(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۵ کشور، در ژوئیه۲۰۲۵، یعنی ۲۶ سال پس از آنکه حزب کمونیست چین دستور آزار و اذیت را صادر کرد، فهرست دیگری از نام مقامات حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را ارائه کردند که فالون گونگ و تمرین‌کنندگان را تحت آزار و شکنجه قرار داده‌اند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌هایشان در خارج از کشور چین را طبق قانون مسدود کنند.

این ۴۵ کشور شامل پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، انگلستان، استرالیا، نیوزیلند)، تمام ۲۷ کشور اتحادیه اروپا (EU) و ۱۳ کشور در سایر قاره‌ها هستند. کشورهای اتحادیه اروپا عبارتند از آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، سوئد، بلژیک، ایرلند، اتریش، دانمارک، رومانی، چک، فنلاند، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، بلغارستان، لوکزامبورگ، کرواسی، لیتوانی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس و مالت. ۱۳ کشور باقیمانده در آسیا، اروپا و آمریکا قرار دارند: ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن‌اشتاین، اسرائیل، مکزیک، آرژانتین، کلمبیا، شیلی، جمهوری دومینیکن و پاراگوئه. این اولین باری است که پاراگوئه به این فهرست پیوست.

براساس گزارشی که توسط سازمان جهانی برای بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) منتشر شده است، ح.ک.چ در نشستی در ماه مه۲۰۲۴ که توسط وزارت امنیت عمومی سازماندهی شد، بر هدفی تأکید کرد: «به همکاری بین فالون گونگ و سیاستمداران غرب برای تحریم رهبران سطح بالای چین توجه ویژه داشته باشید. به هر قیمتی این رفتارها را متوقف کنید.»

لی جینگ، بازرس سطح اول اداره زندان‌های وزارت دادگستری، نیز در میان عاملان فهرست‌شده بود.

اطلاعات عامل آزار و شکنجه

نام کامل مرتکب: لی (نام خانوادگی) جینگ (نام) (李静)جنسیت: زنکشور: چینتاریخ تولد: نامشخصمحل تولد: نامشخص


عنوان یا سِمت

قبل از ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۶: مدیر اداره اجرای احکام کیفری اداره زندان‌های وزارت دادگستری

۲۰۱۷-۲۰۲۳: معاون مدیر اداره زندان‌های وزارت دادگستری

۲۰۲۳-تاکنون: بازرس سطح اول اداره زندان‌های وزارت دادگستری

جنایات اصلی

لی جینگ در طول دوران تصدی خود در اداره زندان‌های وزارت دادگستری و به‌ویژه پس از آنکه معاون مدیر اداره زندان‌ها شد، به‌طور فعال در سیاست آزار و اذیت سیستماتیک تحمیلی ازسوی حزب کمونیست چین که فالون گونگ را هدف قرار می‌دهد، شرکت داشت. سیستم زندان‌های ملی نه‌تنها به بازداشت غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ ادامه داد، بلکه مکانیسم ارزیابی «میزان تبدیل» را نیز تشدید کرد و انکار اجباری ایمان توسط تمرین‌کنندگان فالون گونگ را صریحاً به‌عنوان یک وظیفه سیاسی برای زندان‌ها در تمام سطوح تعیین کرد.

زندان‌ها برای دستیابی به یک «میزان تبدیل»، از روش‌های مختلف شکنجه مانند شوک الکتریکی، آویزان‌کردن از مچ دست، محرومیت از خواب، خوراندن اجباری، ضرب‌وشتم، شستشوی مغزی و تجویز اجباری دارو استفاده می‌کنند. زندانیان همچنین تحریک می‌شدند تا در شکنجه تمرین‌کنندگان پیشگام شوند. کسانی که این کار را انجام می‌دادند، محکومیتشان کاهش می‌یافت.

بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳، دست‌کم ۱۴۵ تمرین‌کننده فالون گونگ براثر شکنجه در زندان جان باختند، ازجمله کسانی که در زندان فوت کردند و کسانی که اندکی پس از آزادی درگذشتند.

