(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ در ۴۵ کشور، در ژوئیه۲۰۲۵، یعنی ۲۶ سال پس از آنکه حزب کمونیست چین دستور آزار و اذیت را صادر کرد، فهرست دیگری از مقامات حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) را ارائه کردند که فالون گونگ و تمرین‌کنندگان را تحت آزار و شکنجه قرار داده‌اند. تمرین‌کنندگان از دولت‌های خود خواستند که این عاملان و اعضای خانواده‌شان را از ورود به کشورشان منع کنند و دارایی‌هایشان در خارج از کشور چین را طبق قانون مسدود کنند.
این ۴۵ کشور شامل پنج چشم (ایالات متحده، کانادا، انگلستان، استرالیا، نیوزیلند)، تمام ۲۷ کشور اتحادیه اروپا (EU) و ۱۳ کشور در سایر قاره‌ها هستند. کشورهای اتحادیه اروپا عبارتند از آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، هلند، لهستان، سوئد، بلژیک، ایرلند، اتریش، دانمارک، رومانی، چک، فنلاند، پرتغال، یونان، مجارستان، اسلواکی، بلغارستان، لوکزامبورگ، کرواسی، لیتوانی، اسلوونی، لتونی، استونی، قبرس و مالت. ۱۳ کشور باقیمانده در آسیا، اروپا و آمریکا قرار دارند: ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، سوئیس، نروژ، لیختن‌اشتاین، اسرائیل، مکزیک، آرژانتین، کلمبیا، شیلی، جمهوری دومینیکن و پاراگوئه. این اولین باری است که پاراگوئه به این فهرست پیوست.
براساس گزارشی که توسط سازمان جهانی برای بررسی آزار و شکنجه فالون گونگ (WOIPFG) منتشر شده است، ح.ک.چ در نشستی در ماه مه۲۰۲۴ که توسط وزارت امنیت عمومی سازماندهی شد، بر هدفی تأکید کرد: «به همکاری بین فالون گونگ و سیاستمداران غرب برای تحریم رهبران سطح بالای چین توجه ویژه داشته باشید. به هر قیمتی این رفتارها را متوقف کنید.»
در میان عاملان ذکرشده، نام ژنگ شیائویینگ، رئیس سابق زندان زنان استان هبی، و گائو لینا، مدیر بخش سیزدهم زندان زنان استان هبی، دیده می‌شود.
نام کامل مجرم: ژنگ (نام خانوادگی) شیائویینگ (نام) (郑晓英)جنسیت: زنکشور: چینمحل تولد: نامشخص
عنوان شغلی یا موقعیت
۲۰۱۲ – سپتامبر۲۰۲۴: سرپرست زندان زنان استان هبیدرحال حاضر: بازرس سطح دوم اداره زندان‌های استان هبی
اطلاعات عامل
نام کامل عامل: گائو (نام خانوادگی) لینا (نام کوچک) (高丽娜)جنسیت: زنکشور: چینمحل تولد: شیجیاژوانگ، استان هبی
عنوان شغلی یا موقعیت
درحال حاضر: دبیر شعبه حزب و مدیر بخش سیزدهم زندان زنان استان هبی
جنایات اصلی
زندان زنان استان هبی که در ژوئیه۲۰۰۵ ساخته شده است، تنها زندانی در استان هبی است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ خانم را که به ناحق به‌خاطر ایمانشان محکوم شده‌اند، بازداشت می‌کند. برای مجبورکردن تمرین‌کنندگان به انکار ایمانشان و دستیابی به «میزان تبدیل» بالا، هر بخش در زندان مجموعه‌ای از برنامه‌های تعیین‌شده برای شکنجه تمرین‌کنندگان دارد، ازجمله ضربوشتم، ساعت‌های طولانی نشستن، ایستادن روی یک پا و گرسنگی دادن.
