دو بانوی سالمند در گوانگ‌دونگ، به‌مدت ۶ ماه از ملاقات با خانواده محروم شدند

17 سپتامبر 2025 | یکی از همکاران مینگهویی در استان گوانگ‌دونگ (چین)

(Minghui.org) دو ساکن شهر مائومینگ در استان گوانگ‌دونگ، پس از دستگیری در سپتامبر۲۰۲۴، به‌دلیل تمرین فالون گونگ، از ملاقات با خانواده‌هایشان محروم شدند.

خانم لیانگ چیویوان ۷۹ساله و خانم کویی وِی‌ئه ۶۶ساله به‌طور جداگانه دستگیر شدند. خانم لیانگ در تاریخ ۱۳سپتامبر۲۰۲۴، توسط مأموران اداره پلیس بخش پوشین و بخش امنیت داخلی منطقه دیان‌بای دستگیر شد. خانم کویی نیز در سپتامبر۲۰۲۴ دستگیر شد، اما تاریخ دقیق دستگیری او مشخص نیست.

هر دو بانو درحال‌حاضر در بازداشتگاه شماره یک شهر مائومینگ حبس هستند. خانواده‌های آن‌ها طی شش ماه گذشته، از ملاقات با آن‌ها محروم بوده‌اند. به خانواده‌ها گفته شده است که باید ماهانه ۵۰۰ یوان برای تأمین غذای این دو بانو به بازداشتگاه بپردازند.

خانم لیانگ و خانم کویی هردو در گذشته نیز به‌دلیل پایبندی به باورشان، مورد آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند. خانم لیانگ به دو سال کار اجباری و خانم کویی نیز به دو سال زندان محکوم شده بود.

آزار و اذیت‌های خانم لیانگ در گذشته

خانم لیانگ، متولد ۲۰سپتامبر۱۹۴۵، در ژوئیه۱۹۹۹، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد؛ همان زمانی که حزب کمونیست چین آزار و شکنجه این روش باستانی تزکیه ذهن و بدن را آغاز کرد. او که پس از مشاهده قتل‌عام میدان تیان‌آنمن در سال ۱۹۸۹، با خشونت این رژیم آشنا بود، وقتی دید رژیم کمونیستی به‌طور شدیدی تبلیغات نفرت‌پراکنانه‌ای را علیه فالون گونگ منتشر می‌کند، درخصوص این روش کنجکاو شد. او کتاب اصلی فالون گونگ، جوآن فالون، را خواند و اصول مطرح‌شده در آن را منطقی یافت. او با پیروی از اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری در زندگی روزمره، به فردی آرام‌تر تبدیل شد و آموخت که بخشنده‌تر و دلسوزتر باشد. هم‌زمان بیماری‌های متعددش، ازجمله بیماری‌های زنان، همی‌پارزی (فلج ناقص عضلات، به‌خصوص اندام‌ها)، و بی‌خوابی نیز ناپدید شدند.

در تاریخ ۲۳فوریه۲۰۰۰، مأموران وانگ یی و سن فنگ‌ژن از اداره پلیس بخش پوشین، به‌زور وارد منزل خانم لیانگ شدند و او را دستگیر کردند. او را به‌مدت یک ماه و سه روز در مرکز بازپروری معتادین به مواد مخدر بخش پوشین نگه‌ داشتند. خانم لیانگ پس از دستگیری مجدد در مه۲۰۰۰، به بازداشتگاه شماره 2 منطقه دیان‌بای منتقل و به‌مدت پنج روز در آنجا حبس شد، و در این مدت مجبور به انجام کار سخت بود. سومین دستگیری او در ۱اکتبر۲۰۰۰ رخ داد. او به‌مدت ۳۲ روز در همان بازداشتگاه حبس و بار دیگر وادار به انجام کار سخت شد. پیش از آزادی، از او ۷۵ یوان مطالبه شد.

بیش از دوازده نفر از کارکنان بخشداری پوشین و مأموران اداره پلیس این بخش در ساعت ۱۰:۳۰ شب ۲۳ژانویه۲۰۰۱، به خانه خانم لیانگ هجوم بردند. نوه‌ و مادرش چنان وحشت‌زده شدند که با صدای بلند گریه می‌کردند. خانم لیانگ بار دیگر به بازداشتگاه شماره 2 منطقه دیان‌بای منتقل و به‌مدت بیش از شش ماه در آنجا حبس شد. او را مجبور می‌کردند هر روز تا ۱۷ ساعت کار سخت انجام دهد. غذای داده‌شده به او، سبزیجات کپک‌زده بود. دراثر کار طاقت‌فرسا و تغذیه نامناسب، سلامتی‌اش به‌شدت آسیب دید؛ دچار کمردرد شد، نشیمن‌گاهش زخم و عفونی شد و دیگر قادر به راه‌رفتن نبود. تنها پس از آن بود که آزاد شد.

مأموران اداره پلیس بخش پوشین در اواخر آوریل۲۰۰۲، بار دیگر خانم لیانگ را به بازداشتگاه شماره 2 منطقه دیان‌بای بردند. او با قاطعیت به باور خود پایبند ماند و به‌ همین ‌دلیل، او را مجبور کردند در توالت بخوابد؛ درحالی‌که زندانیانی که برای استفاده از توالت می‌آمدند، اغلب او را لگدمال می‌کردند.

