خبر دیرمنتشرشده: درگذشت مردی اهل لیائونینگ در سال ۲۰۱۲ در ۵۸سالگی، پس از تحمل شکنجه‌های وحشیانه در اردوگاه کار اجباری

(Minghui.org)

نام: ژانگ چنگجوننام چینی: 张成军جنسیت: مردسن: ۵۸شهر: دالیاناستان: لیائونینگشغل: نامشخصتاریخ مرگ: ۲۴سپتامبر۲۰۱۲تاریخ آخرین دستگیری: ۲۰۰۱آخرین محل بازداشت: اردوگاه کار اجباری گوانشان

وب‌سایت مینگهویی اخیراً مطلع شد که مردی ۵۸ساله در شهر دالیان، استان لیائونینگ، پس از سال‌ها آزار و اذیت به‌دلیل ایمانش به فالون گونگ، در ۲۴سپتامبر۲۰۱۲ درگذشت. آقای ژانگ چنگجون که زمانی همسرش را کتک می‌زد، پس از شرکت در سخنرانی بنیانگذار فالون گونگ در سال ۱۹۹۴ متحول شد. او به شوهر و پدری مهربان تبدیل شد. همسر و فرزندش سرانجام توانستند از یک زندگی خانوادگی شاد لذت ببرند.

پس از آنکه رژیم کمونیستی آزار و اذیت فالون گونگ را در ژوئیه۱۹۹۹ آغاز کرد، آقای ژانگ به ایمانش پایبند ماند و بارها مورد آزار و اذیت قرار گرفت و دستگیر شد. همسرش نتوانست با این شرایط کنار بیاید و از او طلاق گرفت. آقای ژانگ به همراه پسرش از خانه نقل‌مکان کرد و در مکان‌های اجاره‌ای زندگی می‌کرد. ازآنجاکه برای اجاره مکان به کارت شناسایی نیاز بود، مجبور بود مرتباً نقل‌مکان کند تا توسط پلیس پیدا نشود.

آقای ژانگ بعداً دوباره دستگیر شد و به کار اجباری (مدت دقیق آن مشخص نیست) محکوم شد. در سال ۲۰۰۱، به اردوگاه کار اجباری شهر دالیان منتقل شد. روزی، او و سایر تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده در یک سالن اجتماعات جمع شدند تا به سخنان برخی از «کارشناسان» که به فالون گونگ حمله می‌کردند، گوش دهند. آقای ژانگ حرف کارشناسان را رد کرد و از سالن اجتماعات بیرون رانده شد. نگهبانان او را آنقدر کتک زدند تا هشیاری‌اش را از دست داد.

از مارس تا اوت۲۰۰۱، نگهبانان اردوگاه کار اجباری، یک کمپین «تبدیلسیستم سفت و سخت شستشوی مغزی و شکنجه به منظور وادار کردن تمرین‌کنندگان به انکار فالون گونگ.» ماراتن‌وار را با هدف مجبورکردن هر ۱۰۸ تمرین‌کننده فالون گونگ بازداشت‌شده به انکار ایمانشان برگزار کردند. این تمرین‌کنندگان تحت انواع‌و‌اقسام شکنجه‌ها قرار گرفتند، ازجمله ضرب‌و‌شتم با باطوم‌های لاستیکی، دستبند‌زدن و آویزان‌کردن، مهار‌کردن روی صندلی، مجبور‌کردن آن‌ها به خم‌کردن بدن‌هایشان در حالت‌های نامناسب و شوک‌دادن همزمان با چند باطوم الکتریکی.

19مارس‌۲۰۰۱، روز بسیار وحشیانه‌ای برای این ۱۰۸ تمرین‌کننده بود. دو نفر به‌دلیل شکنجه در آن روز معلول شدند. بسیاری دیگر در تمام بدنشان جراحت داشتند و روی زمین دراز کشیده بودند و قادر به حرکت نبودند. برخی گوشه‌ دهانشان کف کرده بود و برخی دیگر از درد ناله می‌کردند.

آقای ژانگ با وجود شکنجه‌های وحشیانه، به ایمانش پایبند ماند. او بعداً در سلول انفرادی حبس و دوباره شکنجه شد. یک بار، یک نگهبان باطوم الکتریکی با ولتاژ بالا را روشن کرد و آقای ژانگ با سینه‌اش جلو آن را گرفت. نگهبان ترسید و باطوم را انداخت، چون دید که حتی جرقه‌های آبی ساطع‌شده از باطوم هم آقای ژانگ را منصرف نمی‌کند.

آقای ژانگ در ۹اوت۲۰۰۱، به اردوگاه کار اجباری گوانشان منتقل شد. در آنجا تحت شکنجه‌های مداوم قرار گرفت و تقریباً نابینا شد. پاهایش آنقدر درد می‌کرد که نمی‌توانست بخوابد. به پوست و استخوان تبدیل شده بود. با وجود این، هرگز در ایمانش تردید نکرد.

آقای ژانگ پس از آزادی (زمان نامعلوم)، برای بهبودی از جراحاتش تقلا می‌کرد. او به‌دلیل درد پایش نمی‌توانست مدت زیادی دراز بکشد یا بنشیند. شب و روز قدم می‌زد تا دردش را تسکین دهد. حدود شش ماه بعد، سرانجام به‌لطف انجام تمرینات فالون گونگ حالش بهتر شد. اما، پلیس محلی و کمیته خیابانی همچنان او را مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند. او برای جلوگیری از آزار و اذیت، از مکانی به مکان دیگر نقل‌مکان می‌کرد. سلامتی‌اش دوباره رو به وخامت گذاشت. در مدفوعش خون دیده می‌شد و دوباره دچار درد بی‌وقفه پا شده بود. وی در ۲۴سپتامبر۲۰۱۲ درگذشت.

ازآنجاکه تمرین‌کنندگان در منطقه او اکثراً مسن بودند و نحوه استفاده از کامپیوتر را نمی‌دانستند، مرگ آقای ژانگ تا همین اواخر، به وب‌سایت مینگهویی گزارش نشده بود. برخی از جزئیات هنوز مشخص نیست، ازجمله آزار و اذیت او در اردوگاه کار اجباری گوانشان. امیدواریم افراد آگاه بتوانند اطلاعات بیشتری ارائه دهند.