شکنجه در بخش‌های سیزدهم و چهاردهم به‌ویژه شدید است. هر دو بخش سیزدهم و چهاردهم زندان برای زندانیان تازه‌پذیرش‌شده بودند و همچنین مکانی بودند که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به بدترین شکل شکنجه می‌شدند. در بخش چهاردهم، که به‌عنوان بخش «آموزش» نیز شناخته می‌شود، تمرین‌کنندگان تحت شستشوی مغزی و شکنجه شدید قرار می‌گرفتند. پس از اینکه مجبور می‌شدند برخلاف میل خود فالون گونگ را انکار کنند، هنوز مجبور بودند برای مدتی به «مطالعه» ادامه دهند تا اینکه به بخش‌های عادی منتقل شوند و در آنجا به کار بدون دستمزد وادار شوند.
زندانیان تحریک می‌شوند تا تمرین‌کنندگان را به‌طور خودسرانه کتک بزنند. آن‌ها به صورت تمرین‌کنندگان سیلی می‌زنند، برس توالت را در دهانشان فرو می‌کنند، دهانشان را با پارچه می‌بندند، آن‌ها را روی زمین نگه می‌دارند و رویشان آب می‌ریزند، مجبورشان می‌کنند در سرمای زمستان با لباس و کفش خیس راهروها را تمیز کنند و در زمستان آن‌ها را از کاپشن و روتختی محروم می‌کنند. گاهی اوقات زندانیان تمرین‌کنندگان را به دستشویی می‌کشانند، جایی که دوربین امنیتی وجود ندارد، و آن‌ها را کتک می‌زنند. اگر تمرین‌کنندگان «تبدیل» نشوند، نگهبانان به همه زندانیان آن بخش گرسنگی می‌دهند تا فشار روانی بر تمرین‌کنندگان ایجاد کنند و نفرت علیه آن‌ها را برانگیزند.
همچنین تمرین‌کنندگان مجبور می‌شوند روزانه مطالب افتراآمیز نسبت به فالون گونگ را بخوانند و گزارش‌های روزانه افکارشان را برای افترا به فالون گونگ بنویسند. برخی از زندانیان برگه‌های کاغذی با نوشته افتراآمیز را در کفش تمرین‌کنندگان قرار می‌دهند. بسیاری از تمرین‌کنندگان تحت شکنجه‌های روحی و جسمی عمیقاً آسیب دیده‌اند.
هنگامی که ژنگ شیائویینگ از سال ۲۰۱۲ تا سپتامبر۲۰۲۴ به‌عنوان سرپرست زندان زنان استان هبی خدمت می‌کرد، دست‌کم شش تمرین‌کننده در زندان تا سر حد مرگ شکنجه شدند یا اندکی پس از آزادی درگذشتند. آن‌ها خانم چن لینگ‌می، خانم گائو سوژن، خانم لی گویی‌بین، خانم وانگ رونگ، خانم ژانگ یوئِچین و خانم سون رونتائو هستند. بسیاری از تمرین‌کنندگان دیگر به‌دلیل آزار و شکنجه به‌شدت مجروح یا دچار فروپاشی روانی شدند.
گائو لینا، به‌عنوان مدیر بخش سیزدهم، زندانیان را به ضربوشتم تمرین‌کنندگان تحریک می‌کرد. او هر روز به سلول‌ها سر می‌زد و به تمرین‌کنندگان دستور می‌داد که فالون گونگ را انکار کنند. کسانی که از این دستور سرپیچی می‌کردند، تحت شستشوی مغزی، محرومیت از خواب و شوک الکتریکی قرار می‌گرفتند. او به‌دلیل مشارکت فعالش در آزار و شکنجه، به او عنوان «متخصص استان در تبدیل» و «متخصص ملی در تبدیل» را دادند.