این ۱۴۵ تمرین‌کننده از 17 استان، دو منطقه خودمختار و چهار شهرداری بودند. استان لیائونینگ با ۳۳ مورد (۲۳.۸٪) بیشترین موارد را داشت و پس از آن، استان هیلونگ‌جیانگ با ۲۰ مورد، استان جیلین با ۱۴ مورد و استان هبی با ۱۰ مورد قرار گرفتند.

19 منطقه باقی‌مانده موارد تک‌رقمی داشتند: استان سیچوان (۸ مورد)، استان هنان (۷ مورد)، استان شاندونگ (۶ مورد)، استان هوبی (۶ مورد)، استان یون‌نان (۵ مورد)، استان جیانگ‌سو (۵ مورد)، استان گانسو (۴ مورد)، استان هونان (۴ مورد)، تیانجین (۴ مورد)، استان ژجیانگ (۳ مورد)، چونگ‌چینگ (۳ مورد)، استان آنهویی (۳ مورد)، استان شانشی (۳ مورد)، منطقه خودمختار گوانگشی ژوانگ (۲ مورد)، منطقه خودمختار مغولستان داخلی (۱ مورد)، استان گوئیژو (۱ مورد)، استان شانشی (۱ مورد)، پکن (۱ مورد) و شانگهای (۱ مورد).

موارد مرگ‌ در سال ۲۰۱۷

در سال ۲۰۱۷، ۳۲ تمرین‌کننده فالون گونگ از ۱۷ استان، منطقه خودمختار و شهر مهم، براثر شکنجه درحین حبس جان باختند.

استان لیائونینگ (۶): دو جینگ‌چین، چی چینگ‌یوان، لیو شیائومینگ، تیان کا‌یینگ، جِنگ رنه و لو یوانفنگاستان آنهویی (۳): بای جی، ژو ویینگ و یه گوانگ‌پینگاستان گانسو (۳): وان مینگ‌فن، وانگ یوجیانگ و شنگ چون‌میاستان شاندونگ (۲): وانگ هائوهونگ و دونگ یونگ‌هوییاستان هبی (۲): گوئو دائویو و لی جینکواستان جیلین (۲): سان یوفا و لیو شویاناستان سیچوان (۲): هی شیانژن و چنگ هوایگناستان هنان (۲): کونگ آیپینگ و چی سوهوااستان هیلونگ‌جیانگ (۲): لیو فوکای و لیو لینگ‌لینگاستان گوانگشی (۱): لیو رویژناستان هوبی (۱): هوانگ هایلیناستان هونان (۱): ژو گویلیناستان جیانگ‌سو (۱): تانگ جینگ‌میپکن (۱): جیا یوپینگشانگهای (۱): بای جِندیتیانجین (۱): چن رویچیناستان یون‌نان (۱): پو ژنگ

موارد مرگ در سال ۲۰۱۸

در سال ۲۰۱۸، ۳۶ تمرین‌کننده فالون گونگ درحالی‌که در زندان بودند، براثر شکنجه جان خود را از دست دادند.

هشت نفر از آن‌ها درحالی‌که هنوز در بازداشت بودند، درگذشتند، ازجمله:

استان لیائونینگ (۴): هو گوئوجیان، وانگ شیشیان، سان مین و لی جیچونستان شاندونگ (۱): وانگ ونژونگاستان جیلین (۱): یانگ بائوسناستان ژجیانگ (۱): هونگ میسواستان هونان (۱): وانگ یوئلای

۲۸ تمرین‌کننده باقیمانده اندکی پس از آزادی درگذشتند. آن‌ها عبارتند از:

استان لیائونینگ (۷): یانگ شوون، لنگ دونگ‌می، لی دیچنگ، لیو جینیو، ژو چوان‌یه، وو گوئوفنگ، وو بواستان هیلونگ‌جیانگ (۶): سه گویرونگ، وانگ کای‌یون، لیو شوبین، لوئو جینگشان، ژائو چونیان، گوئو هونگشیااستان هنان (۴): لیو یانکون، شو یوپان، لیو ژنفانگ، ما گوییاستان جیانگ‌سو (۳): چنگ هایان، ژو شینگهی، ژونگ چونگبینچونگ‌چینگ (۲): گونگ یانژائو، ژو جیبیاستان گوئیژو (۱): لیو ونیینگاستان هوبی (۱): کویی هایاستان شانشی (۱): گائو شی‌یوانتیانجین (۱): رن دونگ‌شنگاستان هبی (۱): گائو سوژنپکن (۱): ون مولان

موارد مرگ در سال ۲۰۱۹

در سال ۲۰۱۸، ۱۲ تمرین‌کننده فالون گونگ درحالی‌که در زندان بودند، درگذشتند.

استان هیلونگ‌جیانگ (۳): منگ هونگ، یانگ لیهوا و وانگ دچناستان سیچوان (۲): لیانگ ونده، دینگ گوئوچیناستان لیائونینگ (۱): لی یانچیواستان گوانگشی (۱): لیائو داوواستان یوننان (۱): لیائو جیانفواستان هوبی (۱): لی دایائواستان شاندونگ (۱): چن یوهوااستان شانشی (۱): کوی یوتائواستان جیلین (۱): لیو جیان‌یینگ

موارد مرگ در سال ۲۰۲۰

در سال ۲۰۲۰، ۱۴ تمرین‌کننده فالون گونگ در زندان‌ها تا سرحد مرگ شکنجه شدند.

استان لیائونینگ (۶): لی گویرونگ، هو لین، ژانگ ژنکای، زو لیمینگ، لان لیهوا، وانگ دیانگوئواستان جیلین (۱): شیائو یونگفناستان هیلونگ‌جیانگ (۱): وانگ فنگچناستان سیچوان (۱): لوئو شوئفانگاستان هبی (۱): کائو جین‌شینگاستان شاندونگ (۱): منگ چینگمیتیانجین (۱): لی شائوچناستان هوبی (۱): لیو جیگانگاستان هونان (۱): ژانگ یاچین

موارد مرگ در سال ۲۰۲۱

در سال ۲۰۲۱، ۱۵ تمرین‌کننده فالون گونگ درحالی‌که هنوز در زندان بودند، درگذشتند و یک تمرین‌کننده کمتر از پنج ماه پس از آزادی‌اش درگذشت.

استان جیلین (۳): شو جینگ، فو گویی‌هوا، ژانگ زی‌یواستان هیلونگ‌جیانگ (۲): لیو گوانرو، سو یونشیااستان لیائونینگ (۲): لی ژندونگ، چن یونگچوناستان یون‌نان (۲): دینگ گویی‌یینگ، پو ژنگاستان شاندونگ (۱): گونگ پیکیاستان جیانگسو (۱): پان شوجوناستان هبی (۱): پان یینگشوناستان هوبی (۱): هو هانجیائواستان هنان (۱): یوئه کایونچونگ‌چینگ (۱): جیانگ یورونگ

موارد مرگ در سال ۲۰۲۲

در سال ۲۰۲۲، ۱۷ تمرین‌کننده فالون گونگ براثر شکنجه در زندان درگذشتند، ازجمله ۱۵ نفر که درحالی‌که هنوز در بازداشت بودند، جان باختند.

استان لیائونینگ (۴): لیو شیونگ، یین گوئوژی، تنگ یوگوئو، ژونگ شوجواناستان هبی (۳): یانگ ژی‌شیونگ، بای شینگ‌گوئو، هان جون‌دیاستان هیلونگ‌جیانگ (۲): جه ژنهوا، ژونگ گوئوچواناستان سیچوان (۲): وانگ شومینگ، چینگ لیجواستان جیلین (۱): وانگ چینگ‌وناستان شانشی (۱): لوئو بائوجوناستان شانشی (۱): نیو شوئدونگاستان گانسو (۱): جیا چونژناستان هوبی (۱): تانگ چانگجوناستان یوننان (۱): شی جیان‌ویی

موارد مرگ در سال ۲۰۲۳

در سال ۲۰۲۳، ۲۰ تمرین‌کننده فالون گونگ بر ثر شکنجه در دوران حبس درگذشتند، ازجمله ۱۶ نفر که درحین بازداشت جان باختند.

