تا دو هفته است؛ درحالی‌که در سایر کشورها، زمان انتظار برای عضوِ مشابه دو تا سه سال طول می‌کشد. تمام این اتفاقات در شرایطی رخ داد که چین هیچ سیستم ملی اهدای عضو نداشت.
از آن زمان تاکنون، تحقیقات مستقل متعددی وسعت برداشت اجباری اعضای بدن در چین را روشن کرده است. دادگاه مستقل مردم‌نهاد موسوم به «دادگاه درباره چین» در حکم نهایی خود اعلام کرد: «برداشت اجباری اعضای بدن طی سال‌های متمادی در سراسر چین، در مقیاسی گسترده انجام شده و تمرین‌کنندگان فالون گونگ یکی از، و احتمالاً اصلی‌ترین، منبع تأمین این اعضا بوده‌اند.»
با درک کارنامه بی‌پایان جنایاتی که حزب کمونیست چین نشان داده توانایی ارتکاب آن‌ها را دارد، گام بعدی بسیاری از ثروتمندان چینی، ترک چین است. اما باید پرسید زندگی برای توده‌های عظیمی از مردم که جزو ابرثروتمندان نیستند و در چین گرفتار مانده‌اند، چگونه خواهد بود؟
ازآنجاکه تمرین‌کنندگان فالون گونگ سال‌هاست دربارهٔ آزار و شکنجه و ماهیت واقعی حزب کمونیست به مردم می‌گویند، رژیم به‌طور مستمر اطلاعات مربوط به فالون گونگ را سانسور و مسدود کرده است. اما با وجود جنایات ح.ک.چ علیه بشریت، سرنوشت حزب محکوم به فناست؛ و فقط با پایان‌بخشیدن به حزب کمونیست است که چین می‌تواند آینده‌ای بهتر داشته باشد.
گزارش‌های مرتبط:
سند محرمانه حزب کمونیست چه چیزی را نشان می‌دهد؟
از دادخواهی ۲۵آوریل تا گام بعدی برای ابرثروتمندان چین
مقالات مرتبط به زبان چینی:
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