منتخبی از موارد مرگ
مورد ۱: خانمی ۶۷ ساله که در زندان نابینا و ناتوان شده بود، چند ماه پس از آزادی درگذشت
خانم چن لینگ‌می، ۶۷ ساله، در اوت۲۰۱۴ دستگیر و به سه سال زندان محکوم شد. او در طول دوران حبس خود در زندان به‌شدت مورد آزار و شکنجه قرار گرفت. خانم چن که زمانی خانمی سالم بود، هنگام آزادی از زندان در ۲۲اوت۲۰۱۷ کاملاً نابینا و ناتوان شده بود. او در ۷دسامبر درگذشت.
مورد ۲: مرگ خانمی ۶۴ ساله بر اثر شکنجه وحشیانه
خانم گائو سوژن، اهل شهر شیجیاژوانگ، پس از امضای دادخواستی برای نجات یک تمرین‌کننده بازداشت‌شده، به چهار سال زندان محکوم شد. او در زندان مورد شکنجه و تحقیر قرار گرفت که بارها منجر به شرایط تهدیدکننده زندگی‌اش شد. درنهایت، مقامات پس از اخاذی بیش از ۳۰ هزار یوان از خانواده‌اش، او را به‌دلیل وضعیت نامناسب سلامتی با قرار وثیقه آزاد کردند. سپس خانواده‌اش سال بعد حداقل ۲۵۰ هزار یوان برای نگهداری او در بیمارستان هزینه کردند، اما فایده‌ای نداشت. او در مارس۲۰۱۸ در ۶۴ سالگی درگذشت.
وقتی خانم گائو در بخش چهاردهم نگهداری می‌شد، نگهبانان او را به اتاقی بدون دوربین امنیتی بردند. سرش را گرفتند و به دیوار کوبیدند. زندانیان به او فحاشی کردند، به صورتش سیلی و به سرش ضربه زدند. همچنین دستانش را گاز گرفتند، کلمات توهین‌آمیز روی بدنش نوشتند و با خودکار به دستانش ضربه زدند. بدرفتاری‌های مشابه پس از انتقال او به بخش ۱۷ نیز ادامه یافت.
مورد ۳. خانمی ۸۰ ساله در شرایط بحرانی در زندان، چند روز پس از آزادی با قید ضمانت پزشکی، درگذشت
خانم لی گویی‌بین، اهل شهرستان فونینگ، در ژوئیه۲۰۱۹ به چهار سال زندان محکوم شد. او در اثر شکنجه در زندان به‌شدت مجروح و با قید ضمانت پزشکی آزاد شد. او چند روز بعد در ۱۶آوریل۲۰۲۳ درگذشت. او ۸۰ ساله بود.
مورد۴. خانم ۸۰ ساله‌ای که با آزادی مشروط در شرایط بحرانی آزاد شد، سه ماه بعد درگذشت
خانم وانگ رونگ از شهر چنگده، در سال ۲۰۲۱ به سه سال زندان محکوم شد. او در دوران محکومیتش به‌شدت بیمار شد. او در اوت۲۰۲۳ به‌دلیل پارگی کلیه و خونریزی و همچنین شکستگی دنده به بیمارستان منتقل شد. پزشکان گفتند که هیچ امیدی نیست و او را به خانه بردند.
خانواده خانم وانگ خاطرنشان کردند که او پوشک پوشیده بود و خون از پاهایش جاری بود و کبودی‌هایی روی سر و شقیقه‌اش وجود داشت. ناحیه پشتش متورم بود و در هر جایی که به پوستش فشار داده می‌شد، فرورفتگی‌هایی ظاهر می‌شد. خانم وانگ در ماه‌های آخر زندگی‌اش، مدام هشیاری‌اش را از دست می‌داد. او قدرت نشستن نداشت و فقط می‌توانست تمام روز در رختخواب دراز بکشد. او در ۱۵نوامبر۲۰۲۳ درگذشت.