استان جیلین (۵): آن فوزی، ما چانگ‌چینگ، جیانگ یونگ، جیائو چونگ، گو جینفناستان هیلونگ‌جیانگ (۴): مو یونگ‌شیا، فی شوچین، تنگ شولی، لی چانگاناستان لیائونینگ (۳): دی یونگ‌چی، جیا گویچین، ژائو چانگفواستان هبی (۲): لای ژیچیانگ، وانگ جیاناستان سیچوان (۲): پانگ شون، وانگ هایچیاناستان یون‌نان (۱): لی پیگائواستان هونان (۱): لیو چائویانگاستان هنان (۱): وانگ زیژوتیانجین (۱): لیو هوفن

گزیده‌ای از موارد مرگ

مورد ۱. درگذشت مردی اهل لیائونینگ سه هفته پس از آزادی از زندان

آقای لو یوانفنگ، اهل شهر شنیانگ در استان لیائونینگ، به سه سال زندان محکوم شد. در اوایل نوامبر۲۰۱۶، نگهبانان زندان بنشی، آقای لو را به انبار کارگاه بردند و به زندانیان دستور دادند که او را نگه دارند. آن‌ها ضمن لگد زدن و اعمال شوک با سه باطوم الکتریکی، او را مورد توهین کلامی قرار دادند. شوک‌های الکتریکی مداوم بیش از چهل دقیقه ادامه داشت. آقای لو از شدت درد به خود می‌پیچید. سر، گردن، دست‌ها، مچ پا و سایر نواحی بدنش به‌شدت سوخته بود.

وقتی در ۱۸نوامبر۲۰۱۷ آزاد شد، به‌طرز چشمگیری تغییر کرده بود؛ از فردی قوی و سالم به فردی بسیار ضعیف و بیمار تبدیل شده بود. چشمانش تار شده بود، گفتارش نامفهوم بود و سکته مغزی کرده بود. سر استخوان ران او شکسته و جابجا و فلج شده بود. او در ۹دسامبر۲۰۱۷، فقط ۲۱ روز پس از بازگشت به خانه درگذشت. او ۶۳ساله بود.

مورد ۲. معلمی اهل لیائونینگ در زندان زنان استان لیائونینگ تا سرحد مرگ شکنجه شد

خانم سان مین، معلمی در شهر آنشان در استان لیائونینگ، در ۸مارس۲۰۱۸، درحالی‌که دوره محکومیت هفت‌ساله خود را در زندان زنان لیائونینگ می‌گذراند، تا سرحد مرگ شکنجه شد. او ۵۰ساله بود. پدرش گفت که سرانجام در ۷فوریه۲۰۱۸، تقریباً دو سال پس از دستگیری‌اش در ۲۸ژوئن۲۰۱۶، اجازه یافت با او در زندان ملاقات کند. خانم سان را روی پشت کسی به اتاق ملاقات آوردند. دراثر شکنجه دیگر نمی‌توانست راه برود. یک ماه بعد، در ۸مارس، زندان به پدرش اطلاع داد که خانم سان به بیمارستان عمومی اداره مدیریت زندان استان لیائونینگ منتقل شده است. وقتی وی در ساعت ۱۲:۵۰ بعدازظهر آن روز به بیمارستان رسید، به او گفته شد که دخترش فوت کرده است.

