(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون دافا (فالون گونگ) در راهپیمایی و جشن سالانه روز پولسویل که در تاریخ ۲۰سپتامبر۲۰۲۵ برگزار شد، شرکت کردند. بسیاری از مردم، در غرفه آن‌ها توقف کردند تا درباره فالون دافا اطلاعات کسب کنند و دادخواستی را امضا کنند که خواستار توقف این آزار و شکنجه به‌دست حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) بود.

پولسویل یک شهر تاریخی در شمال غربی شهرستان مونتگومری (مریلند) است. این شهر به‌عنوان یکی از بهترین مناطق برای زندگی در مریلند شناخته می‌شود و تقریباً 53 کیلومتر با واشنگتن دی.‌سی. فاصله دارد. هر سال، ده‌هاهزار نفر از ساکنان محلی و مردم از مناطق اطراف برای شرکت در این راهپیمایی و جشن به اینجا می‌آیند.

تمرین‌کنندگان فالون دافا در راهپیمایی روز پولسویل، در تاریخ ۲۰سپتامبر۲۰۲۵ شرکت کردند.

خودروهایی که پیام‌هایی درباره فالون دافا داشتند، در راهپیمایی روز پولسویل در تاریخ ۲۰سپتامبر۲۰۲۵ حضور یافتند.

تیم طبل کمری در راهپیمایی روز پولسویل در تاریخ ۲۰سپتامبر۲۰۲۵ به اجرا پرداخت.

مردم گروه فالون دافا را تحسین می‌کنند

کاروان خودروی تمرین‌کنندگان فالون دافا و گروه طبل کمری در این راهپیمایی شرکت کردند و تشویق و هلهله تماشاگران را در طول خیابان‌ها به همراه داشتند.

لوری و نیکی برای تمرین‌کنندگان کف زدند. آن‌ها گفتند که درباره فالون دافا می‌دانند، چون سه هفته قبل آن‌ها را در راهپیمایی روز کارگر در گیترزبرگ (مریلند) دیده بودند.

لوری گفت که سه سال پیش به غرفه تمرین‌کنندگان رفته بود. او گفت: «(تمرین‌کنندگان فالون دافا) حقیقت و نیک‌خواهی را برای جامعه، صلح را برای جهان و صلح را برای بشریت به ارمغان می‌آورند.»

لوری اضافه کرد: «فکر می‌کنم (گروه طبل کمری) جذاب و دیدنی است.» نیکی موافق بود و گفت: «آن‌ها مهربان هستند و لباس‌هایشان زیباست.»

لوری (راست) و نیکی (چپ) این راهپیمایی را تماشا می‌کنند.

مردم دادخواست برای پایان دادن به آزار و شکنجه را امضا کردند

پس از این راهپیمایی، بسیاری از مردم به غرفه تمرین‌کنندگان رفتند تا درباره فالون دافا بیشتر بدانند. وقتی به مردم گفته شد که حزب کمونیست چین تمرین‌کنندگان را زندانی و شکنجه می‌کند و حتی برداشت اجباری اعضای بدن را با مجوز دولت انجام می‌دهد، آن‌ها دادخواستی را امضا کردند که خواستار توقف این موارد نقض‌ حقوق بشر بود.

مردم درحال امضای دادخواست

امی و کانی از کنار غرفه تمرین‌کنندگان گذشتند و دادخواست را امضا کردند. کانی گفت: «فکر می‌کنم برداشت اجباری اعضای بدن بسیار غیراخلاقی است. بنابراین بدون تردید دادخواست را امضا کردم.»

امی گفت سال‌ها پیش در یک ایستگاه مترو، روزنامه اپک تایمز را برداشت و خواند. «وقتی درباره آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین بیشتر آموختم، دیدگاهم نسبت به چین و این آزار و شکنجه تغییر کرد، و فهمیدم که چرا بعضی‌ها فقط به شکل انتخابی به این موضوعات واکنش نشان می‌دهند و چرا ما سعی می‌کنیم از آن دوری کنیم. شروع کردم درباره تأثیرش فکر کنم. چه چیزی مانع می‌شود که ما از آزار و شکنجه مداوم فالون گونگ مطلع شویم؟»

امی گفت که بعداً اجرای شن‌یون را در مرکز کندی تماشا کرد. «واقعاً شگفت‌انگیز بود. معتقدم آنچه تمرین‌کنندگان فالون گونگ انجام می‌دهند، حقیقتاً کرامت و آزادی را حفظ می‌کند و ارزش‌هایی که آن‌ها ترویج می‌دهند، ارزش‌های آمریکایی و مسیحی هستند. این ارزش‌ها به گروه خاصی تعلق ندارند، چون حقوقی خدادادی‌اند. بنابراین بسیار قدردان همه کارهایی هستم که آن‌ها انجام می‌دهند.»

امی و کانی هردو به اصول فالون دافا یعنی حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری قویاً باور دارند. امی گفت: «چطور ممکن است کسی با اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری مخالف باشد؟ این‌ها ارزش‌هایی هستند که ما به آن‌ها پایبندیم.»

وقتی جان چیاواریمی و همسرش غرفه فالون گونگ را دیدند، او بلافاصله دادخواست را امضا کرد. وی گفت وقتی به تایوان سفر کرده بود با تمرین‌کنندگان صحبت کرده و مطالب روشنگری حقیقت را گرفته بود، بنابراین از آزار و شکنجه به‌دست حزب کمونیست چین آگاه بود.

او گفت فالون گونگ یک تمرین معنوی است که برای سلامتی بسیار مفید است. «ما قویاً از فالون گونگ حمایت می‌کنیم.»

جان چیاواریمی دادخواست را امضا کرد.

ساکن محلی پاتل گفت: «پیام حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری خیلی خوب است. ما باید نیک‌خواه و بردبار باشیم. این پیام را دوست دارم.»

پاتل (چپ) به توضیحات تمرین‌کننده‌ای گوش داد و دادخواست را امضا کرد.

پاتل پس از اطلاع از آزار و شکنجه به‌دست حزب کمونیست چین، دادخواست را امضا کرد و گفت برداشت اجباری اعضای بدن توسط حزب کمونیست چین غیرقابل‌قبول است.