مورد ۵. خانمی اهل هبی پس از گذراندن دومین دوره حبس، دچار زوال سلامتی و اختلال روانی شد و کمتر از چهار سال بعد در ۷۸ سالگی درگذشت
خانم ژانگ یوئچین، اهل شهر تانگشان، در ۱۰آوریل۲۰۲۴، کمتر از چهار سال پس از اتمام دومین دوره حبس خود به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، درگذشت. او ۷۸ ساله بود.
خانم ژانگ یوئچین و همسرش در دوران جوانی
خانم ژانگ در ۱۹آوریل۲۰۱۷ دستگیر و در ۲۱نوامبر همان سال به ۳.۵ سال حبس محکوم شد. پس از رد درخواست تجدیدنظرش، در اوایل آوریل۲۰۱۸ به زندان منتقل شد. مقامات بیش از ۱۰۰ هزار یوان از حقوق بازنشستگی او را در طول دوره حبسش به حالت تعلیق درآوردند.
خانم ژانگ در دوران محکومیتش آنقدر مورد آزار و اذیت قرار گرفت که دچار اختلال روانی شد و سلامتی‌اش رو به وخامت گذاشت. او در اکتبر۲۰۲۰ آزاد شد. وقتی آنچه را که تحمل کرده بود برای خانواده‌اش تعریف کرد، پاهایش به‌طور غیرقابل کنترلی می‌لرزید و در نظم دادن به صحبت‌هایش مشکل داشت. او به خانواده‌اش گفت که نگهبانان داروهای نامعلومی را در غذایش می‌ریختند. در طی چند سال بعد، او با زوال سلامت روان دست و پنجه نرم کرد. همچنین در غذا خوردن مشکل داشت و اغلب استفراغ می‌کرد، دچار اسهال نیز بود که منجر به کاهش وزن قابل توجهی شد.
مورد ۶. خانمی اهل هبی پس از آزادی از زندان، به‌دلیل لاغری مفرط، ۱۶ ماه بعد درگذشت
خانم سان رونتائو، اهل شهر ژانگجیاکو، در ۱۷اوت۲۰۱۹، پس از گزارش‌شدن به‌دلیل صحبت با مردم درباره فالون گونگ، دستگیر شد. دادگاه شهرستان ژانگبی در ۱۵سپتامبر۲۰۲۰ جلسه دادرسی مجازی پرونده او را برگزار کرد و در ۳دسامبر۲۰۲۰ او را به چهار سال زندان با جریمه ۲۰ هزار یوانی محکوم کرد. او در ماه مه۲۰۲۱ به بخش ۱۴ زندان منتقل شد.
خانم سون هنگام آزادی از زندان در ژوئیه۲۰۲۳، لاغر و نحیف شده بود. او به خانواده‌اش گفت که وقتی در زندان بود، مجبور به مصرف دارویی خمیرمانند شده بود که باعث می‌شد پس از آن نتواند زیاد غذا بخورد. او در نوامبر۲۰۲۴ در ۶۴ سالگی درگذشت.
موارد منتخب شکنجه
مورد ۱: خانمی اهل هبی به‌شدت بیمار و ناتوان شد
خانم جو یوشیا از شهر شینگتای، در ۶ژوئیه۲۰۲۲ دستگیر و حدود مه۲۰۲۳ به ۷.۵ سال زندان محکوم شد. درخواست تجدیدنظر او توسط دادگاه میانی شهر شینگتای رد شد. وقتی وکیلش در ۵ژوئیه۲۰۲۳ در بیمارستان زندان شهر شینگتای او را ملاقات کرد، متوجه شد که او درنتیجه بدرفتاری‌هایی که در دوران بازداشت متحمل شده بود، به‌شدت بیمار و ناتوان شده بود. پاها و چشمانش بسیار متورم شده بودند. از احساس سرگیجه و ضعف شکایت داشت. نمی‌توانست یکی از چشمانش را باز کند و به‌تدریج بینایی چشم دیگرش را از دست داد. پزشکان بیمارستان تشخیص دادند که او به پروتئینوری (از دست دادن پروتئین در ادرار و نشانه نارسایی کلیه‌ها) مبتلا شده بود.