مورد ۳. درگذشت بانویی اهل لیائونینگ ۱۴ روز پس از اعزام به زندان

خانم لی یانچیو، اهل شهر جینژو در استان لیائونینگ، در ۱۴دسامبر۲۰۱۸، درحالی‌که مشغول توزیع تقویم‌های اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ بود، دستگیر شد. رایانه، کتاب‌های فالون گونگ و سایر وسایل شخصی او توقیف شد. او در بازداشتگاه زنان شهر جینژو حبس ‌شد. صبح ۲۱ژانویه۲۰۱۹، درحالی‌که خانم لی بسیار ضعیف بود و نمی‌توانست واضح صحبت کند، دادگاه منطقه تایهی او را مخفیانه در بازداشتگاه محاکمه و به پنج سال زندان محکوم کرد. او در ۱۹فوریه۲۰۱۹، به زندان زنان استان لیائونینگ منتقل شد. در ۴مارس، در چهاردهمین روز حضورش در آن زندان، در ۵۲سالگی تا سرحد مرگ شکنجه شد.

مورد ۴: درگذشت خانمی ۶۵ساله ۱۷ ماه پس از پایان دوره حبسش

خانم ژانگ یاچین، اهل شهر شیانگتان در استان هونان، در ۳۰دسامبر۲۰۱۸، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ در بازار کشاورزان دستگیر شد. بعداً به سه سال زندان محکوم شد. در ۱۳اوت۲۰۱۹، به زندان زنان استان هونان منتقل و در بخش امنیت بالا حبس شد. او با هدف مجبور کردنش به انکار فالون گونگ، تحت شستشوی مغزی شدید قرار گرفت. در آن مدت، به خانواده‌اش اجازه ملاقات داده نشد. درنتیجۀ شکنجه دچار فشار خون بالا و لاغری مفرط شد. او در ۱۲دسامبر۲۰۲۰، در ۶۵سالگی در زندان درگذشت.

گزارش شده است که از سال ۲۰۱۷، تمام تمرین‌کنندگان فالون گونگ تازه‌پذیرفته‌شده‌ در این زندان، باید دو ماه اول را در بخش امنیت بالا بگذرانند و تحت شستشوی مغزی و اجبار قرار گیرند که برای مجبور کردن آ‌ن‌ها به رها کردن فالون گونگ طراحی شده است.

آن‌ها مجبورند هر روز ساعت‌های طولانی بایستند و اجازه استفاده از توالت را ندارند. وقتی درنهایت در شلوار خود اجابت مزاج می‌کنند، نگهبانان فقط به آن‌ها اجازه می‌دهند شلوار خود را سریع بشویند اما بدنشان را نه. همچنین تمرین‌کنندگان را مجبور می‌کنند که شلوارهای کثیف را حتی در زمستان بپوشند. قسمت پایین بدن آن‌ها عفونی می‌شود و زخم‌ها چرک می‌کنند.

یک بار نگهبانی یک زندانی را تحریک کرد تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را به این روش شکنجه کند: «ما به آن‌ها اجازه می‌دهیم غذا بخورند، اما اجازه استفاده از توالت را نمی‌دهیم.»

مورد ۵: درگذشت بانویی اهل هوبی ۱۳ روز پس از پذیرش در زندان

خانم هو هانجیائو از شهر هانچوان، استان هوبی، ۱۳ روز پس از پذیرش در زندان برای گذراندن دوره محکومیت چهارساله حبسش درگذشت. خانم هو در ۱۵مارس۲۰۲۱ دستگیر و در ۱۶ژوئن۲۰۲۱، به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ محکوم شد.

ساعت ۸ شب ۹نوامبر۲۰۲۱، یعنی ۱۳ روز پس از انتقال او به زندان زنان استان هوبی، یک نگهبان با شوهر خانم هو تماس گرفت و گفت که او دچار بیماری بوده و در بیمارستان فوت کرده است. مقامات به شوهرش اجازه ندادند جسد یا پرونده پزشکی‌اش را ببیند. همچنین او را تحت فشار قرار دادند تا وکیلی را که به‌منظور اجرای عدالت برای خانم هو استخدام کرده بود، برکنار کند و به او دستور دادند که درباره مرگ او با تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ صحبت نکند.

