(Minghui.org) نام: کویی لونام چینی: 崔禄جنسیت: مردسن: ۶۳شهر: ژانگجیاکواستان: هبیشغل: کارمند بخش کشاورزیتاریخ مرگ: ۵ژوئن۲۰۲۵تاریخ آخرین دستگیری: ۱۹مارس۲۰۰۹آخرین محل بازداشت: زندان جیدونگ
آقای کویی لو، اهل شهرستان ژولو در استان هبی، پس از آزادی از حبس 9سالهاش بهدلیل تمرین فالون گونگ، همچنان با آزار و اذیت پلیس روبرو بود. او برای بهبودی از شکنجههایی که در بازداشت متحمل شده بود، تقلا میکرد و در ۵ژوئن۲۰۲۵ در ۶۳سالگی درگذشت.
آقای کویی، کارمند اداره کشاورزی شهرستان ژولو، در ۱۹مارس۲۰۰۹، توسط بیش از ده مأمور پلیس و مأموران اداره ۶۱۰ در محل کارش دستگیر شد. ازآنجاکه از همکاری با پلیس در بازجویی خودداری کرد، نزدیک به دو ماه در بازداشتگاه شهر لانگفانگ حبس شد.
بهخاطر اینکه آقای کویی همچنان در ایمانش به فالون گونگ راسخ بود، پلیس او را به بازداشتگاه شهر ژانگجیاکو برد. او در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد و در ۱۳مه۲۰۰۹، تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. لوله تغذیه وارد ریهاش شد و شش روز در وضعیت اغما باقی ماند. پس از بهدست آوردن هشیاریاش، مقامات او را در ۲۰مه، به بازداشتگاه شهرستان ژولو منتقل کردند. او به اعتصاب غذا ادامه داد و دوباره تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. نگهبانان بعداً از ترس اینکه ممکن است در بازداشتگاه بمیرد، او را برای خوراندن اجباری به بیمارستان بردند. او را در تخت زنجیر کرده بودند و بهطور شبانهروزی تحتنظر داشتند. خانوادهاش خواستار آزادیاش شدند، اما فایدهای نداشت.
آقای کویی در اوت۲۰۰۹، توسط دادگاه شهرستان ژولو به نُه سال زندان محکوم و در شعبه اول زندان جیدونگ پذیرفته شد.
بیشتر تمرینکنندگان فالون گونگ مرد که در استان هبی محکوم شدهاند، در زندان جیدونگ بازداشت میشوند، که بهعنوان شعبه جیدونگ اداره زندان استان هبی نیز شناخته میشود. این زندان که در شهر تانگشان واقع شده است، نُه شعبه دارد و تمرینکنندگان فالون گونگ عمدتاً در شعب اول، دوم، چهارم و پنجم زندانی هستند. از زمان آغاز آزار و اذیت فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، دستکم ۳۶ تمرینکننده در زندان جیدونگ تا سرحد مرگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفتهاند. میانگین سنی آنها ۶۰ سال بود.
ازآنجاکه آقای کویی از انکار فالون گونگ خودداری کرد، در سلول انفرادی حبس شد و مجبورش کردند ساعتهای طولانی بدون حرکت روی یک چارپایه کوچک که برای شکنجه طراحی شده بود، بنشیند. او در ژوئن۲۰۱۰، اعتصاب غذا کرد، اما دوباره تحت خوراندن اجباری قرار گرفت. دهان و مری او آسیب دید. پس از دو ماه اعتصاب غذا، بهشدت ضعیف شد.
بین ماه مه و ژوئن۲۰۱۶، زندان یک کمپین «تبدیل» علیه تمرینکنندگان راهاندازی کرد. با باطومهای الکتریکی به آقای کویی شوک داده شد، سوزن به پاهایش فرو کردند، از خواب محروم شد و روغن اسانس به چشمانش چکانده شد. این شکنجه باعث بیحسی دستها و پاهایش شد. وقتی در اکتبر۲۰۱۷، با همسرش تماس گرفت، از او خواست که ۲۰۰۰ یوان به حساب فروشگاهش واریز کند. وقتی همسرش برای دیدن او مسافت زیادی را طی کرد، نگهبانان به بهانه اینکه آقای کویی فریاد زده «فالون دافا خوب است» از ملاقاتش خودداری کردند. او مجبور شد بدون واریز وجه، زندان را ترک کند.
