(Minghui.org) مدرسه مینگهویی در کانادا، واقع در منطقه مارکامِ شهر تورنتو، سومین کنفرانس فای خود را در ۲۹ژوئن۲۰۲۵ برگزار کرد. هجده مرید نوجوان دافا، دو معلم و دو تن از والدین، تجربیات تزکیه خود را به‌اشتراک گذاشتند.

در جهانی که مملو از نادانی و رنج است، مردم اغلب تحت تأثیر ایدئولوژی‌های مدرن فاسد، و خودمحور و خودخواه می‌شوند. اما کودکان در مدرسه مینگهویی، برخلاف این جریان حرکت می‌کنند تا ذهن خود را تزکیه، و با دیگران با مهربانی رفتار کنند.

آن‌ها چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ در این کنفرانس، کودکان تجربیات خود را درخصوص حفظ آرامش و غلبه بر چالش‌ها در مواجهه با تعارض‌ها، وسوسه‌ها و آزمون‌ها به‌اشتراک گذاشتند. درعین‌حال معلمان و والدینی که درحین راهنمایی کودکان، در تلاش برای بهبود خودشان نیز هستند، توضیح دادند که چگونه محیطی سالم برای رشد کودکان فراهم کرده‌اند، درحالی‌که به رشد و پیشرفت فردی خود نیز توجه دارند.

مدرسه مینگهویی کانادا با موفقیت، سومین کنفرانس فای خود را برگزار کرد.

معلمان و دانش‌آموزان مدرسه مینگهویی تجربیات خود را به‌اشتراک گذاشتند.

زیشیانگ می‌تواند سختی را تحمل کند

زیشیانگ سخت تلاش می‌کند انعطاف‌پذیری بدنش را افزایش دهد، زیرا امیدوار است وقتی بزرگ شد رقصنده شن یون شود.

زیشیانگ (شاون) ۸ساله به‌مدت پنج سال درحال رقصیدن است. او برای تمرین حرکت پاباز، باید به دیوار تکیه دهد و پاهایش را به‌اندازه ۱۸۰ درجه باز کند. در ابتدا نمی‌توانست این کار را انجام دهد. وقتی پدرش برای باز کردن پاهایش، به او کمک می‌کرد، او از شدت درد گریه می‌کرد.

پدرش از او پرسید که آیا می‌خواهد تسلیم شود. اما شاون گفت: «نه.» پدرش گفت: «اگر تسلیم شوی، درد پاهایت فوراً ازبین می‌رود.» شاون پاسخ داد: «ادامه می‌دهم.»

پدرش پیشنهاد داد که با هم، یکی از اشعار استاد لی، با عنوان «آبدیده‌کردن اراده» از کتاب هونگ ‌یین را از بر بخوانند. پس از یک ‌بار ازبر خواندنش، درد پاهای شاون حتی شدیدتر شد و او با شدت بیشتری گریه می‌کرد، اما پدرش بارها و بارها شعر را تکرار کرد.

شاون درحالی‌که گریه می‌کرد، همراه پدرش سخنان استاد را ازبر می‌خواند و ناگهان احساس کرد درد پاهایش کم‌کم فروکش‌ کرد تا جایی که تقریباً احساس راحتی کرد. او رو به پدرش کرد و گفت: «کمی دیگر فشار بده.» آن شب، او خیلی پیشرفت و از موانع خودش عبور کرد.

شاون همچنین تمرین پرش انجام می‌دهد. او گفت: «در ابتدا، حتی یک ‌بار پریدن سخت بود، و بعد از ده پرش، دیگر نمی‌توانستم ادامه دهم. اما سپس داستان چکیدن آب روی سنگ و سوراخ‌کردن آن را به یاد آوردم که الهام‌بخشم شد تا هر روز تمرین کنم. از داشتن توانایی ۳۰۰ بار پرش به توانایی ۶۰۰ بار رسیدم و حالا به‌راحتی می‌تونم ۱۰۰۰ بار بپرم. گاهی اوقات می‌خواستم سستی کنم و تسلیم شوم، اما ایستادگی کردم، چون رؤیایم این است که با گروه شن یون برقصم.»

یی‌شوآن دیگر ذهنش با کسب پول و درآمد مشغول نیست

آلن بر وابستگی به پول‌درآوردن غلبه کرده است.

امسال یی‌شوآن (آلن) ۹ساله ناگهان به فروش اجناس برای کسب درآمد علاقه‌مند شد. او اسباب‌بازی‌هایش را به مدرسه برد و آن‌ها را فروخت. در ابتدا، تنوع اسباب‌بازی‌ها محدود بود، بنابراین فروش کند پیش می‌رفت.

او سپس با هم‌کلاسی‌هایش اسباب‌بازی‌ها را معاوضه کرد، آن‌ها را با قیمت بالاتری فروخت و با پول به‌دست‌آمده اسباب‌بازی‌های جدید خرید. هر روز به این فکر می‌کرد که چگونه پول بیشتری به‌دست آورد، که باعث شد تمرکز کردن روی درس‌ها برایش دشوار شود و نتواند تکالیفش را انجام دهد.

روزی آلن ناگهان متوجه شد که اشتباه کرده است. او گفت: «من تزکیه‌کننده‌ام و باید در تجارت منصف باشم. نمی‌توانم فقط برای کسب سود، قیمت‌ها را خیلی بالا ببرم، وگرنه تقوا از دست می‌دهم.» پس از این تشخیص، تمام پولی را که به‌دست آورده بود به هم‌کلاسی‌هایش بازگرداند.