مورد ۲. نگهبانان زندان، تمرین‌کنندگان فالون گونگ زندانی را به شکنجه تا حد جنون یا مرگ تهدید می‌کنند
خانم وانگ رولینگ، ۷۱ساله، اهل شهر تانگشان، در جریان یک دستگیری گروهی در ۶ژوئیه۲۰۱۹ دستگیر و در تاریخی نامعلوم به‌ناحق به هشت سال زندان محکوم شد. او در ۱۵آوریل۲۰۲۱ به زندان منتقل شد. نگهبانان زندان او را سه بار در روز کتک می‌زدند و کف سلولش پوشیده از لکه‌های خون بود. آن‌ها سرش را به دیوار می‌کوبیدند و آب سرد روی او می‌ریختند. وقتی از باز کردن دهانش برای خوراندن اجباری داروهای نامعلوم خودداری کرد، دهانش را به زور باز کردند و در این روند برخی از دندان‌هایش را شکستند. او درنهایت به فروپاشی روانی دچار شد و هر روز گریه می‌کرد و فریاد می‌زد.
مورد ۳: آزار و شکنجه خانمی اهل هبی در زندان
خانم ژائو گویان در ۳۰ژوئیه۲۰۱۴ دستگیر و بعداً برای گذراندن سه سال حبس به زندان منتقل شد. او مجبور بود هر روز و به‌مدت چند روز متوالی از ساعت ۶ صبح تا نیمه‌شب بی‌حرکت بایستد. نگهبانان و زندانیان در تلاش برای مجبور کردن او به رها کردن باورش، به صورتش سیلی و به دهانش ضربه زدند طوری که سه دندانش را شکستند. همچنین او را درحالی‌که پاهایش از زمین جدا بود، آویزان کردند.
خانم ژائو بعداً به بخش ۵ منتقل شد، جایی که مجبور به انجام کار سخت بدون دستمزد شد. او هر روز ساعت ۵ صبح از خواب بیدار می‌شد و از ساعت ۶:۳۰ صبح تا ۹ شب کار می‌کرد. حجم کار سنگین بود و اغلب از خواب و غذا محروم می‌شد.
تصویر شکنجه: آویزان‌کردن
مورد ۴: خانمی اهل هبی پس از ضربوشتم توسط پنج زندانی ناتوان شد
خانم ون چینگ‌فانگ، ۵۹ساله اهل شهر چیان‌آن، در ۱۹دسامبر۲۰۲۳ برای گذراندن یک دوره محکومیت سه‌ساله به بخش ۱۴ زندان منتقل شد. بیش از یک سال پس از انتقال به زندان، زندان به عزیزانش اجازه ملاقات با او را نداد، به این دلیل که او از انکار فالون گونگ خودداری کرده بود.
ازآنجاکه خانم ون از پوشیدن لباس مخصوص زندانیان و نوشتن نامش روی لباس خودداری کرد، پنج زندانی در ۲۲دسامبر۲۰۲۳ او را در دستشویی کتک زدند. او دچار جراحات شدید شد و تقریباً در آستانه مرگ قرار گرفت.
خانم ون پس از ضربوشتم قادر به راه رفتن نبود. زندان از دادن صندلی چرخدار به او خودداری کرد و او مجبور بود سینه‌خیز برود. با وجود شرایطش، نگهبانان به چند زندانی دستور دادند که او را برای انجام کار سخت بدون دستمزد به کارگاه بکشند. او همچنین دچار کاهش قابل توجه بینایی و تحلیل عضلات در دست‌ها و بدنش شد. وقتی از مصرف داروهایی که نگهبانان به او می‌دادند (از ترس سمی‌بودن آن‌ها) خودداری کرد، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که داروها را به غذایش اضافه کنند.
کپی‌رایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