مورد ۶: مرگ سرهنگ بازنشسته در زندان، مظنون‌شدن خانواده به جنایت عمدی

آقای گونگ پیکی معاون سابق رئیس ستاد لشکر توپخانه ضدهوایی ذخیره در استان شاندونگ بود. دادستانی شیبی طبق دستورالعمل کمیته امور سیاسی و حقوقی (PLAC) چینگدائو، اداره ۶۱۰ و اداره امنیت داخلی شیبی، او را متهم کرد و دادگاه شیبی در ۲۰ژوئیه۲۰۱۸، او را به 7 سال و 6 ماه زندان محکوم کرد. به او دستور داده شد که دوران محکومیتش را در زندان شاندونگ در جینان سپری کند.

او در ۱۲آوریل۲۰۲۱، در زندان درگذشت، درحالی‌که ۶۶ساله بود. خانواده‌اش زخم‌هایی را روی سرش دیدند که خیس و متورم بود. از گوش‌هایش خون می‌چکید.

زندان شاندونگ به‌خاطر شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ بدنام است. بسیاری از تمرین‌کنندگان در آنجا کشته، معلول و زخمی شده‌اند. برخی از زندانیان که توسط نگهبانان برای شکنجه تمرین‌کنندگان تحریک شده بودند، می‌گویند: «به ما گفته می‌شد که شما را نکشیم، بلکه زندگی شما را به جهنم تبدیل کنیم؛ بنابراین ترجیح می‌دهید بمیرید تا زنده بمانید.»

مورد ۷: ضرب‌وشتم تا سر حد مرگ مجری سابق ۳۰ساله رادیو در زندان

آقای پانگ شون، مجری سابق ایستگاه رادیویی خلق استان سیچوان، در ۲دسامبر۲۰۲۲، تنها شش ماه پس از پذیرش در زندان جیاژو، استان سیچوان، برای گذراندن یک دوره محکومیت پنج‌ساله به‌دلیل تمرین فالون گونگ، تا سرحد مرگ تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. او ۳۰ساله بود.

به‌گفته یکی دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که او نیز در زندان جیاژو بازداشت شده بود، آقای پانگ تحت شکنجه‌های زیادی قرار گرفت، ازجمله بستن با دستبند و پابند، شوک با باطوم‌های الکتریکی، اسپری‌کردن آب تند، خوراندن اجباری و مجبور کردن او به ایستادن زیر آفتاب سوزان برای ساعت‌های طولانی. جای زخم‌های شوک الکتریکی روی سرش همچنان ماه‌ها بعد قابل‌مشاهده بود.

نگهبانان و زندانیان وقتی دیدند که شکنجه نمی‌تواند اراده آقای پانگ را متزلزل کند، او را به‌مدت یازده روز متوالی شکنجه کردند و درنهایت او را کشتند. آن‌ها آب تند را به داخل بینی، چشم‌ها و گوش‌هایش اسپری کردند. درنتیجه نمی‌توانست چشمانش را باز کند. شب‌ها، نگهبانان او را روی صندلی فلزی بازجویی می‌بستند و به او پتو نمی‌دادند.

آقای پانگ به‌منظور اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و نگهبانان به شوک‌دادن او با باطوم‌های الکتریکی ادامه دادند تا اینکه در آستانه مرگ قرار گرفت. با وجود افت دما، نگهبانان همچنان او را با لباس‌های نازک روی صندلی فلزی بازجویی رها کردند و به او پتو ندادند.

وقتی آقای پانگ حدود ساعت ۲ بامداد ۲دسامبر درگذشت، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که با آمبولانس تماس بگیرند. آن‌ها ادعا کردند که هنوز در تلاش برای احیای او هستند.