امی می‌خواهد پیشرفت کند

امی پس از بهبود خود، از به‌رخ‌کشیدن خریدهای جدیدش به هم‌کلاسی‌هایش دست برداشت.

امی ۷ساله در مسیر مدرسه، با خواهر و مادرش شعر «دربارهٔ اسب‌ها» اثر هان یو را از بر می‌خواند. ناگهان احساس کرد که می‌خواهد آن را به‌تنهایی ازبر بخواند. اما به‌خاطرآوردن ابیات برایش مشکل بود. خواهرش خندید و گفت: «تو فقط می‌خواهی خودنمایی کنی.» امی متوجه شد که میلش به تحت‌تأثیر قراردادن دیگران، خیلی قوی بوده و باعث شده نتواند شعر را ازبر کند.

امی اغلب وسایل زیبا را از خانه به مدرسه می‌برد تا با آن‌ها خودنمایی کند، به این امید که هم‌کلاسی‌هایش او را تحسین کنند. اخیراً قصد داشت یک جا‌مدادی زیبا را دوباره به مدرسه ببرد تا با آن فخر بفروشد. اما پس از اینکه فکر کرد: «نباید دوباره آن را نشان بدهم»، نظرش عوض شد و در همان لحظه تصمیم گرفت میلش به تحت تأثیر قرار دادن دیگران را کنترل کند.

امی گفت: «قبلاً خودخواه بودم و فقط به خودم فکر می‌کردم. حالا می‌خواهم به دیگران فکر کنم.» اخیراً مادرش دو ظرف غذای جدید خریده بود، یکی با تصویر سنجاب و دیگری با تصویر برگ. هم امی و هم خواهرش ظرف غذای سنجابی را دوست داشتند، اما وقتی امی دید خواهرش آن را دوست دارد، آن را به او داد. خواهرش هم که دید امی نیز آن را دوست دارد، ظرف غذای سنجابی را به او برگرداند.

مخاطبان عمیقاً تحت تأثیر قرار گرفتند

تجربیات تزکیه کودکان، معلمان و والدین، حضار را تحت تأثیر قرار داد و تعدادی از آن‌ها، پس از کنفرانس، احساسات خود را به‌اشتراک گذاشتند.

خانم وانگ که ۲۷ سال دافا را تمرین می‌کند، معتقد است که مدرسه مینگهویی محیط خوبی برای تزکیه، هم برای بزرگ‌سالان و هم برای کودکان، فراهم کرده است. او گفت: «این مدرسه به معلمان و کودکان کمک می‌کند تا در مسیر تزکیه باقی بمانند. به آن‌ها یاد می‌دهد چگونه تزکیه کنند و چگونه از فا به‌عنوان راهنمای زندگی‌شان استفاده کنند.»

خانم پانگ که ۳۰ سال سابقه در آموزش و پرورش دارد معتقد است که معلمان مدرسه مینگهویی نه‌تنها وظایف سنتی خود را در «پند دادن، آموزش، و حل مسائل» انجام می‌دهند، بلکه خودشان را نیز در تزکیه دافا رشد می‌دهند.

خانم پانگ ابراز خوشحالی کرد که کودکان می‌توانند دافا را تمرین کنند. او گفت: «کودکان در این سن کم، یاد گرفته‌اند به درون نگاه کنند و درک کرده‌اند که چگونه جذب حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری شوند. این برای آن‌ها بسیار خوب است.»

سرنا از حضور در این کنفرانس، بسیار خوشحال بود. او گفت شنیدن صحبت‌های تمرین‌کنندگان نوجوان درباره تزکیه‌شان به او یادآوری کرد که به وابستگی‌های خودش توجه کند. او گفت: «آن‌ها درباره مدیتیشن و تمرینات صحبت کردند و توانسته بودند هرکدام را به‌مدت یک ساعت انجام دهند که واقعاً مرا تشویق کرد.»

آقای یوان اظهار کرد: «آن‌ها توانستند به‌سادگی و صادقانه دشواری‌هایی را که در زندگی و مدرسه با آن روبه‌رو شده بودند بیان کنند و سپس دربارهٔ پیشرفت‌هایشان در تزکیه صحبت کنند. این برایم الهام‌بخش بود و باعث شد به خودم نگاه کنم و یاد بگیرم در مواجهه با مشکلات در محل کار، ارتباط برقرار کنم.»

این دومین بار بود که ایزابلا، یکی از والدین، در کنفرانس تبادل تجربه در مدرسه مینگهویی شرکت می‌کرد. او درباره رشد فرزندانش در طول سال گذشته چنین گفت: «مدرسه مینگهویی محیطی عالی برای تزکیه فراهم می‌کند. آن‌ها با هم فا را مطالعه می‌کنند و تمرینات را انجام می‌دهند و درک عمیق‌تری از دافا به‌دست می‌آورند. از صحبت‌هایشان می‌توان دید که اصول فای استاد به آن‌ها کمک می‌کند با دشواری‌ها بهتر روبه‌رو شوند و اصول انسان‌بودن را بهتر درک کنند.»

مسی گفت: «وقتی به صحبت‌های کودکان گوش می‌دادم، متوجه شدم که آن‌ها می‌توانند از دیدگاه یک تمرین‌کننده، دربارهٔ نگاه‌ به درون صحبت کنند، که این یک ویژگی خوب و نادر است. درعین‌حال، معلمان در این مدرسه، آن‌ها را تشویق می‌کنند تا از آموزه‌های حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری پیروی کنند و به آن‌ها یادآوری می‌کنند که هم در مدرسه و هم در زندگی روزمره، انسان‌های خوبی باشند. این تأکید بر درستکاری و رفتار خوب واقعاً ارزشمند است.»