در ژوئیه۲۰۰۲، رئیس دای تینگ‌فنگ و وانگ ری (رئیس اداره ۶۱۰ محلی) او را به مرکز شستشوی مغزی شهر مائومینگ منتقل کردند. او از تماشای ویدئوهای افتراآمیز درباره فالون گونگ امتناع کرد و مورد شکنجه وحشیانه قرار گرفت. نگهبانان به او سیلی زدند، به چشمانش ضربه زدند، موهایش را کشیدند و اجازه نمی‌دادند بخوابد. فقط زمانی آزاد شد که خانواده‌اش در سپتامبر۲۰۰۲، مبلغ ۱۸۰۰ یوان پرداخت کردند.

خانم لیانگ دو ماه بعد، در تاریخ ۱۳نوامبر۲۰۰۴، بار دیگر دستگیر و اندکی بعد به دو سال کار اجباری محکوم شد. نگهبانان اردوگاه کار اجباری سانشویی مبلغ ۳۵۰ یوان وجه نقدی را که هنگام ورودش همراه وی بود، مصادره کردند. آن‌ها نه رسیدی صادر کردند و نه این پول را بازگرداندند. او به‌مدت یک سال هیچ پولی برای خرید مایحتاج روزانه نداشت. پسرش در ژوئیه۲۰۰۵، به این اردوگاه رفت، اما به‌دلیل آنکه خانم لیانگ از باور خود به فالون گونگ دست نکشیده بود، اجازه ملاقات نیافت.

خانم لیانگ مجبور بود تا ۱۸ ساعت در روز، کار سخت انجام دهد. هر زمان که موفق به تکمیل سهمیه کاری خود نمی‌شد، اجازه غذا خوردن یا خوابیدن نداشت. همچنین به‌عنوان تنبیه مجبور بود روی نوک انگشتان خود، چمباتمه بزند.

در جریان عملیات پاکسازی پلیس در ۲نوامبر۲۰۱۳، خانم لیانگ دستگیر و به مرکز شستشوی مغزی شهر مائومینگ منتقل و مدت نامعلومی در آنجا حبس شد. دستگیری بعدی او در ۱۵ژوئن۲۰۱۶ انجام شد و همزمان خانه‌اش مورد یورش قرار گرفت و به‌مدت یک روز بازداشت بود.

در ۵ژانویه۲۰۱۷، بیش از ده مأمور به خانه‌اش یورش بردند و آنجا را بازرسی کردند. آن‌ها بیش از ۳۰ جلد کتاب فالون گونگ، بیش از ۳۰۰ یوان پول نقد و اقلام دیگری را توقیف کردند، بدون اینکه فهرستی از اموال توقیف‌شده ارائه دهند.

آزار و اذیت‌های خانم کویی در گذشته

پس از آنکه خانم کویی در اوت۱۹۹۸، تمرین فالون گونگ را آغاز کرد، بدخلقی‌اش از بین رفت. همچنین بدهی‌هایی را که ده‌ها سال به دیگران بدهکار بود، بازپرداخت کرد. پس از آغاز آزار و شکنجه در ژوئیه۱۹۹۹، او با قاطعیت به باور خود پایبند ماند و بارها هدف آزار و اذیت قرار گرفت. نخستین ‌بار کمی پس از آغاز آزار و شکنجه دستگیر شد و به‌مدت ۱۸ روز در بازداشتگاه شماره 2 منطقه دیان‌بای حبس شد. دستگیری بعدی او در همان سال زمانی رخ داد که درحال سفر با قطار به پکن، به‌منظور دادخواهی برای حق تمرین فالون گونگ بود. او را به یک اداره پلیس در استان هونان منتقل کردند. مأمور ژو دِوِن از اداره پلیس بخش لینتو او را تحویل گرفت و به بازداشتگاه شماره 2 منطقه دیان‌بای منتقل کرد و به‌مدت ۱۵ روز در آنجا حبس بود.

او پس از دستگیری در مارس۲۰۰۱، به بازداشتگاه شماره 2 منطقه دیان‌بای منتقل شد. یک سال بعد، او را به مرکز شستشوی مغزی شهر مائومینگ منتقل کردند، و پانزده ماه دیگر در آنجا حبس شد. در این مرکز، او را با لگد و مشت مورد ضرب‌وجرح قرار دادند. نگهبانان یک‌ بار به‌مدت بیش از هفت ماه، دستان او را به‌صورت مداوم با دستبند بسته بودند.

خانم کویی بار دیگر در ۱۵اوت۲۰۱۶، زمانی‌که در حال چسباندن برچسب‌هایی با پیام‌های فالون گونگ بود، دستگیر شد. او را به بازداشتگاه شماره 1 منطقه دیان‌بای منتقل کردند. دادگاه منطقه دیان‌بای در اوایل دسامبر۲۰۱۶، او را به دو سال زندان محکوم کرد و او را به زندان زنان استان گوانگ‌دونگ منتقل کردند.