همسر آقای کویی در ۱۱ژانویه۲۰۱۸، دوباره برای ملاقات با او به زندان رفت. او تمام صبح منتظر ماند و سرانجام به او اجازه داده شد که سه دقیقه با او ملاقات کند. آقای کویی آنقدر ضعیف بود که در بلندکردن دستانش مشکل داشت. پاهایش متورم شده بود و خیلی آهسته راه میرفت. یکی از دندانهایش افتاده بود. آقای کویی در ۶مارس۲۰۱۸، در یک جلسه عمومی زندان با فریاد «فالون دافا خوب است» به آزار و شکنجه اعتراض کرد. نگهبانان او را کتک زدند و یکی دیگر از دندانهای جلوییاش را شکستند. او بعداً دوباره فریاد زد: «فالون دافا خوب است» و درحالیکه دستبند و پابند داشت، به تیم مدیریت سختگیرانه منتقل شد.
بهطور خلاصه، شکنجههایی که آقای کویی متحمل شد شامل موارد زیر بود:
۱. خوراندن اجباری بهمدت بیش از پنج ماه.۲. محرومیت از خواب بهمدت حدود یک ماه.۳. مشت و لگد و ضربوشتم همزمان توسط چند نفر. دو بار، یکی از دندانهایش شکست. (مسئولان زندان به خانوادهاش اجازه ندادند او را ملاقات کنند تا جراحاتش را نبینند.)۴. سوزاندن گردن با تهسیگار.۵. فروکردن سوزن به نوک انگشتانش
بازآفرینی صحنه شکنجه: فرو کردن سوزن در نوک انگشتان ۶. تاقتی حس خفگی پس از فرو کردن سر در بشکهای بزرگ با آب کثیف
بازآفرینی صحنه شکنجه: القای حس خفگی
۷. خیس کردن با آب سرد پس از لخت شدن.۸. ده بار در سلول انفرادی حبس شد و مجبورش کردند بیش از ۲۰۰ روز در یک حالت بنشیند.۹. به صورت و چشمهایش آب فلفل تند پاشیده شد که باعث سوختگی پوستش شد و تحت خوراندن اجباری آب فلفل شور تند قرار گرفت.۱۰. مجبور به تماشای ویدئوهایی شد که فالون گونگ را بدنام میکردند.۱۱. دستبند و پابند زده شد و با باطومهای الکتریکی به او شوک اعمال شد و پس از اعمال شوک با باطوم، مورد ضربوشتم قرار گرفت.۱۲. بیش از هفت ساعت روی نیمکت ببر بسته شد. طناب باید هر ۱۵ دقیقه شل میشد، زیرا در تنفس مشکل داشت. ریههایش آسیب دیده بود و خون بالا میآورد.
تصویر شکنجه: نیمکت ببر ۱۳. بیش از دو ماه روی تخت مرگ بسته شد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: تخت مرگ
۱۴. تحت گرسنگی قرار گرفت. بیش از یک ماه، هر روز فقط یک نان بخارپز کوچک به او داده میشد. آب آشامیدنی در اختیارش قرار نمیگرفت.۱۵. با پر کردن دهانش با پارچههای کهنه، حالت خفگی در او ایجاد میکردند. تقریباً ده دقیقه نفسش بند آمد و بعداً هشیاریاش را به دست آورد.۱۶. با کشیدن خودکار روی دندههایش، آنها را خراشیدند.۱۷. او را روی یک تخته چوبیِ لخت بستند و در شبهای زمستان با پنجرههای باز، بدون اینکه لباس گرم یا پتو به او بدهند، در معرض دمای پایین قرار دادند. این شکنجه بیش از ده روز طول کشید و درنتیجه وی ناتوان شد. دست راستش قدرت خود را از دست داد. ساق پاهایش دچار سرمازدگی و تورم شد. چهار ناخن انگشت پایش افتاد.
پس از آزادی آقای کویی در ماه مه۲۰۱۸، پلیس همچنان او را مورد آزار و اذیت قرار میداد. ازآنجاکه هیچ منبع درآمدی نداشت، به خانه دخترش نقلمکان کرد. او در ۵ژوئن۲۰۲۵، در ۶۳سالگی درگذشت.
گزارشهای مرتبط:
کارمند دولت اهل هبی بهطرز وحشیانهای در زندان شکنجه شد
آقای کویی لو بهدلیل شکنجه برای باورش دستانش ضعیف و دچار تورم شد
آقای کویی لو و چهار تمرینکننده فالون گونگ دیگر در شهرستان ژولو، استان هبی، به زندان محکوم شدند
جنایات هائو شوانجی و سونگ ویژونگ، مدیر و معاون مدیر اداره زندان جیدونگ، در آزار و شکنجه فالون گونگ
کپیرایت ©️ ٢٠٢٥-١٩٩٩ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