مورد ۸: خانواده مرد ۷۲ساله به قتل ناگهانی او در زندان جیدونگ مظنون هستند

آقای وانگ جیان، ساکن شهر زونهوا، استان هبی، در ۶ژوئیه۲۰۱۹، در خانه دستگیر و بعداً به هفت سال زندان و ۵۰۰۰ یوان جریمه محکوم شد. وقتی خانواده‌اش در ۱۹مارس۲۰۲۳، به ملاقاتش رفتند، حالش خوب بود و روحیه‌اش خوب به نظر می‌رسید. اما در ۳آوریل۲۰۲۳، خانواده‌اش تماس تلفنی غافلگیرکننده‌ای از زندان دریافت کردند و به آن‌ها گفته شد که آقای وانگ فوت کرده است. او ۷۲ساله بود.

آقای وانگ نواحی وسیعی از کبودی‌های عمیق در اطراف گوش‌ها و پشتش و همچنین چند کبودی در پشت دست راستش داشت. یک علامت دایره‌ای روی سینه‌اش و چند خراش روی پشتش وجود داشت. وقتی پزشک قانونی جسد او را برگرداند، مایعی از گوش چپش بیرون آمد.

زندان ادعا کرد که آقای وانگ به‌طور ناگهانی براثر یک بیماری درگذشته است، اما مشخص نکرد که کدام بیماری. برای خانواده، کبودی‌های روی سر و پشت آقای وانگ غیرمعمول به نظر می‌رسید و ناشی از یک بیماری عادی نبود. آن‌ها پرسیدند که آیا این کبودی‌ها ناشی از شکنجه یا بدرفتاری دیگری است که زندان سعی در پنهان کردنش دارد.

مورد ۹: درگذشت معلم بازنشسته ۷۵ساله در زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ

خانم مو یونگ‌شیا، معلم بازنشسته ۷۵ساله در شهر داچینگ در استان هیلونگ‌جیانگ، در ۱۳ژوئیه۲۰۲۳، براثر سوءرفتار مداوم در زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ درگذشت. نگهبانان قبل از اینکه به خانواده‌اش اطلاع دهند که خانم مو فوت کرده است، جسدش را سوزاندند.

خانم مو در سپتامبر۲۰۱۹ دستگیر و در مه۲۰۲۰، توسط دادگاه منطقه رنگولو به شش سال زندان محکوم شد. نگهبانان زندان زنان استان هیلونگ‌جیانگ، زندانیان را به ضرب‌وشتم وی و توهین کلامی به او تحریک کردند. سال‌ها شکنجه و سوءرفتار بر سلامتی‌اش تأثیر گذاشت و او به‌سختی می‌توانست حرکت کند.

هنگامی که خانم مو در اوت۲۰۲۲، دچار بی‌اختیاری روده شد، یک زندانی او را کتک زد و آب سرد رویش ریخت. او همچنین متعاقباً دچار اختلال روانی شد، اما نگهبانان و سایر زندانیان به‌طور معمول او را کتک می‌زدند.

در اواخر دسامبر۲۰۲۲، یک زندانی شکایت کرد که خانم مو خیلی آهسته راه می‌رود و با خشونت او را از پشت هل داد. خانم مو به زمین ‌خورد و درنتیجه صورتش کبود شد. آن شب دچار تکرر ادرار شد و مجبور بود هر شب بیش از ده بار از خواب بیدار شود. زندانیانی که موظف به مراقبت از او بودند، اغلب او را مورد توهین کلامی قرار می‌دادند و به همین دلیل او را کتک می‌زدند.

خانم مو اغلب در نیمه‌شب، به‌دلیل آزار و اذیت مداوم با فریاد از خواب بیدار می‌شد. فریادش آنقدر بلند بود که زندانیان سلول‌های دیگر می‌توانستند صدای او را بشنوند. او پریشان بود و حتی نمی‌توانست سایر تمرین‌کنندگان فالون گونگ را که در همان سلول با او بودند، تشخیص دهد.

پسرش از مقامات زندان خواست که خانم مو را به قید ضمانت پزشکی آزاد کنند، اما درخواست‌های او بارها رد شد.